Περιεχόμενα
Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης πέρασε την Πρωτοχρονιά στο κρατητήριο, εξαιτίας της κακόγουστης φάρσας που έκανε, όταν τηλεφώνησε στο ταμείο του θεάτρου όπου εργαζόταν, για τοποθέτηση βόμβας. Ο ηθοποιός αφέθηκε ελεύθερος με εντολή εισαγγελέα και σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος του, που διαβιβάστηκε στις δικαστικές Αρχές.
Λίγες ώρες αργότερα, κι αφότου το όνομα του βρέθηκε στην επικαιρότητα, θέλησε μέσω του Facebook του να δώσει τη δική του εξήγηση για το περιστατικό και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη.
Η απάντηση του Σπύρου Χατζηαγγελάκη για τη φάρσα
«Επέλεξα μέσα από εδώ και μόνο, το προσωπικό μου προφίλ να σας πω δύο λόγια για την ιστορία που ακούσατε. Μια αθώας φάρσα παρέα με τον υπόλοιπο θίασο της παράστασης που συμμετέχω προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους του ίδιου θεάτρου, μια πλάκα μεταξύ συνεργατών, που εξελίχθηκε σε τραγελαφικό γεγονός.
40 λεπτά πριν την παράστασή μας, την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, όλοι μας μέσα σε αυτό που λέμε γιορτινό και ανάλαφρο κλίμα, εγώ και οι υπόλοιποι ηθοποιοί βρισκόμασταν στη σκηνή. Μεταξύ άλλων αστείων έπεσε μία ιδέα σαν δεκαπεντάχρονα να κάνουμε μία πλάκα στα παιδιά που ήταν στην υποδοχή, στον πρώτο όροφο και συγκεκριμένα στο ταμείο. Έτσι πήρα την πρωτοβουλία να εκτελέσω με τον πιο γραφικό/γλαφυρό τρόπο το περίφημο τηλεφώνημα για βόμβα. Έκανα λοιπόν ως όφειλα την φωνή του μπαμπούλα και είπα πολλές φορές τη λέξη βόμβα, καθώς γελούσαμε.
Το τηλέφωνο έκλεισε και περιμέναμε να κατέβουν κάτω τα παιδιά, καθώς ήταν σίγουρο για μας ότι με είχαν καταλάβει.
Αντί για τα παιδιά, σε είκοσι λεπτά, εμφανίστηκε έξω από το θέατρο μια μεγάλη ομάδα αστυνομικών δυνάμεων. Εκείνη την στιγμή ήταν που ενημερωθήκαμε και εμείς από τον υπεύθυνο του θεάτρου ότι κινδυνεύουμε και πρέπει να αποχωρήσουμε γιατί υπάρχει βόμβα στο θέατρο.
Αντανακλαστικά έτρεξα σοκαρισμένος να εξηγήσω στην αστυνομία τι είχε συμβεί, να αναλάβω την ευθύνη με στόχο να λήξει το σήμα και να μην υπάρξει περαιτέρω κινητοποίηση και ταλαιπωρία.
Μαζί με έτρεξε και όλος ο θίασος, αδυνατώντας να κατανοήσουμε τη διάσταση που πήρε η βλακώδης φάρσα βλέποντας αυτήν την εικόνα. Ενώ προφανώς καθησυχάστηκαν αμέσως όλες οι πλευρές και κατάλαβε η αστυνομία ότι πρόκειται για εσωτερική φάρσα προθυμοποιήθηκα να ακολουθήσω όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες με σκοπό να μην επιβαρυνθεί κανένας άλλο. Έτσι οδηγήθηκα στο Α.Τ όπου και πέρασα την πιο ιδιαίτερη πρωτοχρονιά της ζωής μου καθώς έμεινα εκεί όλο το βράδυ.
Αντιλαμβανόμενος το παράλογο του πράγματος και ταυτόχρονα την ταλαιπωρία που υπέστησαν εξαιτίας μου οι αστυνομικές αυτές δυνάμεις, θεώρησα χρέος μου να τους προσκαλέσω στην παράσταση, όπως και έκανα. Και μιας και μιλάμε για ταλαιπωρία θα ήθελα να ζητήσω μια τεράστια συγγνώμη και από την παραγωγή του θεάτρου και τους θεατές μας κυρίως για αυτούς που είχαν προλάβει να προσέλθουν, που μας τίμουν με την παρουσία τους αυτούς τους πολύ δύσκολους καιρούς για όλους τους καλλιτέχνες και τα θέατρα.
Κλείνοντας, νομίζω όφειλα να δώσω εξηγήσεις, εφόσον έστω και για τρεις μέρες μετά απασχόλησε η ιστορία αυτή ως θέμα, μπορείτε να κρίνετε όπως θέλετε αυτήν την αποτυχημένη εφηβική φάρσα αλλά παρακαλώ ας μην πιάνει μία θέση στην επικαιρότητα ανάμεσα σε τόσο πραγματικά σοβαρές ειδήσεις, ούτε να κλέβει το χώρο της επικαιρότητας που αναλογεί στον κλάδο μου που παλεύει να ισορροπήσει σε ένα τεντωμένο σκοινί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά».
Γιατί δεν παίρνουν την ευθύνη και οι υπόλοιποι;
Δεν θα σταθούμε περαιτέρω στην φάρσα, η οποία προφανώς ήταν κακόγουστη τόσο για τους ανθρώπους στο θέατρο όσο και για τους ίδιους τους αστυνομικούς που έσπευσαν στο σημείο, αλλά δεν γίνεται να προσπεράσουμε το άλλο τραγελαφικό του πράγματος. Το γεγονός ότι έγινε κάτι ομαδικά, αλλά τελικά την ευθύνη την ανέλαβε ένας. Και δεν είναι μόνο το κρατητήριο που πέρασε ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης, αλλά είναι και ο «διασυρμός» στα δημοσιεύματα.
Αυτό ούτε σε «δεκαπεντάχρονα» δεν συνέβαινε. Ως όφειλε ο θίασος, έπρεπε όσοι ήταν κομμάτι αυτής της φάρσας να βγουν εξίσου δημόσια να ζητήσουν συγγνώμη. Προφανώς είναι καταδικαστέα αυτή η πράξη, αλλά ο παραδειγματισμός και ο αρνητικός σχολιασμός αφορά και τους υπόλοιπους.
