Περιεχόμενα

  1. Από τη Γεωργία Δρακάκη
  2. «Η θεωρία καταρρέει, οι χοντροί είναι ωραίοι». Και ο χοντρές σέξι.
  3. «Είμαστε όλ@ όμορφα και σέξι. Γιατί νιώθουμε έτσι.»
  4. Τι παίζει, τελικά, με τις χοντρές σήμερα;
  5. Ίρις Λυδία, φωτογράφος, Instagrammer
  6. – Έχω συχνά νιώσει ανεπιθύμητη ως γυναίκα.  Όχι λόγω σχολίων του συντρόφου μου, αλλά λόγω του προτύπου που κυριαρχεί στην κοινωνία. Έχω μπει αρκετές φορές στο τρυπάκι να σκεφτώ «αν είχα πιο αδύνατο σώμα, θα ήμουν/ένιωθα πιο σέξι».
  7. – Μου έχει συμβεί να με προσεγγίσει στο Instagram άνθρωπος που είχε φετίχ με τις χοντρές. Προσωπικά, ναι με ενοχλεί. Δεν νομίζω πως η φετιχοποίηση κολακεύει κανέναν, καθώς προκύπτει από αντικειμενοποίηση του άλλου και χρησιμοποιείται αποκλειστικά ένα χαρακτηριστικό του.
  8. – Ίσως μεγάλωσαν νιώθοντας πως το σώμα τους δεν ήταν ποτέ όμορφο ή ίσως είχαν εμπειρίες όπου κάποιος τους επισήμανε πόσο μη ελκυστικούς τους έβρισκαν. Είναι δυνατόν να θέλουμε να εξαφανίσουμε όποιον άνθρωπο θεωρούμε μη ελκυστικό; Εγώ μπορεί να ενοχλούμαι από την όψη της αντρικής αλογοουράς, τι θα κάνουμε, θα τους κουρέψουμε; Ειλικρινά, δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική.
  9. – Σε μερικά site στο εξωτερικό έχουν πάψει και το διαχωρισμό «Plus size», και απλά έχουν όλες τις κολεξιόν τους μέχρι και 5Χ. Στην Ελλάδα όντως υπάρχει ακόμα αυτή η νοοτροπία, αλλά παρατηρώ να αλλάζει μέρα με τη μέρα. Θεωρώ πως τα μαγαζιά στην Ελλάδα είναι πίσω γιατί κινούνται με τους ρυθμούς της Ελληνίδας plus size πελάτισσας.
  10. Αφροδίτη Γεροκωνσταντή, ηθοποιός, plus size model
  11. – Η σεξουαλική μου ζωή ήταν πάντα υγιέστατη, με πολλούς συντρόφους διαφορετικών τύπων.
  12. – Πριν από εκείνον, είχα έναν αθλητή. Και πριν τον αθλητή, ήμουν με έναν καθηγητή κοινωνιολογίας με άριστο στερεοτυπικά σώμα και πρόσωπο.
  13. – Με έχουν προσβάλλει πολλές γυναίκες διαφόρων ηλικιών και σωματότυπων. Πάρα πολλά κακά σχόλια, από μανάδες ας πούμε τύπου «είσαι η ντροπή των γυναικών». Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με τα κιλά. Δεν διανοούνται κάποιοι, που καταπιέζονται συνεχώς, την δική σου ελευθερία και το πώς την διαχειρίζεσαι.

Κατά ριπάς, κοπέλες με παχιά μπούτια, κοιλιές και πλαδαρά μπράτσα κατέκλυσαν τις οθόνες μας και την αρχικη μας στα social τα τελευταία χρόνια. Ο όρος plus size model μάς έγινε οικείος, η ιδέα ενός μικρού, σφιχτού πωπού θεωρήθηκε ξεπερασμένη έναντι μιας κωλ@ρας κι ας έχει και κυτταρίτιδα, τα πάχη θεωρήθηκαν κάλλη και όχι ειρωνικά.

Από τη Γεωργία Δρακάκη

«Η θεωρία καταρρέει, οι χοντροί είναι ωραίοι». Και ο χοντρές σέξι.

