Ντένζελ Ουάσιγκτον: 5 πράγματα που ίσως δεν ήξερες για τον πιο φρέσκο old school σταρ του Χόλιγουντ

Ένα κάποιο σοκ το παθαίνεις όταν τα βάζεις κάτω και συνειδητοποιείς, απλά μαθηματικά είναι, πως ο Ντένζελ Ουάσιγκτον είναι 68 ετών. Σαν άλλος Τομ Κρουζ (61 ετών αυτός) ουδόλως του φαίνεται πως είναι τόσο. Και δεν εξαντλείται εκεί η αναφορά στον κύριο Mission Impossible. Οι δυο τους, αρκετά περισσότερο ο Κρουζ πια, εκπροσωπούν ένα είδος που πρακτικά εξαφανίζεται στο Χόλιγουντ: Αυτό του ηθοποιού-σταρ που μπορεί να πάρει μια ταινία όλη πάνω του.

Είναι, επίσης, πολυπράγμων ο Ντένζελ Ουάσιγκτον. Δουλευταράς και ανεξάντλητος. Από το 1989 κι ύστερα, πρωταγωνιστεί σχεδόν σε 1 ταινία ανά χρόνο κατά μέσο όρο, συχνά και 2. Και η συντριπτική πλειονότητα αυτών των ταινιών ήταν (πολύ) καλές, πετυχημένες. Με άλλα λόγια, διατηρεί ανέπαφο το μαγνητισμό που το όνομα και η φήμη του έχουν χτίσει. Κάτι προφανώς κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση ή μικρό πράγμα.

Οι σταρ δεν χρειάζεται να παίζουν πάντα σούπερ ήρωες. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη τους για να παίξουν εμάς. Τους απλούς ανθρώπους δηλαδή. Θέλουν επίσης χρόνο. Αυτό εντούτοις γίνεται πολυτέλεια στην εποχή του TikTok, της ασύλληπτης ταχύτητας στην κατανάλωση και στο «πάμε παρακάτω, στο επόμενο κεφάλαιο».

Εκεί πάντως ίσως την πάτησε και ο Ντένζελ Ουάσιγκτον. Το Equalizer 3: Το Τελευταίο Κεφάλαιο έρχεται να ολοκληρώσει μάλλον άδοξα την πορεία του ως Ρόμπερτ ΜακΚολ. Δεν χρειαζόταν, λέμε εμείς, να τελειώσει έτσι αυτή η γενικώς αρκετά καλή σειρά ταινιών.

Ο 68χρονος ηθοποιός, προς υπεράσπισή του και δίχως ίχνος έκπληξης, το παλεύει όσο γίνεται, φέρει άρτια εις πέρας το δικό του μέρος. Αλλά δεν μπορεί να σώσει μόνος του ένα μέτριο συνολικά φιλμ – μπορείτε βέβαια πάντα να πάτε να το δείτε για να διαμορφώσετε δική σας άποψη, βγήκε στις αίθουσες την Πέμπτη (31/8). Θα περάσει καιρός άλλωστε για να εμφανιστεί ο Μονομάχος part 2 και να δούμε τον Ντένζελ σε κάτι που σημειώνουμε ήδη ως άχαστο.

Μία ή άλλη, ο Ουάσιγκτον ουδέποτε φοβήθηκε τα ρίσκα. Είναι πάντα «μέσα σε όλα». Με μια εντυπωσιακή ενέργεια, απαράμιλλη θέληση. Ένας σταρ παλιάς κοπής που όμως δεν δείχνει κατ’ ελάχιστο ξεπερασμένος. Και ένας άνθρωπος για τον οποίο ενδιαφέρεσαι πάντα να μάθεις πράγματα. Όπως τα 5 που σας παρουσιάζουμε παρακάτω. Όχι και τόσο γνωστά εκτός κι αν ανήκετε στους ορκισμένους φαν του – και μπράβο σας!

Ντένζελ Ουάσιγκτον: 5 πράγματα που ίσως δεν ήξερες γι’ αυτόν

Το 13άρι που έχει «πιάσει» ως αστυνομικός

Έχει υποδυθεί 13 φορές στην καριέρα του τον αστυνομικό – δεν είναι μόνο το Training Day. Παίζε-παίζε και συνομιλώντας με «ανθρώπους του νόμου» για να μπει στο ρόλο, ανέπτυξε μια οικειότητα με τη στολή, με το θεσμό.

