Η βόλτα από το Instagram του Anthony Hopkins είναι μια πραγματική απόλαυση. Πρώτον, διότι ο 86χρονος Hopkins έχει Instagram και είναι και απόλυτα ενεργός. Δεύτερον, διότι οι πάνω από 4 εκατομμύρια ακόλουθοί του, μπορούν να τον απολαμβάνουν να χορεύει, να γελάει, να περπατάει, να λέει αστεία και να ρουφάει τη ζωή μέχρι το μεδούλι. 86 αλλά κοτσονάτος.
«Υπερήλικας», αλλά αποφασισμένος να ζήσει όσο πιο καλά μπορεί, για όσα χρόνια έχει ακόμα μπροστά του. Και πάνω απ’ όλα ένας συ-γκλο-νι-στι-κός ηθοποιός, με ερμηνείες που έχουν σημαδέψει, έχουν κυριολεκτικά καθορίσει τον κινηματογράφο.
Ο Ουαλός που έγινε «Sir» και Αμερικανός πολίτης
Ο Anthony Hopkins γεννήθηκε στην Ουαλία την τελευταία μέρα του 1937. Μοναχικό και δυσλεκτικό παιδί, παιδί φούρναρη, αποφάσισε ότι η Τέχνη ήταν ένας καλός τρόπος να εκφράσει όσα είχε μέσα του και κάπως έτσι ζωγράφιζε και έπαιζε πιάνο. Μια γνωριμία με τον Richard Burton, όταν ο Hopkins ήταν 15 ετών, του άνοιξε μπροστά του την πόρτα της υποκριτικής και το 1965. Μετά από μερικά χρόνια σε διάφορους θιάσους, τον ξεχώρισε ο Sir Lawrence Olivier, τον προσκάλεσε στο Βασιλικό Εθνικό Θέατρο – μάλιστα o Hopkins χρειάστηκε να αντικαταστήσει τον Olivier, όταν εκείνος χρειάστηκε να μπει στο νοσοκομείο λόγω σκωληκοειδίτιδας, στο έργο «The Dance of Death» του Strindberg.
Όπως έγραψε πολλά χρόνια μετά στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Εξομολογήσεις ενός Ηθοποιού» ο Olivier, «ένας πολλά υποσχόμενος νεαρός ηθοποιός στο θίασο που ονομαζόταν Anthony Hopkins με αντικαθιστούσε και διεκπεραίωσε το ρόλο του Έντγκαρ σαν γάτος με ένα ποντίκι ανάμεσα στα δόντια».
Το 1967 «γνωρίστηκε» με την τηλεόραση και έναν χρόνο αργότερα με τον κινηματογράφο στην ταινία «Το Λιοντάρι του Χειμώνα», όπου υποδύθηκε το Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, στο πλάι των Peter O’ Toole, Kathrine Hepburn και του Timothy Dalton. Από κει και πέρα, γράφει πραγματικά ιστορία: «Άνθρωπος Ελέφαντας», «Οθέλλος», «Η Ανταρσία του Μπάουντι», «Μεγάλες Προσδοκίες», «Ώρες Αγωνίας» και «Σιωπή των Αμνών» το 1990. Μια στάση εδώ, για να αποθεώσουμε μια ερμηνεία μόλις 16 λεπτών, που του χάρισε περήφανα και δίκαια το Όσκαρ, στη συγκλονιστική του παρουσία ως Δρ. Χάνιμπαλ Λέκτερ, ο πιο τρομακτικά συμπαθής και συμπαθητικά τρομακτικός κανίβαλος που είδαμε ποτέ.
Στη συνέχεια «Τσάπλιν», «Δράκουλας», «Τα Απομεινάρια μιας Μέρας». «Θρύλοι του Πάθους», «Νίξον», «Αμιστάντ», «Η Μάσκα του Ζορό», «Συνάντησε τον Τζο Μπλακ», «Χάνιμπαλ», «Red Dragon», «Αλέξανδρος», «Όλοι οι Άνθρωποι του Βασιλιά», «Ο Λυκάνθρωπος», «Θα Συναντήσεις έναν Ψηλό, Μελαχρινό Άντρα», «Χίτσκοκ», «Thor», «Νώε», «Οι Δύο Πάπες», «Ο Πατέρας», «Ο Βιρουόζος»…
Ενεργός, ενεργότατος όλα αυτά τα χρόνια. Ακμαίος. Ακούραστος. Ποτέ του «βαριεστημένος» ή «διεκπεραιωτικός». Πάντα με αυτά τα εκφραστικά, υπέροχα μάτια και τη φωνή που σχεδόν σε υπνωτίζει, o Anthony Hopkins είναι ένας ηθοποιός μιας «σχολής», μιας παιδείας και μιας ευγένειας που δεν υπάρχει πια στον κινηματογράφο.
