Η Kimi θέλει να καταργήσει το ανέκδοτο «γυναίκα ράπερ» και αλλάζει τη ραπ σκηνή στην Ελλάδα

«Μ΄αρέσουν τα γρήγορα αμάξια, είμαι καγκουροψωνισμένη. Θέλω το πρώτο μου αμάξι να είναι μια Lamborghini κλασική, κίτρινη». Διαβάζοντας κανείς αυτή τη φράση, θα πίστευε ότι η Kimi είναι μια χαζογκόμενα της ραπ σκηνής που την έχει συνεπάρει αυτή η κουλτούρα των τελευταίων ετών που πλασάρει το εύκολο χρήμα. Κι αυτό θα ήταν ένα πολύ βιαστικό συμπέρασμα. Κι ένα παράδειγμα ότι αν επιμένουμε να κρίνουμε τους ανθρώπους από μια φράση τους, από ένα λάθος τους, από ένα μόνο δείγμα της ζωής τους, τότε μάλλον στραβά αρμενίζουμε.

Η Kimi είναι μια από τις πολύ ανερχόμενες γυναίκες της ραπ σκηνής, πιθανότατα απ΄αυτές που μπορούν να αλλάξουν την πορεία του είδους στην Ελλάδα και τις αντιλήψεις του κοινού. Με το τραγούδι της Nike Boyz που κυκλοφόρησε πριν μερικές ημέρες από τη Mad House Records μέσα από τη Minos EMI, η Kimi μετατοπίζει αρκετά το αφήγημα για τη σύγχρονη τραπ μουσική και βάζει στο παιχνίδι και τη γυναίκα ως το κυρίαρχο μέρος μιας σχέσης.

Παρόλα αυτά, καλείται και η ίδια να υπερβεί αγκυλώσεις και συντηρητικές αντιλήψεις του κοινού σχετικά με το πώς πρέπει να είναι μια γυναίκα ράπερ σε σύγκριση με έναν άντρα.

https://www.youtube.com/watch?v=2jz6fcY4lPM

Στην κουβέντα που κάναμε, η Kimi απαντά στις αιτιάσεις που υπάρχουν προς τη ραπ-τραπ κουλτούρα, μιλάει για τα beefs και την αυθεντικότητα των καλλιτεχνών, εξηγεί ποια η διαφορά του να τραγουδάς με το να ραπάρεις και δείχνει την κοινωνική της αντίληψη, που δεν τη συναντούσα εύκολα τα προηγούμενα χρόνια σε έναν άνθρωπο στα 22 του, είτε αγόρι είτε κορίτσι. Όμως οι εποχές, ευτυχώς, αλλάζουν.

Η Kimi ίσως είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα μιας νέας γενιάς και στόχος της είναι μέσα από την ραπ να συνδυάσει όσα πιστεύουμε ότι είναι αυτοαναιρούμενα.

Αν μπορούσα να κάνω γρήγορες συστάσεις θα έλεγα τα εξής: πολύ γλυκιά κοπέλα, όχι τόσο bitch όσο φαίνεται στο videoclip, προσεγγίσιμη, πρόσχαρη, ξετρελαμένη με το κουτάβι της, της αρέσει πολύ το φαγητό, μαγειρεύει ζυμαρικά αρκετά, πιο μικρή έγραφε ποιήματα, αλλά δεν θέλει να κάνει κάτι με αυτά, έχει ακούσει και ροκ και jazz στο παρελθόν, αλλά από τα 18 της θέλει να γίνει η καλύτερη ράπερ στην Ελλάδα.

Προωθεί η τραπ τη βία και τον σεξισμό;

– Σε ξεκινάω λίγο απότομα, αλλά είναι ένα διαρκές ζήτημα των ημερών. Προωθεί η τραπ μουσική τη βία και τη δολοφονία;

Θα σου απαντήσω με ένα ερώτημα. Στο σινεμά τι ταινίες βλέπεις; Βλέπεις σίγουρα ταινίες που περιέχουν πιστολίδια, που οι πρωταγωνιστές δέρνουν κόσμο. Θα γουστάρεις τις ταινίες με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον που πλακώνει κόσμο. Κατηγόρησες ποτέ αυτές τις ταινίες για τη βία των όπλων στην Αμερική για παράδειγμα; Όχι. Άρα γιατί η τραπ κουλτούρα κατηγορείται ότι σπρώχνει τα παιδιά στη βία και δεν κατηγορούνται αυτοί που δεν μαθαίνουν στα παιδιά να φιλτράρουν;

– Ενδεχομένως γιατί στη μία περίπτωση μιλάμε για μια συνειδητή γνώση του ότι η ταινία είναι fiction, ενώ οι εκπρόσωποι της τραπ βγάζουν μια εικόνα που υποστηρίζουν ότι αφορά την αληθινή τους ζωή.

Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Ο κάθε τράπερ έχει μια ζωή. Ίσως σε κάποια τραγούδια να την μεγαλοποιεί. Δεν είναι δικό του πρόβλημα το πώς επηρεάζεται το κοινό και αν έχει το κριτήριο να φιλτράρει τι είναι σωστό και τι όχι.

– Πιστεύεις ότι κάποιοι τράπερ μπορεί να πουλάνε και ψέμματα μέσα από τα τραγούδια τους; Δεν ξέρω, μου φαίνεται ανοίκειο να μιλάμε στην Ελλάδα για γκάνγκστερς και σκηνικά που θυμίζουν Μπρονξ…

Σίγουρα κάποιοι θα βάζουν λίγη σάλτσα στους στίχους τους. Κάποιοι θα ζουν κάποια πράγματα σε ένα βαθμό και θα τα μεγεθύνουν λίγο. Δε θα ασχοληθώ, ούτε θα τους κρίνω. Εμένα με νοιάζει η δουλειά μου.

Ο Mente Fuerte συστήνεται ξανά: Τα κιλά που έχασε, τα ράστα που έφυγαν και η «σέξι μ…ρα» Ζαρίφη

«Το κοινό δεν θα άντεχε μια γυναίκα ράπερ να εκφράζεται όπως οι άντρες»

– Από τα ακούσματα που έχω από την ραπ, αυτά τα πολύ λίγα, έχω εντοπίσει το εξής ζήτημα: οι άντρες ράπερ-τράπερ μιλούν για μια «πουτ… γκόμενα» αντικειμενοποιώντας τη και οι γυναίκες ράπερ κάνουν ακριβώς το ίδιο. Δε μιλάνε δηλαδή για έναν άντρα-αντικείμενο, αλλά απευθύνονται πάντοτε σε μια bitch.

Ναι, αυτό συμβαίνει γιατί το 90% του κοινού δε θα άντεχε να ακούσει μια γυναίκα να λέει κάτι αντίστοιχο με αυτά που λέει ο άντρας. Έχουν δοκιμάσει κοπέλες να το κάνουν, αλλά έχουν αποτύχει γιατί ο κόσμος δεν το δέχεται. Αν πάρουμε για παράδειγμα αυτά που λέει η Cardi B, που είναι νούμερο 1 στην Αμερική, και τα μεταφράσουμε στα ελληνικά, θα πάνε άπατα. Δεν θα τα ακούσει κανείς. Πιστεύεις ότι φταίει πως δεν έχουμε τη νοοτροπία του αμερικάνικου κοινού ή φταίνε τα λόγια της;

– Νομίζω ότι είναι ζήτημα κοινού. Η Cardi B δε λέει δηλαδή κάτι πιο extreme από τους Migos για παράδειγμα…

Ακριβώς. Στην Ελλάδα που ο άντρας είναι ο γ…άς και πρέπει να έχει γκόμενες, δε μπορεί να ακουστεί μια γυναίκα αυτοδημιούργητη που κάνει ό,τι θέλει στη σεξουαλική της ζωή. Είναι το mindset του ελληνικού ακροατηρίου λοιπόν το πρόβλημα, όχι τα τραγούδια και οι στίχοι. Εμείς έχουμε κάποια πρότυπα και δυστυχώς εμμένουμε σε αυτά λες και είμαστε στο 1980. Εγώ όταν μπαίνω στη διαδικασία να γράψω, πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική και μετρημένη. Ένας άντρας ράπερ δεν έχει τέτοιες αγκυλώσεις. Εμένα με κρίνουν διπλά.

– Δεν είναι κάπως οξύμωρο αυτό ότι ζούμε σε μια εποχή του #metoo, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό γυναικείου κοινού που θα σε κρίνει διπλά εσένα, ενώ έναν άντρα όχι;

Το γυναικείο κοινό είναι διχασμένο απ΄ό,τι είδα και με την κυκλοφορία του τραγουδιού μου. Οι κοπέλες είναι προκατειλημμένες και σε σχέση με αυτά που ακούνε από το εξωτερικό. Λένε «α, βγήκε άλλη μια τέτοια, θα πεθάνουμε απ΄το cringe». Υπήρξαν κοπέλες που μου έστειλαν ότι ήταν «δύστροπες» στο να με ακούσουν, αλλά μόλις με άκουσαν, κάμφθηκαν οι αντιστάσεις τους. Δηλαδή, για να καταλήξω κάπου, απαιτείται μια ΠΑΡΑ πολύ καλή δουλειά από εμάς για να πείσουμε το γυναικείο κοινό.