«Έχουν τον απόλυτο σεβασμό μου για την πολύ δύσκολη δουλειά που κάνουν, για το πώς ρισκάρουν τη ζωή τους για το κοινωνικό σύνολο», έχει πει. Ένας από τους καλύτερους φίλους του άλλωστε, είναι αρχιφύλακας. Λέγεται Τζέιμς Κρεγκ και γνωρίστηκαν ακριβώς όταν ο Ντένζελ χρειάστηκε συμβουλές για το πώς να παίξει σωστά και καλά τον «μπάτσο».

Ο θάνατος που τον σημάδεψε και τον έκανε να δει τα πράγματα αλλιώς

Μπορεί να μην του φαίνεται τόσο, αλλά εννοείται η σκληρή αλήθεια είναι πως έχει μεγαλώσει. Το αποδέχεται, το αγκαλιάζει ως κάτι φυσικό. Αυτό δεν σημαίνει και πως δεν τον αναστατώνει.

Το «μετά» τον απασχολεί ακόμα περισσότερο μετά το θάνατο της μητέρας του, Λένις σε ηλικία 97 ετών το 2021. Λίγο πριν εκείνη «φύγει», πλήρης ημερών, της υποσχέθηκε πως θα κάνει τα πάντα για να τιμήσει αυτήν και το Θεό για το υπόλοιπο της δικής του ζωής.

Μαζί να αφήσει ένα αποτύπωμα υστεροφημίας που θα ξεπερνάει το ατομικό. Γι’ αυτό και τον ενδιαφέρει πια περισσότερο η σκηνοθεσία επειδή «με νοιάζει περισσότερο πλέον να βοηθάω άλλους» όπως ο ίδιος το έχει θέσει.

Η οικογένεια πάνω από όλα και η βαθιά πίστη στο Θεό

Κόντρα στα όσα συνηθίζονται στον γεμάτο πειρασμό κόσμο της show biz, κόντρα στον πόθο που αναντίρρητα προξένησε σε πολλές ο ψηφισμένος ως πιο σέξι άνδρας στον πλανήτη το 1996, ο Ντένζελ Ουάσιγκτον είναι παντρεμένος με την ίδια γυναίκα από το 1983, την Πολέτα Πίρσον.

Βασικά το θέσαμε πεζά, συμπαθάτε μας. Ο ένας γεννήθηκε για τον άλλον. Η οικογένειά τους είναι 6μελής, 4 παιδιά έφτιαξαν ένα καρέ χαράς. Τα 2, Τζον Ντέιβιντ και Ολίβια ασχολούνται επίσης με την ηθοποιία, ενώ στο χώρο κινούνται και τα δίδυμα της φαμίλιας, ο Μάλκολμ είναι σκηνοθέτης-παραγωγός και η Κάτια, επίσης παραγωγός.

«Δεν θα ήμουν ζωντανός χωρίς την Πολέτα. Σε αυτήν χρωστάω τα πάντα, και κυρίως ότι έχω μια υπέροχη οικογένεια. Θυσίασε την καριέρα της ως πιανίστας για να μεγαλώσει τα παιδιά μας», έχει πει ο Ντένζελ, που παρεμπιπτόντως έκανε 3 προτάσεις γάμου μέχρι να ακούσει το «ναι» από την καλή του. Κι ας διαφωνούν σχετικά με το πότε ήταν η 1^η φορά που είδαν ο ένας τον άλλον. Προς υπεράσπισή τους, έχει περάσει καιρός…

Είναι, επίσης, πιστός Πεντηκοστιανός Χριστιανός ένα θρήσκευμα με ιδιαίτερο έρεισμα σε Αφρο-Αμερικανούς, παρεμπιπτόντως αυτό μάλλον βρήκε τρόπο να το περάσει και στο σενάριο του Equalizer 3, βρίθει από θρησκευτικές αναφορές. Κάποια στιγμή μάλιστα είχε σκεφτεί να γίνει και πάστορας, είναι άλλωστε «παπαδοπαίδι».

Το διαζύγιο πάντως των γονιών του πήγε να τον ρίξει στο στραβό το δρόμο. Αλλά όταν είδε δύο φίλους του να μπαίνουν φυλακή για ένοπλη ληστεία, κατάλαβε πως είχε μπει σε ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι από το οποίο έπρεπε να βγει αμέσως. Πού να φανταζόταν τότε πως μελλοντικά θα ταυτιζόταν με το ρόλο του αστυνομικού…

Τον έσωσε οριστικά η παρέμβαση της μητέρας του, που τον έστειλε σε στρατιωτική σχολή. Αργότερα, στο Πανεπιστήμιο, ο Ντένζελ Ουάσιγκτον ανακάλυψε την ηθοποιία. «Βρήκα πού πραγματικά άνηκα. Νομίζω πως αυτή ήταν η μοίρα μου». O πρώτος του ρόλος ήταν σε μια τηλεταινία, ονόματι Wilma. Εκεί γνώρισε και τη μετέπειτα σύζυγό του.

