Περιεχόμενα
«Anna Nicole Smith: You Don’t Know Me». Πριν καν πατήσουμε play, από τον τίτλο και μόνο, μας έχει «ψήσει» αυτό το ντοκιμαντέρ που καταφτάνει προσεχώς (από 16/5) στο Netflix. Αυτό το «δεν με ξέρετε», είναι σκαμπρόζικο, είναι ιντριγκαδόρικο. Γιατί, αλήθεια, τι δεν έχει ειπωθεί τόσα χρόνια για την επεισοδιακή ζωή και τον πρόωρο θάνατο της θρυλικής «σεξοβόμβας» των 90s – για να αναπαράγουμε ένα χαρακτηρισμό που «φοριόταν» πολύ εκείνη την εποχή; Τι είναι αυτά τα άγνωστα που υπόσχονται οι δημιουργοί ότι θα φέρουν στην επιφάνεια για την Άννα Νικόλ Σμιθ;
Θα δείξει, θα (τα) δούμε. Εμείς μπορούμε να πούμε μόνο αυτά που ήδη ξέρουμε. Για να μάθουν οι νεότεροι. Οι πιο παλιοί δεν ξέχασαν ποτέ. Από το εντυπωσιακό της ντεμπούτο ως μοντέλο του Playboy, έγινε αφίσα στα δωμάτια μυριάδων εφήβων – και όχι μόνο. Από το γάμο της με έναν ετοιμοθάνατο εκατομμυριούχο, ήταν 26 (ετών) κι αυτός 89. Από το θάνατο του γιου της από υπερβολική δόση ναρκωτικών στο μαιευτήριο που μόλις είχε γεννήσει την κόρη της. Μέχρι τη δική της φυγή από τούτο το μάταιο κόσμο, σε ηλικία μόλις 39 ετών.
Μια αμερικανική εμμονή, μια αμερικανική τραγωδία
Φαίνεται αδύνατο να συνέβησαν όλα αυτά στην ίδια γυναίκα. Είναι περίεργο, (αυτό)καταστροφικό και πολλά περισσότερα από απλώς μια ροζ (ή κίτρινη) ιστορία. Μια γνήσια αμερικανική τραγωδία, γεμάτη σεξ, δόξα, λεφτά και με τραγική κατάληξη. Επρόκειτο για εμμονή, στα όρια της ψύχωσης. Ο κόσμος ρουφούσε με λαιμαργία κάθε πληροφορία για αυτήν την τόσο ιδιαίτερη Τεξανή. Από περιέργεια, ενδιαφέρον, αλλά και από τύψεις ίσως, για το πώς της είχαν φερθεί, πόσο την είχαν «κράξει».
Είναι φοβερό το πόσο έντονα κάλυψαν τα media των ΗΠΑ το θάνατό της. Υπό μια έννοια, ήταν η δική τους Πριγκίπισσα Νταϊάνα. Τα κανάλια θαρρείς δεν έπαιζαν τίποτα άλλο τότε, πολλά site κράσαραν από την επισκεψιμότητα, βρισκόταν μονίμως στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων επί εβδομάδες. Στην Αμερική σχεδόν όλοι θυμούνται πού ήταν όταν άκουσαν το δυσάρεστο νέο για αυτήν που πολύ εύστοχα η Washington Post είχε χαρακτηρίσει ως «μεταμοντέρνο pin-up girl της εποχής των ταμπλόιντ».
Κι όμως, όντως, παρά την τόση λάμψη, παρά την τόση κάλυψη, παρότι θεωρητικά είχαν βγει στη φορά τα «εσώψυχά» της, πόσοι αλήθεια ήξεραν πραγματικά την Άννα Νικόλ Σμιθ; Είχε να μιλήσει χρόνια με τη μητέρα της. Με τη θετή αδελφή της συναντήθηκαν μόνο μια φορά. Τουλάχιστον τρεις διαφορετικοί άνδρες διεκδίκησαν την πατρότητα της κόρης της. Όλοι τους λέγανε πως ξέρανε την Άννα. Έδωσαν πάμπολλες συνεντεύξεις, βγάλανε βιβλία και λεφτά από τη φήμη της. Αλλά από ουσία; Αμφίβολο, το λιγότερο…
Όσο «δεύτερη» κι αν θεωρούταν η Νικόλ Σμιθ, είχε κάτι να πει. Εξέπεμπε κάτι ιδιαίτερο, κάτι που αφορούσε πολύ κόσμο. Δεν ήταν δηλαδή μεγάλο στήθος, γυμνές φωτογραφήσεις, ξεπούλημα ιδιωτικού βίου και that was all. Κάποιοι παρατηρητές της ποπ κουλτούρας το πήγαν τόσο μακριά ώστε να υποστηρίξουν ότι η κληρονομιά της ήταν παρόμοια με αυτή ενός βιωματικού καλλιτέχνη, που μετατρέπει σε έργο (τέχνης) τη ζωή του. Ότι δηλαδή πίεσε τα όρια της διασημότητας της τόσο μακριά ώστε, βλέποντάς την, το κοινό κατέληξε να καταλάβει κάτι από τη φύση της φήμης.
