Όπως παραδοσιακά συμβαίνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η Μύκονος γίνεται αντικείμενο σχολιασμού για την ακρίβειά της. Πολλοί τουρίστες, αλλά και Έλληνες, δημοσιεύουν στο ίντερνετ τη δική τους εμπειρία, γράφοντας τη λυπητερή σχετικά με το τι έχουν πάρει να καταναλώσουν και τι έχουν πληρώσει, που συνήθως υπάρχει μεγάλο χάσμα.
Μία ακόμα ήρθε να προστεθεί σε αυτή τη λίστα παραπόνων, μετά και την Brenda Moulton η οποία περιέγραψε την στο DK Oyster στον Πλατύ Γυαλό. Συγκεκριμένα, το εστιατόριο χρέωσε την τουρίστρια από το Τέξας και την κόρη της για δύο καβουροπόδαρα, 600 ευρώ. Ήταν αρχοντικά καβουροπόδαρα προφανώς. Η επόμενη ήταν η 43χρονη Cheryl Lamphere να μιλάει στην DailyMail η οποία υποστήριξε, επίσης, ότι παραπλανήθηκε, εκφοβίστηκε και εξαπατήθηκε ώστε να πληρώσει 1.640 δολάρια για φαγητό που δεν δικαιολογούσε την τιμή αυτή. Η παραγγελία ήταν ένα πιάτο καλαμαράκια, μια αστακομακαρονάδα, μια σαλάτα και ψωμί.
«Πολύ τρομακτική κατάσταση»
Η καταγγέλλουσα είπε ότι με την παρέα της επισκέφθηκαν το νησί στις 3 Μαΐου και η πρώτη τους βραδιά καταστράφηκε όταν άνθρωποι του εστιατορίου, όπως υποστήριξε, τις περικύκλωσαν όταν τόλμησαν να αμφισβητήσουν τον λογαριασμό. «Όλοι οι άνδρες στο εστιατόριο σηκώθηκαν και μας περικύκλωσαν, ήταν τουλάχιστον πέντε, και σχεδόν μας έκλεισαν την είσοδο. Ήταν μια πολύ, πολύ τρομακτική κατάσταση, γιατί ήμασταν έξι γυναίκες που μας περικύκλωναν πέντε άνδρες. Πρέπει να προσθέσω ότι ήταν όλοι ντυμένοι στα μαύρα, ήταν κάπως γκανγκστερικό», δήλωσε η Lamphere στην DailyMail.
Φταίει όμως η Μύκονος που είναι ακριβή;
Το νησί των Ανέμων γνωρίζουμε όλοι ότι έχει μια μοναδικότητα. Γνωρίζουμε, επίσης, μετά από τόσες και τόσες αναφορές για τις τιμές, πως είναι πανάκριβο. Επομένως, αν υποθέσουμε ότι το μπάτζετ που έχει να διαθέσει κάποιος είναι σχετικά χαμηλό, τότε σαφέστατα και η Μύκονος δεν είναι ένας προορισμός που πρέπει να επιλέξει.
Από την άλλη, στην αναφορά της τουρίστριας για μπράβους, εννοείται πως οι υπεύθυνοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν για τέτοιες ακραίες συμπεριφορές, λες και βρισκόμαστε στο Μεξικό. Οι τακτικές αυτές δεν επιτρέπονται και είναι κρίμα να καταστρέφουν την εικόνα ενός ελληνικού νησιού.
Όμως όταν πρόκειται για καταγγελίες περί τιμών, σκέφτομαι ένα και μόνο πράγμα. Έχεις δει τον κατάλογο, έχεις ελέγξει τις τιμές που χρεώνουν το κάθε τι, επομένως πως μετά φτάνεις στο σημείο να κράξεις όταν τελικά τα παραγγέλνεις. Στο φινάλε, σήκω και φύγε και πήγαινε να πάρεις ένα πιτόγυρο. Για την μόνη περίπτωση που δικαιολογείται το κράξιμο, είναι αν δεν αναγράφονται οι τιμές. Που και πάλι, ρωτάς τον σερβιτόρο για να σε ενημερώσει.
Είναι γνωστό πως το 80% του νησιού μπαίνει βαθιά στην τσέπη σου (για να μην πω τίποτε άλλο), επομένως ο μέσος τουρίστας από το εξωτερικό είτε γνωρίζει για την ακρίβεια και παρόλα αυτά πηγαίνει ούτως ή άλλως, είτε τα πρακτορεία τους κοροϊδεύουν και τους αφήνουν στην αφάνεια. Να έχουν την έκπληξη να τα ανακαλύψουν μόνοι τους, μόλις πατήσουν το πόδι τους στο νησί.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Μύκονος, πριν 7 χρόνια περίπου, πήρε μια απόφαση να μην την ενδιαφέρει ο μέσος Έλληνας τουρίστας. Σου λέει, έχεις να δώσεις; Εδώ είμαστε. Δεν έχεις; Υπάρχουν κι άλλα νησιά. Το νησί είναι ξεκάθαρο πως στοχεύει στα χρήματα των Αράβων και των Ρώσων και τέλος πάντων όποιων έχουν ένα μηνιαίο εισόδημα με πολλά μηδενικά.
Άρα, αν είσαι Έλληνας και ταξιδέψεις προς τη Μύκονο, η ευθύνη είναι δικιά σου, όχι του κάθε εστιατορίου που πουλάει καβουροπόδαρα 600 ευρώ. Ούτε της καφετέριας που έχει τον καφέ 5 ή 7 ευρώ και κάθεσαι μετά και ανεβάζεις την απόδειξη με το ποσό που πλήρωσες. Υπάρχουν πολλές επιλογές σε αυτή την χώρα για να απολαύσεις διακοπές οικονομικές. Αλλά όχι, το story στην Μύκονο έχει άλλη χάρη…
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
ΗΠΑ: 212 περιστατικά ένοπλης βίας σε 144 ημέρες το 2022- Μιλήστε μας για την άμβλωση
Τι είναι το Second Amendment που αναφέρουν διαρκώς οι υπέρμαχοι της ελεύθερης οπλοκατοχής
