Έχουν βρεθεί στο παρελθόν αρκετές περιπτώσεις που μας έδωσαν το πάτημα για να μιλήσουμε για το θεατράκι που στήνουν διαρκώς στις τηλεοπτικές εκπομπές, με τις ψυχαγωγικές να είναι οι πιο σεσημασμένες σε αυτό το παιχνίδι της παραπλάνησης του κοινού. Ο Λιάγκας είναι ο megamaster τέτοιων σκηνικών, αλλά κάποιες φορές έχει και ισχυρό ανταγωνισμό. Κουτσελίνη, Καινούργιου, Τσολάκη, η Στεφανίδου μέχρι πέρσι, σε αφθονία οι εκπομπές που παίζουν μπάλα με σενάριο, με διανομή ρόλων, με σωστό κάστινγκ.

Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο είναι τα όσα διαμείφθησαν το πρωί της Τετάρτης και της Πέμπτης στις εκπομπές του Λιάγκα και της Τσολάκη, με πρωταγωνιστή τον κ. Ανδρέα Καραγιάννη, γνωστό στα τηλεοπτικά από την παρουσία του την περασμένη σεζόν στην εκπομπή της Καινούργιου, ο οποίος δεν έκρυψε ποτέ ότι είναι χριστιανός. Και ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει χριστιανός. Μια φορά δε σημαίνει αποδοχή όλων και προάσπιση της ισότητας. Περισσότερο σημαίνει διακρίσεις, μίσος και φανατισμός.

Κι ο άνθρωπος δεν έχει κρυφτεί ποτέ, ούτε ο ίδιος έχει επιχειρήσει μόνος του, τηλεοπτικά, διότι στην ιστοσελίδα του και σε όσα γράφει, πάντα στοχεύει στην επιβολή της δικής του άποψης, να αλλάξει τα μυαλά κανενός. Ο άνθρωπος είναι ξεκάθαρος, πιστεύει ότι οι γκέι είναι βδελύγματα και δεν πρέπει το κράτος να τους δίνει δικαιώματα, το είχε κάνει ξεκάθαρο πέρσι με το νομοσχέδιο για τον γάμο και την τεκνοθεσία στους γκέι.

Τι ακριβώς περίμεναν ο Λιάγκας και η Τσολάκη να ακούσουν;

Θεώρησε λοιπόν ο Λιάγκας, και εν συνεχεία η Τσολάκη, πως αυτός ο άνθρωπος είναι κατάλληλος να σχολιάσει την παράσταση Brokeback Mountain, που βασίζεται στην γνωστή ταινία που πήρε και Όσκαρ πίσω στο 2005. Η πλοκή μιλάει για τον έρωτα δύο ανδρών καουμπόι και, αναμενόμενα, είναι κάτι το καταδικαστέο για τον κ. Καραγιάννη.

Όπως είπε και ο κ. Δρούλιας, δημοκρατία έχουμε, επιτρέπεται στον καθένα να εκφράζει τις απόψεις του, όσο ρατσιστικές ή φασιστικές κι αν είναι αυτές. Οι πράξεις είναι που τιμωρούνται, όχι οι ιδεολογίες. Όσο κι αν δε μας αρέσει, αυτή είναι η δημοκρατία. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τις απόψεις όσων θέλουν να μισούν τους γκέι ή τους μαύρους. Όταν προβούν σε πράξεις, τότε εμφανίζεται ο νόμος.

Εφόσον όμως μας ενοχλούν όσα πρεσβεύουν, είτε τους δίνουμε χώρο μια και καλή για να τους μάθει ο κόσμος και να ξέρουν όλοι τι είναι ο καθείς, είτε δεν ασχολούμαστε μαζί τους.

Ότι ο Λιάγκας και η Τσολάκη επέλεξαν να έχουν αυτόν τον φανατικό και οπισθοδρομικό άνθρωπο να εκφράζει όσα πιστεύει και μετά εκνευρίζονταν με όσα έλεγε και τον χαρακτήριζαν μετά οπισθοδρομικό. Η δε Τσολάκη είχε και τον Μπογδάνο σε διπλανό παράθυρο, για να είναι διπλή η δόση του μίσους για οτιδήποτε μη στρέιτ.

Να θυμίσω εδώ πως πέρσι, ο κ. Καραγιάννης είχε τσακωθεί τηλεοπτικά με τον Γιάννη Πουλόπουλο, γκέι δημοσιογράφο που είναι στο πάνελ της Καινούργιου. Από τα πιο άρτια δείγματα κοροϊδίας στην τηλέοραση.

Φταίνε αυτοί που εκφράζουν αυτές τις απόψεις; Όχι. Δεν είμαι καμία αστυνομία ηθικής και δεν έχω και καμία διάθεση να επιχειρήσω να αλλάξω τα μυαλά κάποιων. Όπως δε θα ήθελα να μου αλλάζουν εμένα τα μυαλά, δεν θέλω να το κάνω, κι ας είναι σε ξεκάθαρους ρατσιστές. Δε χρειάζεται να τους συναναστραφώ τους Καραγιάννηδες και την «θρησκεία αγάπης» τους, ούτε θα τους επιβάλλω να συναναστραφούν αυτό που δεν αποδέχονται. Αυτό είναι δημοκρατία και, δυστυχώς, σε αυτή την εποχή των ακραίων θέσεων, το έχουμε ξεχάσει, με αποτέλεσμα οι δήθεν ανώτεροι ηθικά να συμπεριφέρονται πιο απολυταρχικά από τους ρατσιστές.

Κανονικά, θα έπρεπε ο Λιάγκας και ο κάθε Λιάγκας να σκέφτονται το ίδιο. Αλλά αν σκέφτονταν το ίδιο, δεν θα ήταν στην τηλεόραση, διότι δε θα έκαναν νούμερα. Το κοινό της τηλεόρασης είναι ακριβώς αυτό που πρεσβεύουν ο Λιάγκας κι η Τσολάκη και όλοι σχεδόν: η κοροϊδία. Για τα νούμερα και μόνο. Μια ψευδής επίδειξη μιας ηθικής ανωτερότητας.

Δεν τους νοιάζει να αναδείξουν το σωστό και το λάθος. Θέλουν απλά αίμα. Και δεν το γράφω κατηγορητικά. Αυτό τους ζητάει το ίδιο το κοινό τους. Δείτε τι τηλεθέαση έχει ο Λιάγκας και η Κουτσελίνη, ειδικά μετά τα όσα έκαναν στην υπόθεση Μπάλντοκ.

Αν αναρωτιέστε πώς γίνεται να εξακολουθούν να υπάρχουν αυτά τα πρόσωπα και οι πρακτικές, μην κοιτάτε προς τον Λιάγκα και την Τσολάκη, αλλά προς τους εαυτούς σας και τι στηρίζετε. Όχι μόνο στην τηλεόραση, μα και σε ιστοσελίδες, σε εφημερίδες, σε περιοδικά, στα πάντα. Ο Λιάγκας και η Τσολάκη, και ο Καραγιάννης σαφώς, είναι απλά μια αντανάκλαση των τηλεθεατών τους!