Περιεχόμενα

  1. Ήξερε τι θα συμβεί, δεν ένιωσε όμως υποχρεωμένος να ακολουθήσει
  2. Η περίοδος ξεκούρασης για τον Γκάρφιλντ τελειώνει – Back to business
  3. Βγαίνοντας από τη ζώνη ασφαλείας, no more Mr. Nice Guy

Σπανίως ένας απόντας είναι τόσο «παρών» όσο ο Γουίλ Σμιθ κατά την πρόσφατη τελετή των Όσκαρ. Δεν το λες παράταιρο. Το χαστούκι του, πέρυσι, στον Κρις Ροκ, θα μείνει εσαεί να θυμίζει πως μια βραδιά ακόμα και τόσο καλά οργανωμένη, ακόμα και αυτού του είδους, είναι ευάλωτη στην τρέλα της στιγμής, στο απρόβλεπτο.

Ο Τζίμι Κίμελ ήταν αυτός που κλήθηκε να κάνει την παρουσίαση, να γίνει ο «οικοδεσπότης» μας. Δίχως να ‘ναι πρωτάρης, καθώς είχε κάνει με επιτυχία τη δουλειά το 2017 και το 2018 – δεν είχε ευθύνη στο περίφημο μπέρδεμα με το La La Land, που ανακηρύχθηκε κατά λάθος «Καλύτερη Ταινία», ενώ στην πραγματικότητα, είχε κερδίσει το Moonlight.

Το να σπάσει τον πάγο με χιούμορ είναι μες το job description. Κι αυτό έκανε καθόλη τη διάρκεια της τελετής, πετυχημένα κατά γενική ομολογία. Με punchlines που είχαν συχνά ως στόχο τον Σμιθ. Από νωρίς έδωσε τον τόνο. Στον εναρκτήριο μονόλογό του, αστειεύτηκε πως είχε στην αίθουσα δικούς του «σωματοφύλακες», ηθοποιούς ταυτισμένους με bad-ass ρόλους, επιφορτισμένους με το να τον προστατέψουν να μην την πάθει όπως ο προκάτοχός του.

Πρώτα έδειξε την Μισέλ Γέο (μετέπειτα νικήτρια του Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου), μετά τον Πέδρο Πασκάλ του The Last of Us και τέλος τον Άντριου Γκάρφιλντ. Το πήγαμε μέσω… Λαμίας, αλλά σε αυτόν θέλαμε να φτάσουμε.

Ήξερε τι θα συμβεί, δεν ένιωσε όμως υποχρεωμένος να ακολουθήσει

Η αστεία γκριμάτσα του όταν άκουσε το όνομά του από τον Κίμελ έγινε trend στα social media, τα οποία άλλωστε είναι γνωστό ποσό τον αγαπάνε και τον στηρίζουν, έχει τον διαδικτυακό τρόπο του. Ο κινηματογραφικός Spider-Man γνώριζε από πριν πως θα αναφερόταν το όνομά του, δεν πιάστηκε δηλαδή εξ απήνης, το ίδιο ίσχυε και για τους Γέο και Πασκάλ.

Απλώς σε αντίθεση με τους δυο συναδέλφους του που έπαιξαν το κομμάτι τους κι ενώ θεωρητικά έπρεπε κι αυτός να κινηθεί στη γραμμή του κάπου ανάμεσα σε cool με «σκληρό» κάνοντας κάτι από «άνθρωπο-αράχνη», ο Γκάρφιλντ δεν θεώρησε πως έπρεπε να υπακούσει στο σενάριο.

Κάποιοι, είπαν, πως το έκανε από σεβασμό σημερινό ήρωα του franchise, Τομ Χόλαντ. Μπορεί ναι, μπορεί όχι, μικρή σημασία έχει. Αυτό που μετράει είναι πως ακόμα και σε μια τέτοια ανύποπτη στιγμή κατάφερε να ξεχωρίσει, να κάνει τη διαφορά. Συνοψίζοντας με μια κίνηση το λόγο που είναι ένας από τους πιο περιζήτητους ηθοποιούς

Μην ξεχνάμε άλλωστε πως πέρυσι ήταν υποψήφιος για Α’ ανδρικού, για το «Tick…Tick…Boom!» του Netflix, το ότι δεν πήρε τελικά το χρυσό αγαλματίδιο δεν αφαιρεί τίποτα από την αξία της εκπληκτικής ερμηνείας του, έκανε ακόμα και ανθρώπους που σιχαίνονται τα μιούζικαλ, να απολαύσουν κάθε λεπτό.

