Περιεχόμενα
Όταν είσαι 7 ώρες κλεισμένος μες στο αμάξι σου και δε μπορείς να γυρίσεις σπίτι σου εν μέσω μιας τω όντι πρωτοφανούς χιονόστρωσης, τότε σίγουρα τα νεύρα σου είναι στην τσίτα και ίσως να μην μπορείς να κρίνεις σωστά. Όσοι εξ ημών και υμών δεν εγκλωβίστηκαν μες στο αμάξι σε τέτοια χιονόστρωση, μπορούμε – ελπίζω – να συμφωνήσουμε πως η ανακοίνωση που έβγαλε η Αττική Οδός για να ζητήσει συγγνώμη από τόσους χιλιάδες ανθρώπους που ταλαιπωρήθηκαν και αναγκάστηκε ολόκληρος κρατικός μηχανισμός να στείλει το στράτευμα για να μαζέψει τα λάθη της, είναι απαράδεκτη..
Αρχικά, ομονοούμε όλοι μας πως ένας οργανισμός, ιδιωτικός ή δημόσιος, που ξέρει πολύ καλά να παίρνει λεφτά, οφείλει να είναι τυπικότατος απέναντι στους πελάτες του. Είτε λέγεται ΔΕΗ είτε λέγεται Αττική Οδός. Άρα, η συγγνώμη είναι καλή, αλλά δεν λειτουργεί όταν μιλάμε για σχέση πελατειακή. Αν ήμασταν φιλαράκια με την Αττική Οδό ναι, θα τη δεχόμουν τη συγγνώμη, θα της χτυπούσα την πλάτη και θα πηγαίναμε παρακάτω. Μπορεί και να δεχόμουν να με κεράσει μια μπύρα για να ξεχάσω ότι μου έσπασε το Playstation.
Δεν είμαστε όμως φιλαράκια. Δεν είμαστε καν γκεστ στη σειρά Φιλαράκια. Η Αττική Οδός είναι μια εταιρεία που πολλοί την θεωρούν ακριβή στα πίτουρα και φθηνή στ΄αλεύρι – και σίγουρα δεν παίρνω απόσταση απ΄αυτές τις απόψεις – η οποία έχει αναλάβει υποχρέωση στους πελάτες της και στο ίδιο το κράτος, να λειτουργεί άρτια. Κι όταν εξαιτίας δικής της ανεπάρκειας σπαταλώνται πόροι του κράτους και δυνάμεις που θα μπορούσαν να διοχετευτούν αλλού, η Αττική Οδός θα πρέπει να βρεθεί ενώπιον των αρχών, δικαστικών και πολιτικών και να εξηγήσει πειστικά γιατί δεν έκανε αυτό που είχε ΧΡΕΟΣ.
Και σε αυτή την εξήγηση, το μόνο που σίγουρα δεν θα την σώσει, δεν είναι η συγγνώμη. Γιατί κι εγώ μπορεί να κλέψω μια τράπεζα και μετά να πω «συγγνώμη, ήταν η πρώτη φορά που το κάνω και γι΄αυτό με πιάσατε. Την επόμενη φορά θα είμαι καλύτερος και θα φροντίσω να μη με πιάσετε».
Με μια συγγνώμη, συγγνώμη μα δε γίνονται και θαύματα
Γιατι αυτό βγήκε να πει η Αττική Οδός. Συγγνώμη με ήξεις αφήξεις.
«Η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ με αίσθημα ευθύνης ενημερώνει ότι πρωταρχικό και αποκλειστικό μέλημά της την παρούσα στιγμή αποτελεί ο απεγκλωβισμός και η ασφάλεια όλων των οδηγών που έχουν ακινητοποιηθεί στα δύο ρεύματα της Α.Ο. Μόλις ολοκληρωθεί η επιχείρηση απεγκλωβισμού, η εταιρεία θα τοποθετηθεί αναλυτικά για τις αποφάσεις και τις συνθήκες που οδήγησαν στα πρωτοφανή αυτά γεγονότα, που η Αττική Οδός κλήθηκε να αντιμετωπίσει για πρώτη φορά στα 20 χρόνια λειτουργίας της.
Η Αττική Οδός εκφράζει τη λύπη της και ζητά συγγνώμη από τους οδηγούς και τις οικογένειές τους για την ταλαιπωρία, με τη διαβεβαίωση ότι κάνει κάθε ανθρώπινη προσπάθεια για την επίλυση του προβλήματος με ασφάλεια».
Ας δούμε λίγο παραπάνω την ανακοίνωση αυτή, ελπίζοντας πως η αναλυτικότερη ανακοίνωση που δεσμεύτηκε η Αττική Οδός πως θα βγάλει, να διαφωτίζει περισσότερο.
