Το να κινείσαι στην Αθήνα με μετρό, είναι το πιο βολικό πράγμα, διότι ξέρεις ότι περνάει συρμός κάθε 4-5 λεπτά το πολύ και πως θα πας από το ένα μέρος στο άλλο γρήγορα, χωρίς άγχος και χωρίς να χρειαστεί να ψάχνεις να παρκάρεις ή οτιδήποτε. Μόνο που το καλοκαίρι αυτό αλλάζει. Όχι, δεν θα μιλήσουμε εδώ για την αυξημένη χρονική απόσταση από τον έναν συρμό στον άλλον. Λογικό φαντάζει αυτό. Λιγότερος κόσμος τον Αύγουστο στην Αθήνα, λιγότερη ανάγκη για βιασύνη, λιγότερο δυναμικό στη διάθεση της ΣΤΑ.ΣΥ για να δουλέψει.
Όλα αυτά είναι κατανοητά και ανθρώπινα να συμβαίνουν. Αυτό που δεν είναι κατανοητό, είναι να καλείσαι να μπεις σε ένα καζάνι που βράζει, διότι για τόσα χρόνια το Υπουργείο Μεταφορών δεν έχει προχωρήσει σε εξαγορά νέων συρμών ώστε να μπορεί να καλύπτει τα δρομολόγιά του. Μόλις πριν 10 μήνες, είχαμε ανακοίνωση για διενέργεια διαγωνισμού, ώστε να αγοραστούν 7 συρμοί νέας γενιάς. Αριθμός που δεν επαρκεί για να αντικαταστήσει τους συρμούς πρώτης γενιάς που έχουμε σε ηλεκτρικό και μετρό και λειτουργούν για 24 χρόνια τώρα.
Πρόκειται για 28 συρμούς με 6 βαγόνια, οι οποίοι δεν έχουν κλιματισμό. Αυτοί αποτελούν λίγο πάνω από το 1/3 των διαθέσιμων συρμών, με 21 να είναι της 3ης γενιάς που ήρθαν το 2004 και άλλοι 17 ήρθαν το 2014, 4ης γενιάς, που είναι αυτοί με τις ηλεκτρονικές ενδείξεις στις στάσεις και τις πράσινες γραμμές.
Οι 28 που δεν έχουν κλιματισμό, είναι αυτοί που συναντάω πιο συχνά εδώ και αρκετούς μήνες και παίρνω το μετρό καθημερινά, τουλάχιστον 2 φορές. Τους 4ης γενιάς, έχω να τους συναντήσω επίσης αρκετούς μήνες, λες και αποσύρθηκαν. Πετυχαίνω πλέον στο μετρό στο 60-70% των περιπτώσεων τους παλιότερους και στο υπόλοιπο 30% τους 3ης γενιάς, που έχουν τουλάχιστον κλιματισμό.
Πληρώνουμε εισιτήρια για αυτό το μετρό;
Και αυτό που έρχομαι να αναρωτηθώ είναι: η Αττικό Μετρό ζητάει από τους επιβάτες τα λεφτά τους για να μετακινηθούν με αυτά τα καζάνια μες στο καλοκαίρι; Σε τέτοια αφόρητη ζέστη, υπάρχει έντονα το ενδεχόμενο να λιποθυμήσεις ή να μη μπορείς να αναπνεύσεις. Εγώ ιδρώνω συνέχεια όσο είμαι σε αυτούς τους συρμούς και νιώθω να ζαλίζομαι.
Είναι πραγματικά απάνθρωπο να είσαι αναγκασμένος να πάρεις αυτούς τους συρμούς το καλοκαίρι. Η ατμόσφαιρα είναι πιο αφόρητη από το να περπατάς στους 38 βαθμούς Κελσίου και να σε χτυπάει ο ήλιος κατακούτελα.
Κατανοώ τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υπάλληλοι στα μέσα μεταφοράς, τα μάθαμε για τα καλά μετά την τραγωδία στα Τέμπη, γι’ αυτό και δεν απευθύνομαι σε αυτούς. Απευθύνομαι όμως στην εταιρεία τους και στο Υπουργείο Μεταφορών, ρωτώντας τους αν έχουν ιδέα για πόσο αφόρητη και απάνθρωπη κατάσταση μιλάμε. Αν έχουν μπει καλοκαίρι σε τέτοιο συρμό και έχουν δει τους ανθρώπους μέσα.
Δεν μπορώ να διανοηθώ πως τόσα χρόνια δεν σκέφτηκε ποτέ κανείς να τους αντικαταστήσει σταδιακά, να πάρει 27 συρμούς 3ης ή 4ης γενιάς για παράδειγμα το 2014 αντί για 17 και να προστίθενται 2-3 κάθε χρόνο, ώστε οι παλιοί να αποσυρθούν. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι έχει η εταιρεία το θράσος να μας ζητάει να είμαστε νομοταγείς εντός του μετρό, αλλά η ίδια αντιμετωπίζει τους πελάτες της με αυτόν τον τρόπο.
Δεν θέλω καν να μπω σε διαδικασία να αναδείξω την πλευρά τους. Ό,τι και να συμβαίνει, είναι απαράδεκτο και προς την εταιρεία και προς το Υπουργείο και την κυβέρνηση. Και το κακό είναι ότι και από τις τρεις αυτές πλευρές, το περιμένουμε ως πολίτες αυτό, δε με ξαφνιάζει τέτοια αδιαφορία για τον πολίτη, για τον πελάτη.
Κάτι όμως πρέπει να αλλάξει άμεσα και οι 28 συρμοί χωρίς κλιματισμό να αντικατασταθούν ή να βρεθεί τρόπος να αυξηθούν τα δρομολόγια που κάνουν οι υπόλοιποι 38 και να κυκλοφορούν, έστω, στις βραδινές ώρες οι παλιοί; Τόσο δύσκολο είναι; Τόσο δεμένα είναι τα χέρια; Ή οι νεότεροι συρμοί είναι κατεστραμμένοι λόγω κακής διαχείρισης και γι’ αυτό τους ψάχνουμε, ειδικά στην κόκκινη γραμμή;