Ο Anthony Hopkins έγινε «Sir» το 1993 και επίτιμο μέλος του Πανεπιστημίου της Ουαλίας το 1996. Πέρα από το Όσκαρ για τη «Σιωπή των Αμνών» το 1990, πήρε ακόμα ένα για την ερμηνεία του στην ταινία «Ο Πατέρας» το 2021, ενώ έχει προταθεί για το Χρυσό Αγαλματίδιο ακόμα τέσσερις φορές. Έχει επίσης στην τροπαιοθήκη του αμέτρητα Bafta, ΕΜΜΥ, Critic’s Choice Awards, Χρυσή Σφαίρα και άλλα πολλά.
Ο Anthony πίσω από τον Σερ Hopkins
Ο Anthony Hopkins έχει παντρευτεί τρεις φορές κι έχει μια κόρη από τον πρώτο του γάμο, την Abigail, με την οποία δεν έχει σχεδόν καθόλου σχέσεις. Έχει έντονη φιλανθρωπική δράση και έντονες οικολογικές ανησυχίες. Ήταν αλκοολικός για πολλά χρόνια, αλλά κατάφερε να παραμένει νηφάλιος από το 1975.
Για να γιορτάσει τα 47 χρόνια νηφαλιότητάς του, μοιράστηκε με όλο τον κόσμο ένα υπέροχο βίντεο στα social media, το οποίο ενθαρρύνει τους άλλους να «συνεχίσουν να αγωνίζονται» και να είναι δυνατοί. «Είμαι αλκοολικός, που έχει αναρρώσει και για εσάς εκεί έξω, να ξέρετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν… Να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας, να είστε περήφανοι για τη ζωή σας».
Παρότι o Hopkins έχει υπηρετήσει τις μεγαλειώδεις παραγωγές της Marvel, ως ο πατέρας του «Thor», δεν πιστεύει καθόλου σε αυτό το είδος του κινηματογράφου: «Είναι άσκοπη η υποκριτική, όταν οι ηθοποιοί τοποθετούνται μπροστά σε μια πράσινη οθόνη. Μου έβαλαν μια πανοπλία, μου έφτιαξαν το μούσι και μου είπαν “κάτσε στον θρόνο και φώναξε λίγο”. Αν κάθεσαι μπροστά σε μια πράσινη οθόνη, είναι άσκοπο να το κάνεις», είπε για την εμπειρία του αυτή. Θα είχε παρατήσει αυτού του τύπου τις ταινίες, αλλά ο σκηνοθέτης του «Thor», Sir Kenneth Branagh, ήταν εκείνος που τον έπεισε να συνεχίσει.
Τώρα ετοιμάζεται να υποδυθεί τον Sigmund Freud, στην ταινία «Η Τελευταία Συνεδρία του Φρόιντ».
Μπορεί να τον πετύχεις να κάνει βόλτες στη Ρώμη ή να πίνει καφέ με το Roger Federer. Να στέλνει τις ευχές του για τα Χριστούγεννα υπό τους ήχους του «Dance me to the end of love». Να χορεύει το «Ζορμπά» στο Instagram, να χορεύει τη μια με χαβανέζικο πουκάμισο και την άλλη υπό τους ήχους του «Drake» στο Tik – Tok. Ή μπορεί απλά να κάθεται σπίτι του και να παίζει πιάνο με ακροάτρια τη γάτα του.
Διότι ο Σερ Hopkins, ο κύριος Anthony, είναι ένας ωραίος τύπος, ο παππούς που θα θέλαμε όλοι να έχουμε και να μας λέει ιστορίες – άσχετα αν ο ίδιος δεν ένιωσε ποτέ έντονα την «ανάγκη της πατρότητας»…
