Η «Ημέρα του Πατέρα» μπορεί να θεωρηθεί ακόμα μια εμπορική γιορτή, όπως η Ημέρα της Μητέρας ή ο Άγιος Βαλεντίνος. Αν και θεωρητικά αυτό είναι αλήθεια, στην πράξη είναι μια γιορτή υποτιμημένη, που αν δεν μπεις το πρωί στην Google για να δεις το αφιερωμένο σε αυτή Doodle, θα την ξεχάσεις.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν βλέπει με τον ίδιο ενθουσιασμό την Ημέρα του Πατέρα, δεν αγοράζει δώρα, ούτε σχεδιάζει το πώς να περάσει την ημέρα με τους μπαμπάδες, όπως συμβαίνει στην αντίστοιχη γιορτή της μητέρας. Στην πραγματικότητα, ούτε οι ίδιοι οι μπαμπάδες μας γνωρίζουν πότε γιορτάζουν. Αυτό από τη μια σου δίνει ένα ελαφρυντικό.
Βέβαια, το φταίξιμο δεν είναι απαραίτητα δικό σου. Οι διάφορες επωνυμίες δεν ασχολούνται με αυτή την ημέρα. Αντιθέτως, σχεδιάζουν εβδομάδες το πλάνο τους για να αυξήσουν τις πωλήσεις για την Ημέρα της Μητέρας, αλλά για την Ημέρα του Πατέρα. Κάποιες δεν γνωρίζουν καν την ημέρα που γιορτάζεται. Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι η δεύτερη Κυριακή του Ιουνίου κι άλλοι η τέταρτη. Σε πάνω από 70 χώρες γιορτάζεται την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.
Δεν λέμε ότι το να εμπορευματοποιήσουν ακόμα μια τρυφερή γιορτή είναι το σωστό, αλλά καλώς ή κακώς βοηθάει στο να δημιουργηθεί buzz και να γίνει πιο γνωστή. Το θέμα είναι γιατί δίνεται περισσότερη βάση στην Γιορτή της Μητέρας; Και η απάντηση δεν βρίσκεται μόνο στο κομμάτι του μάρκετινγκ.
Αρχικά, η Γιορτή της Μητέρας ξεκίνησε το 1907, ενώ η Ημέρα του Πατέρα αναγνωρίστηκε επίσημα το 1972, υπό την προεδρία του Nixon. Είναι σχετικά μια πρόσφατη γιορτή, που δεν έχει ριζώσει στα πατροπαράδοτά μας. Οι πατέρες – στην ελληνική κυρίως γνώμη- έχουν μείνει ως οι γονείς, που δεν χρειάζεται να τους επαινούν για τον ρόλο τους στην οικογένεια. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήθελαν καν να τους εκτιμούν γιατί γι’ αυτούς, όλο αυτό ήταν ένα καθήκον, στην προσπάθειά τους να διασφαλίσουν την ευημερία της.
Μάλιστα, η πρώτη γιορτή του πατέρα έλαβε χώρα το 1908 σε μια εκκλησία της Δυτικής Βιρτζίνια, αφού εκατοντάδες άνδρες πέθαναν στο χειρότερο ατύχημα εξόρυξης στην ιστορία των ΗΠΑ. Ήταν μια γιορτή που προοριζόταν να χαραχθεί σε ένδειξη ευγνωμοσύνης και ήταν η Grace Golden Clayton, η κόρη ενός αιδεσιμότατου, που πρότεινε για πρώτη φορά μια ημέρα για να τιμήσει τους πατέρες ζωντανούς και νεκρούς.
Το μάρκετινγκ υποβαθμίζει σκοπίμως την Ημέρα του Πατέρα
Θα μου πεις ότι αυτές είναι απαρχαιωμένες αντιλήψεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν συμβάλλει στη νοοτροπία που υπάρχει γύρω από τον συμβολισμό της γιορτής. Στο παρελθόν, ακόμη και όταν τα παιδιά τους εύχονταν στους μπαμπάδες τους «χρόνια πολλά», εκείνοι το υποβάθμισαν ή αποκαλούσαν την Ημέρα του Πατέρα μια ανούσια γιορτή.
Πίστευαν ότι η μητέρα ήταν αυτή που συνδεόταν περισσότερο συναισθηματικά με το παιδί, ενώ ο πατέρας διατηρούσε τον ρόλο του «σκληρού» στην οικογένεια. Αυτές οι αντιλήψεις αντανακλώνται πλέον στα δώρα που προτείνονται στις εν λόγω γιορτές. Αυτά που προωθούνται από τα διάφορα brands για την ημέρα του πατέρα δεν έχουν κανένα συμβολικό χαρακτήρα, που μπορεί να σε παρακινήσει συναισθηματικά και να σου τραβήξει το ενδιαφέρον.
Τα περισσότερα είναι αντικείμενα, όπως ξυριστικές μηχανές ή εξαρτήματα, που δεν έχουν και κάτι το ιδιαίτερο. Δεν δίνεται καν η ίδια βάση στο μάρκετινγκ με τις εταιρείες να σπαταλούν πολύ λιγότερα χρήματα. Σου λένε «ποιος θα την θυμηθεί» ή «ποιός άνδρας θα εκτιμήσει ένα συμβολικό δώρο» αυτή την ημέρα. Γιατί δεν αξίζει σε έναν άνδρα ένα οργανωμένο ταξίδι, ένα δείπνο ή ακόμα και μια περιποίηση; Και κάπως έτσι η αδιαφορία διαιωνίζεται.
Οι καιροί, όμως, έχουν αλλάξει. Ο πατέρας δεν είναι το μόνο στήριγμα μιας οικογένειας και είναι ισότιμος με την γυναίκα. Ούτε ο δυναμικός ρόλος της γυναίκας σε μια οικογένεια πρέπει να υποτιμάται, προβάλλοντας της σαν το ασθενές μέλος στην γιορτή της Μητέρας, ούτε να μην ρομαντικοποιείται καθόλου η «Ημέρα του Πατέρα», γιατί στο παρελθόν την θεωρούσαν μια πιο θηλυπρεπής γιορτή. Νομίζω ότι το ποιόν του κάθε ανθρώπου δεν θα έπρεπε να καθορίζεται από το φύλο του.
Μπορεί να πιστεύετε ότι ο πατέρας σας δεν θα θαμπωθεί από τα μπιχλιμπίδια που αγοράζετε στην μητέρα σας, αλλά κατά βάθος θα το εκτιμήσουν και θα νιώσουν μια ικανοποίηση. Και στην τελική, αν δεν θέλετε να αγοράσετε κάποιο δώρο για οικονομικού λόγους ή λόγω ηθικής, τότε απλά περάστε ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Αυτή είναι κι η ουσία αυτών των εορτών, νομίζω.
Photo: Unsplash.com
Διαβάστε επίσης στο intronews.gr:
Γιάννη Μπλέτα, ένας σκηνοθέτης είναι ήρωας ή αντι-ήρωας, τελικά;