Το φετινό καλοκαίρι ήταν το καλοκαίρι που νιώσαμε για τα καλά στο πετσί μας τι θα πει ελληνικό νησί, ειδικά νησί στις Κυκλάδες. Ακτοπλοϊκά εισιτήρια σε τιμές νεφρού, καταλύματα-τρύπες που κόστιζαν 200 ευρώ το βράδυ και μια εν γένει ακρίβεια στα πάντα. Να δίνεις τώρα σε μπαρ για να πιεις τζιν τόνικ 14 ευρώ και να λες κι ευχαριστώ γιατί στη Μύκονο το ίδιο ποτό κάνει 20+, είναι για να σκέφτεσαι τρόπους να μετατρέψεις το νερό σε βότκα.
Υπήρχε όμως και κάτι άλλο, που φέτος έγινε πιο έντονο ως φαινόμενο από ποτέ. Είναι πολλές οι περιπτώσεις δρομολογίων πλοίων το φετινό καλοκαίρι όπου υπήρξε μια απίστευτη ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού στα ακτοπλοϊκά ταξίδια και μηδενική εξυπηρέτηση και συνεννόηση με την εκάστοτε εταιρεία.
Στον γυρισμό από την Πάρο στις 15 Αυγούστου, βρίσκομαι στο λιμάνι στις 14:20 αναμένοντας το πλοίο που, σύμφωνα με μήνυμα της εταιρείας, θα ερχόταν στις 14:35 για να ξεκινήσει η αποβίβαση και επιβίβαση και θα αναχωρούσε για Μύκονο και Σύρο στις 14:50. Πρόκειται για μια μέρα που η θερμοκρασία είχε πιάσει 37 βαθμούς, είναι στο peak του μεσημεριού και στο λιμάνι της Πάρου έχει ένα μικρό υπόστεγο που χωράνε οι μισοί επιβάτες ενός πλοίου.
Έχει πάει η ώρα 15:10 και δεν διαφαίνεται κανένα πλοίο έξω από το λιμάνι. Έχουν περάσει σχεδόν 40 λεπτά μετά την προκαθορισμένη ώρα και μήνυμα καθυστέρησης δεν έχει έρθει ποτέ. Με μια ματιά σε εφαρμογή εντοπισμού πλοίων, βλέπω ότι το πλοίο μόλις έχει φτάσει στο λιμάνι της Νάξου. Όπερ σημαίνει τουλάχιστον 45-50 λεπτά αναμονή.
Η συνολική αναμονή ξεπέρασε τη μιάμιση ώρα και μήνυμα από την ακτοπλοϊκή δεν ήρθε ποτέ. Θα περίμενε κανείς πως εδώ τελειώνει το πρόβλημα και πως δεν χρειάζεται να διογκωθεί μια κακή περίσταση. Περιττό να ειπωθεί πως σε επικοινωνία με την εταιρεία, δεν υπάρχει καμία απάντηση να δοθεί, ούτε ότι κάποιο πρόβλημα υπήρξε και δεν εστάλη το μήνυμα.
Βρίσκεται λοιπόν το πλοίο έξω από το λιμάνι στο βάθος, κάτι που σημαίνει ότι θέλει 15-20 λεπτά μέχρι να δέσει και άλλα 15 λεπτά να γίνει αποβίβαση. Και έχουν μεταφέρει όλο τον κόσμο από το υπόστεγο στο πάρκινγκ, να στεκόμαστε ανάμεσα σε οχήματα με τρομερή θερμότητα και να αναμένουμε να δέσει το πλοίο.
Γίνεται αυτό, γίνεται η αποβίβαση και αρχίζουν την επιβίβαση από τα οχήματα αντί από τους πεζούς και στεκόμαστε άλλα 10 λεπτά μέσα στον καύσωνα. Περιττό να πω πως η πλειοψηφία του κόσμου πήγαινε από Πάρο στη Μύκονο, ήταν τουρίστες, ιδίως Αμερικάνοι, και είχαν γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα. Και δεν έλεγαν και τα καλύτερα λόγια.
Φτάνει λοιπόν η ώρα των πεζών και ο αρμόδιος για την καθοδήγηση το ρίχνει στην πλάκα και το παίζει αφέτης, κάνει πως ρίχνει σφαίρα στον αέρα για να ξεκινήσουμε και γελάει με τους αξιωματικούς του πλοίου. Κι όταν αποφασίζω μαζί με έναν κύριο να διαμαρτυρηθούμε, μας απειλεί πως δεν θα μας αφήσει να μπούμε στο πλοίο αν συνεχίσουμε.
Θα γίνει το ελληνικό καλοκαίρι η Άγρια Δύση στα ακτοπλοϊκά ταξίδια;
Αυτή την περιγραφή, αυτή τη συμπεριφορά, δεν τη βίωσα μόνο εγώ φέτος. Τη βίωσαν grosso modo πολλοί που έκαναν ακτοπλοϊκά ταξίδια από τις εταιρείες, ειδικά κάποιες πολύ συγκεκριμένες που είχαν και έχουν τη φήμη για τέτοιες πρακτικές.
Σε άλλες περιπτώσεις μάλιστα, ήταν ακόμα χειρότερη η κατάσταση στα ακτοπλοϊκά ταξίδια, διότι η μη εξυπηρέτηση και σωστή διαχείριση των επιβατών συνεχιζόταν και μέσα στο πλοίο, με όσους είχαν αριθμημένη θέση να την χάνουν ή διάφορα άλλα τραγελαφικά.
Σε ένα καλοκαίρι που υποτίθεται ότι οι εταιρείες δέχτηκαν πίεση από το υπουργείο Ναυτιλίας για να μειώσουν τις τιμές τους στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια αφού έχουν μειωθεί οι τιμές στα καύσιμα, τελικά κατέληξαν να ανακοινώνουν κάτι «φτηνά» πακέτα που οριακά δεν έλεγαν «για οικογένειες με 3 παιδιά, το ένα αγόρι με πρασινομπλέ μάτια και σημάδι γέννας στο αυτί, και τα δύο κορίτσια με το ένα να έχει φακίδες και το άλλο μπορντό μαλλιά».
Σε αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, οι ακτοπλοϊκές με τις δομές που έχουν, είπαν στους επιβάτες «δεν έχετε άλλες επιλογές, σας κρατάμε από το χέρι, θα πάρουμε τα λεφτά σας και μετά ας πέσετε και στη θάλασσα». Προφανώς και υπήρξαν 1-2 εξαιρέσεις που είναι, δικαιολογημένα και για τις παροχές τους, πρώτη επιλογή των επιβατών στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, αλλά μετά το απόλυτο χάος.
Κι αν έκαναν έτσι φέτος, φανταστείτε τι θα γίνει του χρόνου το καλοκαίρι, όπου η Ελλάδα έχει σημαδέψει για ακόμα μεγαλύτερο τουρισμό και τα 9-10 βασικά νησιά που γέμιζαν κάθε καλοκαίρι και φέτος έδωσαν ό,τι περίσσεψε σε διπλανά νησιά, το 2024 θα γεμίζουν δύο φορές.
Οι ακτοπλοϊκές σε συνδυασμό με την προκλητικά αγενή και αλαζονική στάση που έχουν οι κάτοικοι σε κάποια πολυπληθή νησιά, που πια σνομπάρουν τους Έλληνες, έχουν μετατρέψει το ελληνικό καλοκαίρι και τα ακτοπλοϊκά ταξίδια σε κάτι που περισσότερο θέλουμε να ξεχάσουμε, παρά να ανυπομονούμε.
