Πέρα από την ευφορία που προκάλεσε στην αντιπολίτευση με την τοποθέτησή του για τις υποκλοπές ο Κώστας Καραμανλής, κατάφερε και να αυτο-αποδομηθεί δημιουργώντας ένα κύμα χλευασμού, πλάκας και κυρίως υπενθύμισης του κυβερνητικού του βίου στα social media αλλά και στον Τύπο.

Αν δεν πάρουμε σοβαρά τα περί ταβερνών, κοκορετσίων και γαρδούμπας (δεν έτρωγε δα και σούσι), η επαναφορά των πεπραγμένων όχι μόνο ως πρωθυπουργού αλλά και της πολιτικής του συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα στο χώρο της παράταξής του.

Δεν είπε τίποτα στραβό ή λάθος. Το αυτονόητο για τις υποκλοπές είπε. Σωστά. Ποιο είναι το θέμα; Ότι πήρε απόφαση ο «Βούδας» να μας κάνει τη χάρη να μιλήσει και μας βγήκε… μονοθεματικός. Από όσα απασχολούν την κοινωνία, βρήκε μόνο αυτό.

Το γεγονός ότι γρήγορα, τόσο ο ίδιος όσο και η κυβέρνηση, προσπάθησαν να καλύψουν βεβιασμένα το συμβάν, όπως οι γάτες τις ακαθαρσίες τους, δεν αλλάζει τίποτα στις προθέσεις του πρώην πρωθυπουργού.

Να τη πει στον Μητσοτάκη ήθελε. Είχαν προϊδεάσει για αυτό κολλητοί του, όπως ο άλλος «γκουρού» του Twitter, ο γραφικός Αντώναρος και πιο χαλαρά ο Θοδωρής Ρουσόπουλος. Για τον Παυλόπουλο, πάλι, τι να πεις; Αυτός δεν θα χωνέψει ποτέ που δεν τον πρότεινε ο Μητσοτάκης για Πρόεδρο. Αν μπορούσε, θα τον «κάρφωνε» και κάθε μέρα.

Ζητάει ο γκουρού της λαϊκής δεξιάς να ρίξουμε άπλετο φως στην υπόθεση. Και πάλι, σωστό. Αυτό που προφανώς εννοεί, όπως έγινε ας πούμε επί πρωθυπουργίας του με το σκάνδαλο υποκλοπών στη Vodafone και τον θάνατο Τσαλικίδη. Τόσο άπλετο φως.

Αρχηγό της ΕΥΠ, είχε βάλει ο ίδιος τον «Έλληνα Έλιοτ Νες», τον Παπαγελλόπουλο, του οποίου ο βίος και η πολιτεία είναι θέμα Ειδικού Δικαστηρίου. Προφανώς, για να υπάρχει διαφάνεια. Γι’ αυτό και στην σκευωρία της Novartis, με κατηγορούμενο τον πρώην πρωθυπουργό Σαμαρά και μία πλειάδα υπουργών, έκανε το «κουνέλι».

Είχε εμπιστοσύνη στο μακρύ (και δανεικό στον Τσίπρα), δεξί του χέρι. Διαφάνεια ήθελε ο άνθρωπος.

Όσο μπόρεσε έβαλε πλάτη στην κυβέρνηση Τσίπρα. Παρεχώρησε πέρα από τον Παπαγγελόπουλο και κάποιους άλλους για να γίνει σωστά η δουλειά με πρώτο και καλύτερο τον Παυλόπουλο.

Είχε, σχεδόν πάντα, καλά λόγια να πει για τον Τσίπρα. Ο οποίος, σαν κύριος, ποτέ δεν τον κατηγόρησε για τα χρέη και την κρίση. Αυτόν που μετά από 5 χρόνια διακυβέρνησης έφερε την πτώχευση και βρήκε κορόιδο τον Γιώργο να του πασάρει την καυτή πατάτα.

Όλοι διαπομπεύτηκαν. Ως «δωσίλογοι», ως «Γερμανοτσολιάδες», ενώ ο βασικός υπεύθυνος την πέρναγε στο «ντούκου» και ωραία στη Ραφήνα. Αμνησ(τ)ία.

