Στην Ελλάδα υπάρχει για χρόνια η πεποίθηση στον κόσμο πως όλα είναι διεφθαρμένα. Η πολιτική, η Δικαιοσύνη, η δημοσιογραφία κυρίως. Τα «ΑΡΔ (Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι» δίνουν και παίρνουν στα social media και στις συζητήσεις εκεί έξω. Μετά το έγκλημα στα Τέμπη, αυτή η πεποίθηση έχει ενισχυθεί σφόδρα, σε σημείο που πια βρισκόμαστε στην εποχή όπου θεμελιώνεται η πλήρης κατάρρευση των τριών αυτών θεσμών, ας τους πούμε έτσι σχηματικά, μιας και η Δημοσιογραφία δεν είναι θεσμός. Ίσως θα έπρεπε να είναι σε έναν ιδανικό κόσμο, εφόσον τελείτο κατά βάση σωστά, αλλά δεν είναι.
Τις τελευταίες εβδομάδες, δη τις τελευταίες ημέρες που τα Τέμπη είναι ζήτημα πρωτεύον, βλέπουμε αυτή την αποδόμηση των 3 Πυλώνων από την κοινωνία, μια αποδόμηση που βρίσκει πολύ πιο ισχυρό τσεκούρι σε πρόσωπα που έχουν τη στάμπα των ανεξάρτητων, των αντικειμενικών, των δίκαιων, των ηθικών, των εκφραστών του λαϊκού αισθήματος όπως ακριβώς είναι, χωρίς αγκυλώσεις και συνδιαλλαγές με την εξουσία.
Πρώτα, ήταν ο Αντώνης Κανάκης που την Δευτέρα εξέθεσε τον Άδωνι Γεωργιάδη και όλο το κυβερνητικό σινάφι με την αντίδρασή του, στην οποία, όπως αναλύσαμε κι εδώ, υπήρξε και μια απολυταρχική δήλωση για τη δημοσιογραφία και τα μίντια. Αυτό το «Συγγνώμη, γιατί υπάρχετε;» που απηύθυνε προς τον Γεωργιάδη, είναι ένα ερώτημα που θα ήθελαν να απευθύνουν οι περισσότεροι πολίτες τούτης της χώρας, όχι μόνο προς την κυβέρνηση ή τη ΝΔ, αλλά προς όλο το πολιτικό σύστημα και όχι μόνο για τα Τέμπη.
Χθες το βράδυ, είχαμε διπλό χτύπημα. Το ένα, το πιο ανόθευτο, το έκανε ο Ατζαράκης, με ένα βίντεο που έχει τον γνωστό του σαρκασμό, το καυστικό του σχόλιο, που είναι εξαιρετικό στο μοντάζ, στην έρευνα και στον σχολιασμό για δηλώσεις Άδωνι, Βορίδη και άλλων κυβερνητικών για τα Τέμπη. Έχει γίνει repost πάρα πολλές χιλιάδες φορές, έχει φτάσει τα 50.000 likes, πολύ πάνω από τον μέσο όρο των αναρτήσεων του και δη σε λίγες ώρες.
Το έτερο «χτύπημα» ήρθε από τον Λάκη Λαζόπουλο, που κουβαλά μεν ακόμα το στίγμα της σχέσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά φαίνεται να καθαρίζει σιγά σιγά από αυτό και, ας μη γελιόμαστε, έχει ακόμα τρομερό έρεισμα στο τηλεοπτικό κοινό. Στην εκπομπή του χθες, εκτός του ότι είχε καλεσμένο τον κ. Πλακιά, σχολίασε όσα έχουν συμβεί δημόσια με τις πολιτικές φανφάρες και τα ψεύδη και είπε, μεταξύ άλλων, απευθυνόμενος στις τηλεφωνικές εταιρείες, να κρατήσουν όρθια τα δίκτυα τους, γιατί «τα κανάλια ξέρουμε τι θα κάνουν». Ένας άνθρωπος δηλαδή που δουλεύει σε κανάλι, υποστήριξε ανοιχτά πως τα κανάλια είναι διεφθαρμένα και κατευθυνόμενα, εμμέσως πλην σαφώς. Και το είπε χωρίς εξαιρέσεις.
Τα Τέμπη αναδεικνύουν την αξία των προσώπων εκτος εξουσίας ως μεγαλύτερη
Ατζαράκης, Κανάκης και Λαζόπουλος εκφράζουν για τα Τέμπη όλα όσα νιώθουν οι πολίτες, με αφορισμό μεν, αλλά, δυστυχώς, έχοντας μια υπαρκτή βάση. Δεν απέχουν από την αλήθεια. Ούτε όμως είναι και απόλυτα πάνω στην αλήθεια.
