Χρόνια με τα χρόνια, όλο και περισσότερα items επιστρέφουν από το μακρινό παρελθόν και γίνονται ξανά τάση στη μόδα. Ορισμένα τα είχαμε κλειδώσει καλά σε ένα σεντούκι, έχοντας τη σιγουριά ότι δεν πρόκειται να τα ξαναδούμε, αλλά να που πέσαμε έξω πανηγυρικά. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στα χαμηλοκάβαλα jeans, τα οποία κάνουν δυνατό comeback. Δυστυχώς.
Τα jeans ήταν κάποτε τόσο skinny, που δυσκολευόσουν να βρεις νούμερο αν είχες ελάχιστα κιλά παραπάνω. Ήταν τόσο στενά πάνω σου, που δεν έπαιρνες ανάσα όταν καθόσουν. Στην πορεία αυτό άλλαξε, ευτυχώς, για να φτάσουμε στο σήμερα να τα φοράμε ως κάτι άνετο και βολικό. Δόξα στα mom fit. Επομένως, δεν καταλαβαίνω ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να φέρει στο προσκήνιο τα χαμηλοκάβαλα, αυτά που δεν κολακεύουν, παρά μόνο εκείνες που έχουν μέση δαχτυλίδι. Κι γι’αυτές παίζεται.
Από την πανδημία και έπειτα, οι τάσεις στη μόδα περιλάμβαναν ρούχα άνετα. Μια χαρά την είχαμε νιώσει. Η φόρμα έγινε ξανά το αγαπημένος μας ρούχο. Οι τάσεις πήραν λάθος στροφή στη διαδρομή, με αποτέλεσμα να φέρνει και τη καταδίκη μας μαζί. Υπερβολή, αλλά έτσι νιώθουμε.
Την επιστροφή των χαμηλοκάβαλων jeans την είδαμε αρχικά τον Ιανουάριο στις επιδείξεις μόδας, όπου σχεδιαστές και brands εμπνεύστηκαν από την επαναφορά των 00s. Τον προηγούμενο μήνα είδαμε και την Julia Fox να φοράει ένα χαμηλοκάβαλο jean σε ένα total denim look, αλλά σε μια ακόμη ανάρτηση στο Instagram, φαίνεται πως έχει αδυναμία στα εν λόγω jeans.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Γιατί όμως τα χαμηλοκάβαλα δεν έπρεπε να επιστρέψουν;
Η υποκειμενική άποψη είναι πως αισθητικά δεν είναι καθόλου ωραία, δεν έχουν τίποτα το ιδιαίτερο. End of story. Η αντικειμενική άποψη όμως είναι πιο πολύπλοκη. Καταρχάς, από θέμα άνεσης δεν είναι καθόλου λειτουργικά. Δηλαδή στη δουλειά δύσκολο να φορέσεις ένα χαμηλοκάβαλο jean, μιας και είναι βέβαιο ότι στην υπόνοια του να σκύψεις, έχουν βγει όλα στη φόρα. Από την άλλη, οι τσέπες είναι τόσο μικρές (αφού δεν υπάρχει χώρος) επομένως αυτόματα γίνονται άχρηστες.
Το σημαντικό όμως ξέρετε ποιο είναι; Ότι μαζί με την επιστροφή τους έρχεται στο προσκήνιο και ένα άλλο ζήτημα που υποτίθεται ότι είχαμε αφήσει πίσω. Το κεφάλαιο: φλατ κοιλιά. Γιατί για να φορέσεις αυτό το jean πρέπει να έχεις φλατ κοιλιά και κοιλιακούς που μετριούνται. Γι’αυτό και υπάρχει ακόμα η ελπίδα να μην γίνει trend, γιατί προφανώς δεν αφορά όλα τα σώματα. Και με το να ξεχωρίζουμε ξανά στοχευμένα, είναι σαν να έχει πάει στράφι ό,τι έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα για το body shaming. Ακόμα και το πιο μικρό.
Θυμάμαι όταν εγώ βρισκόμουν στο γυμνάσιο, τα χαμηλοκάβαλα είχαν την τιμητική τους. Τραβήξαμε ζόρι. Όλες εκτός από εκείνες τις συμμαθήτριες, οι δύο τρεις δηλαδή, που ήθελαν να επιδεικνύουν την κοιλιά ως κάτι σέξι. Δεν κρίνω, αν κάποια έχει λιώσει για να πετύχει κοιλιακούς ζηλευτούς, θέλει να τους δείξει. Το καταλαβαίνω. Αλλά προσωπικά με ενοχλεί ο διαχωρισμός στα ρούχα και οι τάσεις που στρέφονται μόνο σε συγκεκριμένα σώματα. Η μόδα πρέπει να τους αφορά όλους.
