Μια μεγάλη κουβέντα έχει ανοίξει σήμερα στην σφαίρα της ελληνικής μουσικής σκηνής, με αφορμή το ξύλο του Snik και του Light, στα Mad Awards 2022. O καλλιτεχνικός κόσμος, όχι όλοι φυσικά, έχουν καταδικάσει το περιστατικό (δικαίως), ωστόσο υπάρχει και ένα κομμάτι υποκρισίας να πλανάται στον αέρα. Κάπως έχουμε μπουχτήσει με όλα όσα συμβαίνουν. Έχουμε μπουχτήσει με τους τράπερς που προωθούν τη βία. Έχουμε μπουχτήσει με καλλιτέχνες που κουνάνε το δάχτυλο, που κατηγορούν την τραπ, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλά λόγια που συσσωρεύονται και δεν καταλήγουν πουθενά.
Είδαμε την Έλενα Παπαρίζου να αποχωρεί από τα βραβεία οργισμένη και τρομαγμένη. Τον Κωνσταντίνο Αργυρό να ανεβαίνει στην σκηνή των Mad και να τα χώνει. Διαβάσαμε την Καίτη Γαρμπή να γράφει τα εξής: «Θρίλερ ζήσαμε χθες το βράδυ! Μα πώς είναι δυνατόν τα σημερινά παιδιά στην πλειοψηφία να έχουν αυτούς τους τύπους ως πρότυπα; Αυτούς τους τσαμπουκάδες που κυκλοφορούν με όπλα και με μπράβους και οι στίχοι και τα βίντεο τους μιλάνε για βία, ναρκωτικά, πορνεία, σεξισμό, οπλοκατοχή. Γιατί βραβεύονται, γιατί καν καλούνται σε αυτή τη γιορτή της μουσικής; Πρέπει να μιλήσουμε στα παιδιά μας, να τους εξηγήσουμε τι πραγματικά λέει αυτό που ακούνε. Και επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, ας ελπίσουμε πως αυτό που έγινε θα τους απομυθοποιήσει στα μάτια των παιδιών που τους ακούνε φανατικά και είναι τα είδωλά τους».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Καλά όλα αυτά. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο ΑΛΛΑ. Τόσο μεγάλο. Έπρεπε να καταλήξουν αυτοί οι δύο να παίξουν ξύλο μπροστά σε όλους, για να θέσουμε τα εν λόγω ερωτήματα; Πριν δηλαδή η μουσική τους δεν ήταν αυτή; Δεν συλλαμβάνονταν για οπλοκατοχή; Γιατί πριν κανείς δεν βγήκε να πει «εγώ δεν πάω στα Mad, γιατί δεν θέλω να είμαι στον ίδιο χώρο με αυτούς τους τύπους που προάγουν τη βία»; Γιατί κάνεις ντουέτο μαζί τους;
Όλοι όσοι καλλιτέχνες κράζουν σήμερα τον Snik και τον Light, ανήκουν στις ίδιες δισκογραφικές εταιρείες που ανήκουν κι εκείνοι, οι οποίες καλλιεργούν εξίσου την καλλιτεχνική οντότητα των τράπερ. Όταν λοιπόν οι ίδιες οι εταιρείες επικοινωνούν πως δεν θα ασκήσουν κριτική και δεν θα ασχολούνται με το τι κάνουν στην ζωή τους και τα όσα συμβαίνουν έξω από τη μουσική τους (δηλαδή ξυλίκια, ναρκωτικά κτλ), οι καλλιτέχνες γιατί τώρα διαμαρτύρονται; Αφού δεν τους αρέσουν, μπορούν να φύγουν από αυτές τις εταιρείες, εφόσον οι τράπερς είναι τα λάθος πρότυπα. Και ίσως έτσι, να γίνουν εκείνοι τα σωστά πρότυπα.
Οι εταιρείες ακολουθούν μια συγκεκριμένη πολιτική στο μάρκετινγκ, γιατί καλώς ή κακώς, ο Light και ο Snik φέρνουν τα χρήματα. Είναι τόσο απλό. Άρα κάποια στιγμή μήπως πρέπει όλοι να δουν τα του οίκου τους οι καλλιτέχνες; Δεν θα έπρεπε πρώτα να διαμαρτυρηθούν στις εταιρείες τους και μετά να κράξουν Snik και Light; Και το ότι οι δισκογραφικές εταιρείες, που έχουν στην ίδια ομπρέλα τους τράπερς και τους υπόλοιπους καλλιτέχνες, που σήμερα εναντιώνονται, δεν έχουν αναφερθεί ούτε στο ελάχιστο στην χθεσινή βία, τα λέει όλα.
Update: Πριν από λίγο η Panik έβγαλε την εξής ανακοίνωση:
«Η Panik Entertainment Group καταδικάζει απερίφραστα και κατηγορηματικά τα θλιβερά επεισόδια στα Mad Video Music Awards, χτες. Θεωρεί άδικο, με αφορμή αυτά τα επεισόδια, να επιχειρείται η ενοχοποίηση ενός συγκεκριμένου είδους μουσικής και το σύνολο των καλλιτεχνών που το υπηρετούν. Η Panik Entertainment Group τιμά την ελληνική μουσική και προωθεί τους Έλληνες καλλιτέχνες ανεξάρτητα από το είδος μουσικής που ο καθένας υπηρετεί. Αυτό θα συνεχίσει να πράττει».
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Τα Mad Awards ζήλεψαν το χαστούκι των Oscars και το έκαναν level up
Καλυβάτσης: Την κωμωδία των ΑΜΑΝ σήμερα θα την «εκτελούσαμε» κι αυτό είναι πρόβλημα