Είναι όμως τρία από τα πρόσωπα που ο κόσμος θέλει να έχει σε πρώτη γραμμή και να αντικαταστήσει πολιτικούς, δημοσιογράφους και δικαστές, ειδικά ως προς τα Τέμπη. Μέσω των τριών αυτών προσώπων εντείνεται μια συλλογική επιθυμία για κατάργηση του υπάρχοντος κοινωνικού συμβολαίου και για ανάγκη να συνταχθεί ένα νέο, να βρεθεί μια νέα μορφή για τη Δημοκρατία. Να ξεβρωμίσει ο τόπος, έτσι δε λένε;
Όπως ο Πολάκης πριν από περίπου 2 χρόνια είχε βγάλει ονόματα δικαστών στα social, αλλά και δημοσιογράφων, και ζητούσε το κεφάλι τους μεταφορικά, έτσι λειτουργεί ο κόσμος. Και οι χειρισμοί γύρω από τα Τέμπη, η στυγνή κοροϊδία της οποίας γινόμαστε μάρτυρες, φέρνουν στην επιφάνεια τους ρήτορες των μίντια και social media, που ενίοτε μπορεί να έχουν δημαγωγική ή λαϊκίστικη εσάνς, αλλά παραμένουν στα μάτια του κοινού «καθαροί».
Αυτό δε συνέβη μόνο από τα Τέμπη. Τα social media, ειδικά το TikTok, εκτόπισαν την αξιοπιστία πολιτικών και δημοσιογράφων, έδωσαν μεγάλη δύναμη σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι είναι ανεξάρτητοι, φαινομενικά, από την εξουσία και τη διαπλοκή, και θέλουν να πάρουν στα χέρια τους το βάρος της ευθύνης της ανάδειξης της αλήθειας.
Ειδικά οι Youtubers και οι TikTokers έχουν μεταλλάξει τον τρόπο που επικοινωνείται μια πληροφορία στο κοινό από ένα δημοσιογραφικό μέσο, τα γραπτά έχουν χάσει πλήρως την αξία τους και το κόνσεπτ είναι πλέον να βρίσκεται ο τρόπος να συμπυκνώνεται σε 30 δευτερόλεπτα η πληροφορία που έχει αξία ή σε 5-6 λέξεις που θα γίνουν caption σε μια φωτογραφία. Οι δημοσιογράφοι έχουν καταστεί λιγότερο σημαντικοί από τους editors ή το CapCut. Επιπλέον, το γραπτό περιεχόμενο δεν έχει πια αξιοπιστία, το video content έχει, και έχουμε δει πολλούς Youtubers να φιλοξενούν πρόσωπα και να αναδεικνύουν θέματα, γοητεύοντας με το περιεχόμενό τους την πηγή της πληροφορίας.
Τα social media επιτρέπουν στους content creators να εκφραστούν όπως το θέλει ο κόσμος, μεγάλοι και νέοι, προσφέρουν την αίσθηση της ειλικρίνειας, του λιγότερο επεξεργασμένου, του λιγότερο φιλτραρισμένου. Οι δημοσιογράφοι στα κείμενα και στις τηλεοπτικές εκπομπές, δεν έχουν αυτό το «ελεύθερο».
Το κοινό, βεβαίως, ξεχνά πως, στο τέλος της ημέρας, είναι όλα ψευδαισθήσεις, διότι αυτά τα ίδια πρόσωπα, από ποιους ζητούν χρήματα, ποιους διαφημίζουν με τις εμπορικές τους συνεργασίες; Κάνουν μήπως κάποιο background check για το ποιόν των ιδιοκτητών των brands που διαφημίζουν; Όχι. Δεν είναι, προφανώς, υποχρεωμένοι. Αλλά, στο τέλος της ημέρας, είμαστε όλοι αναγκασμένοι να εμπλακούμε με ένα σύστημα που καταγγέλλουμε. Στους δημοσιογράφους, αυτό δεν συγχωρείτε.
Στους influencers όμως και τους TikTokers/Instagrammers/Youtubers και οτιδήποτε άλλο, το συγχωροχάρτι είναι πάντα εύκαιρο.
Τα Τέμπη, λοιπόν, είναι η υπόθεση που είτε θα «ξεβρωμίσει» μια και καλή την πολιτική και τη δημοσιογραφία είτε θα τους δώσει την τελευταία σπρωξιά για τον γκρεμό, καθιστώντας τους αναξιόπιστες σε μη αναστρέψιμο βαθμό. Τείνω προς το δεύτερο.
Όσα γράφω στο κείμενο, δεν τα γράφω ούτε κατηγορητικά, ούτε με μομφή. Τα καταγράφω απλώς. Και δεν ξέρω αν αυτό που περιγράφω, είναι τρομακτικό ή κάτι που πρέπει να συμβεί για τη μετάβαση σε μια νέα εποχή των κοινωνιών.
