H Marilyn Monroe είναι σίγουρα μια εμβληματική φιγούρα, κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Έχει καθιερωθεί σαν το απόλυτο γυναικείο πρότυπο, όχι μόνο για την αψεγάδιαστη ομορφιά, αλλά κι από τα διάφορα μότο που εμπνέουν μέχρι και σήμερα. Ήταν, όμως, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, τόσο θαυμαστή όσο και κατακριτέα για την εποχή της.
Ήταν μια αδιαμφισβήτητα έξυπνη γυναίκα, αλλά σκληρή και αδίστακτη με τον εαυτό της. Μπορεί εξωτερικά να έλαμπε, αλλά μέσα της ένιωθε μοναξιά και ήταν διαλυμένη ψυχολογικά. Όταν παρευρέθηκε στο πάρτι γενεθλίων του John Fitzgerald Kennedy στο Madison Square Garden στη Νέα Υόρκη (με το φόρεμα που έβαλε τώρα η Kim Kardashian), ήταν ήδη μια γυναίκα συντετριμμένη από τα χάπια, το άγχος και τη θλίψη. Το ειδύλλιο με τα αδέρφια Robert και John Kennedy ήταν μόνο το κερασάκι «στην τούρτα».
Υπήρχαν ακόμα και φήμες για ροζ βίντεο με τους δύο άνδρες. Ένας σωματοφύλακας ισχυρίζεται ότι το βίντεο και άλλα προσωπικά αντικείμενα κλάπηκαν από το σπίτι.
Εβδομάδες αργότερα, τη νύχτα μεταξύ 4 και 5 Αυγούστου 1962, η πιο επιθυμητή γυναίκα στον κόσμο βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Brentwood. Όλα δείχνουν ότι η ηθοποιός αυτοκτόνησε και παρόλο που η σκιά των Kennedy και της μαφίας εξακολουθεί να συνοδεύει την θλιβερή της κατάληξη, η αλήθεια είναι ότι αυτοκαταστράφηκε. Παγιδεύτηκε στην κατάθλιψη της και δεν έβαλε τέλος στη ζωή της για να ξεφύγει από αυτήν.
Για τις νέες γενιάς η Marilyn είναι απλώς ένας μύθος ομορφιάς. Το πρόσωπό της παίζει παντού, από μαξιλάρια και μπλουζάκια, μέχρι και καθρέφτες. Δεν γνωρίζουν, όμως τις ταινίες, το ταλέντο της και τα βάθη της τραγωδίας της. Η ίδια κατήγγειλε τις φρικτές συνέπειες του να είναι η πιο επιθυμητή γυναίκα στον κόσμο. Πίστευε ότι ήταν ένα αντικείμενο του πόθου, που οι περισσότεροι ήθελαν στην κατοχή τους.
«Το να είσαι σύμβολο του σεξ σε κάνει πράγμα και μισώ να είμαι πράγμα» έχει πει. Συχνά έπαιζε ρόλους που αναδείκνυαν τις καμπύλες της και την σιλουέτα της σε σχήμα κλεψύδρα. Ξεκίνησε την καριέρα της ως pin-up μοντέλο to 1944. Το χαρακτηριστικό της περπάτημα της τράβηξε επίσης την προσοχή στο σώμα της.
Οι κακές συνήθειες της Monroe
Η Monroe κατέγραψε τις σκέψεις της και για τις «κακές κοινωνικές της συνήθειες» κι απαθανάτισε αυτόν τον προβληματισμό. Η ανασφάλεια που ένιωθε ήταν εμφανέστατη και πολλές φορές την έκανε να μοιάζει ενοχλητική. Είχε χάσει ρόλους επειδή ήταν ασυνεπής και αργούσε στα γυρίσματα.
Όταν πήγε στο πάρτι του JFK, η καριέρα της ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, όπως ήταν κι η ίδια. Τα γυρίσματα της τελευταίας ταινίας της, Something’s Got to Give, είχε μετατραπεί σε κόλαση λόγω της ασυνέπειάς, των ψυχοσωματικών της προβλημάτων και της αδυναμίας του να απομνημονεύσει τις γραμμές της.
H Monroe δήλωσε ότι ήταν «κουρασμένη από τους ίδιους παλιούς ρόλους» και υποστήριξε ότι δεν είχε πλέον συμβόλαιο με την Fox, καθώς δεν είχε εκπληρώσει αυτά που της έταξαν, όπως η πληρωμή του μπόνους που της είχαν υποσχεθεί. Αυτό ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη ενός έτους με την Fox τον Ιανουάριο του 1955.