Η περίοδος ξεκούρασης για τον Γκάρφιλντ τελειώνει – Back to business

Ήταν πάντως μια απαιτητική περίοδος όλη η προηγούμενη που τον έκανε να φθαρεί λίγο και να νιώσει πως χρειάζεται να κατεβάσει ρυθμούς. «Θα ξεκουραστώ για λίγο. Πρέπει να επαναπροσδιορίσω και να ξανασκεφτώ τι θέλω να κάνω στη συνέχεια και ποιος θέλω να είμαι. Να είμαι απλός άνθρωπος για λίγο», είπε πέρυσι ο Γκάρφιλντ και όντως «εξαφανίστηκε».

Πήραμε μια «τζούρα» παρουσίας του μόνο στην τηλεόραση, είχε κάνει από πιο πριν τα γυρίσματα και τον είδαμε έτσι στο δράμα μυστηρίου «Under the Banner of Heaven» του FX (διαθέσιμο στο Disney+), που του χάρισε και υποψηφιότητα για Emmy. Αναμένουμε να τον δούμε στη μίνι σειρά του Ντέιβιντ Λιτς, «Hot Air», στην οποία θα υποδυθεί έναν εκκεντρικό επιχειρηματία.

Καθότι, ναι, φόρτισε τις μπαταρίες του και πλέον, ώριμος 40άρης, είναι φουλ έτοιμος για την επιστροφή. Κινηματογραφικά ομιλώντας, θα είναι αυτό άραγε μια κάποια συνέχεια του «Spiderman»; Συζητείται, δεν έχει όμως στανταριστεί. Θα είναι άραγε στο «Φράνκεσταϊν» που ετοιμάζει ο Γκιγέρμε ντελ Τόρο όπως ακούγεται έντονα; Ή θα συμπρωταγωνιστήσει με την Φλόρενς Πιου με την οποία ανέβηκαν μαζί on stage για να δώσουν ένα βραβείο στην πρόσφατη τελετή των Όσκαρ, στην επερχόμενη ρομαντική ταινία «We Live in Time»;

Βγαίνοντας από τη ζώνη ασφαλείας, no more Mr. Nice Guy

Ό,τι και να ‘ναι, ο Γκάρφιλντ θα το κάνει δεδομένα με τον τρόπο του, χωρίς επιπλέον πίεση. Δεν έφτασε ως εδώ με ευκολίες. Δεν του χαρίστηκε το παραμικρό, στα πρώτα του βήματα τον είχαν κατατάξει στους «δεύτερους». Έκλεισε τα αυτιά, συγκεντρώθηκε στη δουλειά του και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει απόλυτα.

Από τότε που υποδύθηκε τον Εντουάρντο Σάβεριν στο The Social Network το 2010 δεν κοίταξε ξανά πίσω. Oι τρεις ταινίες ως Spider-Man τον έκαναν παντού διάσημο, αν και η ερμηνεία του στο «Αντιρρησίας Συνείδησης» του Μελ Γκίμπσον και στη «Σιωπή» του Μάρτιν Σκορσέζε τον εξύψωσαν και στα μάτια των κριτικών, για την πρώτη ταινία ήταν υποψήφιος, και τότε, για Όσκαρ α’ ανδρικού.

Δεν του αρέσει να παγιδεύεται σε στερεότυπα, θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα, να βγει έξω από τη ζώνη ασφάλειας του. Ο Τομ Χανκς είναι ένας από τους αγαπημένους του ηθοποιούς, αλλά σε αντίθεση με τον… συμπατριώτη μας από την Πάρο θα ήθελε να δοκιμαστεί και σε ρόλους που θα τσαλακώσουν το image του «καλύτερου παιδιού» που τον ακολουθεί.

Λέτε η αθώα φαινομενικά γκριμάτσα στα Όσκαρ να είναι το πρώτο μικρό βήμα προς την κατεύθυνση του «θα κάνω ό,τι μου αρέσει όπως μου αρέσει»; Ένα ταξίδι προς το απρόβλεπτο; Θα ‘ταν σίγουρα ωραίο, σημειολογικά και πρακτικά.

Γκάρφιλντ