Τίποτα δε μπορεί να ξαφνιάσει πλέον κανέναν. Είχαμε χθες μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα μετά την πρόκριση της Εθνικής στο μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, είδαμε τον Αντετοκούνμπο να κλαίει μπροστά στον γιο του από συγκίνηση και μέσα σε λίγες ώρες μπορέσαμε να το κάνουμε τοξικό ακόμα κι αυτό.

Στο άκουσμα της είδησης πως η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή έχει αποφασίσει να βάλει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ως τον έναν από τους δύο σημαιοφόρους και πως η Σάκκαρη θα εκπροσωπήσει τις γυναίκες αθλήτριες κρατώντας τη σημαία, άρχισε ένας χείμαρρος τοξικότητας και οχετού, που δεν θα μπω στη διαδικασία του λαϊκισμού να την χαρακτηρίσω ρατσιστική για τον έναν και σεξιστική για την άλλη, γιατί δεν είναι αυτό το κύριο στοιχείο.

Μπορούμε να το παραδεχτούμε, ας μη ντρεπόμαστε, οι άνθρωποι είναι απλά ηλίθιοι. Δεν έχουν καν το μυαλό για να λειτουργήσουν ρατσιστικά ή σεξιστικά.

Ας πιάσουμε την περίπτωση του Αντετοκούνμπο. Αυτό που ακούγεται είναι ότι είναι άδικο διότι δεν έχει πετύχει τίποτα με τα χρώματα της Ελλάδας αθλητικά και πως είναι μια επιλογή για το μάρκετινγκ.

Ο Αντετοκούνμπο είναι η πιο λογική επιλογή

Ποιοι θα έπρεπε να ήταν; Ο Τεντόγλου πρώτος απ’ όλους, ο Πετρούνιας μετά, ίσως ο Ντούσκος, τα παιδιά της Εθνικής Πόλο. Όλες πολύ καλές επιλογές.

Τι να κάνουμε όμως που ο Πετρούνιας ήταν σημαιοφόρος στο Τόκιο και ο ίδιος ο Τεντόγλου αρνήθηκε γιατί το αγώνισμά του ξεκινάει 10 μέρες μετά την τελετή έναρξης, άρα ΔΕΝ θα είναι στις 26 του μήνα στο Παρίσι…

Τι να κάνουμε επίσης που το μπάσκετ δεν είναι ένα άθλημα που έχει εθνικό καλεντάρι όλο τον χρόνο, αλλά οι ομάδες παίζουν σε τουρνουά με έπαθλο κύπελλο ή μετάλλιο μόνο μια φορά τον χρόνο, άρα δεν έχει τις ευκαιρίες που έχει ο Τεντόγλου και ο κάθε αθλητής στίβου, αθλητής ατομικού αθλήματος, για να τιμήσει αντίστοιχα την Ελλάδα…

Τι να κάνουμε που η Εθνική Πόλο είναι πολλά άτομα και το να διαλέξεις έναν μεταξύ όλων αυτών, ίσως να ήταν κι άδικο…

Κανείς από όσους σχολίασαν περί αδικίας δεν μπήκε στη διαδικασία να διαβάσει ότι ο Τεντόγλου ήταν η πρώτη επιλογή και αρνήθηκε. 3 δευτερόλεπτα θα τους έπαιρνε να το δουν στα κείμενα που αναρτήθηκαν στις ιστοσελίδες σήμερα, αλλά ούτε αυτό. Διάβασαν έναν τίτλο κι έσπευσαν γρήγορα γρηγορά να εκφράσουν την αντίθεσή τους προτάσσοντας την αδικία προς τον Τεντόγλου.

Ακόμα κι όταν τους υποδεικνύεις τη φράση που λέει πως ο Μίλτος αρνήθηκε, αλλάζουν το αφήγημα και λένε πως αρνήθηκε από ταπεινότητα γιατί ήξερε πως θα θέλουν τον Αντετοκούνμπο και παραχώρησε τη θέση του. Ή ότι υπάρχει κάποια συνωμοσία για να είναι ο Γιάννης σημαιοφόρος. Δεν τους πιάνεις πουθενά.

Ή ηλίθιοι, λοιπόν, ή εσκεμμένα επιλεκτικοί με εμφανές ρατσιστικό κίνητρο όσοι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Προσέξτε, δεν είναι όλοι υποχρεωμένοι να προτιμούν τον Αντετοκούνμπο για σημαιοφόρο. Αν ο Τεντόγλου δεν είχε αρνηθεί, δικαιωματικά αυτός θα έπρεπε να είναι. Αλλά στο τέλος της ημέρας, όποιος και να είναι, θα νιώσει τιμή, δέος και θα θελήσει να κρατήσει με συγκίνηση τη σημαία της Ελλάδας. Μας νοιάζει όλους εμάς αν θα είναι ο Αντετοκούνμπο ή κάποιος άλλος; Αν υπάρχει ένας αθλητής που νιώθει ότι αδικείται από την επιλογή Γιάννη, θα βγει να μιλήσει και θα τον ακούσουμε. Δεν έχει υπάρξει κανείς όμως.

Χάρη στον Μητσοτάκη η Σάκκαρη για τους γνώστες

Πάμε και στην περίπτωση της Σάκκαρη. Κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια και με αυτή. Την επέλεξαν, υποστηρίζει ο όχλος, γιατί έχει σχέση με τον γιο του Μητσοτάκη, και δεν επέλεξαν τη Στεφανίδη γιατί κάνει κριτική στο κράτος για τις άθλιες υποδομές. Ότι η ίδια η Στεφανίδη προτιμήθηκε πρώτη, αλλά αρνήθηκε, είναι μικρή λεπτομέρεια. Πάλι τους το λες, το ακούνε, αλλά δε λένε mea culpa, λένε πως δεν αλλάζει κάτι.

Εκτός της Στεφανίδη ποια θα μπορούσε να είναι; Η Κορακάκη σου λένε. Ήταν στο Τόκιο, τους λες, ούτε εκεί σταματάνε. Η Ντρισμπιώτη, συνεχίζουν. Πολύ σωστά. Ήταν όμως η Ντρισμπιώτη λαμπαδηδρόμος της Φλόγας τον Απρίλιο που πήγε στο Παναθηναϊκό Στάδιο.

Δεν γνωρίζω στο τέλος της ημέρας αν ο Καπράλος κι ο κάθε Καπράλος επέλεξε την Σάκκαρη για να κάνει τον Μητσοτάκη να χαρεί, για να εξυπηρετήσει το μεγάλο αφεντικό, θεωρώ όμως ότι η κουβέντα είναι τοξική και δείγμα του πόσο κακόψυχοι είμαστε.

Θα έχει μήπως η Σάκκαρη λιγότερη ψυχή και συγκίνηση; Δεν έχει να επιδείξει επιτεύγματα; Με όχημα την ηλιθιότητα, το ότι είμαστε πια αναγνώστες τίτλων στα social media και δεν διαβάζουμε κείμενα, αλλά και τις πολιτικές μας απόψεις, έχουμε χαλάσει μια στιγμή τιμής για δύο αθλητές που, ευτυχώς, δε θα κάτσουν να νοιαστούν ιδιαίτερα για τις μπαρούφες που γράφονται από αγράμματους.

* Κεντρική φωτογραφία: Instagram/Γιάννης Αντετοκούνμπο