Περιεχόμενα
Το πιο κλασικό δημοσιογραφικό κλισέ στις περιγραφές ποδοσφαιρικών αγώνων, όταν ο συντάκτης καλείται να κριτικάρει την απόδοση μιας ομάδας που συνετρίβη με πολλά γκολ είναι το εξής: «Από το ναυάγιο της ομάδας διασώθηκε ο…». Θα μπορούσε κανείς, αν έψαχνε, να βρει «διασωθέντες» στο εκλογικό ναυάγιο του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21ης Μαϊου; Δύσκολη δουλειά. Και άχαρη. Ούτε η Έφη Αχτσιόγλου, ούτε τα προβεβλημένα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα ήθελαν να ανοίξει τέτοια κουβέντα τώρα, που το κόμμα συνολικά γλείφει τις πληγές του μετά την πανωλεθρία της Κυριακής.
Τα στοιχεία, όμως, που έρχονται από την περιφέρεια Β2’ Δυτικού Τομέα Αθήνας δεν μπορεί κανείς να τα ξεπεράσει χωρίς να τα υπογραμμίσει, και μάλιστα με κόκκινο στυλό, για να χτυπάνε στο μάτι. Στην πρώτη της μάχη για τον σταυρό η Αχτσιόγλου παρουσιάστηκε σαν έτοιμη από καιρό και κατέκτησε με άνεση την πρωτιά στους σταυρούς προτίμησης. Σε μια περιφέρεια, βέβαια, που ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε το 40% της δύναμής του, κάπου 30.000 ψηφοφόρους, σε σχέση με το 2019.
Ο δεύτερος γύρος με τη Δούρου
Αυτή η πρωτιά έχει μεγάλη σημασία λόγω… αντιπάλων. Τα μάτια όλου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξαρχής στραμμένα εκεί, επειδή θεωρήθηκε ένας άτυπος «δεύτερος γύρος» (με πολύ πιο ευρύ δείγμα) μεταξύ της Έφης Αχτσιόγλου και της Ρένας Δούρου, η οποία επίσης έθεσε υποψηφιότητα στην ίδια περιφέρεια.
Οι δύο γυναίκες κονταροχτυπήθηκαν πέρυσι για την πρωτιά στις ψήφους της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Απευθύνθηκαν στα κομματικά στελέχη. Η Αχτσιόγλου νίκησε, αλλά με μικρή διαφορά. Στις εκλογές, σ’ ένα αδυσώπητο περιβάλλον, και πολύ δύσκολο όπως αποδείχτηκε, με αντίπαλο πολύ πιο μπαρουτοκαπνισμένη σε τέτοιες μάχες (περιφερειάρχης Αττικής υπήρξε, άλλωστε), η πρωτιά της Αχτσιόγλου με σχεδόν 6.000 σταυρούς διαφορά στέλνει μήνυμα.
Ποιο μήνυμα; Ότι τέτοια πρόσωπα, με τέτοια αποδοχή, μπορούν να έχουν βλέψεις ακόμα και για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όποτε τεθεί τέτοιο θέμα.
Έναν χρόνο πριν συμπληρώσει την τέταρτη δεκαετία της ζωής της, η δικηγόρος με καταγωγή από τα Γιαννιτσά Πέλλας έχει στο βιογραφικό της επιτεύγματα το λιγότερο εντυπωσιακά. Το ρεκόρ της νεότερης γυναίκας υπουργού στην ιστορία του Ελληνικού Κράτους τοποθετείται πιο ψηλά απ’ όλα. Όταν το Νοέμβριο του 2016 χτύπησε το τηλέφωνό της κι από την άλλη άκρη της γραμμής ο Αλέξης Τσίπρας της ζήτησε να αναλάβει υπουργείο, η έκπληξή της ήταν μεγάλη. Κι όχι οποιοδήποτε υπουργείο, αλλά το Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Κάτι που σημαίνει συνεχείς και σκληρές επαφές με την τρόικα-«θεσμούς».
Ο ΣΥΡΙΖΑ τότε εκτίμησε την εμπειρία που είχε αποκτήσει η Αχτσιόγλου, παρά τη μικρή της ηλικία, στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Μετά τις σπουδές της στη Νομική Θεσσαλονίκης (απ’ όπου απέκτησε μεταπτυχιακό στο Δημόσιο Δίκαιο και τις Πολιτικές Επιστήμες και διδακτορικό στο Εργατικό Δίκαιο) εργάστηκε στο Κέντρο Διεθνού και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου και υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα της ευρω-ομάδας του κόμματος στις Βρυξέλλες. Πριν αναλάβει το υπουργείο ήταν διευθύντρια του πολιτικού γραφείου του προκατόχου της Γιώργου Κατρούγκαλου.
Η θητεία της στο υπουργείο, όπως τονίζει το βιογραφικό της, σημαδεύτηκε από μικρές επιτυχίες, πλην όμως σημαντικές, σ’ ένα δύσκολο περιβάλλον: Αύξηση του κατώτατου μισθού στα 650 ευρώ, κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, μείωση της αδήλωτης εργασίας, δημιουργία του ΟΠΕΚΑ (Οργανισμού Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης).
