Είναι ίσως το μεγαλύτερο δείγμα για το πώς είμαστε ως καταναλωτές πραγματικότητας στη σύγχρονη εποχή. Αν κάποιος μας δώσει από μόνος του το θέαμα, το ξέσκισμα της προσωπικής του ζωής, τότε τον αγκαλιάζουμε, τον φιλάμε, γινόμαστε στρατός του. Αν κάποιος παλεύει για να μην ξεσκιστεί η προσωπική του ζωή από άλλους, είναι σαν να φωνάζει από τον πάτο ενός πηγαδιού και να φτάνει μετά βίας η ηχώ στην επιφάνεια. Όπως δηλαδή συμβαίνει με την Pamela Anderson σε αναντιστοιχία με την Amber Heard.
Το 2022 είναι η χρονιά που η βιομηχανία του θεάματος στις ΗΠΑ εμπορευματοποίησε ξανά την διαρροή μιας προσωπικής στιγμής δύο ανθρώπων. Είναι όμως και η χρονιά που τώρα, εδώ και 3 εβδομάδες, κεφαλαιοποιεί μια τοξική σχέση που έχει δύο θύτες και δύο θύματα.
Ο Johnny Depp και η Amber Heard, δεν υπάρχει αμφιβολία πια γι΄αυτό, ήταν και οι δύο κακοποιητικοί ο ένας προς τον άλλον. Δεν υπάρχει λόγος να μπούμε σε μια διαδικασία να μετρήσουμε ποιος είναι από πάνω. Ούτε μας αφορά εμάς ως κοινό αν η Amber εξώθησε με τον χαρακτήρα της τον Depp στο να της μοιάζει και να την ακολουθήσει στην τοξικότητα. Ή αν έγινε αντίστροφα. Η ιδανικότερη κατάληξη θα ήταν και οι δύο να κλειστούν σε κάποια κλινική, για διαφορετικούς λόγους, και να ψάξουν τα εσωτερικά τους ζητήματα.
Κι όμως αυτή η δίκη έχει απείρως περισσότερο ενδιαφέρον από άλλα ζητήματα που τη στιγμή που έγιναν, απασχόλησαν ελάχιστα ως καθόλου. Ο Depp με την Heard, είτε κατόπιν νομικού σχεδίου είτε κατά σύμπτωση, έχουν δώσει ιστορίες στο κοινό, θέματα συζήτησης. Ρίχνουν ξύλα σε μια φωτιά για να συνεχισεί να καίει και να ζεσταίνει όλο και περισσότερους.
Η Pamela αξίζει πολύ μεγαλύτερης προσοχής από την Heard
Την ίδια στιγμή, η Pamela Anderson είδε να ανακινείται χωρίς τη συγκατάθεσή της μια ιστορία που θέλει να την εξαφανίσει, αλλά ποτέ δεν την άκουσαν που το ζητούσε, είδε μια σειρά να γίνεται εις βάρος της, είδε συναδέλφους της να υποστηρίζουν αυτό το πρότζεκτ – όσο κι αν η προσπάθεια των συντελεστών ήταν να προσφέρουν κάτι θετικό στην ιστορία της – και μετά την πρώτη εβδομάδα που έκανε 1-2 αναρτήσεις, τελείωσε εκεί η κουβέντα.
Προς υπενθύμιση, το Hulu κυκλοφόρησε στις αρχές του 2022 τη σειρά Pam & Tommy με τους Sebastian Stan, Lilly James και Seth Rogen, η οποία περιγράφει το πώς ένας εκνευρισμένος άνθρωπος που δούλευε για την ανακαίνιση του σπιτιού του Tommy Lee, θέλησε να τον εκδικηθεί γιατί δεν τον πλήρωσε και έκλεψε ένα sex tape από το μήνα του μέλιτος με την Pamela Anderson, το οποίο το πούλησε και αυτό στη συνέχεια έγινε η πρώτη ταινία σεξουαλικού περιεχομένου στο πρώιμο διαδίκτυο.
Αυτό ακριβώς σημαίνει «καταναλωτής πραγματικότητας». Δεν είμαστε πια ενεργά μετέχοντες στα πράγματα που παρατηρούμε. Ακούμε και βλέπουμε όσα έχουν να μας δώσουν, τα απορροφάμε παθητικά και μετά απλά προχωράμε στη ζωή μας αφαιρώντας το οποιοδήποτε νόημα. Παίρνει κάποιος το μέρος του Depp ή της Heard, σε μια υπόθεση που δεν θα έπρεπε τελικά να έχει σπαταλήσει δικαστικούς πόρους, και την ίδια στιγμή θα παρακολουθεί τη σειρά του Hulu που αναβιώνει κάτι επώδυνο για την Pamela που είναι διάσημη και αυτό την κυνηγάει για χρόνια.
Μπορεί να φαίνεται άκυρη ως σύγκριση ή μπορεί να είμαι υπερβολικός. Μόνο που αυτό μας έχει κάνει η ίδια μας η εποχή να σκεφτόμαστε. Το θέαμα λειτουργεί σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ και θεωρείται οκ να αναβιώνεται μια άσχημη για κάποιον εποχή ή να μιλάμε για τη διαρροή ενός sex tape ως ένα media event, ως ένα event που άλλαξε την ψηφιακή εποχή. Σε ένα δικαστικό επίπεδο, όπως αυτό της διαμάχης Depp-Heard κάνουμε τους δικαστές, αλλά σε ένα κοινωνικό-ηθικό ζήτημα, που μόνο εκεί έχουμε αρμοδιότητα, είναι όλα καλά και τα πουλάκια κελαηδούν.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Pamela Anderson: Σβήνει τα προφίλ της στα social media στη σκιά της σειράς Pam & Tommy
