Στο ματς Φινλανδία-Δανία στο Euro 2021 που ολοκληρώθηκε πριν από 2 εβδομάδες, ο Κρίστιαν Έρικσεν έπεσε στο έδαφος, έχασε τις αισθήσεις του και τρόμαξε όλο τον πλανήτη. Μόλις αντιλήφθηκαν οι συμπαίκτες του τι έχει συμβεί, με μπροστάρη τον Κιάερ, τον αρχηγό τους, έτρεξαν να σχηματίσουν μια ασπίδα γύρω του για να μην τον φωτογραφίσει κανείς αναίσθητο. Αν ο Έρικσεν έχανε εκείνη τη στιγμή τη ζωή του, κανείς δεν έπρεπε να είχε το δικαίωμα να τον απαθανατίσει νεκρό. Ήταν μια ηθική υποχρέωση για τη γυναίκα, το παιδί του και τους συγγενείς του.
Έχει περάσει κάτι περισσότερο από μήνας από τότε και στην ελληνική επικράτεια βλέπουμε γιατί δε θα γίνουμε ποτέ Δανία. Ούτε κατά προσέγγιση.
Με απογοήτευση και θυμό αντικρύσαμε από το πρωί σε αρκετές ιστοσελίδες να παίζει ως θέμα η ανάσυρση του άψυχου σώματος της Γαρυφαλλιάς που δολοφονήθηκε στη Φολέγανδρο. Μέσα στο θέμα που ανάρτησαν αρκετοί, υπάρχει βίντεο και φωτογραφίες από την προσπάθεια ανάσυρσης της από τους διασώστες. Μάλιστα, οι συντάκτες των κειμένων, πιθανότατα καθ΄υπόδειξιν των αρχισυντακτών τους, γράφουν κι ένα «Προσοχή!Σκληρές εικόνες» στον τίτλο ή στον υπότιτλο του άρθρου.
Θεωρούν ότι με αυτό καλύπτουν τα νώτα τους και καθαγιάζεται η πράξη τους. «Εμείς δε βάλαμε για τα κλικ το υλικό, αφού γράψαμε κιόλας ότι είναι σκληρές οι εικόνες».
Γνωρίζουμε προφανώς σε ποιον ψηφιακό μιντιακό κόσμο ζούμε. Έχουμε δει και στο παρελθόν το πτώμα του Φύσσα να γίνεται εξώφυλλο και πολλές περιπτώσεις δίψας δημοσιογράφων και κοινού για νεκρούς ανθρώπους, για ανθρώπους που δολοφονήθηκαν.
Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως πρέπει να το αποδεχτούμε και να μην πάμε, όσο μπορούμε, κόντρα. Αναρωτιέσαι μάλιστα ποια είναι τα όρια τελικά της ανηθικότητας, όταν κάποιοι με μηδαμινή κριτική σκέψη κρίνουν ως άξιο ανάρτησης ένα τέτοιο θέμα. Έχουμε δηλαδή μια κοπέλα, τη Γαρυφαλλιά, που όπως φαίνεται ξυλοκοπήθηκε άγρια και την έσυρε ο δολοφόνος της στα βράχια μέχρι που την πέταξε στο νερό και πρέπει να γίνει θέαμα στην αρένα η ανάσυρση του σώματος της από τη θάλασσα. Η Γαρυφαλλιά «δολοφονείται» για δεύτερη φορά.
Καθόλου συναίσθηση του τι περνάνε οι γονείς της, οι φίλοι της, οι άνθρωποι της. Καθόλου σεβασμός προς έναν νεκρό και δολοφονημένο άνθρωπο. Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την ανάγκη για νούμερα. Δε σκέφτονται όμως οι κοντόφθαλμοι το μακροπρόθεσμο.
Πόση επισκεψιμότητα μπορεί να σου φέρει παραπάνω ένα τέτοιο θέμα όταν έχεις 2-3 εκατομμύρια αναγνώστες το μήνα; Αυτά τα 2-3 χιλιάδες θα σου κάνουν διαφορά; Και θα είναι τόσο μεγάλη η διαφορά ώστε να ξεπεράσει το κακό όνομα που θα αποκτήσεις σε κάποιους αναγνώστες σου; Γιατί οι 3.000 που θα το διαβάσουν φαίνονται τώρα. Οι 5.000 που θα χάσεις σε λίγες ημέρες δε θα φανούν ή θα θεωρήσεις ότι άλλη είναι η αιτία;
Έχουν μαζευτεί πλέον πολλά κενά που χρειάζεται να τους τοποθετηθεί ένα νομικό πλαίσιο και μάλιστα με τη μέγιστη αυστηρότητα, μέχρι τουλάχιστον να περάσουμε ως πολίτες στο επόμενο εξελικτικό στάδιο. Μέχρι να γίνουμε…Δανοί.
