Όλοι έχουμε προεξοφλήσει ότι το βράδυ της Κυριακής ο Κασσελάκης θα είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, ποιανού ΣΥΡΙΖΑ, κανείς μας δεν το γνωρίζει, μιας και αυτό θα φανεί όχι απευθείας, αλλά στις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Ήδη, ο παλαιοκομματικός μηχανισμός προσπαθεί να κινητοποιήσει παλιούς Συριζαίους που έχουν εγκαταλείψει τις κομματικές διαδικασίες εδώ και χρόνια. Ίσως η έκπληξη να έρθει από τη μεριά του Κασσελάκη, αν κάποια από τα παλιά μέλη ψηθούν να πάνε ψηφίσουν.
Αλλά, κι αυτό δύσκολο φαίνεται, γιατί η εύκολη κυριαρχία του Κασσελάκη στον πρώτο γύρο, έδειξε ότι δεν υπάρχει κανένα σοβαρό κόμμα που να το λένε ΣΥΡΙΖΑ. Αν εξακολουθούσαν να υπάρχουν έστω και τρία θεμέλια, δε θα μπορούσε ένας χαρούμενος τύπος από το USA, ένας happy traveller να τα κάνει γης μαδιάμ.
Απλά, τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξύπνησαν μια ωραία πρωΐα και κατάλαβαν ότι δεν είναι τελικά και τόσο μεγάλα, ότι η κοινωνία τους έχει ξεπεράσει και ότι όλες οι παλαιοκομμουνιστικές φαντασιώσεις, αντιμετωπίζονται σαν εφιάλτης από την κοινωνία.
Όπως πολύ σωστά είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Κασσελάκης είναι μια πολύ πιο γοητευτική φιγούρα για να εκφράσει τον αντισυστημισμό των νεών. Λογικό, γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζουν τους παλιούς συγγενείς στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που είχε η μάνα μας στο σκρίνιο.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο τι θα κάνουν οι παλιοί Συριζαίοι την επόμενη μέρα. Είναι και τι θα κάνει ο Κασσελάκης. Αυτόν θα κοιτάζουν όλοι κι όχι ποιος έμεινε και ποιος έφυγε. Εκεί λοιπόν, όλα τα στοιχήματα λένε ότι ο Κασσελάκης δεν θα δεχτεί να πάει στη Βουλή. Δεκάδες άρθρα γράφονται για το πόσοι πρέπει να παραιτηθούν, για να βρεθεί ο πρόεδρος του κόμματος στα κοινοβουλευτικά έδρανα, απέναντι στον Μητσοτάκη.
Ήδη, είναι σαφές ότι ο ακραιφνής υποστηρικτής του Στέφανου, ο ναύαρχος με τη σαλοπέτ, και μέρος του σκετς με τη Μακρόνησο, Ευάγγελος Αποστολάκης, θα παρέδιδε τη θέση του, όπως και οι λοιποί επιλαχόντες, για να πάει στη Βουλή ο Κασσελάκης.
Απλά ο Κασσελάκης, όπως και οι υποστηρικτές του, δεν είναι κορόιδο. Αυτή τη στιγμή, ακόμα και τα ελληνικά του Στέφανου, θέλουν προπόνηση και φροντιστήριο. Το accent του είναι έντονα νεοϋορκέζικο, κι αυτό το καταλαβαίνεις κυρίως όταν τον ακούς χωρίς να τον βλέπεις. Οι πολιτικές του θέσεις, όποιες έχει, αν τις έχει, δεν είναι διευκρινισμένες. Μία είναι εκσυγχρονιστής, μία πολακιστής και τελευταία δείχνει και αρκετά λαϊκιστής.
Όμως, η εικόνα του συνεχίζει να είναι κοσμοπολίτικη, γυαλισμένη και απ’ ό,τι φαίνεται δεν έχει καμία ανάγκη προς το παρόν, κάποιων πιο συγκεκριμένων πολιτικών απόψεων. Είμαστε στη φάση του hype και του lifestyle. Αυτή είναι και η νέμεσις του ΣΥΡΙΖΑ. Χάνει από αυτό που μίσησε και διέβαλε. Και διαπόμπευσε με αγριότητα.
Θα πάει ο Κασσελάκης στη Βουλή;
Οι μέχρι τώρα πληροφορίες λένε πως όχι. Ο Κασσελάκης δεν είναι έτοιμος για μετωπικές στη Βουλή, ιδίως με τον Μητσοτάκη, αλλά και με τον Ανδρουλάκη. Είναι μια σειρά από βαριά θέματα, όπως τα εθνικά, η μετανάστευση, τα ασφαλιστικά, ο στρατός κλπ., που προφανώς δεν τα γνωρίζει. Άρα, δε θα πάει ως πρόβατο στη σφαγή.
