Το βράδυ της Τρίτης η πλατεία Συντάγματος γέμισε από Ουκρανούς που ζουν στην Ελλάδα και ανθρώπους διάφορων εθνικοτήτων που ήθελαν απλώς να ενώσουν τη φωνή τους με όλους εκείνους που αυτός ο πόλεμος τους στέρησε ή μπορεί να τους στερήσει τις ζωές τους. Ήταν ένα ωραίο συναίσθημα να βρίσκεσαι εκεί και να ακούς τους Ουκρανούς να φωνάζουν Slava Ukraina, δηλαδή Ζήτω Η Ουκρανία, να ακούς νέες κοπέλες και αγόρια να φωνάζουν για την ειρήνη και να προσπαθούν με κάποιον μαγικό τρόπο να ενώσουν τις φωνές τους στο σύμπαν με τους συμπατριώτες τους στην Ουκρανία.

Κι ενώ στην πλατεία Συντάγματος συνέβαινε αυτό, στους γύρω δρόμους υπήρχε μια επίσης αντιπολεμική πορεία, που σαν αρχική εικόνα ήταν κι αυτή κάτι το αναζωογονητικό. Μέχρι που το μάτι προχωρούσε και έβλεπες σημαίες του ΚΚΕ μ-λ και μ-λ ΚΚΕ, σημαίες που αφορούν συνδικάτα, σημαίες που σχετίζονται με κόμματα. Κι εκεί καταλαβαίνεις όλο το λάθος νοοτροπίας που υπάρχει στην Ελλάδα.

Αυτοί οι τύποι δεν βγήκαν να διαδηλώσουν κατά του πολέμου. Βγήκαν να φωνάξουν κατά του ΝΑΤΟ, κατά των Αμερικάνων, κατά του καπιταλισμού. Μια στιγμή που ο μόνος σκοπός είναι να στηριχθεί η Ουκρανία και αυτοί δεν είχαν να πουν τίποτα για τον Putin που είναι ο εισβολέας, ο πολεμοχαρής, αυτός που διατάζει τις δολοφονίες αμάχων και τις επιθέσεις με ρουκέτες, αυτός που έστειλε στην προσφυγιά 700.000 ανθρώπους από την Ουκρανία. Δεν ακούστηκε τίποτα απ΄αυτούς κατά του ρωσικού καθεστώτος. Η μόνη τους έγνοια ήταν να πουν ότι και το ΝΑΤΟ είναι τα ίδια σκατά.

Ναι, κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Αλλά είναι η κουβέντα μιας άλλης στιγμής. Και δεν ήταν κάτι που απλώς συνέβη. Είναι κατάθεση κουλτούρας. Οι αντιπολεμικές πορείες καθορίζονται από κόμματα, προσδιορίζονται και κακοφορμίζουν εξαιτίας της ανάμειξης κομμάτων. Όπως συνέβη με τους Αγανακτισμένους το 2011 και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις.

Vladimir Putin: Η ανάλυση που αποκαλύπτει κάτι σατανικό για το σχέδιο του στην Ουκρανία

Καταδικάζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά όχι αυτός που τον κάνει

Ο πόλεμος είναι πόλεμος. Και οι άνθρωποι που τον υφίστανται θα έπρεπε να είναι ίδιοι στα μάτια όλων μας. Την ώρα που η Ευρώπη αποφάσισε ξαφνικά να γίνει καλή απέναντι σε πρόσφυγες γιατί αυτοί είναι Ουκρανοί και όχι Σύροι ή Αφγανοί, υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων στην πορεία που ήταν ακριβώς αυτό που κατηγορούσε.

Και φυσικά αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Υπάρχουν τα κόμματα της Βουλής που ζητούσαν ουδετερότητα και υπάρχει και αυτή η άλλοτε λαλίστατη καλλιτεχνική κοινότητα στην Ελλάδα, αυτή η αριστερίζουσα καλλιτεχνική κοινότητα που καταγγέλει τον πόλεμο, αλλά δεν καταγγέλει αυτόν που τον διεξάγει.

Όπως είπε κάποιος στην συγκέντρωση προχθές, το να καταγγέλεις τον πόλεμο αλλά όχι αυτούς που τον κάνουν, είναι σαν να καταδικάζεις τον βιασμό, αλλά να μην ασχολείσαι με τους βιαστές. Οι έννοιες δεν είναι αυθύπαρκτες, δεν είναι κάποιος ζωμός που υπάρχει κάπου και πάνε άνθρωποι και πίνουν και γίνονται φασίστες για παράδειγμα. Οι έννοιες υπάρχουν επειδή υπάρχουν οι άνθρωποι που τις κρατάνε ζωντανές.

Όλοι εκείνοι που σπεύδουν να στήσουν στο απόσπασμα κάποιο λεκτικό ολίσθημα ενός τηλεοπτικού προσώπου, δεν έχουν το θάρρος να καταδικάσουν τον Putin. Το τηλεοπτικό πρόσωπο πάντως δεν έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Θα συμπεριφερθεί σε οποιαδήποτε περίπτωση με το ίδιο κριτήριο. Εσείς; Φοβάστε μη σας κυνηγήσει ο Τρότσκι και ο Στάλιν από τους τάφους τους;

ΥΓ. Συνεχώς χάνουμε την ουσία. Ναι, είναι σαφές πως θα έπρεπε να αντιδράμε και για άλλες χώρες όπως αντιδράμε στην Ουκρανία. Θα έπρεπε να μας ταρακουνά περισσότερο που στη Συρία, τον Λίβανο και αλλού βομβαρδίζονται ταυτόχρονα με την Ουκρανία. Αλλά έτσι είναι η φύση του ανθρώπου. Αυτό που το έχει δεδομένο, δεν τον ταρακουνά το ίδιο. Η Ουκρανία είναι κάτι που προέκυψε, είναι μια αλλαγή κατάστασης που δημιουργεί μια εγρήγορση. Η Συρία και ο Λίβανος είναι έτσι για πολλά χρόνια. Κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι συνηθισμένο το μάτι σε αυτό, αλλά πώς να τα βάλεις με τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης..;