Έχει πάντα μεγάλη σημασία ποιος λέει κάτι. Αν βγει κάποιος που πάντοτε φερόταν με καταπίεση στις γυναίκες, ακόμα κι αν δεν ήταν σωματικά κακοποιητικός, το να πει πως δεν είναι όλοι οι άντρες φαλλοκράτες και γυναικοκτόνοι, θα μοιάζει με υποκρισία. Όταν όμως το λέει ο Θανάσης Ευθυμιάδης και άνθρωποι όπως αυτός, τότε αντιμετωπίζεται διαφορετικά και αποκτά άλλη βαρύτητα.

Δεν ξέρω αν είναι αυτό το σωστό ή αν πρόκειται για μια κάπως απολυταρχική συμπεριφορά, το να απορρίπτεις τον ισχυρισμό κάποιου επειδή δεν γνωρίζεις αν η ζωή του υποστηρίζει απόλυτα αυτό που λέει, αλλά σε αυτόν τον κόσμο ζούμε, οφείλουμε να προσαρμοζόμαστε.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης είναι ένας άνθρωπος που στα τελευταία 6-7 χρόνια, από τότε που αποφάσισε να αφιερώσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του στην επαφή με τη φύση και στην αναζήτηση της εσωτερικής του ουσίας, έχει γίνει ένας άνθρωπος που προσφέρει στο τραπέζι διδάγματα, που εμπνέει, που με την ίδια του τη ζωή μας παρακινεί να αγαπήσουμε περισσότερο, να σεβαστούμε, να μη θέλουμε μόνο να καταστρέφουμε.

Άρα, τα λόγια του στην εκπομπή της Φαίης Σκορδά το πρωί της Δευτέρας, είναι λόγια που πρέπει να ακουστούν και θα εξηγήσουμε το γιατί.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης μίλησε για το 2ο βιβλίο του που κυκλοφόρησε από την Key Books, με τίτλο «Μικρές ιστορίες, μεγάλα μαθήματα» και μεταξύ άλλων είπε το εξής: «Η γυναίκα που θα διαβάσει αυτές τις ιστορίες μου, θα καταλάβει ότι δεν είναι όλοι οι άντρες γουρούνια, γυναικοκτόνοι, φαλλοκράτες και ότι δεν υποστηρίζουν όλοι οι άντρες την πατριαρχία.

Τόσες χιλιετίες που είναι οι άντρες στην εξουσία, έχουμε πολέμους, αδικία, φτώχεια, μόλυνση της ατμόσφαιρας… Κι έρχομαι και λέω μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουμε τη βοήθεια των γυναικών στη διακυβέρνηση;».

Το «δεν είναι όλοι οι άντρες γυναικοκτόνοι», είναι μια φράση που έχει δεχτεί αρκετό πόλεμο από γυναίκες, επειδή θεωρείται πως λέγεται για να ξεπλύνει την πατριαρχία. Κι επειδή η υπόσταση αυτών που την λένε, δεν είναι τόσο γνωστή όσο ο Θανάσης Ευθυμιάδης, ο εκφραστής παίρνει μαζί του και την ταμπέλα του φαλλοκράτη.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης έχει την αναγνώριση και την αποδοχή να το πει

Προφανώς, ότι πολλές φορές υπάρχει αυτή η γενίκευση πως όλοι οι άντρες στηρίζουν την πατριαρχία, δεν οφείλεται σε γυναίκες ή σε κάποια δική τους ανάγκη να μας εξαφανίσουν. Με εξαίρεση κάποιες λίγες που όντως δείχνουν τάσεις ρεβανσισμού αλλά πάντα θα υπάρχουν αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων, η παγίωση μιας τέτοιας άποψης οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στους γυναικοκτόνους, σε αυτούς που λένε «τώρα το θυμήθηκε κι αυτή;» και σε αυτούς που ενστερνίζονται αντιλήψεις όπως «τι ήθελες και πήγαινες κοπέλα μου εκεί πέρα φορώντας φουστίτσα;».

Υπάρχουν όμως και άντρες που στέκονται στις πορείες για τις γυναικοκτονίες, που πρωτοστατούν, που συνασπίζουν τη φωνή τους με τις φωνές των γυναικών που παλεύουν να αποτινάξουν τις επιταγές της πατριαρχικής κοινωνίας από το φύλο τους, που μοχθούν για να σπάσουν αυτά τα δεσμά. Κι είναι κρίμα κι άδικο να τους αγνοούμε και να μην τους αναδεικνύουμε περισσότερο και εις βάρος των φαλλοκρατών, μπας και αποτελέσουν παραδείγματα προς μίμηση στις νέες γενιές.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης είναι μια φωνή που λόγω της αποδοχής του, ακούγεται με μεγαλύτερη κατανόηση από τις γυναίκες και μπορεί να συμβάλλει ώστε να ξαναφτιαχτούν οι γέφυρες που έχουν απομακρύνει τους άντρες με τις γυναίκες, με ευθύνη σαφώς των πρώτων.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης θα μπορούσε να είναι ο Κεν από τη Barbie όπως εξελίχθηκε στο φινάλε ο χαρακτήρας του. Τέτοιες φωνές αξίζουν παραπάνω ένταση, αξίζουν να τους δίνουμε ηχώ για να φτάνουν σε πολλά αυτιά.

Μπορεί κάποιες φορές να τον τρολάρουν για τους γυμνούς χορούς στη φύση και να τον θεωρούν «τρελό», αλλά είναι από τους «τρελούς» που έχουν τόσα πολλά πράγματα να σου μάθουν, τόση κατανόηση και ενσυναίσθηση να σε φιλέψουν.