Αν πήγαινε από τη Δευτέρα στη Βουλή, ούτε αλεξίσφαιρο, ούτε ο τσαμπουκαλεμένος Πολάκης, ως bodyguard δεν θα τον έσωζε. Σαν γαλοπούλα στο Thanksgiving. Μορφωμένο παιδί είναι, συγκροτημένο, ξέρει τι ξέρει και τι δεν ξέρει, ξέρει πού τον παίρνει και πού δεν τον παίρνει. Αυτά είναι από τα βασικά μιας rational, αμερικάνικης, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Και ο Κασσελάκης προφανώς ξέρει ότι τα άψογα αγγλικά και οι μαθηματικοί διαγωνισμοί, δε σε βοηθάνε στην αρένα των 300. Οπότε, κάποιο κώλυμα θα βρεθεί, κάποια άρνηση-παραμύθι ή, ακόμα καλύτερα, μια λαϊκιστική έκρηξη περί αντισυστημισμού.
Οι ίδιες πληροφορίες λένε πως ο Κασσελάκης θα αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που πολέμησε για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ. Βιντεάκια στο TikTok, γκεστ εμφανίσεις, social media. Μέχρι τώρα, το σύστημα δούλεψε. Από δω και πέρα τα πράγματα θα είναι πιο ζόρικα, αλλά πολύ πιο εύκολα από το να βγει ο βασιλιάς γυμνός στη σκηνή.
Ταυτόχρονα βέβαια, θα αρχίσει και το «διάβασμα», τα ιδιαίτερα, τα ταχύρρυθμα μαθήματα, τα φροντιστήρια εν ολίγοις – εννοείται πως μόλις τελειώσουν αυτά, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα τον δούμε να παίρνει θέση στη Βουλή – αλλά εκεί προς το παρόν, δε βλέπω και κανέναν «καθηγητή» της προκοπής, αν κρίνουμε από τον περίγυρό του σήμερα. Ο Πολάκης ποιο μάθημα θα διδάσκει;
Κι αυτό θα το κάνει τις ώρες που θα του περισσεύουν από το μάζεμα των «μπάζων», μιας και αυτό που θα γίνει την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ θα θυμίζει οικοδομή σε κατεδάφιση. Άλλωστε, το παιδί, όπως είπε ο μπαμπάς του, από μικρό το είχε το ψώνιο, μιας και είχε κολλήσει έξω από την πόρτα του μια ταμπέλα που έγραφε «Χτυπάτε την πόρτα του πρωθυπουργού»!
Πολλοί θα πούνε «Ηλία…ρίχτο», όπως ο Αρμένης στο «Όλα Είναι Δρόμος», απ’ ό,τι δείχνουν οι μέχρι σήμερα αντιδράσεις απέναντι του. Άλλωστε, η ελληνική αριστερά φημίζεται παγκοσμίως ότι έχει πάντα στελέχη που πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ένα κόμμα μόνοι τους. Μια ζωή διάσπαση.
Ο Λαφαζάνης δε τα κατάφερε, αλλά η Ζωή, με τις καρδούλες που ανακάλυψε (άλλη λαϊφσταϊλιά κι αυτή, παλιότερης τεχνολογίας) τα κατάφερε με τη δεύτερη.
Άλλωστε, το νεαρό κοινό, το οποίο βρίσκει ήδη σέξι τον Κασσελάκη, είναι κατ’ εξοχήν ψηφιακοί ιθαγενείς (digital natives). Με αυτόν τον τρόπο έδρασε και ο Μητσοτάκης για να «σπάσει» τον τοίχο που τον χώριζε από αυτές τις ηλικίες.
Όπως και να ‘χει, καλά να ‘ναι ο Στέφανος Κασσελάκης, ήρθε και μας έσπασε τη μονοτονία και τη βαρεμάρα που μας περίμενε τα επόμενα χρόνια. Έβαλε στυλ και αισθητική στον πιο «αχαμογέλαστο», κακόγουστο και αρτηριοσκληρωτικό πολιτικό χώρο.
Τα κανάλια, από τα πρωινάδικα μέχρι τις ειδήσεις, θα κάνουν για καιρό πάρτυ. Και προφανώς όχι μόνο για τις πολιτικές του απόψεις. Η ζωή του, το ντύσιμό του, τι σορτσάκι φοράει, η γυμναστική του, ο καφές που πίνει, αυτά που λέει, θα ενδιαφέρουν τις εκπομπές και τα sites όπως κάποτε η ζωή της Ελένης Μενεγάκη.
Θα μου πείτε ότι ακόμα οι πολιτικές του θέσεις είναι πλίνθοι τε κέραμοι ατάκτως ερριμένοι. Για τα πιο σημαντικά ζητήματα δε, δεν υπάρχουν καν. Εντάξει, και ποιο το πρόβλημα; Εδώ είχαμε άλλους που πίστευαν ότι όπου να ‘ναι θα εμφανιστεί η μετενσάρκωση του Βελουχιώτη, του Ανδρέα και, ίσως, του Λένιν. Τουλάχιστον, ο Στέφανος Κασσελάκης αν πίστευε σε μετενσαρκώσεις, θα ήταν στου Έλβις.
