Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Αφήνουμε να τελειώσει η καταστροφή, να περάσει η μπόρα, για να μη φανούμε κακοί κι ότι ψάχνουμε ευθύνες την πιο ακατάλληλη στιγμή, αλλά ποτέ κανείς δεν παίρνει το μάθημα του. 11 μήνες πριν που κάηκαν 1 εκατομμύριο στρέμματα στην Ελλάδα, λέγαμε διαρκώς ότι δεν πρέπει να αφήνουμε δεμένα και εγκλωβισμένα τα κατοικίδια μας για να τους δώσουμε την ευκαιρία να γλυτώσουν από τη φωτιά, σε περίπτωση που απουσιάζουμε από το σπίτι. 11 μήνες μετά, φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Ο μέσος Έλληνας διακατέχεται ούτως ή άλλως από αναρίθμητές λάθος αντιλήψεις γύρω από τα ζώα, γύρω από τα κατοικίδια. Η πιο βασική είναι πως θεωρεί ότι ο σκύλος για παράδειγμα είναι για να προστατεύει το σπίτι, για να ενημερώνει με το γάβγισμα του, για να τρομάζει, για να κυνηγάει καμιά αλεπού ξέρω γω που έχει έρθει να φάει τη σοδειά.
Λάθος σας τα μάθανε «τσομπάνηδες» μου. Τα σκυλιά, όπως και κάθε κατοικίδιο, τα βάζεις στο σπίτι σου ως ισότιμα μέλη, για να τους προσφέρεις φροντίδα και αγάπη και για να πάρεις κι εσύ πίσω αγάπη. Δεν τα έχεις στο σπίτι σου για να είναι δεμένα έξω, στην αυλή ή στο χωράφι, με μια αλυσίδα και να έχουν απλά κοντά τους ένα πιάτο φαγητό και νερό.
Ούτε είναι για να τους δίνεις ένα χάδι στο ξεκούδουνο. Είναι ακριβώς όπως το παιδί σου. Αν δε μπορείς να το διαχειριστείς αυτό, τότε καλύτερα να μην έχεις σκυλί γιατί θα έρθει μια τέτοια στιγμή, που θα καίγεται η περιοχή σου και θα τον έχεις παρατημένο και δεμένο ενόσω απολαμβάνεις cocktails και βουτιές σε κάποιο νησί.
Ειλικρινά όμως, πώς είναι δυνατόν να έχεις είτε εξοχικό είτε μόνιμο σπίτι σε περιοχές αραιοκατοικημένες, με δασική έκταση τριγύρω, άρα με υψηλή πιθανότητα πυρκαγιάς τα καλοκαίρια, και να φεύγεις από το σπίτι αφήνοντας το κατοικίδιο σου μόνο; Κι άντε, αν έχεις φύγει για τη δουλειά και δε μπορείς να τον έχεις κάθε μέρα μαζί σου ή δε μπορείς να έχεις κάποιον να το φροντίζει, κάπως δικαιολογείσαι.
Αν θέλουμε βέβαια να είμαστε ειλικρινείς, δεν δικαιολογείσαι και τόσο πολύ, γιατί για να έχεις σπίτι στο Ντράφι ή την Ανθούσα, σημαίνει πως δεν σου λείπουν και ιδιαίτερα τα λεφτά.
Πώς πας όμως διακοπές και φεύγεις για μέρες σε μια τέτοια περίσταση χωρίς να έχεις φροντίσει να έχει πάει σε σπίτι φίλου ή συγγενή ο σκύλος ή η γάτα σου; Όχι, δεν είναι αρκετό να πηγαίνει κάποιος γείτονας ή γνωστός μια φορά τη μέρα να του γεμίζει το πιάτο. Γιατί ο γείτονας ή γνωστός δεν θα τρέξει να σώσει το σκυλί σου όταν θα ξεσπάσει πυρκαγιά. Θα τρέξει να σωθεί ο ίδιος και να σώσει ό,τι μπορεί από το βιος του.
Μια ρημάδα στιγμή θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι έχουμε παντελώς φρικτή τοποθέτηση απέναντι στα ζώα, απέναντι στα ζώα δε που έχουμε επιλέξει να βάλουμε στο σπίτι μας και να αφιερώσουμε χρόνο και χρήμα για να τους προσφέρουμε μια καλύτερη ζωή. Και η καλύτερη ζωή από το κλουβί στο καταφύγιο ή τον δρόμο, δεν είναι η αλυσίδα. Είναι η προστασία και η αντιμετώπιση τους ως ίσα μέλη της οικογένειας μας. Ως οικογέεια μας…
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Πυρκαγιές: Γιατί οι ρεπόρτερ δεν καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν και όρια;
Λεωνίδας Κουτσόπουλος: Βρέθηκε στο πύρινο μέτωπο και τα βάζει με τον υπουργό Πολιτικής Προστασίας
