Ότι καθόμαστε να μπούμε στη διαδικασία να ζητήσουμε από κάποιον να λογοδοτήσει για μια φράση του που δεν είναι ενδεικτική του χαρακτήρα του, αλλά κάτι που απλώς έχει επιβιώσει και λέγεται εν τη ρύμη του λόγου, είναι το μέγιστο δείγμα πως είμαστε βαθιά κομπλεξικοί στη σύγχρονη κοινωνία, φοβικοί, ανασφαλείς και δήθεν. Ο Νίκος Βέρτης βέβαια, δεν είπε αυτό που είπε σήμερα, χθες ή προχθές.

Το είπε το 2014 σε συνέντευξη σε ένα έντυπο που δεν υπάρχει καν σήμερα. Και γράφτηκαν άρθρα επί άρθρων, εκφράστηκαν απόψεις στην τηλεόραση, βγήκε ο Αργύρης Αγγέλου να καταγγείλει και τελικά έκανε κωλοτούμπα χωρίς να παίρνει πίσω τον καταγγελτικό του λόγο, για κάτι που ειπώθηκε τότε.

Πόσοι απ΄όλους εσάς και εμάς που τώρα έχουμε κάνει καραμέλα την πολιτική κορεκτίλα, είχαμε τότε συνείδηση του τι σημαίνουν φράσεις όπως αυτή για τα τιμημένα παντελόνια και για τις αντρίκιες συμπεριφορές; Ούτε οι μισοί. Αυτό το woke των τελευταίων 3-4 ετών, δεν υπήρχε το 2014. Άρα, με ποιο ηθικό πλεονέκτημα κρίνουμε τον Βέρτη για αυτό που είχε πει τότε; Να βγει να ζητήσει συγγνώμη για κάτι τέτοιο 9 χρόνια μετά;

Δεν είναι ότι μίλησε εσκεμμένα σεξιστικά ή ομοφοβικά ή ρατσιστικά, ούτε ότι προέβη σε μια πράξη επαίσχυντη. Αναμάσησε απλώς αυτή τη φράση που έχει κληροδοτηθεί σαφώς από μια εποχή άκρατης πατριαρχίας, αλλά οκ, δεν είναι και το πιο τραγικό που έχουμε ακούσει. Κι οι λέξεις έχουν πάντοτε τη σημασία και τη βαρύτητα που τους δίνει η εποχή.

Προφανώς, αν πω «τίμα τα παντελόνια σου, φέρσου αντρίκια» στο 1970, εννοώ ότι οι άντρες είναι τίμιοι και τα παντελόνια ένδειξη τιμιότητας, γιατί έτσι σκέφτονταν τότε. Αν το πω τώρα, δεν μπορεί να έχει την ίδια σημασία γιατί όλα αυτά έχουν λυθεί σε συλλογικό επίπεδο και δεν χρειάζεται να τα υπεραναλύουμε.

Είναι πάντως απορίας άξιο το πώς ο Βέρτης βρέθηκε να λογοδοτεί για μια τέτοια ανούσια φράση που την είπε πριν 9 χρόνια, όταν οι αντιλήψεις ήταν εντελώς άλλες, ενώ όταν τις ίδες ατάκες τις πιπιλάνε γυναίκες και μάλιστα πέρσι και πρόπερσι, δεν κουνιέται φύλλο.

Τα τιμημένα παντελόνια τα ακούσαμε κατά κόρον στο Survivor 4 και λέγονταν από γυναίκες όπως η Καρολίνα. Τα ακούσαμε ακόμα περισσότερο στην περσινή σεζόν, με τη Σοφιάνα Αβραμάκη και την Ασημίνα Χατζηανδρέου να την έχουν στα «αγαπημένα». Δεν είδα τον κ. Αγγέλου ή τον κάθε Αγγέλου να βγαίνει να καταγγείλει. Φυσούσε μάλλον και το αεράκι δεν άφηνε τη φωνή του να πλησιάσει. Ή μπορεί να είχε πέσει το ρεύμα.