Ο Τσίπρας θυμήθηκε να τον κράξει ως υπεύθυνο για την κρίση μόλις το 2019, όταν ο πρώην πρωθυπουργός πήρε θέση υπέρ του Μητσοτάκης ενόψει των εκλογών. Σκέψου να μην το έκανε και αυτό…

Τότε, ο Βενιζέλος είχε μιλήσει για την τρίτη συνιστώσα των Συριζανέλ.

Μάλλον ο Καραμανλής νομίζει ότι είναι άλλος από αυτό που είναι. Το έδειξε και με τη γλαφυρή μαντινάδα που απήγγειλε.

«Άλλο να είσαι αετός

και άλλο να τονε κάνεις

άλλο να θωρείς κορφές

και άλλο να τις φτάνεις» είπε ο ποιητής.

Τώρα, το ποιος είναι ο αετός, το καταλάβαμε. Είναι μία σεμνή αυτο-παρουσίαση.

 Ο Μητσοτάκης θα είναι καμία αφελής αλλά ζηλόφθονη καρδερίνα, που περνιέται για αετός. Πρέπει η απομόνωση στη Ραφήνα να τον έχει πειράξει πάντως, γιατί από ότι φαίνεται νομίζει ότι μπορεί να παίξει κάποιο ρυθμιστικό ρόλο ως γκουρού της δεξιάς. Δεν καταλαβαίνει ότι όλα αυτά είναι περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαις.

Πρωθυπουργός δεν θέλει να ξανά γίνει, ήταν τόσο εξαντλητικό -από ότι καταλάβαμε-, που έπρεπε να σχολάει νωρίς από την δουλειά, μην καεί ο εγκέφαλος.

Ρόλο θέλει αλλά η μία χούφτα βουλευτές που θεωρούνται Καραμανλικοί, δεν αρκούν ούτε για πασχαλιάτικες στρακαστρούκες, πόσω μάλλον για ανατροπή Μητσοτάκη. Στον οποίον ίσως έκανε και καλό τόσο μέσα στο κόμμα του και ίσως σε έναν κεντρώο χώρο που ακούν το όνομά του και βγάζει φλύκταινες.

Δεν έχουμε όλοι αμνησία. 

Αν τον ρόλο του προπομπού του τον παίζει ο Αντώναρος, καταλαβαίνουμε όλοι την σοβαρότητα του θέματος και την απήχηση του Καραμανλή στη Νέα Δημοκρατία.

Προς στιγμή έδωσε μία χαρά και θέμα στον Σύριζα και τα μέσα του, έδωσε ευκαιρία παρουσίας και σε κάτι γνωστούς περιθωριακούς «γουαναμπήδες». Αλλά από ότι φαίνεται, χρόνος της φοβερής αυτής παρέμβασης έχει λήξει πριν περάσουν καν 48 ώρες. Μπαγιάτεψε ήδη.

Όσο για τις ρωγμές που ψάχνει ο ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι άλλοι, άλλου τύπου παράγοντες, όπως υπονόησε ο ίδιος ο Μητσοτάκης-, δύσκολα μάλλον θα τις βρουν για τον απλό λόγο ότι οι 4-5 Καραμανλικοί ούτε αρκούν αλλά ούτε και κορόιδα είναι να μην ξέρουν ότι χωρίς Μητσοτάκη δεν ξανά βλέπουν ούτε Βουλή, ούτε κυβέρνηση.

Υ.Γ.: Εννοείται ότι η παρακολούθηση του τηλεφώνου του Ανδρουλάκη είναι «χοντρό» θεσμικό θέμα. Το ξεκαθάρισμα της κατάστασης είναι συνθήκη όχι μόνο για την δημοκρατία αλλά και για τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Η διαχείρισή του θα δείξει εάν η φθορά του είναι μεγάλη παρότι προς το παρόν δεν δείχνουν προς τα εκεί οι δημοσκοπήσεις. Οι ουρές είναι επικίνδυνες.