Στην ίδια άρεσε πάντα να συγκρίνει τον εαυτό της με την Μέριλιν Μονρόε. Σαν αυτήν, ήθελε πάντα να πεθάνει πριν γίνει 40. Πολλοί πιστεύουν άλλωστε πως αυτοκτόνησε, ότι δεν ήταν δηλαδή προϊόν τυχαίου overdose το κοκτέιλ φαρμάκων που την έστειλε στον άλλο κόσμο – οι καταχρήσεις και οι ουσίες ήταν διαχρονικό πρόβλημά της. Επειδή βρέθηκε γυμνή, με ένα σεντόνια πάνω της, σαν να προσπαθούσε να μιμηθεί το τέλος του ειδώλου της. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο, ήταν ήδη νεκρή. Ειρωνικό, το εν λόγω ίδρυμα είχε μια πτέρυγα που λεγόταν Τζο ΝτιΜάτζιο, από τον θρυλικό παίκτη του μπέιζμπολ που ήταν κάποτε παντρεμένος με την Μονρόε.
Το σεξ ως κινητήριος δύναμη, ο γάμος που συζητήθηκε όσο κανείς άλλος
Δεν σταμάτησε ποτέ να μιλάει σεξ, να ταυτίζεται με αυτό. Αυτό περίμενε ο κόσμος απ’ αυτήν, αυτό τους έδινε. Το τι κάνει στο κρεβάτι της ήταν «δουλειά» όλων. Για τη γεννημένη ως Βίκι Λιν Χόγκαν στο Χιούστον του Τέξας στις 28 Νοεμβρίου 1967 με τη δύσκολη παιδική ηλικία σε ένα κακοποιητικό και εντελώς αδιάφορο προς τις ανάγκες της οικογενειακό περιβάλλον, το σεξ ήταν η διέξοδος. Από τότε που έπιασε δουλειά σε στριπτιτζάδικα ως χορεύτρια, αυτό όρισε τη ζωή της, κινητήριος δύναμη.
Στα 16 της παντρεύτηκε έναν νεαρό μάγειρα και στα 18 έγινε μητέρα. Η Νικόλ Σμιθ ισχυρίστηκε ότι ο σύζυγός της τη χτυπούσε και κακοποιούσε και το γιο του. Έφυγε, αναζητώντας άλλη τύχη. Τη βρήκε. Το πρωτοσέλιδο του Playboy το Μάρτιο του 1992 ήταν το διαβατήριο προς τη μεγάλη ζωή. Ο τίτλος της Playmate της χρονιάς, επίσης. Η Άννα Νικόλ Σμιθ τότε «γεννήθηκε», αλλάζοντας το όνομά της.
Ξαφνικά ήταν διάσημη. Παντού πρώτη μούρη, έπαιρνε ρόλους ως και σε εμπορικές ταινίες (όπως το Τρελές Σφαίρες 33 1/3). Το απολάμβανε. Χρήμα και δόξα, ήταν οι μόνοι θεοί στους οποίους έδειχνε να πιστεύει. Και αποδεχόταν ως παράπλευρη συνέπεια το ότι εμφανιζόταν σε πάρτι σε δεινή κατάσταση, υπέρβαρη και εμφανώς υπό επήρεια ουσιών. Το ζούσε στα όρια.
Τι σκόνη σηκώθηκε τότε που παντρεύτηκε τον Τζέι Χάουαρντ Μάρσαλ – ο βαθύπλουτος «πετρελαιάς» την είχε δει να χορεύει σε strip show, ξετρελάθηκε (ή ξεμωράθηκε) και για μια 4ετία της ζητούσε συνεχώς να τον παντρευτεί μέχρι που το είπε το ναι. Την ανακήρυξαν τότε Νο1 προικοθήρα της Αμερικής.
