Το βράδυ της Πέμπτης ο Στέφανος Κασσελάκης αποφάσισε να βγει για πρώτη φορά live για συνέντευξη και μάλιστα σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, αυτό του STAR. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Σε ένα τέτοιο δελτίο ήταν δεδομένο πως θα μπορούσε να έχει περισσότερες ανάλαφρες στιγμές παρά σοβαρές και να μην βρεθεί στα σχοινιά. Σε μια από τις απαντήσεις του όμως, είπε κάτι που μόνο ως ένδειξη διχασμένης προσωπικότητας μπορούμε να το εκλάβουμε.

Όταν η παρουσιάστρια Μάρα Ζαχαρέα τον ρώτησε για την στρατιωτική του θητεία, που ήταν ένα δημοφιλές θέμα στις ιστοσελίδες από το πρωί της Πέμπτης, ο Στέφανος Κασσελάκης απάντησε τα κάτωθι:

«Εννοείται πως θα πάω και είναι τιμή μου που θα πάω. Είναι τιμή μου να μπορώ να επιστρέφω στην πατρίδα μου και να την υπηρετώ. Δεν ξέρετε πόσο δύσκολο είναι για πολλούς από εμάς τους απόδημους να επιστρέψουμε. Είμαι πολύ χαρούμενος. Θα πάω σύντομα. Εφόσον συνεδριάσουν τα όργανα και μπούνε τα πράγματα σε μία σειρά.

Ξέρω ότι δεν πρόκειται να επιλέξω εγώ τη μονάδα που θα κάνω τη θητεία μου, αλλά θα ήθελα σε ακριτικό νησί ή στην παραμεθόριο. Θα ήθελα να είμαι στην αρχή της χώρας μας. Είμαι ενθουσιασμένος για τη μελλοντική μου στρατιωτική θητεία».

Φάσκει κι αντιφάσκει ο Κασσελάκης

Αν κάποιος εμφανιζόταν μόλις χθες στη χώρα, θα έλεγε «να κι ένας πολιτικός που θα πάει να κάνει θητεία και μάλιστα σε μια στιγμή που θα μπορούσε να πάρει ακόμα και αναβολή λόγω της πολιτικής του ιδιότητας».

Μόνο που δεν εμφανιστήκαμε χθες στη χώρα. Υπήρχαμε και τις προηγούμενες δύο εβδομάδες στις οποίες ο Στέφανος μιλούσε επίμονα για την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας και έκανε λόγο για μια κοινωνική θητεία από άντρες και γυναίκες, ισότιμα. Πώς από την πρόταση κατάργησης φτάνει κανείς σε μερικές μέρες στο αίσθημα τιμής; Μόνο ο Κασσελάκης μπορεί να μας το εξηγήσει.

Είναι επίσης παράξενο για τα αυτιά να ακούει κανείς για τιμές και για αυτοδιάθεση στην υπηρεσία της πατρίδας, όταν μιλάμε για 20 μέρες θητείας και στη συνέχεια εξαγορά των υπόλοιπων 6 μηνών που απομένουν για τον Κασσελάκη, εφόσον είναι άνω των 35 ετών.

Κάτι τέτοια δεν τα λένε ούτε οι αθλητές που έχουν μειωμένη θητεία λόγω του ότι τιμούν τα χρώματα της Ελλάδας στους αγώνες που δίνουν.

Για τιμή που υπηρετεί την πατρίδα μπορεί να μιλήσει ένας φαντάρος 12μηνος ή 9μηνος που είναι στην παραμεθόριο, στον Έβρο, στο Καστελόριζο, στην Κάλυμνο. Ακόμα κι ένα βύσμα που τον πήγαν στην πόλη της κατοικίας του, περισσότερη τιμή θα προλάβει να νιώσει που υπηρετεί την πατρίδα.

Ο Κασσελάκης, 20 μέρες θα κάτσει, θα κάνει την βασική εκπαίδευση, θα είναι σε έναν θάλαμο με άλλους 70, κάποιος από τους αξιωματικούς της μονάδας θα θελήσει να προσφέρει οικειοθελώς υπηρεσία, θα του δώσει θέση σε καμιά βυσματική επιστασία τύπου το καψιμί ή το καφέ στη Λέσχη Αξιωματικών και δεν θα δει ίχνος εκπαίδευσης, ούτε θα ιδρώσει τη στρατιωτική αμφίεση από το τρέξιμο και τα παραγγέλματα.

Το μόνο που θα ζήσει για τα καλά 20 μέρες ο Κασσελάκης, είναι ο τσακωμός για το αν θα κάνει μπάνιο πρώτος – που προφανώς και θα κάνει γιατί οι άλλοι στρατιώτες θα έχουν να λένε ιστορίες για εκείνον στη διάρκεια της θητείας τους, αλλά και μετά – τη «χαρά» της τούρκικης τουαλέτας (να πει ο Στέφανος στα παιδιά στο γυμναστήριο να εντατικοποιήσουν τα squats και τα lunges για να αντέχει και να μη φάει κανένα φιλί του Ποσειδώνα) και τις ωραίες οσμές που κατακλύζουν έναν θάλαμο ωσάν την άνοιξη με τα λουλούδια.

Στέφανος Κασσελάκης για στρατό

Πώς μπορεί να προσφέρει

Α, αν είναι και στη Λέσχη Αξιωματικών, θα προλάβει να νιώσει σίγουρα την τιμή να τρώει από τις πατάτες που περίσσεψαν ή από τα καλαμάκια που ψήθηκαν παραπάνω και δεν κατέληξαν στο στομάχι κάποιου Ταγματάρχη ή κάποιου Λοχαγού. Αν σε όλα αυτά βάλει κανείς και το τιμητικό διήμερο εξόδου που σίγουρα θα πάρει, μάνι μάνι έχουμε 18 μέρες στις οποίες θα μιλάει στο τηλέφωνο με συνεργάτες από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει τα εντατικά του μαθήματα για να βγει έτοιμος για πολιτικό διάλογο μετά το 20ημερο και θα έχει γλιτώσει από το στενό μαρκάρισμα των δημοσιογράφων. Περισσότερες υπηρεσίες θα προσφέρει δηλαδή στον Τάιλερ και την σκυλίτσα τους που θα πάρουν μια ανάσα από το κυνηγητό, παρά στην πατρίδα.

Αν δηλαδή όλα αυτά ο Κασσελάκης τα θεωρεί ως «τιμή που θα υπηρετήσω την πατρίδα», τότε εγώ που περνούσα ένα 3ωρο καθημερινά στο καψιμί, πρέπει να τιμηθώ με το Μετάλλιο Τιμής από την πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Εδώ βέβαια, ίσως υπάρχει κάτι που δεν βλέπουμε. Την υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ο Κασσελάκης στην πατρίδα βάζοντας σε ένα πρόγραμμα υγιεινής διατροφής τους συφάνταρους και τους αξιωματικούς που από το πολύ καθισιό στην πύλη ή στα γραφεία, έχουν κάνει τις μπάκες τους και θέλουν ένα αδυνάτισμα. Αν δε, τον βάλουν και στο καψιμί, βλέπω να τελειώνει η παντοκρατορία του Στεργίου με τα σάντουιτς και να ανατίθεται στον μπαρμπα Στάθη να θρέψει το στράτευμα. Τέλος, πιο πιθανό να τους δίνει ο Κασσελάκης κάμψεις, παρά οι αξιωματικοί.

Έτσι ναι, έτσι θα έχει υπηρετήσει άρτια την πατρίδα ο Κασσελάκης!