Είμαστε αυτός ο λαός που επιλέγει ποια ξενόφερτα έθιμα θα τιμήσει δεόντως και ποια θα κράζει μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Θα έλεγε κανείς πως μετά από τόσα χρόνια που το Halloween έκανε την εμφάνισή του στην χώρα μας και πλέον γιορτάζεται με περισσότερες φανφάρες, θα είχε γίνει πια μαζικά αποδεκτό.
Το αντίθετο όμως, συνεχίζουμε να έχουμε εκείνους που γκρινιάζουν αδικαιολόγητα, λες και κάποιος τους υποχρεώνει με το ζόρι να το γιορτάσουν. Άλλο βέβαια, που αυτοί οι ίδιοι, που κάνουν λόγο για έθιμα που δεν ταιριάζουν με την κουλτούρα της χώρας μας, αγοράζουν με μανία οτιδήποτε βγει σε έκπτωση την Black Friday και ίσως να κάνουν και τα διάσημα πλέον, gender reveal party.
Όπως και να ‘χει, το Halloween στην χώρα μας σαφώς και δεν μπορεί να συγκριθεί με τον τρόπο που το γιορτάζουν στις ΗΠΑ, αλλά σίγουρα είναι μια καλή αφορμή για πάρτυ (είτε σε μαγαζί είτε σε σπίτι) και ένας προθάλαμος για τις Απόκριες που ακολουθούν περίπου τρεις μήνες μετά. Παρόλα αυτά, αν βάλουμε ένα μέτρο σύγκρισης μεταξύ των δύο, το Halloween μάλλον θα έπρεπε να αντικαταστήσει μόνιμα τις Απόκριες. Sorry not sorry.
Διαβάστε ακόμη: Το μάθημα των εκλογών στη Βραζιλία: Από τον φασίστα Bolsonaro στον πρώην φυλακισμένο Lula da Silva
Halloween vs Απόκριες σημειώσατε 1
Κεφάλαιο πρώτο: Οι μεταμφιέσεις. Το μεγάλο στοίχημα και των δύο εθίμων, και το κοινό τους χαρακτηριστικό φυσικά, είναι να πρωτοτυπήσεις και να ξεχωρίσεις με μια ευφάνταστη ιδέα για στολή. Σαν αυτή της Heidi Klum που ντύθηκε σκουλήκι φέτος. Η μεγάλη διαφορά τους είναι πως στις Απόκριες μπορείς εύκολα να αγγίξεις τα όρια του κιτς και σε κάποιες περιπτώσεις να τα ξεπεράσεις κιόλας, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει ένα concept. Έχει γίνει πια βαρετό να βλέπεις γύρω σου ζορό, σέξι αστυνομικίνες και άντρες που μεταμφιέζονται σε γυναίκες.
Κεφάλαιο δεύτερο: Τα πάρτυ. Από αυτά πάμε καλά γιατί γι’αυτά ζούμε. Είμαι όμως η μοναδική που έχει βαρεθεί τα κονφετί που σου έρχονται στη μούρη σε ανύποπτο χρόνο, τις ίδιες γιρλάντες και τα ακριβώς ίδια τραγούδια; Χωρίς να θέλω να τα μηδενίσω, έχουν όλα αυτά τη χάρη τους, αλλά in the end of the day, δεν μπορούν να συγκριθούν με τη φάση του Halloween.
Είναι πιο scary το σκηνικό, έχει πιο θριλερικά ντεκόρ, κολοκύθες σε οποιαδήποτε φάση και γενικότερα υπάρχει μια ταυτότητα που δεν ξεφεύγει από το κιτς.
Κεφάλαιο τρίτο: Τα καρναβάλια. Μάλλον δεν είναι τυχαίο που στη χώρα μας επικρατεί η ατάκα «είμαστε για τα καρναβάλια». Ας πω πως αυτή είναι μια γιορτή με πολύ χορό και έξαλλες καταστάσεις, που καταλήγουν σε ξερατά σε κάθε στενό από τα μεθύσια. Δεν ήμουν και δεν θα είμαι ποτέ φαν των καρναβαλιών.
Εν κατακλείδι όμως, είτε Απόκριες είτε Halloween σημασία έχει να περνάς ευχάριστα. Αλλά ίσως να σταματήσει αυτή η γκρίνια πια για το έθιμο της Αμερικής, γιατί στο φινάλε δεν είναι κακό να γιορτάζουμε και κάτι διαφορετικό κι ας μη λέμε trick or treat και να κερνάμε καραμέλες τα παιδιά.