Γιατί μέχρι στιγμής άλλες 2 κοπέλες που επιχείρησαν να κάνουν το δικό μου στυλ, δεν το έκαναν καλά. Και ο κόσμος με συγχέει με αυτές. Οπότε, θα μας ακούσουν οι κοπέλες, χρειαζόμαστε να μας ακούσουν οι κοπέλες, εγώ χρειάζομαι να έχω γυναικείο κοινό, θα χαρώ να υποδεχτούν όμορφα αυτό που κάνω, όμως κι εκείνες περιμένουν να ακούσουν κάτι που δεν θα είναι…άβολο, για να το θέσω πιο σχηματικά. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει γυναικείο τραπ που να μην είναι άβολο. Εγώ αυτό προσπαθώ να αλλάξω και πιστεύω θα εμφανιστούν κι άλλες.

– Στα τραγούδια σου αναφέρεσαι σε άλλες γυναίκες τράπερ που έχετε ίσως κάποια κόντρα;

Ακόμα δεν έχω κάποιο beef, αλλά νιώθω ότι θα προκύψει γιατί μαθηματικά το κοινό θα μας στρέψει σε αυτό. Αν δηλαδή με συγκρίνουν με κάποια, τότε και αυτή και εγώ θα ενοχληθούμε και θα στρέψουμε τα βέλη μας η μία στην άλλη, ενώ είναι το κοινό που μας έβαλε να ανταγωνιστούμε μεταξύ μας. Επίσης, κάποιες κοπέλες μπορεί να φοβηθούν από τις προοπτικές μου και να μου επιτεθούν. Εγώ σε αυτή τη φάση, κοιτάζω να γίνω καλύτερη. Τώρα από δω και πέρα, όποια θέλει να με δοκιμάσει…κακό του κεφαλιού της.

– Σε ρωτάω γιατί για κάποιους ίσως να είναι πηγή έμπνευσης αυτό το κομμάτι. Δηλαδή ο Snik με τον Light που λένε θα πλακωθούν σε ρινγκ, πιστεύω ότι συντηρούν την κόντρα τους γιατί τους προσφέρει έμπνευση στιχουργικά.

Κοίτα, δεν έχω την ανάγκη να φανώ πάνω σε μια κόντρα και να εκμεταλλευτώ τη δημοσιότητα άλλου. Αυτό το κάνουν κάποιοι, εγώ δεν έχω την ανάγκη. Είμαι ήδη από μόνη μου ένα προϊόν πολύ φρέσκο σε αυτό το χώρο και δεν το χρειάζομαι. Ξέρω ότι θα προκύψουν και ξέρω ότι θα τα διαχειριστώ άψογα. Ναι, θα ήθελα να γράψω στίχους για μια κόντρα, αλλά δεν θέλω να μπλέξω με αυτό γιατί μετά θα γίνει ακραίο.

– Ο λόγος που επιμένω σε αυτό, είναι γιατί στην Ελλάδα είχαμε και στην ποπ σκηνή μια κόντρα που τη συντηρούσαμε εμείς και τελικά έπεσε σαν τραπουλόχαρτο. Μιλάω για το Βίσση-Βανδή. Πιστεύεις ότι θα πρέπει εσύ ως καλλιτέχνιδα να βγεις και να πεις στο κοινό «σταματήτε να με συγκρίνετε με αυτή» και να τελειώσει εκεί;

Δε νομίζω ότι ακόμα κι αν το κάνω, θα τελειώσει εκεί. Σου είπα πριν για τις κοπέλες που εκτιμώ και κάνουν πολύ καλή δουλειά. Αλλά υπάρχουν και κοπέλες που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους και εννοείται ότι με ενοχλεί το να με βάζουν στο ίδιο καλούπι με αυτές, γιατί επηρεάζουν το κοινό μου. Αυτό μου προκαλεί πρόβλημα, γιατί με συνδέουν με κάτι που δεν είναι καλό. Τώρα αν αυτή η κοπέλα φοβηθεί από τα νούμερα που θα κάνω ή που γράφω καλύτερα, προφανώς και θα δείξει την ενόχληση της.

Αυτό θα είναι δικό της πρόβλημα. Εγώ δε θα ασχοληθώ. Αν κάποιες κάνουν καλά αυτό που κάνω, θα τις παραδεχτώ. Αν κάνουν καλά κάτι άλλο απ΄αυτό που κάνω, επίσης. Αλλά αν κάνουν αυτό που κάνω με τρας τρόπο, θα τις πάρει η μπάλα. Εγώ πιστεύω ότι έχω όλο το πακέτο για να πάω καλά. Δεν το λέω υπεροπτικά. Γράφω μόνη μου, έχω το performance, οπότε λογικά κάποιες θα θιχτούν.

