Γιάννης Αντετοκούνμπο και Αντιγόνη Ντρισμπιώτη θα είναι τελικά οι σημαιοφόροι μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι και ήδη έχουμε εκείνους τους γραφικούς που λένε ότι η Μαρία Σάκκαρη αντικαταστάθηκε υπό το βάρος των αντιδράσεων που υπήρξαν στο άκουσμα της επιλογής της. Ένα άκουσμα που δεν έγινε ποτέ από επίσημα χείλη βεβαίως, αλλά από ρεπορτάζ (;) που μεταφέρθηκαν από αθλητικές ιστοσελίδες. Να είχαν όντως ρεπορτάζ ή μήπως ήθελαν να βάλουν τη Μαρία Σάκκαρη στο στόχαστρο των αντιΜητσοτακικών για ακόμα μια φορά όπως έγινε το 2021;

Δεν ξέρω αν όντως υπήρχε η σκέψη να είναι η Ελληνίδα τενίστρια και την απέφυγαν λόγω των αντιδράσεων, ξέρω όμως πως δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί όλο αυτό, να εξευτελίζουμε έτσι μια αθλήτρια, να μπαίνουμε στη διαδικασία να την ετεροκαθορίζουμε με βάση τον σύντροφό της, ενώ τα επιτεύγματα και το όνομά της είναι απείρως μεγαλύτερα από τα δικά του. Βασικά αυτή έχει πράγματα να επιδείξει. Ο σύντροφός της έχει ακόμα να διανύσει χιλιόμετρα.

Και θυμάμαι για την περίπτωση της «συντρόφου του Σάσα Βεζένκοφ», δηλαδή της Νικόλ Ελευθεριάδου, να γίνεται ο κακός χαμός επειδή την είχαν αποτυπώσει έτσι σε έναν τίτλο μιας ιστοσελίδας που απλά αναπαράχθηκε διά του copy paste από τοπικά σάιτ, αλλά για τη Μαρία Σάκκαρη δεν άνοιξε ούτε ρουθούνι.

Στο όνομα του ιδεολογικού πολέμου, της κοινωνικοπολιτικής σύγκρουσης, είδαμε άτομα που έχουν κάνει σημαία τους τον φεμινισμό τα τελευταία χρόνια, να ποδοπατάνε αυτή τη σημαία μπροστά στην ευκαιρία να επιτεθούν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και να αναδείξουν το κράτος του ως κράτος διαφθοράς που προωθεί τα «δικά μας παιδιά».

Επειδή δεν υπήρχε επιχείρημα αθλητικό για να πουν ότι η Μαρία Σάκκαρη δεν αξίζει με τίποτα να κουβαλήσει τη σημαία, διότι η κοπέλα είναι σταθερά στις 10 κορυφαίες του τένις παγκοσμίως (ναι οκ, δεν έχει πάει μακριά στα Grand Slams), έπιασαν την πιο εύκολη ρητορική.

«Α, επειδή είναι γκόμενα του γιου του Μητσοτάκη της δίνουν τη σημαία μας» και διάφορα άλλα τέτοια γραφικά ακούστηκαν. Όχι από σεξιστές, όχι από συντηρητικούς, αλλά από αυτούς που μας έχουν πάρει τα αυτιά εδώ και μια 10ετία κοντά να μας λένε πως επειδή είναι Αριστεροί ή αντιΜητσοτακικοί, έχουν ανώτερη ηθική και κοινωνική ενσυναίσθηση, ενώ οι δεξιοί υπολογίζουν μόνο το χρήμα.

Για τη Μαρία Σάκκαρη δεν υπάρχουν υπερασπιστές, μόνο σιωπή

Αυτοί που μιλάνε για ένα κράτος που δεν τιμωρεί τους γυναικοκτόνους όπως πρέπει (το κράτος βέβαια δεν τιμωρεί τίποτα όπως πρέπει, δεν είναι μόνο με τους γυναικοκτόνους, είναι γενικά ανίκανο κι αυτό είναι το μόνο του παράσημο), βγήκαν τώρα με ευκολία να υποτιμήσουν τη Μαρία Σάκκαρη, να ακυρώσουν όσα έχει πετύχει αθλητικά και να αποδώσουν την τιμή που λεγόταν ότι θα της δοθεί στον σύντροφό της.

