Περιεχόμενα
Η υπόθεση που έχει ξεσπάσει από προχθές με τον Αλέξη Γεωργούλη και την εις βάρος του καταγγελία για βιασμό από την Ελένη Χριστοπούλου, ήρθε σαν ένα χαστούκι της ίδιας της ζωής προς όσους κουνάνε το δάχτυλο, ξεχνώντας πως κάποια στιγμή μπορεί να βρεθούν στην ίδια θέση με αυτούς που κατηγορούν. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο που παιανίζει την στάση του με τη διαγραφή του Γεωργούλη, είναι εμφανώς έκθετος και καλείται να πιει το πικρό ποτήρι της στάσης του.
Πικρό ποτήρι που προκύπτει από τον τρόπο που επιχείρησε να χρησιμοποιήσει την υπόθεση Λιγνάδη πριν από έναν χρόνο, ο οποίος τρόπος διαφέρει πολύ από την στάση που έχει κρατήσει στην περίπτωση Γεωργούλη.
Θυμούνται όλοι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πρωτοστατήσει στη ρητορική που ήθελε τη Λίνα Μενδώνη και την κυβέρνηση εν συνόλω να γνωρίζει για χρόνια τις πράξεις για τις οποίες καταγγέλθηκε ο Δημήτρης Λιγνάδης και να τον καλύπτει. Ακόμα και υπόνοιες πως βοηθούσαν τον Λιγνάδη γιατί είχε στοιχεία να τους εκθέσει, είχαν αφήσει αρκετοί από τον ΣΥΡΙΖΑ ακολουθώντας την επίσημη γραμμή του κόμματος. Είχαν ξεχάσει βέβαια τότε ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης είχε συναναστραφεί αρκετά και δικά τους στελέχη.
Η κομμένη φωτογραφία της Κονιόρδου
Για παράδειγμα, η Λυδία Κονιόρδου, Υπουργός Πολιτισμού, είχε πολλά χρόνια επαφές επαγγελματικές με τον Λιγνάδη, την είχε σκηνοθετήσει. Το καλοκαίρι του 2020 αυτό, με την Κονιόρδου, τον Λιγνάδη και το ζεύγος Μητσοτάκη να ποζάρουν μαζί μετά το τέλος της παράστασης. Όταν ξέσπασε η υπόθεση Λιγνάδη, αριστερά μέσα αναπαρήγαγαν αυτή τη φωτογραφία, έχοντας κάνει crop στην κ. Κονιόρδου που ήταν ακριβώς δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Με τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνη πώς γίνεται να μην ήξερε;
Ο Λιγνάδης είχε συμμετάσχει μάλιστα και σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωβουλή, της οποίας εκδήλωσης επικεφαλής ήταν ο Αλέξης Γεωργούλης.
Αναμφίβολα εδώ το πρόβλημα είναι η λογική που είναι παράλογη. Πιστεύω ότι ούτε η Κονιόρδου ήξερε, ούτε η Μενδώνη, ούτε και κανείς. Γιατί οι πράξεις για τις οποίες κατηγορείται ο Λιγνάδης, δεν είναι πράξεις που γίνονται χωρίς απόλυτη κρυψίνοια και κάλυψη. Όταν κατηγορείς όμως, καλό είναι πρώτα να κοιτάς τι έχεις κάνει εσύ σε ακριβώς ίδιες περιπτώσεις, γιατί ο λαϊκισμός πληρώνεται και πληρώνεται, συνήθως, με το ίδιο νόμισμα.
Σε επέκταση αυτής της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ και των τρολ του που είχαν ξαμοληθεί στα social media, λεγόταν εντόνως ότι οι βιαστές και κακοποιητές είναι όλοι δεξιοί. Κάτι αντίστοιχο είχε ειπωθεί και μετά την υπόθεση παιδοβιασμού της 12χρονης στον Κολωνό, όταν είχαν κυκλοφορήσει φωτογραφίες του Μίχου με στελέχη της ΝΔ. Λίγο μετά βέβαια, κυκλοφόρησε είδηση που ήθελε και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να έχει επικοινωνήσει με τον Μίχο για την 12χρονη. «#Δεξιοί_Παιδεραστές», ήταν το hashtag στο Twitter.
Θα περίμενε κανείς ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει την ευθιξία να αναγνωρίσει το λάθος της στάσης του και της κριτικής που είχε ασκήσει. Γιατί και σε αυτούς για τρία χρόνια υπήρχαν συζητήσεις, αλλά τίποτα συγκεκριμένο.
Αν αποδειχτεί ότι ο Γεωργούλης έχει όντως βιάσει την κ. Χριστοπούλου, θα ήταν άδικο να υποστηρίξει κάποιος ότι οι βιαστές είναι στην Αριστερά ή ότι ο Τσίπρας και οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζαν;
Αν ο Γεωργούλης ήταν στη ΝΔ, τι θα έλεγαν στον ΣΥΡΙΖΑ;
Με την λογική ΣΥΡΙΖΑ, όχι, δε θα ήταν. Αλλά με την κανονική λογική, όπως ήταν άδικο να υποστηρίζεται στη μία περίπτωση, έτσι είναι και τώρα. Από όποια πλευρά και να το δει κανείς, αν είσαι σε έναν οργανισμό, είτε είναι κόμμα είτε κάτι άλλο, αν γνωρίζεις κάτι τέτοιο, δεν το ρισκάρεις και κινείς διαδικασίες να τελειώσει εκείνη τη στιγμή ή διώχνεις το άτομο που έχει καταγγελθεί, μέχρι να τελεσιδικήσει, εφόσον υποστηρίζει ότι είναι αθώος. Δεν αφήνεις κάτι τέτοιο να «λερώσει» τον οργανισμό.
Άρα, εξυπακούεται πως τέτοιες πράξεις που καταγγέλονται, δεν μπορεί να τις γνωρίζει άλλος από αυτόν που τις κάνει και αυτόν που τις υφίσταται.
Να το δούμε και από την ανάποδη. Αν ο Γεωργούλης δεν είχε φάει πόρτα από τη Νέα Δημοκρατία (όπως γραφόταν τότε) πριν βρεθεί στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωβουλή, και ήταν στην ευρωπαϊκή ομάδα βουλευτών της ΝΔ, τι θα είχε συμβεί από χθες; Θα είχε γεμίσει το διαδίκτυο με hashtag για #ΝεοδημοκράτεςΒιαστές, θα είχαμε πορείες στο κέντρο υπέρ της καταγγέλλουσας, ακόμα και συναυλία αλληλεγγύης με πανό που θα έγραφαν «Αδελφή μου σε πιστεύουμε».
Στην περίπτωση του Γεωργούλη ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την απόσταση «Πάντοτε με το θύμα»-«Να ερευνηθεί η υπόθεση» πιο γρήγορα κι απ’ όσο κάνει τα 100 μέτρα ο Μπολτ.
Ίσως τώρα να αναγνωρίσουν στον ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται οι ίδιοι εμπλεκόμενοι με τον κατηγορούμενο και έχουν και την καταγγέλλουσα να αφήνει εις βάρος τους αιχμές πως διέρρευσαν το όνομά της για να την χρησιμοποιήσουν πολιτικά, ότι χειρίστηκαν υποκριτικά τις δύο υποθέσεις.
Το πόσο ψηλά τοποθετούν το θέμα στην ατζέντα της καθημερινότητας τα φιλοσυριζαϊκά μέσα, δείχνει ότι τέτοια αναγνώριση λάθους δεν πρέπει να την αναμένουμε σύντομα…
