Σκέφτηκα πολύ αν θα γράψω αυτό το κείμενο για την ελληνική αστυνομία. Στην αρχή, είχα μόνο το ένα περιστατικό και έλεγα μέσα μου «ωραία, άντε και το έγραψα…τι θα γίνει; μήπως θα δικαιωθώ;». Έτσι, είπα να μην ασχοληθώ και να το θάψω μέσα μου. Ήρθε όμως το δεύτερο περιστατικό και πια τα χέρια μου άρχισαν να με τρώνε. Οπότε, δεν χάνω τίποτα να μοιραστώ αυτά τα δύο περιστατικά που αποδεικνύουν ότι η ελληνική αστυνομία είναι ένα τεράστιο κύκλωμα από κηφήνες που αν δεν έχουν όρεξη, δεν πρόκειται να σου δώσουν τη λύση.
Αστυνομία, περιστατικό πρώτο
Βρίσκομαι την Τετάρτη σε ένα μπαρ στο κέντρο και κάνω το λάθος να αφήσω την τσάντα μου και το τζάκετ μου αφύλακτα για ένα μικρό διάστημα και βγαίνω στον εξωτερικό χώρο για να κάτσω με την παρέα μου. Ο άνθρωπος που έχει το μαγαζί, το έχει ανοίξει νωρίτερα για χάρη μου γιατί ήθελα να κάνω μια φωτογράφιση εκεί και πάει για ένα λεπτό να πάρει καφέ στο παραδίπλα μαγαζί.
Σε αυτό το ένα λεπτό έχει προλάβει να μπει ένα πρεζάκι στο μαγαζί, να μου πάρει την τσάντα με το λάπτοπ και το τζάκετ και να φύγει. Ο άνθρωπος που έχει το μαγαζί, επιστρέφει και θεωρεί πως εγώ πήρα έξω τα πράγματά μου. Όταν καταλαβαίνουμε μετά από μια ώρα περίπου τι έχει γίνει, είναι πια πολύ αργά. Ή, έτσι πίστευα.
Ο άνθρωπος που έχει το μαγαζί κάνει μια γύρα στις πλατείες πέριξ και έχοντας τη φάτσα του δράση από την κάμερα ασφαλείας, ρωτάει άλλα πρεζάκια που λένε το όνομά του και πού πηγαίνουν συνήθως για να «σκοτώσουν» τα κλοπιμαία τους με αντάλλαγμα τη δόση τους.
Παίρνω την αστυνομία τηλέφωνο, της λέω τα πάντα και η απάντηση που παίρνω είναι «εμείς δεν πρόκειται να δράσουμε, θα στείλουμε ένα περιπολικό να κάνει καταγραφή μόνο». Εκεί, παθαίνω την πρώτη κρυάδα. Έρχεται το περιπολικό μετά από 45 λεπτά (ήμουν στο κέντρο εν τω μεταξύ που είναι γεμάτο από αστυνομία) και μου ζητάνε τις λεπτομέρειες, ρίχνουν ένα μειδίαμα και μου λένε να πάω στο τμήμα στη Συγγρού να κάνω καταγγελία και πως δεν πρόκειται να πάνε σε αυτό το σημείο που γίνεται το νταλαβέρι γιατί επείγουν άλλα πράγματα.
Το παίρνω απόφαση πως μόνο από τύχη μπορεί να βρω το πρεζάκι που με έκλεψε και αυτό μόνο για να πάρω το τζάκετ μου γιατί το λάπτοπ θα έχει εξαφανιστεί.
Για δύο 24ωρα με τρώει, αλλά το καταπίνω και προχωράω τη ζωή μου.
Αστυνομία, περιστατικό δεύτερο
Φτάνουμε και στην αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο. Περπατάω στη γειτονιά μου και περπατάω εκνευρισμένος γιατί τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα από παρκαρισμένα μηχανάκια και δεν κάνει κανείς τίποτα γι’ αυτό. Καθώς περπατάω, βλέπω έναν αστυνομικό με μηχανάκι. Τον ρωτάω αν είναι της Τροχαίας. Μου απαντά θετικά.
«Ωραία, και βλέπετε όλα αυτά τα μηχανάκια παράνομα παρκαρισμένα…τι τα κοιτάτε και δεν κόβετε κλήσεις;», του λέω.
«Να πάρετε τηλέφωνο στην Τροχαία να γίνει καταγραφή», μου απαντάει. «Έχω πάρει 500 φορές και δεν έχετε κάνει απολύτως τίποτα…αφού είστε εδώ, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν τους παίρνετε τις πινακίδες», του ξαναλέω.
«Δε λειτουργούμε έτσι», μου αποκρίνεται. «Δηλαδή, αν τώρα με σάπιζαν στο ξύλο, θα μου απαντούσατε το ίδιο; Ότι θα πρέπει να καλέσω το 100 για να γίνει καταγραφή;», του είπα γεμάτος ειρωνία.
Με κοίταξε, με αγνόησε και συνέχεια να σκρολάρει στο κινητό του. Εν ώρα υπηρεσίας δηλαδή, αστυνομικός της Τροχαίας είχε τη δυνατότητα να προσφέρει στο κράτος έσοδα από τις τόσες κλήσεις που θα έκοβε (τα παράνομα μηχανάκια ήταν σίγουρα 50 στη διαδρομή που είχα κάνει) και επέλεξε να μην κάνει απολύτως τίποτα, με πρόφαση πως δεν λειτουργούν έτσι.
Τα παραπάνω περιστατικά, είμαι βέβαιος, δεν έχουν συμβεί μόνο σε μένα. 1000 άτομα να διαβάσουν αυτό το κείμενο, οι μισοί θα έχουν να μοιραστούν κάτι δικό τους.
Θα ήθελα πολύ αυτό το κείμενο να φτάσει στα μάτια του κ. Χρυσοχοΐδη και να απαντήσει, αν έχει τα κότσια (που δεν τα έχει ούτε αυτός ούτε ο Μητσοτάκης για να κόψουν κεφάλια στην αστυνομία), πώς γίνεται σε δύο τέτοιες περιπτώσεις, με ξεκάθαρες παραβάσεις, που δεν θα χρειαζόταν τίποτα παρά να συλλάβουν ή να επιβάλλουν πρόστιμα, 3 αστυνομικοί δεν έκαναν τίποτα.
Ας μας δικαιολογήσει ο οποιοσδήποτε από την αστυνομία αυτές τις περιπτώσεις κι ας προσπαθήσει να μας πείσει πως είναι εξαιρέσεις. Ε, δεν είναι. Η ελληνική αστυνομία είναι τιγκαρισμένη σε κηφήνες που τρώνε τα λεφτά του κράτους, τα λεφτά των ιδιωτών φορολογούμενων για να μην κάνουν τίποτα και να διαμαρτύρονται μόνο όταν σκοτώνουν χούλιγκαν έναν δικό τους.
Δε φτάνει δηλαδή που στα τόσα σημαντικά είστε απέναντι από την κοινωνία και προστατεύετε κουμάσια, δεν μπορείτε ούτε στα τόσο μικρά να λειτουργήσετε με βάση τη θέση σας. Γι’ αυτό θα είστε μια ζωή μόνοι σας απέναντι σε όλους μας.
