Ο Μίλτος Τεντόγλου έχει δει τον Πίνοκ και τον Φουρλάνι να κάνουν το 6ο τους άλμα και να μην πάνε πάνω από 8.36. Ο ίδιος είχε πιάσει 8.48 με τη 2η προσπάθεια. Το χρυσό είναι δικό του. Μένει ένα άλμα για να κάνει αυτό που ήταν ο βασικός του στόχος στους Ολυμπιακούς Αγώνες: πανελλήνιο ρεκόρ, ένα σπουδαίο άλμα, ίσως και ρεκόρ αγώνων. Δεν έκανε καν άλμα, δεν του βγήκαν τα βήματα. Αλίμονο αν τολμούσε κανείς να πει κάτι στον Τεντόγλου. Όχι επειδή βγήκε πρώτος. Και τελευταίος να έβγαινε σε όλη του την καριέρα.

Στον ατομικό αθλητισμό δε μπορεί να υπάρχει απαίτηση από ανθρώπους για επιτεύγματα, μόνο και μόνο για να ενισχύσουμε το εσωτερικό μας εθνικό φρόνημα. Ο καθείς πάει μέχρι εκεί που τον πάνε οι δυνάμεις του.

Ο Μίλτος Τεντόγλου, από μια τυχαιότητα της μοίρας, εμφανίστηκε το 2016 ως Monkey D. Luffy στο Ρίο και από τότε όπου και να έχει συμμετέχει, έχει πάρει μετάλλιο. Τα δε 4 τελευταία χρόνια, δεν έχει πάρει κάτω από χρυσό. Στο Τόκιο με το τελευταίο άλμα πήρε τη μπουκιά από το στόμα του Ετσεβαρία. Η χειρότερη του διοργάνωση είναι αυτή από το 2021, να πάρει το χρυσό στο τελευταίο άλμα, με επίδοση ίδια με του αντιπάλου, απλά είχε καλύτερο 2ο άλμα και κέρδισε.

Όλα αυτά, είναι πολύ λογικό να συνθέσουν έναν αθλητή που δε μπορεί να ικανοποιηθεί με τα κεκτημένα, θέλει κάτι καινούργιο. Θέλει να κάνει ένα άλμα που να αφήνει άφωνο το κοινό. Και το θέλει όχι ως αιθεροβάμων, αλλά γιατί η δουλειά του, η προπόνησή του δικαιολογεί αυτή την επιταγή. Το θέλει γιατί ξέρει πως το μπορεί, το έχει πετύχει σε προπονήσεις. Και θα το πετύχει το 8.67 ο Μίλτος Τεντόγλου κάποια στιγμή στα επόμενα 2-3 χρόνια. Θα είναι σοκ αν δεν το πετύχει.

Η διαδρομή του ως τώρα πάντως, δικαιολογημένα τον έχει κάνει να έχει μόνιμα το ανικανοποίητο και να δείχνει ώρες ώρες πως δεν απολαμβάνει το πόσο τεράστιος αθλητής είναι σε παγκόσμιο επίπεδο. Κι αυτό ενίοτε μπορεί να μεταφραστεί κι ως υποτίμηση ή αλαζονεία, ενώ δεν είναι.

Ο Τεντόγλου σέβεται τη δουλειά του και λογικά δεν ικανοποιείται από χρυσά

Μια τέτοια κουβέντα υπήρξε στα social media μετά το 2ο σερί χρυσό σε Ολυμπιακούς Αγώνες από τον Τεντόγλου, ότι παρουσιάζει μια αλαζονική στάση, διαπράττει κάποια ύβρη απέναντι στους συναθλητές του και παρασύρεται σε ασέβεια. Τίποτα από αυτά προφανώς δεν ισχύει. Ο Μίλτος είναι απλά ρεαλιστής και ειλικρινής. Και πρωταθλητής. Κι όταν είσαι πρωταθλητής χαίρεσαι λίγο και στοχεύεις περισσότερο.

Όταν τελειώνει ο ένας στόχος, έχει ήδη τεθεί ο επόμενος. Ο Τεντόγλου το δήλωσε πως δεν έμεινε ικανοποιημένος από τα άλματα του και πως αν οι αντίπαλοι τού είχαν βάλει παραπάνω πίεση με τα δικά τους άλματα, αν κάποιος είχε πηδήξει για παράδειγμα ένα 8.45, θα είχε θορυβηθεί και θα είχε κάνει ένα άλμα πιο μακριά, ίσως πάνω από 8.60.

Επειδή είναι ασυμβίβαστος και έξω από τις νόρμες, παρεξηγείται ως αλαζόνας. Όπως είπε σε συνέντευξή του στον Δήμο Μπουλούκο και το Sport24, δεν συμβαδίζει με αυτά που θεωρούν οι υπόλοιποι ως λογικά, δεν νιώθει την ανάγκη να πανηγυρίσει τόσο πολύ για τον εαυτό του, αν δεν έχει κάνει κάτι εξωπραγματικό, πάει μόνος του για φαγητό έξω.

Δεν υπάρχει ίχνος αλαζονείας στον Τεντόγλου. Έχει απλώς θέσει ψηλά τον πήχη, σέβεται το αθλητικό του μέγεθος, ξέρει τι αποδίδει η προπόνησή του, η δουλειά του και λέει πως η δίκαιη ανταμοιβή είναι ένα άλμα μεγαλύτερο από αυτό που του έφερε το χρυσό.

Για να το πω πιο σχηματικά, όπως το κατανοώ, πιστεύω ότι ο Τεντόγλου θα κάνει κάποια στιγμή 8.70, θα τύχει να κάνει αντίπαλος 8.71 και θα χαρεί αυτό το ασημένιο μετάλλιο περισσότερο από το χρυσό που πήρε τώρα!

* Photo credits: Instagram/Hellenic Olympic Committee