Έφη Αχτσιόγλου: Χτυπήματα κάτω από τη ζώνη
Η μετατροπή της από ένα φρέσκο, όμορφο και έξυπνο κορίτσι με εντυπωσιακό βιογραφικό σε πολιτικό και εν δυνάμει δελφίνο δεν ήταν ήρεμη. Η ίδια η οικογένειά της (ο δικηγόρος πατέρας της και η παιδίατρος μητέρα της) στην αρχή δεν την ενθάρρυναν καν να ασχοληθεί. Μπορεί η εξέλιξή της να ήταν ραγδαία, όμως τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη άρχισαν να έρχονται σωρηδόν. Και εκ των έσω.
Οι ψίθυροι ότι ανέλαβε το υπουργείο λόγω μιας «ιδιαίτερης σχέσης» με τον Κατρούγκαλο (η οποία σχέση δεν διευκρινιζόταν ποια ακριβώς ήταν, αλλά συνοδευόταν με κλείσιμο του ματιού) την κατέτρεχε τους πρώτους μήνες. Μέχρι που αυτοί που έλεγαν δεξιά κι αριστερά αυτά τα λόγια αναδιπλώθηκαν, δικαιολογήθηκαν μάλιστα πως όταν έλεγαν «σχέση» εννοούσαν ότι είναι… ανηψιά του! Κάτι που, βεβαίως, αποτελεί ψέμα.
Η αμφισβήτηση συνεχίστηκε όταν, μετά από απόφαση της ηγεσίας, τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας για τις εκλογές του 2019. Ως τότε της καταμαρτυρούσαν ότι «δεν είχε συμμετάσχει σε καμία μάχη», αφού δεν ήταν καν βουλευτής. Το αφήγημα άλλαξε: Ήταν η «ευνοούμενη», που προσπαθούσε να ανέβει με το ασανσέρ κι όχι από τη σκάλα, χωρίς να δοκιμαστεί στο άγχος του σταυρού.
Κάπως έτσι υποδέχτηκαν οι κακεντρεχείς και την δημοσιοποίηση της σχέσης της με τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Το ζευγάρι όχι μόνο προχωράει μαζί (κι ας έκλεισαν, για φορολογικούς λόγους, την δικηγορική εταιρεία που είχαν συστήσει από κοινού το 2019), αλλά είναι και ευτυχισμένοι γονείς ενός δίχρονου γιου.
Η μητρότητα, μαζί με τις υποχρεώσεις, δοκίμασαν και τις φυσικές της αντοχές. Όπως εκμυστηρεύθηκε η ίδια, δεν έχει χορτάσει ύπνο από τότε που έγινε μάνα.
Την υπερασπίστηκε η ΝΔ!
Κι αυτή η ταλαιπωρία, πάντως, δείχνει να της βγήκε σε καλό. Πέρα από το συναρπαστικό συναίσθημα να μεγαλώνεις ένα παιδί, είδε σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο να την υπερασπίζεται. Όταν δημοσιοποιήθηκαν φωτογραφίες της από το Κοινοβούλιο, στις οποιες φαινόταν σαφώς ταλαιπωρημένη, δέχτηκε πλήθος επικριτικών σχολίων στα social media για την εμφάνισή της. Από τους πρώτους που την υπερασπίστηκαν ήταν οι «αντίπαλοί» της, βουλευτές και υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας (Γεωργιάδης, Πλεύρης, Μιχαηλίδου). Κάτι που, κακά τα ψέματα, δεν συμβαίνει συχνά.
Η δήλωσή, πάντως, που σχολιάστηκε περισσότερο απ’ όλες είχε να κάνει με την Αριστερά. Τον Μάιο του 2021 σε διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Η Ευρώπη μετά την πανδημία: Κοινωνία, Εργασία, Δικαιώματα» είχε τονίσει από του βήματος ότι «Η κανονικότητα στην πραγματικότητα ποτέ δεν είναι ευκαιρία για την Αριστερά». Θεωρήθηκε πολύ επαναστατική αυτή η θέση για το προφίλ που είχε δημιουργήσει. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις να διευκρινίσει τι ακριβώς εννοούσε, δεν το έκανε.
Με τη πρωτιά της στην Κεντρική Επιτροπή φάνηκε η αποδοχή της από το κόμμα. ΜΕ την πρωτιά της στη σταυροδοσία συμπλήρωσε το μοναδικό κομμάτι που έλειπε από το παζλ: Απέδειξε ότι το προφίλ αυτό «περνάει» και στον απλό κόσμο που ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Η βάπτισή της στην πραγματική εκλογική κολυμπήθρα μπορεί να συνέπεσε με τη χειρότερη στιγμή του κόμματος από το 2012 και μετά, ωστόσο προσωπικά μπορεί να σημαίνει την αρχή μιας πορείας σε πολύ πιο υπεύθυνα πόστα. Μέχρι και το ανώτερο.
Οι γνωρίζοντες τον μικρόκοσμο του ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι τα αποτελέσματα ήταν αρκετά για να αναβαθμίσουν ακόμα περισσότερο το status της ως «εν αναμονή» ηγέτη. Η δήλωση του Δημήτρη Παπαδημούλη, εκ των παλαιότερων και σεβάσμιων εντός του κόμματος στελεχών, για «μεγαλύτερη αξιοποίησή» της έχει τη σημασία της. Πολλοί θα σταθούν στο πλευρό της όταν έλθει η ώρα.