Γιατί εκτός από τα μηνύματα περί αποδοχής ενός-λιγότερο-τέλειου-κορμιού, το ζήτημα έχει μετακυλισθεί και στην αισθητική: ωραίο δεν είναι μόνο αυτό που εσύ κι εγώ ξέραμε για ωραίο. Ωραίο, πια, είναι και το πολύ χοντρό. Ωραίο και το υπερβολικά αδύνατο.

«Είμαστε όλ@ όμορφα και σέξι. Γιατί νιώθουμε έτσι.»

Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς: αρχετυπικές καρακαλλόνες κομπλάρουν με τους εαυτούς τους και νιώθουν ανεπιθύμητες, την ίδια ώρα που τσουπωτές κοπέλες με πιασίματα και λίπη αισθάνονται θέες.

Τι παίζει, τελικά, με τις χοντρές σήμερα;

Είναι στ’ αλήθεια όσο ακομπλεξάριστες φαίνονται; Είναι περισσότερο υγιείς από ό, τι τα κορίτσια που φλερτάρουν με την anorexia nervosa; Ζηλεύουν κρυφά μέσα τους τις αδύνατες; Δίαιτα κάνουν; Σεξ;

Τους αρέσουν οι χοντροί άντρες; Τι τους την σπάει στ’ αλήθεια με την κακία του κόσμου που συνεχίζει να τις δείχνει με το δάχτυλο και να ψιθυρίζει για τα σώματά τους; Βρίσκουν τα ρούχα που γουστάρουν να φορέσουν;

Δυο κοπέλες μιλούν εντελώς ανοιχτά στο Nitro για το πάχος και την ζωή με αυτό στην Ελλάδα και διαλευκαίνουν το αν αυτή η ορατότητα που έχουν κατακτήσει τα τα χοντρά κορίτσια εσχάτως εξυπηρετεί την πολιτική ορθότητα ή ένα ουσιαστικό βήμα προς την  ολοκλήρωσή μας ως κοινωνίας ουσιαστικά πολιτισμένων ανθρώπων.

Ίρις Λυδία, φωτογράφος, Instagrammer

– Πιστεύω πως θα πρέπει να κλείσουμε τουλάχιστον δεκαετία από τη στιγμή που η λέξη χοντρή θα έχει ουδέτερο πρόσημο και αποκλειστικά περιγραφικό χαρακτήρα, όπως το λεπτή.

– Θυμάμαι τη μαμά μου να μου λέει πως ανησυχεί για την υγεία μου, και κάποιες φορές να εκφράζεται κάπως άκομψα, αλλά bullying δεν βίωσα στα σχολικά χρόνια. Σε ό, τι αφορά στο internet, είναι άλλη ιστορία: έχω δεχτεί πάρα πολλά προσβλητικά σχόλια, από αγνώστους, πολλά από αυτά μασκαρεμένα ως ανησυχία για την υγεία μου.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Iris Lydia (@iridalydia)

– Είναι ενδιαφέρον επίσης ότι, όταν είσαι χοντρή, το πώς είναι το σώμα σου, αποτελεί όπλο debate. Μπαίνεις δηλαδή σε μια συζήτηση σε κάποιο thread με σχόλια, και όταν διαφωνείς με κάποιον, η απάντηση του είναι «μη μιλάς χοντρή», «σκάσε βουβάλι» κλπ. Δεν ενδιαφέρει λοιπόν τι λες, ούτε αν έχεις δίκιο, και ουσιαστικά σε «ταπώνει», χρησιμοποιώντας τα κιλά σου εις βάρος σου.

– Έχω συχνά νιώσει ανεπιθύμητη ως γυναίκα.  Όχι λόγω σχολίων του συντρόφου μου, αλλά λόγω του προτύπου που κυριαρχεί στην κοινωνία. Έχω μπει αρκετές φορές στο τρυπάκι να σκεφτώ «αν είχα πιο αδύνατο σώμα, θα ήμουν/ένιωθα πιο σέξι».