Ισμήνη Παπαβλασοπούλου: «Η σύγκριση με την Καγιά είναι το πιο άστοχο σχόλιο που έχω δεχτεί»

Η διαφορά του να τραγουδάς με το να ραπάρεις

– Τι σημαίνει ότι κάποια δεν κάνει καλά τη δουλειά της; Λένε ότι είναι ράπερ και δεν είναι ας πούμε; Ή έχουν διαφορετικό στυλ και δεν το εξυπηρετούν σωστά;

Και τα δύο. Φταίει βέβαια και το κοινό που τις λέει όλες ράπερ. Έχουν τόσο ανάγκη μάλλον να δουν μια κοπέλα να το κάνει αυτό, ώστε με το που πει κάποια δύο μπάρες, το συγχέουν στο μυαλό τους. Υπάρχουν κοπέλες που δε γράφουν μόνες τους και θεωρούνται ράπερ, υπάρχουν και κάποιες που οι στίχοι είναι δικοί τους, αλλά είναι τόσο τρας που ούτε εγώ η ίδια δεν μπορώ να τους ακούσω, κι ας είμαστε στον ίδιο χώρο. Κι αυτό δεν είναι καλό για τη φάση. Οπότε υπάρχουν και τα δύο.

– Ποιες καλλιτέχνιδες, όχι μόνο από την ραπ σκηνή, θαυμάζεις;

Σίγουρα μου αρέσει η Ignes όσον αφορά την ραπ, μου αρέσει η Penny, η Expe κάνει πολύ καλή δουλειά, όχι τόσο του στυλ μου, αλλά μπορώ να την δω ως MC…Υπάρχουν δηλαδή κοπέλες, κυρίως στη Θεσσαλονίκη που το έχουν αναπτύξει πιο πολύ το κομμάτι του ραπ. Όχι ακριβώς αυτό που κάνω εγώ, αλλά θεωρώ ότι έχουν πολύ καλές βάσεις. Οι κοπέλες οι δικές μας, στη Mad House Records, είναι εξαιρετικές. Η Sandra έχει πολύ ωραία φωνή ή η Σοφία με δυνατή παρουσία στο χώρο. Η πρώτη κάνει r’n’b πιο πολύ. Η Σοφία έχει κάνει επίσης μεγάλα κομμάτια. Για τη Sandra πιστεύω ότι έχει μεγάλες προοπτικές. Εκτός ραπ, εννοείται η Φουρέιρα και η Ζόζεφιν.

– Θα συνεργαζόσουν με αυτές τις 2;

Μελλοντικά, ναι. Είμαι ανοιχτή και έτσι πρέπει να είναι ένας καλλιτέχνης, να πειραματίζεται με τη μουσική του, με το στυλ του. Πρέπει να είσαι ανοιχτός σε νέες επιρροές. Απλώς τώρα, θέλω πρώτα να καθιερωθώ ως ράπερ, να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν είμαι τραγουδίστρια, δεν είμαι recording artist, δεν είμαι ερμηνεύτρια, είμαι ράπερ. Αφού το δει ο κόσμος, μετά γιατί όχι, όπως ο Mad Clip, να κάνω τέτοιες συνεργασίες. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον νομίζω.

– Όσο μου λες αυτά, σκέφτομαι ότι δεν έχουμε δει στην Ελλάδα ντουέτο άντρα τραγουδιστή με γυναίκα ράπερ…

Δεν το έχω σκεφτεί, αλλά μου φαίνεται λογικό γιατί δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες ράπερ στην Ελλάδα.

– Αυτό θεωρείς ότι συμβαίνει γιατί οι άντρες καλλιτέχνες εκτός ραπ είναι πιο απόλυτοι ή γιατί ενδεχομένως δεν υπάρχει κάποιος στην Ελλάδα που να μπορεί να ταιριάξει υφολογικά με μια ράπερ; Με τον Αργυρό για παράδειγμα θα συνεργαζόσουν;

Το έκανε ο Rack μαζί του. Είναι πολύ νωρίς για να σου πω το πώς θα γινόταν, αν θα γινόταν. Είμαι σίγουρη ότι για να συνεργαστεί ένας άντρας καλλιτέχνης με μια γυναίκα ράπερ, περιμένει πρώτα να δει ότι πουλάει, ότι είναι καλή σε αυτό που κάνει. Δε νομίζω ότι θα δοθεί έτσι εύκολα μια ευκαιρία σε κάποια. Και ο Snik πρώτα πέτυχε και μετά έκανε τις συνεργασίες που έκανε. Και ο Mad Clip πρώτα έφτασε κάπου και μετά συνεργάστηκε με τη Φουρέιρα.

– Η Marseaux όμως που συνεργάστηκε με την Παπαρίζου, δεν είχε φτάσει κάπου ακόμα;

Η συνεργασία της Έλενας με τη Marseaux ήταν κάτι το τεράστιο και μια σπάνια συνθήκη. Η Marseaux είχε ήδη ένα κοινό, πιο μικρό σε βάση, αλλά είχε το κοινό της. Επίσης, για μένα η Marseaux έχει πολύ ωραία φωνή, τραγουδάει, δε ραπάρει. Εγώ την έχω ως τραγουδίστρια στο μυαλό μου. Για μένα για να είσαι ράπερ, πρέπει να γράφεις και τους στίχους σου. Είναι άλλο πράγμα.