Ο Dean Martin την υπερασπίστηκε για να μην την απέλυσαν. Στα πρακτορεία την μισούσαν ήδη, και το να πετάξει στη Νέα Υόρκη εκείνο τον Μάιο για να παρευρεθεί στο πάρτι του προέδρου ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να κάνει. Στην τελευταία δημοσιογράφο που της πήρε συνέντευξη στο σπίτι της στο Λος Άντζελες, είπε καθώς την αποχαιρετούσε: «Σε παρακαλώ, μη με κάνεις να φαίνομαι γελοία».
Στον Τύπο περιέγραφαν την Monroe σαν την ενσάρκωση του Αμερικανικού ονείρου, ενός κοριτσιού που είχε ανέλθει από μια άθλια παιδική ηλικία και τελικά έγινε αστέρι του Χόλιγουντ. Οι ιστορίες για τις ανάδοχες οικογένειες και το ορφανοτροφείο ήταν υπερβολικές και μάλιστα εν μέρει κατασκευασμένες.
Η 20th Century-Fox ήθελε η Monroe να είναι η νέα σταρ που θα τραβούσε τους άντρες στις κινηματογραφικές αίθουσες. Θεωρήθηκε η κατάλληλη για να αντικαταστήσει την Betty Grable, η γνωστή ξανθιά σεξοβόμβα της δεκαετίας του 1940. Αντιθέτως, η Marilyn έμεινε περισσότερο γνωστή ως ένας Αμερικανικός θεσμός, όπως το baseball για παράδειγμα, ενώ αποτελεί πλέον φιγούρα της ποπ κουλτούρας.
Ήταν το πρώτο σύμβολο του σεξ που παρουσίασε το σεξ ως φυσικό και χωρίς κίνδυνο, σε αντίθεση με τις μοιραίες γυναίκες της δεκαετίας του 1940. Ο Τύπος λάτρευε να μιλάει για τα προκλητικά ρούχα που επέλεγε, που πολλές φορές δεν της κούμπωναν καν. Σε μια συνέντευξη Τύπου, έσπασε ένα λουρί στον ώμο του φορέματός της, για παράδειγμα.
Έγινε σύμβολο χωρίς να το θέλει
Καθιερώθηκε ως το απόλυτο σύμβολο του σεξ, τον Δεκέμβριο του 1953, όταν ο Hugh Hefner, την παρουσίασε στο εξώφυλλο και στο πρώτο τεύχος του Playboy. Εκείνη δεν συναίνεσε στη δημοσίευση. Η εικόνα του εξωφύλλου ήταν μια φωτογραφία της που τραβήχτηκε στην πασαρέλα του διαγωνισμού της Μις Αμερική το 1952, και στο κέντρο της σελίδας περιείχε μια από τις γυμνές φωτογραφίες της του 1949.
Με την εκκεντρική της προσωπικότητα κατάφερε να γίνει ένα πολιτιστικό σύμβολο. Έχει γίνει αντικείμενο ταινιών, θεατρικών έργων, όπερων και τραγουδιών και έχει επηρεάσει καλλιτέχνες, όπως ο Andy Warhol. Παραμένει επίσης μια επωνυμία. Η εικόνα και το όνομά της έχουν λάβει άδεια για εκατοντάδες προϊόντα και έχει παρουσιαστεί σε διαφημίσεις για εμπορικά brands όπως Max Factor, Chanel, Mercedes-Benz και Absolut.
Οπότε ήταν όμορφη και ταλαντούχα, αλλά δεν ήταν τέλεια. Κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν ήξερε ποια ήταν κάτω από το μακιγιάζ και την εικόνα της ξανθιάς που της είχε επιβληθεί, παρόλο που είχε όλα όσα μπορούσε να θέλει ένας άνθρωπος. Έγινε σύμβολο χωρίς να το γνωρίζει ή ακόμα καλύτερα χωρίς καν να το θέλει. Ακόμη και σήμερα, περισσότερα από 50 χρόνια μετά τον θάνατό της, συνεχίζει να απασχολεί τα μέσα.
Διαβάστε επίσης στο intronews.gr:
Quannah Chasinghorse: Το πρώτο top model που ενσωματώνει την ιθαγενή καταγωγή της
Karine Jean-Pierre: Η πρώτη μαύρη και ανοιχτά gay εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου
Paris Hilton: «Ο κόσμος ξέρει ότι δεν είμαι μια χαζή ξανθιά»