Υπήρχε εννοείται «πάτημα». Είχαν 63 ολόκληρα χρόνια διαφορά… Έγιναν σύζυγοι στις 27 Ιουνίου του 1994. Με 11 καλεσμένους, όλους από την πλευρά της νύφης. Ο γαμπρός φορούσε ένα άσπρο σμόκιν καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. 89 ετών και ανήμπορος να σηκωθεί, ήδη σοβαρά άρρωστος. Με το που ολοκληρώθηκε η τελετή, η Άννα του έδωσε ένα φιλί στο κεφάλι. Την επομένη έφυγε για διακοπές μαζί με τον ψηλό και μυώδη σωματοφύλακα της. Στην Ελλάδα, παρεμπιπτόντως…
403 μέρες μετά την τελετή, ο Τζέι Χάουαρντ Μάρσαλ, πέθανε. Έζησαν ελάχιστα μαζί, αφού εντωμεταξύ ο γιος του, είχε πετύχει, με ασφαλιστικά μέτρα, να κρατάει μακριά την Άννα από το σπίτι. Στην κηδεία, εκείνη φώναξε τα κανάλια, φιλούσε το τεφροδοχείο, έλεγε πόσο αγάπησε τον μακαρίτη. Τα πάντα γι’ αυτήν ήταν ένα σόου. Πάντως από την περιουσία του Χάουαρντ δεν μπόρεσε τελικά να πάρει τίποτα, έχασε στα δικαστήρια μετά από πολύχρονη και πολύκροτη νομική διαμάχη. Είχε, βέβαια, νωρίτερα προλάβει να πάρει αρκετά…
Γέννησε μια κόρη, έχασε ένα γιο, η Άννα Νικόλ Σμιθ έχασε τελικά και τον εαυτό της
Η δημοσιότητά της όλο μεγάλωνε. Ο κόσμος διψούσε να μάθει τι έκανε, πώς και γιατί. Η Νικόλ Σμιθ τρελαινόταν για τη δημοσιότητα, της άρεσε που όλοι ασχολούνταν μαζί της, αυτό ήθελε. Ως και ριάλιτι σόου έκανε τη ζωή της, το «The Anna Nicole Show» (2002-04).
Το Σεπτέμβρη του 2006 γέννησε την κόρη (Ντάνιελιν) που τόσο ήθελε. Ο 20χρονος γιος της, Ντάνιελ πήγε να την επισκεφτεί στο μαιευτήριο. Ενώ ήταν δίπλα της, κατέρρευσε ξαφνικά και πέθανε. Είχε πάρει ένα φονικό συνδυασμό ηρεμιστικών με παυσίπονη μεθαδόνη. Δεν θα ξεπερνούσε ποτέ το χαμό του, ειδικά καθώς λέγεται πως ο Ντάνιελ προμηθεύτηκε τη μεθαδόνη από το φαρμακείο της μητέρας του. Λίγους μήνες μετά, το Φεβρουάριο του 2007, ήταν η σειρά της να φύγει από τη ζωή από υπερβολική δόση συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Τυχαία ή προμελετημένα; Σίγουρα, μυστηριωδώς.
Για την πατρότητα της Ντάνιελιν ερίζανε τρεις άνδρες, κυνηγώντας (και) τα λεφτά που θα κληρονομούσε η μικρή. Ο δικηγόρος και για χρόνια εραστής της, Χάουαρντ Στερν. Ο φωτογράφος Λάρι Μπίρκχεντ. Και ένας σωματοφύλακας της. Τελικά, μέσω DNA τεστ αποδείχτηκε πως ο πραγματικός πατέρας ήταν ο Μπίρκχεντ. Η Άννα Νικόλ Σμιθ δεν έζησε ποτέ για να τη δει να μεγαλώνει. Έχασε το γιο της σε μια στιγμή που θεωρητικά είχε βρει την ευτυχία και κοιτούσε ανανεωμένη μπροστά. Δεν ήταν ζωή που άξιζε, κανείς δεν (μπορεί να) αξίζει τέτοιο κακό. Αλλά αν το δούμε σφαιρικά, ήταν η ζωή που σχεδίασε. Με τους δικούς της όρους, με τα δικά της θέλω.
* Φωτογραφία: Getty Images