Φαίνεται πως η ταξική σύγκρουση μπορεί να γίνει και με σεξιστικά χαρακτηριστικά τελικά και πως κάποιες και κάποιοι που προτάσσουν τον φεμινισμό και πουλάνε την ανώτερη ηθική τους, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τα πετάξουν όλα στα σκουπίδια αν είναι να επιτεθούν στον Μητσοτάκη. Μόνο που δεν επιτίθενται σε κανέναν Μητσοτάκη. Επιτίθενται σε μια γυναίκα που ό,τι έχει καταφέρει αθλητικά, το έχει καταφέρει ως Μαρία Σάκκαρη, όχι ως Μαρία Μητσοτάκη.

Αναρωτιέμαι, όλες εκείνες οι γνωστές φιγούρες της celebrity κοινότητας, που σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν βγήκαν να γράψουν «Είμαι με την τάδε», για τη Μαρία Σάκκαρη για ποιον λόγο δεν μίλησαν; Γιατί δεν έφεραν τον σεξισμό στη συζήτηση; Προφανώς κατάλαβαν ότι δεν είναι σεξισμός, αλλά ένας ταξικός πόλεμος. Μόνο που αυτός ο ταξικός πόλεμος βρήκε ως εύκολο θύμα μια γυναίκα. Μπορούσε τελικά να υπάρξει κάτι τέτοιο και να μην είναι σεξισμός; Κοίτα να δεις ρε παιδί μου που όταν μας συμφέρει δεν είναι σεξισμός, αλλά άμα είναι να στήσουμε κάποιον στον τοίχο μόνο και μόνο επειδή είναι άντρας, γίνεται σεξισμός. Κοίτα να δεις που εδώ ο σεξισμός δεν βγήκε από τη φαρέτρα ως ζήτημα…

Θυμάμαι πριν 3 χρόνια περίπου, που η Έλενα Ακρίτα είχε σχολιάσει σκωπτικά το φόρεμα της Άννας-Μισέλ Ασημακοπούλου στη γιορτή για τα 48 χρόνια αποκατάστασης της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο και η σελίδα Yperoxes Gynaikes στο Instagram είχε κάνει λόγο για σεξισμό από την Ακρίτα – καταλάβαμε όλοι πολύ καλά στη συνέχεια τι εξυπηρετούσε η συγκεκριμένη σελίδα.

Που δεν είχε καμία μα καμία σχέση, απλά η Ακρίτα ήθελε να αναδείξει την διαφορά αντιμετώπισης ανάμεσα σε έναν Αριστερό μουσικό της ΕΡΤ που επικρίθηκε για τις σαγιονάρες του, ενώ η Νεοδημοκράτισσα Ευρωβουλευτής, είχε μείνει στο απυρόβλητο που επίσης είχε βάλει ένα πολύ ακατάλληλο φόρεμα για την περίσταση.

Φαντάζομαι, όλες αυτές κι όλοι αυτοί που για τη Μαρία Σάκκαρη σιώπησαν και δε βρήκαν λόγο να τη στηρίξουν επειδή εμπλέκεται με τον Μητσοτάκη και φοβήθηκαν, ξεκάθαρα, να ακούσουν τα σχολιανά τους από τους δυνάστες της σοσιαλμιντιακής ρητορικής, τους αυτόκλητους αριστεροηθικοανώτερους, αν τυχόν σχολιαστεί αντίστοιχα μια γυναίκα που δεν έχει σύνδεση με τη Νέα Δημοκρατία ή είναι δηλωμένη Αριστερή, θα βρουν τη φωνούλα τους και θα καταγγείλουν ξανά την πατριαρχία.

ΥΓ. Να ξέρετε όλοι εσείς οι δήθεν φεμινίστριες/φεμινιστές, σας βλέπουμε, βλέπουμε την επιλεκτική σας ευαισθησία και δεν θα διστάσουμε να την αναδείξουμε. Κι ας φάμε επίθεση, κι ας μας πουλήσετε τη δήθεν ανωτερότητά σας, κι ας μας πείτε «πληρωμένες πένες της Νέας Δημοκρατίας», χωρίς να έχετε διαβάσει ποτέ σας ή ξεχνώντας επίτηδες όσα έχουμε γράψει για την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη. Αν όμως η πολιτική έχει καταντήσει, εξαιτίας και της ΝΔ και του Μητσοτάκη, πεδίο προσωπικών επιθέσεων, τότε την βάψαμε…