– Μικρότερη σίγουρα έχω συγκριθεί με τέτοια σώματα, θυμάμαι να θαυμάζω το σώμα της Britney Spears, που ήταν και trend της εποχής, αυτό το αθλητικό με τον τέλειο κοιλιακό και το λαμπερό δέρμα. Σήμερα, με βρίσκω συχνά να ζηλεύω το σώμα κλεψύδρα. Είτε το έχει κοπέλα αδύνατη, είτε το έχει κοπέλα χοντρή. Χαζεύω τις λεπτές μέσες. Είναι κάτι με το οποίο προσπαθώ να δουλέψω, ώστε να αγαπήσω το σώμα με το οποίο γεννήθηκα.

– Το θέμα της υγείας είναι σύνθετο. Δεν ξέρουμε ποτέ τι περνάει ο οποιοσδήποτε με την υγεία του, και δεν αναφέρομαι μόνο στη σωματική. Όλοι μας επισκεπτόμαστε γιατρούς, ξέρουμε λίγο πολύ τι βάρος είναι υγιές για εμάς. Βρίσκω ειρωνικό που ορισμένοι είναι πανέτοιμοι να κατακρίνουν τους χοντρούς για τη σωματική τους υγεία, αγνοώντας παντελώς την ψυχική τους υγεία. Λόγω του κινήματος του body positivity, οι χοντροί είναι παραδόξως ξανά στο στόχαστρο, και ακούμε συνεχώς κριτική για το πώς ζούμε και γιατί δεν αδυνατίζουμε. Η υγεία μας είναι προσωπική υπόθεση του καθένα μας.  Έχει περίπου τρεις μήνες που γυμνάζομαι και προσέχω λίγο περισσότερο τη διατροφή μου, και συνεχίζω και ακούω σχόλια σχετικά με τον τρόπο ζωής μου, καθώς  όλοι συμπεραίνουν πως μάλλον κάθομαι σε έναν καναπέ όλη μέρα.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Iris Lydia (@iridalydia)

– Στο Instagram υπάρχει ένα τροπάρι: «Πωπω, αυτή με τόσα κιλά και βγήκε με μαγιό, θέλει πολλά κότσια!» Το καταλαβαίνω ειδικά όταν λαμβάνω πόσα μηνύματα που μου λένε πως «έχω να βγω στη θάλασσα  5 χρόνια». Σε ορισμένα άτομα μάλλον μοιάζει άθλος το ότι μια χοντρή κοπέλα εκθέτει το σώμα της σε χιλιάδες άτομα. Η πλύση του εγκεφάλου από την κοινωνία είναι τόσο επιτυχημένη, που εμάς τις χοντρές που δε ντρεπόμαστε, μας «παρασημοφορούν» σαν να είμαστε ήρωες.

– Μου έχει συμβεί να με προσεγγίσει στο Instagram άνθρωπος που είχε φετίχ με τις χοντρές. Προσωπικά, ναι με ενοχλεί. Δεν νομίζω πως η φετιχοποίηση κολακεύει κανέναν, καθώς προκύπτει από αντικειμενοποίηση του άλλου και χρησιμοποιείται αποκλειστικά ένα χαρακτηριστικό του.

– Και οι γυναίκες πάντως κοροϊδεύουν και προσβάλλουν, όχι μόνο οι άντρες.  Όμως, πολλές κοπέλες μου έχουν στείλει μήνυμα για να πουν  «αυτό δεν το είχα σκεφτεί έτσι, μέχρι που το είδα στο στόρι σου». Η πολιτική ορθότητα επηρεάζει και την  βιομηχανία του θεάματος, με αποτέλεσμα να μην ακούμε συχνά χοντροφοβικά σχόλια στην τηλεόραση ή τον κινηματογράφο. Αυτό σιγά σιγά θα διαμορφώσει γενιές, οι οποίες δε θα έχουν μεγαλώσει με χοντροφοβικά αστεία,όπως μεγάλωσε η δική μας γενιά και οι προηγούμενες.

– Αντιλαμβάνομαι το bodyshaming ως  παιχνίδι κυριαρχίας μέσα στην «αγέλη». Ο κόσμος θέλει να νιώθει ανώτερος από το διπλανό του και ταυτόχρονα θέλει να νομίζει πως έχει τη δύναμη να τον χειριστεί, κάτι που του προσδίδει κύρος στους συνομήλικούς του. Ίσως να είναι και λίγο σαδιστικό, δεν ξέρω. Καμιά φορά νιώθω πως ορισμένοι αντλούν τεράστια ευχαρίστηση από το να γυρίσουν να με πουν «πως είσαι έτσι, ρε βουβάλι».

