Δεν υπάρχει καμία σωτηρία σε αυτή τη χώρα. Είμαστε πολύ λιγότεροι απ’ όσο νομίζαμε αυτοί που μας αξίζει μια καλή και ευνομούμενη κοινωνία. Τα έγραφα και χθες εδώ. Σε όλους τους υπόλοιπους αξίζει μια ζούγκλα, όπου κερδίζει το λιοντάρι που είναι πιο δυνατό. Κι αυτό δεν το έκανε κανένα κράτος. Είχαμε τόσους αιώνες την ευκαιρία να γίνουμε καλοί άνθρωποι, να σεβόμαστε κάθε ύπαρξη, να μην κακοποιούμε, να μην καταπατάμε δικαιώματα άλλων για να εξυπηρετήσουμε τα δικά μας συμφέροντα. Δεν το κάναμε.
Για χρόνια ο Έλληνας ήταν διαποτισμένος από τον κουτσαβακισμό και την αντίληψη πως επειδή το 1821 βοήθησε στην Επανάσταση, θα πρέπει το κράτος να του δώσει περιουσία, θέση στο δημόσιο, να του κάνει μασάζ στα πόδια αν πονά, να του κάτσει κιόλας όταν έχει ορέξεις. Αυτή η νοοτροπία απώθησε τους εθνικούς ευεργέτες από το να επιστρέψουν στην Ελλάδα όταν ελευθερώθηκε, για να μη δουν την κατρακύλα που της έφεραν αυτή που την απελευθέρωσαν. Τα ίδια επαναλήφθηκαν και το 1940, τα ίδια συμβαίνουν πάντα.
Και φτάνουμε στο σήμερα, να έχουμε κληρονομήσει την άποψη πως μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας καπνίσει, γιατί οι νόμοι που έχουμε είναι αστείοι. Δεν είναι ότι δεν εφαρμόζονται μόνο, είναι κι ότι σε πολλές περιπτώσεις, είναι αστείοι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που έγινε χθες στη Βέροια, όπου ένας εγκληματίας, ένας δολοφόνος ζώων, έσερνε δεμένο στο αυτοκίνητό του ένα νεκρό σκυλί για αρκετά μέτρα, πάνω στο καυτό οδόστρωμα και αφού πρώτα τον συνέλαβαν, μετά τον άφησαν ελεύθερο επειδή είναι μεγάλης ηλικίας.
Ο ίδιος άνθρωπος τα τελευταία 10-15 χρόνια, έχει πιαστεί αρκετές φορές με κατοικίδιο στην κατοχή του, το οποίο ζει σε κακές συνθήκες και το κακοποιεί και του έχει αφαιρεθεί. Και ποιος ξέρει πόσα άλλα ζώα είχε δικά του και απλά δεν τα βρήκαν οι Αρχές. Αυτός λοιπόν, είναι ελεύθερος να κυκλοφορεί στο χωριό και να λέει και πως τον αδίκησαν ή να τον στηρίζουν οι συγχωριανοί του, γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, όσο σκληρό κι αν είναι, έτσι είναι όλοι οι χωριάτες. Χωρίς συναίσθημα για μη ανθρώπους, τα βλέπουν όλα ως εργαλεία που όταν χαλάσουν, τα πετάνε. Έτσι είναι τα σκυλιά για αυτούς τους βλαχοδολοφόνους.
Κανένας σωφρονισμός, μόνο εξόντωση στους κακοποιητές
Τα τελευταία 3-4 χρόνια έχουμε δει πολλά τέτοια περιστατικά. Πρόπερσι ήταν που ένας κάπου στην Εύβοια έσπρωξε μια γάτα μες στη θάλασσα κι ενώ προηγουμένως την κλωτσούσε με την παρέα του και την κορόιδευαν πως θα της δώσουν να φάει. Πόσες φορές στην Κρήτη έχουμε δει γέρους ξεφτίλες να έχουν δέσει το ζώο τους ζωντανό στο αμάξι και να το σέρνουν;
Κι ενώ έχουν συμβεί όλα αυτά, το νομοθετικό πλαίσιο παραμένει ίδιο. Το 2021 ο νόμος μετέτρεψε σε κακούργημα την κακοποίηση, αλλά άφησε ελευθερία ερμηνείας και ποινής στην εκάστοτε έδρα. Περιπτώσεις όπως η χθεσινή, σύμφωνα με τον νόμο είναι μέχρι 10 έτη και πρόστιμο 50.000 ευρώ. Όμως, δεν ορίζει απόλυτα ο νόμος την ποινή. Δεν θα έπρεπε να είναι τόσο ελεύθερο το πλαίσιο. Κάθε κακοποίηση ζώου, είτε μιλάμε για εμπορία είτε για εκτροφείς, πρέπει να τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 5 ετών και ανάλογα το είδος της κακοποίησης, να επιφέρει και τεράστιο χρηματικό πρόστιμο που να φτάνει ως και τη δήμευση της περιουσίας.