Πόσο απέχει η πραγματική Kimi άπ΄αυτό που δείχνει στο videoclip της

– Βλέποντας το videoclip σου, μου δίνεται η αίσθηση πως είσαι στη διαδικασία χτισίματος μιας περσόνας. Ή είσαι και στην καθημερινότητα όπως είσαι εκεί;

Έτσι είμαι και στη ζωή μου. Είναι λίγο δύσκολο να βγω έξω από το κλιπ και να με δω σαν κάποια άλλη. Δηλαδή μου είπες στην αρχή ότι στο κλιπ φαίνομαι λίγο πιο bitch σε σχέση με το από κοντά. Είμαι και στην κανονική ζωή bitch, εκεί που πρέπει να είμαι. Αλλά δεν το παίζω ιστορία, δεν το παίζω κάτι που δεν είμαι. Όσα λέω στο κομμάτι μου, όντως τα ένιωσα, όντως είμαι εγώ. Η μουσική μου και η εικόνα μου είναι πολύ κοντά σε αυτό που είμαι πραγματικά. Ίσως αυτό που δε μπορεί να φανεί από ένα κλιπ, είναι ότι είμαι πιο προσεγγίσιμος άνθρωπος.

– Το κομμάτι το κτητικό που βγάζεις μέσα από τους στίχους για πράγματα δικά σου, όπως ο σύντροφός σου, το αμάξι σου, τα λεφτά σου, είναι στοιχείο και της εκτός ραπ Kimi;

Είμαι κτητική, αλλά μέχρι ενός σημείου, γιατί ξέρω πως ό,τι είναι δικό μου, είναι δικό μου. Γενικά ό,τι είμαι, βγαίνει και στη μουσική μου. Δε γράφω πράγματα που δεν κάνω. Αυτοί που είναι να μου πάρουν κάτι που μου ανήκει, δε θα με προσεγγίσουν πολύ εύκολα, γιατί ξέρουν ότι δεν έχουν τύχη. Αυτό που έχω κατακτήσει, είναι δικό μου. Δε μπαίνουν καν στη διαδικασία να το διεκδικήσουν.

– Ένα από τα στοιχεία ενός videoclip που θα φτιάξει ένας άντρας τράπερ, είναι να πάρει 4-5 γυναίκες, να τις βάλει με μαγιό ή εσώρουχα και να δείχνει η κάμερα τα οπίσθια τους. Εσύ θα έκανες ένα κλιπ με άντρες σε αυτή τη θέση;

Θα έκανα σίγουρα κλιπ με κοπέλες. Με άντρες, δεν το έχω σκεφτεί. Σε αυτή τη φάση σίγουρα όχι. Αν η μουσική μου μπορεί να υποστηρίξει αυτή την εικόνα κάποια στιγμή, ίσως να το δοκίμαζα. Αλλά πρώτα έρχεται η μουσική και μετά αυτό. Πρέπει πρώτα να δω και τι αντέχει ο κόσμος, γιατί ήδη έχω φέρει πολλά στοιχεία καινούργια. Θα το πάω σταδιακά, γιατί δεν είναι έτοιμο το κοινό. Και δεν ξέρω κι αν θα είναι και ποτέ έτοιμο. Θα το δω βήμα το βήμα. Μακάρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Σίγουρα θα το έκανα με κοπέλες, θα ήταν πολύ ωραίο.

– Ακούγοντας και βλέποντας το τραγούδι και το κλιπ του Snik «Chinchila», που συζητήθηκε έντονα, πώς το κρίνεις; Ως γυναίκα σε ρωτάω και εν δευτέροις ως ράπερ. Θεωρείς ότι μπορεί να είμαστε πολύ πουριτανοί;

Κοίτα, εγώ έχω δει και χειρότερα κλιπ. Εγώ δε θίγομαι. Αλλά θα ήταν υποκριτικό να θιγόμουν, ενώ κάνω την ίδια μουσική. Αλλά και πάλι, επειδή ξέρω ποια είμαι, ξέρω τι ακούω, ξέρω και πώς θα το επεξεργαστώ. Το ακούω και βαϊμπάρω πολύ με το κομμάτι και του έχω κάνει κι ένα γυναικείο cover. Ίσως το ανεβάσω σε κανένα TikTok. Το έκανα για εξάσκηση γιατί μου άρεσε και μου αρέσει να υπάρχει μια γυναικεία εκδοχή σε αυτά τα κομμάτια. Γιατί να μη μπορούν οι άντρες να πουν αυτό που θέλουν και γιατί να μη μπορούμε κι εμείς να πούμε όσα θέλουμε; Είναι πολύ απλό. Δεν πρέπει να το πάρουμε σεξιστικά ή κάτι. Και ο Snik τα ζει αυτά που ραπάρει. Δε νιώθω λοιπόν άσχημα. Ο στόχος της τραπ δεν είναι να σπρώξουν τον κόσμο στα ναρκωτικά, ούτε στο να κάνουν τις γυναίκες που..ες. Δεν υπάρχει αυτό.