Ξεκινάω από το τέλος. Αναμφίβολα και οι άνθρωποι της Αττικής Οδού είναι…άνθρωποι. Και θεωρητικά, όπως ζητάμε να μην παραγγέλνει κανείς και να σεβαστεί τους ντελιβεράδες, έτσι θα έπρεπε να μην πολυκυκλοφορούμε σήμερα, για να μην ταλαιπωρηθούν και αυτοί. Μόνο που αυτό είναι θεωρία. Στην πράξη, είναι μια εταιρεία που οφείλει να προστατεύει τους πελάτες της και να τους εξυπηρετεί, μιας και της ακουμπάνε καθημερινά ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό.
Δεν στέκει πουθενά η δικαιολογία λοιπόν ότι είναι πρωτόγνωρο αυτό που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στα 20 χρόνια λειτουργίας της. Να φτιάξουν ένα κέντρο προσομοίωσης. Να κάνουν ασκήσεις τα επιχειρησιακά της τμήματα σε αυτές τις περιπτώσεις για να παρέχουν λύσεις. Ας είχαν φροντίσει για τα πιο αυτονόητα πράγματα. Τι θα έδειχνε μια εταιρική ευθύνη και έναν σεβασμό;
Ωραία, δεν εκχιονίσατε το δρόμο όπως θα έπρεπε. Έχουν συμπληρωθεί 3-4 ώρες που οι οδηγοί είναι εγκλωβισμένοι εκεί. Έχει υποχρέωση η κάθε Αττική Οδός, που παίρνει τα λεφτά τους, να στείλει τμήμα της και να προσφέρει νερό, κάποιο σνακ και ίσως charging stations. Πράγματα που ήρθαν from the top of my mind και δεν είμαι κανένα έμπειρο εταιρικό στέλεχος. Αν βέβαια ενδιαφέρει μια εταιρεία η σωστή εξυπηρέτηση κι όχι απλά να μπαίνουν κέρματα στον κουμπαρά.
Η Αττική Οδός θα πρέπει να υποστεί ποινή, όποια δικαιολογία κι αν έχει
Μια εταιρεία που ξέρει τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα στα ακραία καιρικά φαινόμενα, θα έπρεπε να έχει back up σχέδιο και back up σχέδιο του back up σχεδίου.
Όταν ένας ολόκληρος υπουργός βγαίνει δύο φορές και σου ρίχνει την απόλυτη ευθύνη και με εμφανώς οργισμένη διάθεση, τότε έχεις κάνει κάτι πολύ στραβά. Και μια συγγνώμη δεν αρκεί, πολλώ δε όταν πετάτε σαν άλλοι Τσιτσιπάδες το μπαλάκι της ευθύνης σε άλλο court. Φταίει ο καιρός, δε φταίει η Αττική Οδός. Ο καιρός έχει προειδοποιήσει 4-5 ημέρες τώρα. Ποιο ήταν το επιχειρησιακό σχέδιο; Αν ήταν αυτό που είδαμε, τότε κάποιοι καλό θα είναι να παραιτηθούν.
Η Αττική Οδός μπορεί να είναι ιδιωτική εταιρεία, αλλά λειτουργεί με νοοτροπία δημοσίου και με μονοπωλιακό τρόπο. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Είναι ένας ιδιωτικός φορέας που απευθύνεται σε πελάτες και θα πρέπει η νομοθεσία να διασφαλίσει ότι λειτουργεί με σεβασμό προς τον πελάτη.
Κανονικά δηλαδή θα έπρεπε όλοι όσοι ταλαιπωρήθηκαν και έχουν μεταβεί στα ξενοδοχεία φιλοξενίας, να καταγραφούν και να τους δοθεί κάποιο credit από την Αττική Οδό είτε πρόκειται για πάσο ελεύθερης διάβασης για μερικές ημέρες είτε για προνομιακές εκπτώσεις. Μόνο έτσι θα αναπληρώσει για αυτή την κάκιστη διαχείριση που προκάλεσε ταλαιπωρία, σωματική και ψυχική φθορά, η οποία θα φανεί στους ανθρώπους αύριο και μεθαύριο και φυσικά τους απομάκρυνε από τα σπίτια τους.
Τι θα συμβεί αν κάποιοι απ΄αυτούς είχαν αφήσει κατοικίδια στο σπίτι τους; Ποιος θα τα φροντίσει; Αν τους περίμεναν τα παιδιά τους, ποιος θα τα κρατήσει ήρεμα σε τέτοια κακοκαιρία;
Η Αττική Οδός δικαίως θα λογοδοτήσει στο κράτος και τη Δικαιοσύνη και όσα πει, δε θα πρέπει να καθορίσουν το ύψος της ποινής, παρά μόνο τις εγγυήσεις της εταιρείας για το μέλλον. Είναι δηλαδή ξεκάθαρο πως πρέπει να υπάρχει κάποια τιμωρία προς την εταιρεία και εξασφάλιση πως θα πάρει το μάθημα της και θα έχει ξεκινήσει διαδικασία για να βρει πώς δε θα συμβεί ξανά κάτι τέτοιο.