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Iris Lydia (@iridalydia)

– Ίσως μεγάλωσαν νιώθοντας πως το σώμα τους δεν ήταν ποτέ όμορφο ή ίσως είχαν εμπειρίες όπου κάποιος τους επισήμανε πόσο μη ελκυστικούς τους έβρισκαν. Είναι δυνατόν να θέλουμε να εξαφανίσουμε όποιον άνθρωπο θεωρούμε μη ελκυστικό; Εγώ μπορεί να ενοχλούμαι από την όψη της αντρικής αλογοουράς, τι θα κάνουμε, θα τους κουρέψουμε; Ειλικρινά, δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική.

– Μου αρέσουν γενικά οι μεγαλόσωμοι άντρες, δηλαδή τους προτιμώ. Αρκετά χρόνια πριν, σε μια περίοδο που ήμουν πολλά λιγότερα κιλά από αυτά που είμαι τώρα, απέρριψα έναν χοντρό άντρα. Οι χοντροί άντρες έχουν όντως λιγότερη ορατότητα, και ο λόγος είναι άμεσα συνδεδεμένος με την πατριαρχία. Από τον άντρα απαιτείται να μην έχει αδυναμίες, και άρα να μη γκρινιάζει για το βάρος του, αλλά απλά να το χάνει. Είναι λιγότερο ορατοί και στη μόδα, όπως και είναι γενικότερα οι άντρες σε σχέση με τις γυναίκες, που έχει ορίσει τη γυναίκα ως αυτή που καλλωπίζεται και προσέχει την εμφάνισή της, και τον άντρα αυτόν που φέρνει τα λεφτά και απολαμβάνει τον καλλωπισμό αυτό.

– Ίσως έχω ταυτιστεί ως περσόνα με τα κιλά μου.  Θέλω να πιστεύω πως θα έχω το ίδιο impact, ό,τι κι αν δείχνει η ζυγαριά μου. Ομολογώ πως, τώρα που ξεκίνησα τη γυμναστική και έχασα κάποια κιλά, έχω λάβει μηνύματα όπως «ωραία, αλλά μην αδυνατίσεις άλλο, σε θέλουμε έτσι». Κατανοώ πως ο κόσμος ίσως βρίσκει το προφίλ μου safe space, μέρος όπου νιώθει άνεση και ταύτιση, και αν αυτό το στοιχείο του χαθεί, κάποια άτομα δε θα βρίσκουν πια ενδιαφέρον.  Δεν έχω βέβαια σκοπό να γίνω λεπτή, αλλά νομίζω πάντα θα θίγω θέματα body positivity, και ας μην είμαι η ίδια χοντρή.

– Σε μερικά site στο εξωτερικό έχουν πάψει και το διαχωρισμό «Plus size», και απλά έχουν όλες τις κολεξιόν τους μέχρι και 5Χ. Στην Ελλάδα όντως υπάρχει ακόμα αυτή η νοοτροπία, αλλά παρατηρώ να αλλάζει μέρα με τη μέρα. Θεωρώ πως τα μαγαζιά στην Ελλάδα είναι πίσω γιατί κινούνται με τους ρυθμούς της Ελληνίδας plus size πελάτισσας.

– Οι Ελληνίδες plus size είναι πιο διστακτικές στο ντύσιμό τους, και αυτό γιατί η κριτική της κοινωνίας θα είναι πιο έντονη, αν τολμήσουν κάτι πιο fashion forward πχ, από αυτή που θα ήταν, ας πούμε, στο Λονδίνο.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Iris Lydia (@iridalydia)

– Η κοινωνία μας έχει μάθει πως οι χοντροί είναι το comic relief, δεν είναι ποτέ το love interest, είναι αηδιαστικοί, είναι οι παρίες, το outsider.  Όταν δείτε λίγο πέρα από αυτό, έξω από το κουτί, θα αντιληφθείτε αμέσως το πως μια χοντρή γυναίκα, και ένας χοντρός άντρας, μπορούν να είναι οι πρωταγωνιστές και όχι μόνο η αστεία κολλητή της πρωταγωνίστριας.

