Περιεχόμενα
Θα ξεκινήσω με μία παράκληση. Ξέρω ότι με τον υδράργυρο να τραβάει την ανηφόρα, τα παντελόνια έχουν γίνει απαγορευτικά και όλοι αναζητούμε δροσιά για τα μπούτια μας που έλεγε και ο αθάνατος Τζίμης Πανούσης.
Αν όμως υπάρχει οποιοσδήποτε που έχει σκοπό να διαβάσει το συγκεκρινένο άρθρο φορώντας φουστανέλα και άλλα αποδεικτικά της εθνικοφροσύνης του, καλό είναι να σταματήσει εδώ την ανάγνωση για να μην χαλάσουμε τη «ζαχαρένια» μας.
Από το πρωί, σε αθλητικά και μη sites, κυριαρχεί η απόφαση του Κώστα Σλούκα να μην συνεισφέρει στην προσπάθεια της Εθνικής μας Ομάδας στις Φιλιππίνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο (Μουντομπάσκετ το λέμε ακόμα οι ρομαντικοί) που ξεκινάει στις 25 Αυγούστου.
Καλοκαίρι κρίσιμων αποφάσεων
Ο έμπειρος point guard βρίσκεται σε καθεστώς free agent (καταλαβαίνω ότι χρησιμοποιώ πολλές ξένες λέξεις αλλά είναι η τελευταία ευκαιρία να αποχωρήσουν όσοι φουστανελάδες έκαναν το λάθος να φτάσουν μέχρι εδώ), καθώς το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό ολοκληρώθηκε.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα πάψει να είναι κάτοικος Πειραιά. Απλά, ο 33χρονος αθλητής θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο από μηδενική βάση με τις μέχρι τώρα πληροφορίες να κάνουν λόγο για αγεφύρωτο χάσμα.
Γίνεται ευλόγως κατανοητό λοιπόν ότι το καλοκαίρι που έχει ήδη ξεκινήσει βρίθει σημαντικών αποφάσεων για τον Κώστα Σλούκα. Την πρώτη πάντως την πήρε ήδη και αφορά τη λατρεμένη του φανέλα με το εθνόσημο.
Και μην ακούσω κανέναν να λέει ή να γράφει δίχως ίχνος σωστής ορθογραφίας στα σχόλια «μα πώς λατρεύει το εθνόσημο αφού πουλάει την Εθνική Ομάδα;». Έχεις δίκιο ρε μεγάλε. Εσύ που κάθε καλοκαίρι αγχώνεσαι για το μαγαζί που θα σε προμηθεύσει σουβλάκια και πίτσες το βράδυ που παίζουν οι διεθνείς μας και το μόνο στο οποίο προπονείσαι είναι η κατανάλωση λίτρων μπίρας, πονάς περισσότερο αυτή τη φανέλα.
Έχεις σκεφτεί ποτέ τι περνάει ένας αθλητής;
Στη χώρα μας δεν έχουμε κατανοήσει ποτέ τη ζωή ενός αθλητή. Μένουμε στη λάμψη, στον πακτωλό χρημάτων που θεωρούμε ότι λαμβάνουν και τα ακριβά αυτοκίνητα που πιστεύουμε ότι οδηγούν.
Κανείς μας δεν σκέφτεται ότι την ώρα που η μοναδική μας επαφή με έναν αγώνα μπάσκετ είναι το να χωθούμε στον καναπέ και να τρώμε ψίχουλα από τα πατατάκια που τρώγαμε το προηγούμενο βράδυ, οι επαγγελματίες αθλητές χύνουν τόνους ιδρώτα στην προπόνηση ή τον αγώνα.
Αφήστε που πολλές φορές αφήνουν κάθε δύο 24ωρα πίσω την οικογένεια και το σπίτι τους για να πάνε σε ένα γήπεδο που ακόμα και οι οπαδοί της δικής τους ομάδας θα τους κάνουν στην καλύτερη αυστηρή κριτική. Γιατί στη χειρότερη το μενού έχει «ψόφους», «καρκίνους» και «σαπισμένα κόκαλα».
Καλά έκανε ο Σλούκας
Αφού λοιπόν αναφερθήκαμε στο υγιές πλαίσιο του ελληνικού αθλητισμού το οποίο σίγουρα έχει τις ρίζες του στον Μίλωνα από τον Κρότωνα και Θεαγένη τον Θάσιο που είναι οι σπουδαιότεροι αθλητές της αρχαιότητας, πάμε να δούμε την απόφαση του Κώστα Σλούκα.
Ο ηγέτης των «ερυθρολεύκων» που πραγματοποίησε ίσως την καλύτερη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας του (treble στην Ελλάδα και απώλεια του ευρωπαϊκού τροπαίου στο σουτ από τη Ρεάλ Μαδρίτης) φαίνεται πως θέλει να αποχωρήσει από τον Πειραιά.