– Σε μια συνέντευξη που μας είχε δώσει ο Light στο περιοδικό, μας είχε πει ότι επειδή αυτός μπορεί να ραπάρει για μια γυναίκα «σκάρτη», δε σημαίνει πως υποστηρίζει ότι όλες οι γυναίκες είναι σκάρτες. Θεωρείς ότι έχουμε περάσει στη σφαίρα της σούπερ υπερβολής;

Ίσως επειδή κάτι είναι καινούργιο σαν άκουσμα, να ψάχνουμε πολύ έντονα αφορμές για να το κρίνουμε. Αν κάποιος θέλει να πει κάτι κακό, πάντα θα βρει λόγους να το κάνει. Στο δικό μου τραγούδι, που το δούλεψα λέξη λέξη, βρήκαν να ασχοληθούν με τα φρύδια μου ή θεώρησαν άβολους τους στίχους μου. Που δεν είναι άβολοι, απλώς επειδή μιλάνε για κορίτσια «αφεντικά», κάποιοι ένιωσαν άβολα. Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Οπότε ναι, είμαστε πολύ υπερβολικοί και οπισθοδρομικοί. Και στις απόψεις και στις μουσικές. Σε όλα τα πράγματα βασικά.

Χριστίνα Ζαφειρίου: Η ανερχόμενη σχεδιάστρια μόδας που σπάει τα κλισέ αποκαλύπτεται στο Nitro

Kimi: «Φαίνομαι πιο bitch στα social media»

– Τι θα σε χαλούσε σε έναν άντρα;

Το να μην σέβεται κανέναν και τίποτα. Θα ήθελα να είναι δυναμικός, aggressive, να πουλάει την εικόνα που θέλει, αλλά αν τον ζούσα και έβλεπα ότι δε σέβεται εμένα, τις φίλες μου, τους γκέι, τα ζώα, θα έπαιρνε ένα μεγάλο Χ. Δε με νοιάζει τι θα φορέσει, πώς θα είναι η μούρη του, τι πουλάει. Θέλω να έχει αρχές, να είναι σίγουρος για τον εαυτό του και όχι ανασφαλής και να σέβεται.

– Άρα ποιο στοιχείο σε τραβάει σε κάποιον που θα δεις;

Νομίζω ότι είναι η συμπεριφορά του. Πώς συμπεριφέρεται στον κύκλο του, πώς συμπεριφέρεται με τους fans του, γιατί όσο σταρ κι αν είσαι, όσο κι αν ψωνιστείς – που σε όλους συμβαίνει – να φέρεται σωστά. Μην το πάει σε παραπάνω επίπεδο υπεροψίας. Γιατί το έχουμε δει σε μεγάλους τράπερ και είναι ξενέρωμα.

– Υπάρχει μια πεποίθηση ότι στο φλερτ εσείς οι γυναίκες ράπερ είστε πιο open και προσεγγίζετε κι εσείς. Ισχύει σε σένα;

Αν μου αρέσει κάποιος, θα του δώσω το πάτημα για να με προσεγγίσει, να με φλερτάρει. Δε φοβάμαι την απόρριψη, αλλά θα έδινα το πάτημα. Αν και μου τυχαίνει συχνά να μη μπορεί κάποιος να με προσεγγίσει γιατί μπορεί να μένει στην εικόνα του Instagram. Κι ακόμα συμβαίνει αυτό, τους βγάζω το «μπιτσάρα» στα social.

– Τι άλλο σε χαρακτηρίζει εκτός από τη μουσική;

Είμαι κουταβομάνα. Σπουδάζω παράλληλα στη σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό. Αλλά γενικά θέλω όσα πετύχω, να τα πετύχω με τη μουσική. Θα κάνω γυμναστική, θα δω τους ανθρώπους μου, μπορεί να πάω στη σχολή…Αυτά. Δίνω χρόνο στον εαυτό μου να κάνω πράγματα που κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Ασχολούμαι αρκετά επίσης με τα ρούχα, με το styling. Και στο κλιπ μου εγώ έκανα το styling. Έχω μια ιδιαίτερη αισθητική, με αμερικάνικες επιρροές που δυσκολεύομαι να την δώσω σε κάποιον άλλο να την καταλάβει.

«Το να είσαι bad bitch, δε σημαίνει πως δε μπορείς να είσαι καλός άνθρωπος»

– Βλέποντας σε στον καθρέφτη, σου αρέσεις;

Γενικά, ναι. Νιώθω πολύ καλά με μένα. Έχω αφιερώσει πολύ χρόνο και στο σώμα μου με γυμναστικές κλπ., αλλά σίγουρα θα έχω μέρες που δε νιώθω τόσο ουάου και θεάρα. Είναι κι αυτό μες στο πρόγραμμα. Αλλά το ξεπερνάω και πάω παρακάτω.