Δεν μπορεί να λειτουργήσει πια το ελληνικό κράτος με σωφρονιστικό χαρακτήρα. Θέλει εξοντωτικές τιμωρίες σε πράγματα που τα θεωρούσαν οι βλάχοι της επαρχίας και οι βλάχοι των πόλεων οκ να γίνονται, μέχρι να γίνει μάθημα σε όλους πως πια δε ζούμε σε εποχές όπου κάναμε ό,τι μας καπνίσει.
Πρώτα έρχεται η εξόντωση και μετά η συμμόρφωση, δυστυχώς. Μακάρι να ήμασταν στη Σκανδιναβία ή αλλού, εκεί όπου οι πολίτες δεν ψάχνουν δικαιολογίες στην κρατική ανεπάρκεια για να εκτελέσουν το κοινωνικό τους καθήκον, αλλά δεν είμαστε. Είμαστε σε μια χώρα που όλοι είναι μοσχαναθρεμμένοι από τις μανούλες τους που τους έμαθαν ότι όλα τους ανήκουν και πως οι άλλοι πάντα φταίνε.
Δεν κατανοώ καθόλου πως ο εν λόγω κακοποιητής δικαιολογείται από την ηλικία του για να μην είναι στη φυλακή κι αυτό είναι επίσης κάτι που θα έπρεπε να σκεφτούμε σοβαρά, την επιείκεια που δείχνουμε σε ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, ενώ διαπράττουν κακουργήματα. Αφού δε σέβονται οι ίδιοι τους εαυτούς τους που εγκληματούν, θα πρέπει να τους σεβαστεί το κράτος; Επειδή είναι 84 ετών, θα τον αφήσουμε να κυκλοφορεί ελεύθερος; Αν ήταν παιδεραστής, θα τον αφήναμε; Είναι ίδιος βαθμός εγκλήματος να κακοποιείς ένα ζώο με το να κακοποιείς ένα παιδί. Ίδιο. Άσχετα που στην Ελλάδα έχουν μάθει να υποβιβάζουν τις ζωικές υπάρξεις μπροστά στον άνθρωπο.
Θα πρέπει ο νόμος να δείξει με πολύ πιο αυστηρό τρόπο πως τα ζώα δεν είναι για να τα κακοποιούμε. Αμαξάδες στα νησιά και όσοι χρησιμοποιούν ιπποειδή με τον τρόπο που έχουμε δει σε Σαντορίνη, Αίγινα, Ύδρα, Σπέτσες και αλλού, οι κυνηγοί που έχουν κυνηγόσκυλα και μόλις αυτά γεράσουν ή δεν εξυπηρετούν στο κυνήγι, τα πετάνε, όσοι χωριαταραίοι έχουν σκυλιά, γατιά και άλλα ζώα συντροφιάς που τα χρησιμοποιούν ως εξαρτήματα, πρέπει να τιμωρούνται με τις μέγιστες ποινές φυλάκισης και να μην ξαναβλέπουν φως του ήλιου παρά μόνο από το κελί τους.
Όλα τα υπόλοιπα είναι ημίμετρα σε ένα κράτος που πολύ ορθά θα μπορέσει να πει ο συγκεκριμένος γέρος ότι δεν έκανε τίποτα λιγότερο από αυτό που κάνουν στα γαϊδουράκια στη Σαντορίνη. Κι όμως αυτούς δεν τους συλλαμβάνουν. Θα έχει άδικο; Όχι. Η επιλεκτική τιμωρία δημιουργεί αίσθηση αδικίας και αντίδραση. Κι όταν κάποιος δεν τιμωρείται ενώ θα έπρεπε, επειδή βάζει πλάτη γι΄αυτόν ο εκάστοτε δήμαρχος, τότε θα υπάρξει μιμητισμός.
Μόνο με παραδειγματικές τιμωρίες μαθαίνει ο Έλληνας. Όσο αυτές δεν συμβαίνουν και δεν επικοινωνούνται, δε θα μπει ποτέ μυαλό και θα ξοδεύεται και χρόνος και χρήμα και πόροι γενικά, για να συλλάβει η αστυνομία κακοποιούς τέτοιας μορφής.