Η αδικία διαρκείας και η δικιά του κακή στιγμή στα Όσκαρ

Η καλύτερη συμβουλή που πήρε ποτέ στη δουλειά ήταν όταν ξεκινούσε, από τον θρυλικό Σίντνεϊ Πουατιέ. «Οι πρώτες 3-4 ταινίες σου θα καθορίσουν πώς θα σε αντιμετωπίζουν στο υπόλοιπο της καριέρας σου. Διάλεξε με σύνεση, ακολούθα το ένστικτο σου και περίμενε αν μπορείς», του είπε ο 1^ος μαύρος ηθοποιός που βραβεύτηκε με Όσκαρ Α’ Ανδρικού.

Ο Ντένζελ Ουάσιγκτον ακολούθησε πιστά τη συμβουλή του μέντορά του και έγινε ο 2^ος στη σχετική λίστα – νωρίτερα (1990) είχε πάρει και β’ ανδρικού με το Trip In Glory. Βραβεύτηκε για το Training Day (2002), αποκαθιστώντας έτσι την αδικία που είχε βιώσει νωρίτερα, μην κερδίζοντας το Χρυσό αγαλματίδιο για τις «ερμηνειάρες» που κατέθεσε στα Malcolm X και The Hurricane.

Όσο καλοπροαίρετος και να είναι κανείς, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί πως έχασε την ευκαιρία για περισσότερα Όσκαρ λόγω του χρώματος του δέρματός του, παγιδευμένος σε ένα σύστημα που λειτουργούσε, ειδικά πιο παλιά, με φουλ ρατσιστικά κριτήρια.

Να πούμε απλώς πως από το θρίαμβο του κι ύστερα, βρέθηκε ακόμα 3 φορές υποψήφιος για το α’ ανδρικού. Δεν κέρδισε ποτέ ξανά. Πάντως είχε και μια άτυχη στιγμή σε τελετή Όσκαρ. Όταν προσπάθησε να δικαιολογήσει τον Γουίλ Σμιθ για την περίφημη σφαλιάρα του στον Κρις Ροκ ρίχνοντας το φταίξιμο στον… διάβολο.

Ο συντηρητικός εαυτός του και η μόνη αμαρτία που υποκύπτει μετά χαράς

Ήταν πάντα μαζεμένος, συντηρητικός και διόλου άνετος με το γυμνό. Αρνήθηκε κάποτε να βγάλει «με σέξι τρόπο» την μπλούζα του όπως του είχε ζητήσει να κάνει σε μια ταινία ο Σπάικ Λι. Είπε επίσης «όχι» στο να φιλήσει την Τζούλια Ρόμπερτς στο The Pelican Brief επειδή δεν ήθελε να αναστατώσει, με την κακή έννοια, το βασικό του κοινό, που τότε ήταν κατά βάση μαύρες γυναίκες.

Όταν αργότερα φίλησε τη Μίλα Γιόβοβιτς στο He Got Game (1998), φάνηκε από τις αντιδράσεις πως είχε δίκιο να είναι επιφυλακτικός, άκουσε πολλά τότε αφού οι… γκρούπις του τον ταύτισαν με ένα αδιόρατο συλλογικό «κέρατο»!

Σε αφιέρωμά τους, το 2020, οι New York Times τον ανέδειξαν 1^ο στη λίστα τους με τους καλύτερους, μέχρι τότε, ηθοποιούς του αιώνα. «Εκτός συναγωνισμού, χωρίς αμφιβολία. Ένας τιτάνας της οθόνης, που είναι επίσης λεπτός και ευαίσθητος τεχνίτης, με old school εκπαίδευση και λαμπρή σκηνική σταρ παρουσία. Μπορεί να παίξει τα πάντα. Και είναι επίσης ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς στο να παίζει κανονικούς, απλούς ανθρώπους. Ποτέ δεν κουράζεσαι να τον βλέπεις να παίζει».

Φανταζόμαστε θα απόλαυσε να διαβάζει την αναγνώριση αυτή. Τρώγοντας ενδεχομένως λίγο παγωτό Häagen-Dazs, το αγαπημένο του είναι με γεύση butter pecan. Η μόνη αμαρτία που υποκύπτει μετά χαράς, η μεγάλη του αδυναμία.