Μήπως το παραξεχειλώσαμε με τον Μάστορα;

Παρακολουθώ αυτές τις 2-3 ημέρες που έγινε γνωστό πως ο Χρήστος Μάστορας συνελήφθη γιατί οδηγούσε πιωμένος και επιχείρησε να διαφύγει του ελέγχου, άρα διέπραξε διπλή παρανομία, τα σχόλια και τις αντιδράσεις και με πιάνει γέλιο και ταυτόχρονα, για άλλη μια φορά με τους ανθρώπους που ζουν σε τούτη τη χώρα, εκνευρισμός.

Ο Χρήστος Μάστορας διέπραξε ένα έγκλημα; Ναι. Οδηγούσε έχοντας πιει παραπάνω από το όριο και αυτό, αν δεν τον συλάμβαναν, θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Όχι για τον ίδιο, για κάποιον άλλο. Ο ίδιος θα είχε κάνει την επιλογή του και θα έπρεπε να ζήσει με αυτή. Ένας άλλος, αθώος όμως, θα έπρεπε να υποστεί τις συνέπειες της επιλογής κάποιου άλλου.

Μαζί με αυτό, όπως λένε τα ρεπορτάζ, ο Χρήστος Μάστορας διέπραξε ακόμα ένα παράπτωμα, της διαφυγής της ποινής, λες και είναι κάποιος που δεν έχει να φάει ή θα του συνέβαινε κάτι το συνταρακτικό αν έχασε για μερικές εβδομάδες ή μήνες το δίπλωμά του.

Πήρε λοιπόν μια σειρά από κακές αποφάσεις και ήταν τυχερός που οι αστυνομικοί τον εντόπισαν και έκαναν τη δουλειά τους χωρίς να κάνουν τα στραβά μάτια γιατί είναι ο Χρήστος Μάστορας. Κάπου εδώ θα έπρεπε να τελειώσει το ζήτημα και να απολαύσουμε μια σπάνια στιγμή όπου ένας θεσμός λειτούργησε σωστά (δε συμβαίνει συχνά τούτο, συμβαίνει, για την ακρίβεια πολύ σπάνια με τόσους κηφήνες στο αστυνομικό σώμα).

Όχι όμως, έπρεπε να το ξεχειλώσουμε το ζήτημα και να βλέπω σε διάφορες ιστοσελίδες που είναι η επιτομή της τρασίλας και του κιτρινισμού, διάφορα άρθρα με λεπτομέρειες που δεν θα έπρεπε να δημοσιοποιούνται. Και αυτό είχε προφανή σκοπό. Να ακολουθήσει ορυμαγδός σχολίων από πολλούς στα social media με επιθετικές διαθέσεις προς τον Μάστορα. Αν ο νόμος δεν είχε ισχύσει αυστηρά πάνω του, θα δεχόμουν τα πάντα και θα πρωτοστατούσα στην διαπόμπευση.

Γιατί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά ο Χρήστος Μάστορας;

Έχουμε οδηγηθεί όμως συνολικά ως λαός, ειδικά στα τελευταία 4-5 χρόνια, σε μια παρανόηση. Πιστεύουμε πως είμαστε ερμηνευτές του νόμου και σπεύδουμε να ασχοληθούμε με χωράφια που δεν είναι δικά μας. Ειδικά οι αρθρογράφοι του διαδικτύου και οι τρασοσελίδες, το κάνουν κατά κόρον.

Ο Χρήστος Μάστορας είναι υποτελής στον νόμο και όσα ορίζει το δίκαιο της χώρας. Όπως όλοι μας. Τα παραπτώματα, τα πλημμελήματα, οποιαδήποτε έκνομη πράξη του, δεν έχει καμία παραπάνω βαρύτητα από αυτή που έχει μια δική μου έκνομη πράξη που δε με ξέρει η μάνα μου.

Το να βλέπω να κρίνεται το ποιόν του και η ηθική του από ανθρώπους που ζουν σε τούτη τη χώρα, που το 70-80% έχει διαπράξει μίνιμουμ 10 φορές οδικές παραβάσεις, που σίγουρα έχει οδηγήσει έχοντας πιει παραπάνω από το όριο ή έχει μπει σε αμάξι που οδηγάει κάποιος με αρκετό αλκοόλ στο αίμα του, είναι η επιτογμή της υποκρισίας. Βασικά, είναι ο ορισμός του τι συμβαίνει λάθος σε τούτη τη χώρα.