Αφροδίτη Γεροκωνσταντή, ηθοποιός, plus size model

– Αντιλαμβάνομαι ότι στο 2021 είναι στερεοτυπικό το χοντρή-αδύνατη, όμως εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί. Με λέω χοντρή, δηλαδή.

– Tο bullying ξεκίνησε από το σχολείο. Προφανώς, όμως, η ρίζα είναι η οικογένεια. Τα παιδιά που κοροϊδεύουν τους συμμαθητές τους, το ακούν απο τους γονείς τους, το μαθαίνουν απ΄το σπίτι τους. Στην δική μου δεν είχα τέτοιο φαινόμενο κοροϊδίας ή υποτίμησης.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Didi-Afroditi (@didi.afroditi)

– Απορώ με τους ενήλικες που συνεχίζουν να κοροϊδεύουν τους χοντρούς.  Δεν έχουν διαμορφώσει μια αντίληψη, μια άποψη; Δεν έχουν καλοσύνη μέσα τους;

– Η σεξουαλική μου ζωή ήταν πάντα υγιέστατη, με πολλούς συντρόφους διαφορετικών τύπων.

– Έχω αποτελέσει το όνειρο ανθρώπου που συστηματικά πάει με plus size γυναίκες-γιατί αυτό του αρέσει. Όχι, δεν με ενοχλεί. Το στερεοτυπικό είναι το πρόβλημα. Έχει δικαίωμα ένας άντρας να θέλει να πηγαίνει με χοντρές.

– Οι γυναίκες, χοντρές κι αδύνατες, καυλώνουμε με τους στερεοτυπικά όμορφους, σέξι άντρες. Όταν θα δούμε ένα καλλίγραμμο αντρικό σώμα, το παρατηρώ, μου αρέσει. Όμως, είμαι με έναν άνθρωπο που είναι 140 κιλά, με έναν χοντρό άνθρωπο. Είναι πάρα πολύ όμορφος. Τον έχω φανταστεί και αδύνατο-κάτι που δεν θα γίνει μάλλον. Μου αρέσει όπως είναι και μάλλον αρέσει και στον εαυτό του. Δεν βολεύτηκα με έναν άνθρωπο, καύλωσα με έναν άνθρωπο.

– Πριν από εκείνον, είχα έναν αθλητή. Και πριν τον αθλητή, ήμουν με έναν καθηγητή κοινωνιολογίας με άριστο στερεοτυπικά σώμα και πρόσωπο.

– Η παχυσαρκία είναι κακή για την υγεία. Όταν όμως έχεις απλώς παραπάνω κιλά, αλλά είσαι υγιής, το να χρησιμοποιείς την δικαιολογία της υγείας, είναι κάπως υποκριτικό.

– Πάντως, σίγουρα δεν γίνεται να λες ότι είναι οκ να είσαι χοντρός, αλλά δεν είναι να είσαι πολύ αδύνατος. Υγιής δεν μπορεί να είναι κανείς που βρίσκεται στα άκρα. Η υγεία ξεκινά συνήθως από τα μέσα: μυαλό, ψυχή…

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Didi-Afroditi (@didi.afroditi)

– Οι πιο τολμηρές μου αναρτήσεις στο Insta επιβραβεύονται γιατί αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι πόση καταπίεση ενέχει το μεγάλωμα σε μια κοινωνία που σου επιβάλλει τι είναι το φυσιολογικό. Έχουν την ανάγκη να σου πουν ότι κι εσύ καυλώνεις τον κόσμο και δεν κομπλεξάρεις σε κάτι τέτοιτες καταστάσεις.

– Δεν με κουράζει να επιμένω να κάνω statements και να φωτογραφίζομαι, να περνώ μηνύματα για το body positivity κι ας έρχονται και πολλά αρνητικά έως και υβριστικά σχόλια.

– Μόνο απροκάλυπτα και φωναχτά συνεχίζουν να προσβάλλουν άντρες και γυναίκες.

– Με έχουν προσβάλλει πολλές γυναίκες διαφόρων ηλικιών και σωματότυπων. Πάρα πολλά κακά σχόλια, από μανάδες ας πούμε τύπου «είσαι η ντροπή των γυναικών». Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με τα κιλά. Δεν διανοούνται κάποιοι, που καταπιέζονται συνεχώς, την δική σου ελευθερία και το πώς την διαχειρίζεσαι.