– Μιας και αναφέρθηκες προηγουμένως στον Mad Clip. Αυτό που μου έκανε εντύπωση σε αυτόν, είναι ότι δεν φλέξαρε το σώμα του όπως κάνουν άλλοι. Δεν είχε κι αυτό το «απολλώνιο», που λέμε, αλλά καθιέρωσε την εικόνα ενός ωραίου τύπου που δεν βασίζει το ποιος είναι στους κοιλιακούς και τα δικέφαλα του. Εσύ έχεις στο μυαλό σου μια εικόνα που θες να υποστηρίξεις;

Ναι, δεν το πούλησε ως γκόμενος. Όλα βέβαια είναι υποκειμενικά. Ο Mad Clip έβγαζε κάτι τόσο ωραίο ως άνθρωπος, που κανείς δε στεκόταν στην εμφάνιση του. Που και ως εμφάνιση μια χαρά ήταν. Οκ, δεν πουλούσε την εικόνα ενός μοντέλου, αλλά δε χρειαζόταν γιατί είχε μια τόσο έντονη, επιβλητική ενέργεια. Ως γυναίκα δε θα έδινα καμία σημασία. Γι΄αυτό και όλοι τον αγαπούσαν.

Εγώ γενικά θέλω να δείξω την εικόνα της Kimi, έχω πολλές πτυχές, θέλω να δείξω στον κόσμο ότι το να είσαι bad bitch, δεν αναιρεί πως μπορεί να είσαι καλός άνθρωπος. Μπορείς να είσαι ωραία, αλλά και έξυπνη. Το ότι έχω ασχοληθεί με τα μαλλιά και τα νύχια μου, δε σημαίνει πως δεν έχω δουλέψει τη συμπεριφορά μου και το μυαλό μου.

– Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να είναι αισιόδοξοι στα προσωπικά τους ζητήματα, αλλά απαισιόδοξοι σε ευρύτερα, κοινωνικά θέματα. Αυτό το βρίσκω κάπως αδύνατο, αλλά συμβαίνει. Εσύ επηρεάζεσαι από πράγματα που συμβαίνουν γύρω σου, αλλά δεν επηρεάζουν τόσο άμεσα και ορατά τη ζωή σου;

Κοίτα, έχω απογοητευτεί τόσο από τον κόσμο, που πλέον τα περιμένω όλα. Μετά από τόσα εγκλήματα το 2021, τίποτα δε με εκπλήσσει και με επηρεάζει. Είμαι ευαίσθητη με κοινωνικά θέματα και γι΄αυτό μιλάω τόσο πολύ στα social. Αυτό ίσως να μην είναι καλό γιατί κάποιος μπορεί να με ακολουθεί για τη μουσική και όχι για τις απόψεις μου. Πλέον, προσπαθώ να τα διαχειρίζομαι όλα νορμάλ. Μέσα στην καραντίνα με είχαν καταβάλλει όλα πολύ, αυτή η βία γύρω μας.

– Αυτό που λες ότι κάποιος μπορεί να μη γουστάρει τις απόψεις σου, αλλά να γουστάρει τη μουσική σου, δεν είναι και λόγος να μη σε νοιάζει αν γουστάρει τη μουσική σου; Θες δηλαδή να απευθυνθείς σε κάποιον ακραίο άνθρωπο;

Όχι. Απλώς θέλω κάποιος που γουστάρει τη μουσική μου, να γουστάρει και αυτό που είμαι ως άτομο. Δε θα αλλάξει τη γνώμη μου, το πώς τοποθετούμαι, επειδή κάποιος κλειστόμυαλος θα πει «είσαι ωραία, τραγουδάς, άρα σκάσε». Δε με ενδιαφέρουν αυτές οι απόψεις και όσοι τις εκφράζουν.

Η Κορίνα Ντιλενιάν παίζει Metroid Dread, χορεύει με Prodigy τα βράδια και θα ήθελε να είναι πίκλα

Kimi: «Η κοινωνία δεν ξέρω αν συγχωρεί, ξέρω ότι μπορεί να ξεχνά»

– Πιστεύεις ότι η τέχνη μπορεί να αντέξει λίγη συντηρητική σκέψη; Ή πρέπει να αποβάλλει οτιδήποτε μη προοδευτικό;

Δεν ξέρω αν είμαι εγώ αυτή που θα το κρίνει. Η τέχνη τους χωράει όλους και σίγουρα θα πρέπει να ακούγονται όλες οι μη ακραίες σκέψεις. Καλό είναι να μην υπάρχουν υπερβολικά συντηρητικά μυαλά, είτε μουσικά είτε κοινωνικά, αλλά το ότι εγώ δε θέλω συντηρητικά μυαλά, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Κάποιος μπορεί να ήταν σπουδαίος ποιητής, αλλά κοινωνικά ρατσιστής. Αυτό δεν τον κάνει λιγότερο καλό ποιητή. Τον κάνει λιγότερο άνθρωπο για μένα, δεν τον εκτιμώ. Αλλά δε μπορώ να απορρίψω το καλλιτεχνικό του πακέτο.