Κάθε μέρα, λίγο να περπατήσεις έξω, θα εντοπίσεις μόνο στη γειτονιά σου διψήφιο αριθμό παραβάσεων. Κάθε μέρα. Σε βαθμό που αν η αστυνομία αποφάσιζε να οργώνει κάθε μέρα κάθε σημείο της χώρας, θα μάζευε άνετα 1 δισ. ευρώ σε πρόστιμα ή δε θα υπήρχε κανείς με όχημα στην κατοχή του. Θα κατάσχονταν όλα. Και το ζήτημά μας είναι να ασχοληθούμε με τα παραπτώματα που έκανε ο Χρήστος Μάστορας; Γιατί; Επειδή είναι πιο γνωστός; Η ισότητα απέναντι στο νόμο δεν ασχολείται με διάσημους και μη. Και θα έπρεπε να ζητάμε περισσότερη ισότητα όπως αυτή που έτυχε ο Μάστορας και γλιτώνουν άλλοι, εξίσου γνωστοί ή λιγότερο γνωστοί με περισσότερο χρήμα όμως.

Αν κάποιος από εσάς είχε την θεώρηση πως ο Χρήστος Μάστορας είναι κάποιος θεός ή μεγαλωμένος σε άλλη χώρα, το πρόβλημα είναι δικό σας. Το ερώτημα που θέτω στον μεσότιτλο, έχει διπλή ανάγνωση, είναι vice versa. Αν δε θέλουμε να έχει ένας γνωστός προνομιακή μεταχείριση, θα πρέπει να μη θέλουμε να έχει και δυσμενέστερη από εμάς μεταχείριση. Αυτό είναι ισότητα και δικαιοσύνη.

Σε μια χώρα όπου καθημερινά εντοπίζονται παρανομίες, όχι μόνο οδικής φύσεως, και κανείς δεν τολμάει να σηκώσει το τηλέφωνο και να κάνει καταγγελία, μας πείραξε ο Μάστορας που οδηγούσε μεθυσμένος. Και κρίνεται από ανθρώπους που το έχουν κάνει αυτό πολλές φορές στη ζωή τους. Αντί να σπάει το τηλεφωνικό κέντρο της αστυνομίας καθημερινά και ολημερίς με καταγγελίες, εμείς γυρνάμε το βλέμμα μας, σφυρίζουμε αδιάφορα και μετά καταδικάζουμε τον Μάστορα.

Γιατί δεν καταδικάζουμε ποτέ τον φίλο μας; Γιατί δεν καταγγέλουμε τον συγγενή μας; Γιατί δεν καταδικάζουμε τους εαυτούς μας; Γιατί τα μάτια μας δεν βλέπουν παρανομία άμα βρίσκεται κοντά μας ή την κάνουμε εμείς. Τη βλέπουν μόνο σε αγνώστους.

Σε ένα έθνος ανίκανο να σεβαστεί τους νόμους και να οριοθετήσει τον εαυτό του, να αποκτήσει αυτοέλεγχο, έχουμε μετατρέψει σε επικαιρότητα το έγκλημα, για μένα, του Μάστορα.

Ας αρχίσετε όλοι να σέβεστε τους νόμους και τους γύρω σας πρώτα και μετά έλατε να κρίνετε. Ο Χρήστος Μάστορας έφευγε, πιθανότατα, από το μαγαζί που τραγουδάει. Έχω βρεθεί ένα βράδυ εκεί. Ξέρετε πόσους είδα να καπνίζουν και να μη σέβονται το νόμο; Πολλούς. Πήρα την αστυνομία, δε μου απάντησε κανείς.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη ENASTRON ATHENS (@enastron_athens)

Ή, λοιπόν, θα κάνουμε μια νέα συνθήκη και θα τα πάρουμε όλα από το μηδέν και δε θα λέμε «έλα μωρέ τώρα, αυτό σε πείραξε; εδώ δεν γίνεται το τάδε», ή θα το βουλώσουμε και θα κυλιστούμε μαζί στη λάσπη της αδιαφορίας και της ανομίας και όπου μας βγάλει. Νόμος της ζούγκλας ή νόμος του δικαίου;