– Πιστεύω και θέλω να αλλάξει όλο αυτό. Αλλά από μέσα, όχι στα…ψέματα, για λόγους πολιτικής ορθότητας.

– Από πολύ πιο μικρή, είχα κάνει άπειρες δίαιτες. Μ’ έχω φανταστεί και καλλίγραμμη. Με άλλο χρώμα δέρματος, ματιών. Με έχω φανταστεί και διπλάσια. Με έχω φανταστεί σε όλες τις μορφές. Αυτό που θα απαιτούσα από τον εαυτό μου σε όποια μορφή και να ήμουν, είναι να ήμουνα γεμάτη αγάπη.

– Οι άνθρωποι που κάνουν bodyshaming είναι εγκλωβισμένοι μέσα σε αυτό που έχει ορίσει η κοινωνία ως τέλειο, είναι ένα είδος φανατικών. Αν έβλεπαν αυτοί οι άνθρωποι  out of the box δεν θα υπήρχε το body shaming σαν έννοια.Το bodyshaming δεν ταυτίζεται απαραιτήτως με το fatshaming. Το bodyshaming αφορά κάθε σώμα-είναι θέμα συμπεριφοράς και αντίληψης. Γιατί φοράς μίνι; Γιατί έχεις λεύκη; Γιατί μας δείχνεις το στήθος σου; Και τέτοια.

– Η μέση Ελληνίδα χοντρή λογίζεται ότι θέλει να τα καλύψει όλα.  Αν συγκρίνουμε την Ελλάδα με την Ευρώπη, η σύγκριση δεν μας ευνοεί καθόλου.  Συνεργάζομαι με μια εταιρεία ρούχων που επιχειρεί να δώσει ορατότητα στις χοντρές. Κάθε χοντρή γυναίκα αξίζει να ντύνεται όπως θέλει, να φοράει ρούχα που την κάνουν να νιώθει καλά, όχι πανιά!

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Didi-Afroditi (@didi.afroditi)

– Για να βρω παλιότερα ένα τζιν να φορέσω, έδινα 100 ευρώ. Τώρα το βρίσκω με 30. Έβγαζε πολλά λεφτά η βιομηχανία από τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα.

– Πάντως, είτε είμαι 130 κιλά, είτε 30 θα έχω το ίδιο σθένος να κάνω τον κόσμο να χαμογελάει και αν εξελίξω τον εαυτό μου. Δεν έχει σχέση με τα κιλά η προσωπικότητά μου.

– Αυτή τη στιγμή έχω τα κιλά μου, τα διαχειρίζομαι και «εξυπηρετώ» κάποιες συνθήκες. Αν θέλω να αδυνατίσω, δεν παύει η δουλειά μου και οι ιδέες μου.

– Τα κιλά δεν είναι μια παντοτινή συνθήκη, το αδυνάτισμά μου αφορά εμένα και αν το αποφασίσω, θα παραμείνω αυτή που είμαι. Το impact μου νομίζω ότι είναι λόγω της προσωπικότητάς μου, όχι λόγω των κιλών μου.

– Μια γυναίκα μπορεί να νιώσει σέξι και όμορφη άσχετα με τα κιλά, το σώμα, την ηλικία. Το ίδιο ισχύει για τους άντρες. Ας αλληλοστηριχθούμε, ας δημιουργήσουμε ένα καλύτερο αύριο, βασισμένο στην ποιότητα του ανθρώπου και όχι στο πώς φαίνεται. Να μη φοβόμαστε, ρε,  να είμαστε ελεύθεροι, καλοί, ωραίοι τύποι!

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Didi-Afroditi (@didi.afroditi)

* Οι συνεντεύξεις της Ίριδας και της Αφροδίτης φιλοξενούνται στο 2ο τεύχος του Nitro, αλλά με ένα λάθος βιασύνης. Οι φωτογραφίες της Ίριδας έχουν μπει στη συνέντευξη της Αφροδίτης και τούμπαλιν. Ζητάμε συγγνώμη κι από τα 2 κορίτσια.