Ευρισκόμενος στα 33 του, είναι λογικό να θέλει να σκεφθεί με ηρεμία προκειμένου να κάνει την καλύτερη επιλογή για τη συνέχειας της καριέρας του. Εξάλλου, ίσως μιλάμε για το τελευταίο καλό συμβόλαιο που θα λάβει.
Παράλληλα, είναι ένας παίκτης που έδειξε φέτος ότι αν αγωνιστεί 20 λεπτά περίπου θα έχει ένα πεντακάθαρο μυαλό με στόχο να πάρει τις καλύτερες αποφάσεις στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα. Είναι σαφές λοιπόν πως το κορμί του είναι καταπονημένο και το αν θα παραμείνει για μια πενταετία στο ίδιο επίπεδο θα κριθεί ξεκάθαρα από τη διαχείριση που θα κάνει.
Γιατί λοιπόν μας κάνει εντύπωση που αποφάσισε φέτος το καλοκαίρι να ξεκουραστεί αντί να πρέπει να φορέσει ξανά τα αθλητικά του σε δέκα μέρες και να ξεκινήσει προπονήσεις με την Εθνική Ομάδα ενόψει Παγκοσμίου Κυπέλλου;
Αφήστε που προσωπικά θεωρώ πολύ πιο τίμια τη στάση του από τη στιγμή που δεν προφασίστηκε κάποιον τραυματισμό. Ας μην κοροϊδευόμαστε ούτε και εμείς οι ρομαντικοί του αθλητισμού. Ανάλογα φαινόμενα έχουν παρουσιαστεί στο παρελθόν, τόσο σε συλλόγους όσο και στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Αντιθέτως, ο Κώστας Σλούκας έκανε γνωστή την απόφασή του εβδομάδες πριν την πρώτη συγκέντρωση των διεθνών υπό τον Δημήτρη Ιτούδη δίνοντας την ευκαιρία στον ομοσπονδιακό τεχνικό το απαραίτητο χρονικό διάστημα για να βρει τη λύση όσον αφορά την περιφέρεια της ομάδας.
Παράλληλα, οφείλουμε να θυμόμαστε ότι μιλάμε για έναν παίκτη ο οποίος από το 2007 είναι βασικό γρανάζι των Εθνικών μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, ανάγκης για ξεκούραση αλλά και πολλές φορές προτροπής των συλλόγων του να μην επιβαρυνθεί.
Πάνω απ’ όλα η Εθνική
Στην τελική, ο Κώστας Σλούκας αποφάσισε να ξεκουραστεί σε ένα καλοκαίρι που γνωρίζει πως η Εθνική μας βρίσκεται σε πολύ ακλό δρόμο έχοντας για ηγέτη τον δύο φορές MVP του NBA και πρωταθλητή του 2021, Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Αντιθέτως, άλλοι ήταν αυτοί που άφησαν τη «γαλανόλευκη» το 2009 να πορευθεί στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας ουσιαστικά με το πιο «φτωχό» ρόστερ της ιστορίας της, έστω και αν οι διεθνείς μας έκαναν την υπέρβαση και κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο.
Ενδεικτικά θα αναφέρω πως σε σχέση με τη διοργάνωση του 2007 απουσίαζαν μόνο οι Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής, Βασιλόπουλος, Ντικούδης, Κακιούζης, Λάζαρος Παπαδόπουλος και Χατζηβρέττας!
Κλείνοντας, επειδή πολλοί θα θεωρήσετε ότι είμαι από αυτούς που δεν ενδιαφέρονται για την Εθνική Ομάδα και μόνος μου στόχος είναι να «αγιοποιήσω» τον Κώστα Σλούκα, αφήστε με να σας χαλάσω το αφήγημα.
Πρώτον, είμαι από αυτούς που όταν παίζει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα νιώθω ρίγη συγκίνησης γιατί είναι από τις ελάχιστες φορές που μπορώ να στενοχωρηθώ και να πανηγυρίσω με τον διπλανό μου χωρίς να χρειαστεί να τον ρωτήσω «τι ομάδα υποστηρίζεις».
Δεύτερον, ο για μένα πληρέστερος αθλητής που έχει υπάρξει και προσωπική αδυναμία, ο τεράστιος Δημήτρης Διαμαντίδης, με έχει αναγκάσει να τον κρίνω πολύ πιο αυστηρά. Πότε; Μα φυσικά το 2010, όταν στην ηλικία των 30 αποφάσισε να αποσυρθεί από την Εθνική για εξωαγωνιστικούς λόγους.