– Μπορείς όμως να συνεχίσεις να ακολουθείς το έργο κάποιου ή κάποιας που είναι ρατσίστρια για παράδειγμα;

Δεν ξέρω. Πιστεύω θα μπορούσα να το απομονώσω. Αρκεί η μουσική της να μην αφορούσε αυτά τα θέματα. Αν δηλαδή ήξερα ότι κάποια είναι ρατσίστρια και στους στίχους της μιλάει για κοινωνικές ευαισθησίες, θα έλεγα «είναι fake, τι μαλ…ες λέει». Αν μιλούσε για άλλα πράγματα, άσχετα με τις απόψεις της, θα έλεγα «καλό το κομμάτι που έβγαλε, αλλά εξακολουθώ να μην την πάω ως άνθρωπο». Σαφώς, αν κάποιος είναι ακραίος σε πράξεις και απόψεις, δε με νοιάζει τι κάνει, έχει τελειώσει για μένα.

– Αν αυτός ο ίδιος άνθρωπος αναγνωρίσει το λάθος του, έστω και υπό την κοινωνική πίεση, πιστεύεις ότι θα υπάρξει συγχώρεση ή θα τον στήνουμε για μια ζωή στον τοίχο;

Η κοινωνία δεν ξέρω αν θα συγχωρέσει. Ξέρω ότι θα ξεχάσει, κατά πάσα πιθανότητα. Το νόημα δεν είναι η συγχώρεση, αλλά όντως να αλλάξουν τα πιστεύω σου.

– Θα αποδεχτεί η κοινωνία αυτή την αλλαγή;

Ανάλογα πώς θα το δείξεις. Το να κάνεις μια ανάρτηση για να μη χάσεις τους followers, δε θα με πείσει. Αλλά το να το δείξεις έμπρακτα και να κάνεις πολλές συζητήσεις, αυτό θα αποτυπώσει την αλλαγή. Κι εγώ είχα απόψεις διαφορετικές απ΄αυτές που έχω τώρα. Τότε πίστευα ότι έχω δίκιο. Τώρα, που σκέφτομαι τι υποστήριζα, λέω μέσα μου «πωωω, τι μαλ…ες έλεγες». Είμαι περήφανη που μπορώ να το αναγνωρίσω αυτό για το παρελθόν μου. Εγώ ξέρω ότι νιώθω καλά και εννοώ την αλλαγή μου. Ο κόσμος δεν ξέρω αν θα συγχωρέσει, ξέρω ότι θα ξεχάσει. Κι η απότομη αλλαγή για παράδειγμα, δεν είναι εύκολα αποδεκτή.

Δε γίνεται να είσαι σήμερα φασίστας και αύριο να είσαι αντίφα. Η αλλαγή δε γίνεται εύκολα. Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πείσεις τον κόσμο. Αν είσαι καλά με σένα και είσαι ένας καλός άνθρωπος, τελείωσε η υπόθεση. Ο κόσμος πάντα θα προβαίνει σε βιαστικά συμπεράσματα. Αν κάτσεις να σκεφτείς τι θα πει ο καθένας, την έχεις χάσει τη μπάλα. Ένας καλλιτέχνης εκτίθεται σε μεγάλο βαθμό και ο καθένας που έχει ένα προφίλ, θα πει τη μπαρούφα του, συνήθως ανώνυμα.

– Αυτό το βιαστικό συμπέρασμα, σε τρομάζει για το πώς θα εκφραστείς δημόσια;

Οι άνθρωποι πια δε χρειάζονται ιδιαίτερο πάτημα για να σε πάνε για κρέμασμα. Μια χαζομάρα να κάνεις, πάει, τελείωσες. Σε όλα τα πράγματα πρέπει να προσέχεις πως εκφράζεσαι προφανώς, αλλά αν ο άλλος θέλει να βρει κάτι κακό, θα το βρει. Ακόμα κι αν δεν έχεις πει χαζομάρα, δεν έχεις πει κάτι κακό, ο άλλος θα το γυρίσει, γιατί αυτό του επιβάλλουν οι δικές του αντιλήψεις. Ε, δε θα κάτσω να ασχοληθώ με τον κάθε βλάκα. Το θέμα είναι να είσαι ο εαυτός σου, να κάνεις τη δουλειά σου και να μην αναλώνεσαι.

* Φωτογραφίες: Παναγιώτης Καντίγος