Πριν από περίπου μια 4ετία, Σάνα Μαρίν και Τζασίντα Άρντερν ήταν σαν πλανήτες που ευθυγραμμίζονται, καθώς αναλάμβαναν την εξουσία σε δύο χώρες που φημίζονται για την προοδευτική τους αντίληψη και αποτελούσαν τα enfants terribles της σύγχρονης πολιτικής. Ήταν τα πρόσωπα της επόμενης ημέρας. Σε μια περίοδο που προετοιμαζόταν η αποχώρηση της Μέρκελ, οι δύο κυρίες ήταν στον προθάλαμο της διαδοχής.
Εν έτει 2023, κι αφού έχουν περάσει από 40 κύματα, η μία ηττήθηκε εκλογικά και αποφάσισε να παραιτηθεί από την πολιτική και η δεύτερη ανακοίνωση από μόνη της ότι θέλει να αποχωρήσει από την ηγεσία της Νέας Ζηλανδίας.
Για αρκετούς, οι αποφάσεις τους είναι δείγμα αδυναμίας. Κάποιοι, πιο σεξιστές, θα πουν ότι οι γυναίκες δεν κάνουν για την πολιτική.
Στην πραγματικότητα όμως, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, οι αποφάσεις τους είναι δείγμα θάρρους και σεβασμού απέναντι στα έθνη τους.
Είναι ένα μάθημα, πάνω απ’ όλα προς τους καρεκλοκένταυρους ηγέτες των δυτικών δημοκρατιών που θεωρούν ότι είναι κάτι σαν ισόβιο κεκτημένο να έχουν μια θέση και δεν αφουγκράζονται τις ανάγκες της εκάστοτε νέας εποχής.
Η Σάνα Μαρίν και η Τζασίντα Άρντερν, ιδίως η δεύτερη, δήλωσαν εμμέσως πλην σαφώς ότι όταν νιώθεις πως δεν έχεις να προσφέρεις κάτι άλλο ή δεν αντέχεις κάποια πράγματα που ορίζουν το αξίωμα, το μονοπάτι που πρέπει να πάρεις είναι της ιδιωτικοποίησης του βίου σου.
Η Σάνα Μαρίν δέχτηκε πριν μερικούς μήνες έντονο πόλεμο για τις φωτογραφίες της από πάρτι στη διάρκεια του κορωνοϊού. Η Άρντερν είχε να αντιμετωπίσει δύσκολες περιόδους, ιδίως με τον κορωνοϊό και με την ρατσιστική επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους σε ένα τέμενος 51 άνθρωποι.
Η αποχώρησή τους δε σημαίνει πως δεν ήταν φτιαγμένες από το ύφασμα του ηγέτη. Δε σημαίνει πως είναι αδύναμες για αυτή τη θέση. Ούτε θα πρέπει να τις βλέπει κανείς μειονεκτικά επειδή αποχώρησαν.
Αυτό θα έπρεπε να είναι παγκοσμίως η πολιτική. Οι ηγέτες να μένουν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και όχι εσαεί. Να τους δίνεται ένα εύλογο διάστημα 8-10 ετών να ολοκληρώσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την πρόοδο ενός έθνους και μετά να αναλαμβάνουν άλλοι, ίσως νεότεροι, που γνωρίζουν καλύτερα τα νέα δεδομένα.
Σάνα Μαρίν και Τζασίντα Άρντερν προσέφεραν υπηρεσία σε Φινλανδία και Νέα Ζηλανδία ακόμα και με το τέλος τους. Σε δύο χώρες που έχουν υψηλό δείκτη ευτυχίας και ατομικής ευθύνης, δεν θα αργήσει να βρεθεί ένας άξιος αντικαταστάτης. Κι οι ίδιες θα μπορέσουν να αφοσιωθούν στην οικογένεια τους γνωρίζοντας πως λειτούργησαν όσο καλύτερα μπορούσαν στη διάρκεια της θητείας τους.
