Όσο μας παίρνει ακόμα, καλό είναι να το αποφασίσουμε και να αλλάξουμε το όνομα της χώρας. Να μη λέγεται Ελλάδα, να λέγεται η Χώρα των Ψευδαισθήσεων. Γιατί πλέον, μετά και τον θάνατο του 36χρονου στο Blue Horizon στο Ηράκλειο της Κρήτης, μόνο άμα γεμίζουμε το μέσα μας με ψέματα, αντέχεται το να ζεις, να ξυπνάς και να υπάρχεις σε τούτη τη χώρα. Μια θα είναι η κρατική ανικανότητα, μια η ατομική ανευθυνότητα, μια η εγκληματική μας φύση, πόσα να αντέξεις αν θες να μείνεις στη σωστή πλευρά της ζωής;
Ξυπνάς, φωτιές. Κοιμάσαι. Ξυπνάς, πάλι φωτιές. Ξανακοιμάσαι. Ξυπνάς, πλημμύρες και καταστροφές. Κοιμάσαι. Ξυπνάς και διαβάζεις ότι ο άνθρωπος που πνίγηκε στο Blue Horizon, δεν πνίγηκε έτσι μόνος του, δεν έκανε κάποιο απονενοημένο διάβημα, δεν βούτηξε στο νερό παράτολμα, όχι. Προσπάθησε να προλάβει το πλοίο και οι τύποι στην μπουκαπόρτα μαζί με αξιωματικό, τον έσπρωξαν επανειλημμένα για να πέσει στο νερό. Κι όχι σε οποιοδήποτε νερό, αλλά στο σημείο που κινούνται οι μηχανές του πλοίου, οι προπέλες, που κάνουν το νερό να μοιάζει με αδάμαστο κύμα, άρα σε παρασέρνει για πλάκα.
Ό,τι κι αν υποστηρίξουν οι εν λόγω στο δικαστήριο, ο 36χρονος πέθανε εξαιτίας τους. Δεν γίνεται να πίστευαν σπρώχνωντάς τον από την πόρτα που είχε πιαστεί, ότι απλά θα πέσει στο νερό και θα κολυμπήσει ακίνδυνα προς τους κάβους για να ανέβει στην προκυμαία. Δεν γίνεται να μη γνώριζαν, όντας τόσα χρόνια στα καράβια, ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, αν όχι να πεθάνει κάποιος, να τραυματιστεί σοβαρά, να χτυπήσει το κεφάλι του, να χάσει τις αισθήσεις του και να πνιγεί;
Κι ακόμα κι αν πιστέψει κάποιος, πάλι ως ψευδαίσθηση, ότι όντως δεν τους πέρασε από το μυαλό, πώς να δικαιολογήσεις μέσα σου τις αντιδράσεις τους όταν έβλεπαν τον άνθρωπο να παλεύει να κρατηθεί στην επιφάνεια για 15 λεπτά και τελικά να ξεψυχάει; Κι η κατηγορία για ανθρωποκτονία επιεικής είναι για αυτό που δείχνει το βίντεο. Γιατί αυτό που δείχνει είναι δολοφονία. Είναι ο άνθρωπος στο νερό και δίνεται εντολή να ξεκινήσουν οι μηχανές. Έγιναν όλα εν πλήρη γνώση και αντίληψη. Είναι από τις φορές που η εικόνα είναι ο πιο αδιάψευστος μάρτυρας.
Έχει καμία σημασία αν είχε ή δεν είχε εισιτήριο; Κι αν δεν είχε εισιτήριο, οι εγκληματίες του Blue Horizon που τον έριξαν στο νερό, πότε πρόλαβαν να το μάθουν; Τον είδαν να κρέμεται στην πόρτα και αυτό που σκέφτηκαν πρώτο είναι «το εισιτήριό σας παρακαλώ»; Κι άκουσαν «δεν έχω» και είπαν «ε, ας τον πετάξουμε στο νερό»; Σύμφωνα μάλιστα με τις πληροφορίες, ο άνθρωπος αυτός έτρεχε προς το πλοίο δίχως κάποια βαλίτσα, άρα ακόμα κι αν δεν είχε εισιτήριο δεν θα είχε κανέναν λόγο να γίνει λαθρεπιβάτης. Προφανώς κάτι συνέβαινε. Ίσως να ήταν συγγενείς ή φίλοι στο Blue Horizon και να είχαν το εισιτήριό του. Ελάχιστη σημασία έχει. Τον σκότωσαν.
Το πλήρωμα του Blue Horizon μέτρησε τις επιλογές του και επέλεξε «πνιγμό»
Όλο αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι αν τελικά είναι πραγματικότητα όσα ζούμε ή κάποιος προσπαθεί να παίξει με τη λογική…Τόσοι άνθρωποι στo πλήρωμα του Blue Horizon, αν δεν είχε εισιτήριο, δε θα μπορούσαν να τον ανεβάσουν, να τον περιορίσουν, να φωνάξουν σεκιούριτι και στο πρώτο λιμάνι να τον κατεβάσουν; Η επιλογή ήταν «ή εισιτήριο ή πνίξου»; Να τον ανάγκαζαν να πληρώσει εισιτήριο εν πλω δεν προβλέπεται;
Πριν λίγα 24ωρα έγραφα για την τρομακτική αγένεια που συνάντησα και μου μετέφεραν φίλοι για τα πληρώματα πλοίων το φετινό καλοκαίρι. Αυτό που συνέβη με το Blue Horizon και τον 36χρονο δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Απλώς τώρα έτυχε να πεθάνει ένας άνθρωπος. Θα μπορούσε να μην είχε πεθάνει, να αποδεικνυόταν στην πορεία ότι δεν είχε εισιτήριο και να έβγαιναν κι από πάνω αυτοί που τον σκότωσαν.
Από όπου κι αν μας πιάσεις σε τούτο τον τόπο, κάτι σάπιο θα βρεις. Νομίζουμε πως είμαστε καλοί άνθρωποι, νομίζουμε πως το μέσα μας έχει συμπόνια, αλλά όταν φτάνει η στιγμή να αφήσουμε τη θεωρία και να περάσουμε στην πράξη, είμαστε το ακριβώς αντίθετο.
Είμαι βέβαιος πως αυτοί στο Blue Horizon, που έστειλαν τον 36χρονο Αντώνη στον θάνατο, θα πίστευαν στο κεφάλι τους εκείνη τη στιγμή ότι υπηρετούν κάποιο δίκαιο ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Ή, έτσι θέλω να λέω ως ψευδαίσθηση μέσα μου για να μην ασπαστώ ολοκληρωτικά ότι η απανθρωπιά σε τούτο τον τόπο αφθονεί τόσο που οι πλημμύρες έρχονται μπας και απομακρύνουν λίγη από τη βρωμιά μας…
