Ο έρωτας είναι ό,τι σημαντικότερο στη ζωή μας… Η Ευσταθία Λαγιόκαπα πρωταγωνιστεί αυτό το διάστημα ίσως στην πιο επίκαιρη ερωτική κωμωδία, την παράσταση Match, μιας και ο έρωτας στην εποχή μας μπλέκεται σε αλγόριθμους και dating apps. Άλλωστε το προδίδει και ο τίτλος, καθώς «match» στη γλώσσα των dating apps γίνεται όταν βρίσκεις το ταίρι σου…
Η Ελ που υποδύεται η Ευσταθία Λαγιόκαπα θα περάσει πολλά μέχρι να φτάσει στο δικό της… ταίρι. Όχι, δεν θα δώσουμε σπόιλερ, γιατί πρόκειται για μία πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση και δεν θέλουμε να χαλάσουμε το σασπένς… Θα μιλήσουμε όμως με την πρωταγωνίστρια για τον έρωτα στην εποχή της Τεχνολογίας…
Μία συζήτηση ανάμεσα σε δύο διαφορετικές γενιές: τη γενιά του «Σε πήρε τηλ;» και τη γενιά του «Σου έστειλε;»…
Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την παράσταση Match… Ασχολείται με την χρήση των dating apps…
«Η παράσταση Match είναι μια σκληρή κωμωδία, που έχει ως κύριο θέμα τον έρωτα στην σύγχρονη εποχή. Το κείμενο, που γράφει και σκηνοθετεί η Δανάη Λιοδάκη, θέτει προβληματισμούς γύρω από την φύση του έρωτα και τις διαδικασίες του και διερωτάται πάνω σε θέματα, όπως είναι η χρήση των dating apps.
Πόσο μπορούν τα dating apps να προάγουν τον έρωτα σε μια εποχή, που φαίνεται να δυσκολευόμαστε να “βρεθούμε” πραγματικά και πώς θέτουν τον έρωτα ως ένα προϊόν προς κατανάλωση;
Σε όλα αυτά προσπαθούν να απαντήσουν και οι ήρωες του έργου, η ΕΛ, η Αλίκη και ο Λεό, μια παρέα νέων ανθρώπων στο χάσμα της εποχής του έρωτα, που ο ρομαντισμός μας φαίνεται λίγο παλιός και η τεχνολογία κάπως ισοπεδωτική, και αποφασίζουν να συνδυάσουν τον ρομαντισμό με την τεχνολογία φτιάχνοντας ένα νέο dating app, για ρομαντικούς».
Το έργο είναι εξαιρετικά επίκαιρο στην εποχή που η Τεχνολογία ορίζει πλέον και τον έρωτα. Γιατί επέλεξες η ίδια να συμμετάσχεις στη συγκεκριμένη παράσταση;
«Τη συγκεκριμένη παράσταση την έχουμε φτιάξει με την θεατρική ομάδα BPM, είναι το έργο που έγραψε η Δανάη μετά το “Αυτές που δεν προλάβατε” και ήμουν σίγουρη ότι θα είναι ένα έργο που θα με εκφράζει.
Διαβάζοντάς το την πρώτη φορά, δεν έπεσα έξω. Πραγματικά είναι ένα πολύ επίκαιρο κείμενο, που καταπιάνεται με θέματα που μας αφορούν στο σήμερα -συνεπώς, αφορούσε και εμένα την ίδια προσωπικά. Έτσι, ήταν μεγάλη μου χαρά να συμμετάσχω σε ένα τέτοιο έργο και να διερωτηθώ και εγώ για τα θέματα που θέτει, φέρνοντας τις ανησυχίες μου πάνω στην σκηνή».
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να παραμένεις ρομαντικός στην εποχή της Τεχνολογίας;
«Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο. Προσωπικά δεν τα καταφέρνω καλά με την Τεχνολογία, δεν έτυχε να φτιάξω ποτέ dating app και θεωρώ πως δεν είναι κάτι που με εκφράζει, γιατί από εμπειρίες φίλων καταλαβαίνω ότι χάνεται κάπως η μαγεία που κρύβουν το ραντεβού και η γνωριμία με έναν νέο άνθρωπο.
Αλλά η τεχνολογία και ο έρωτας πάνε χέρι χέρι πολλά χρόνια, πέραν των dating apps. Πιστεύω ότι ο έρωτας είναι απλός και όλη αυτή η πληροφορία της σύγχρονης εποχής τον περιπλέκει.
Οι αποστάσεις λόγω του τεχνολογικού κόσμου, στον οποίο έχει και ο έρωτας “φορμαριστεί”, είναι πολύ μεγαλύτερες, και συναισθηματικά μας φαίνεται καμιά φορά πιο εύκολο να εκφραστούμε μέσω μιας οθόνης, παρά από κοντά. Αυτό εμένα με έχει κάπως τρομοκρατήσει.
Έχουμε εκθέσει πια όλη μας τη ζωή στη δημόσια σφαίρα της Τεχνολογίας μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και θεωρώ ότι αυτό μας φθείρει και ολοένα μας απομακρύνει μεταξύ μας αλλά και από την ίδια μας την ψυχοσύνθεση.
Έτσι δυσκολεύομαι να καταλάβω και τι θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως ρομαντικό στην σύγχρονη εποχή. Πέρα από το σινεμά και την Τέχνη, μέσω των οποίων έχουμε πολλές ρομαντικές ιστορίες να αναφέρουμε, μάλλον ο ρομαντισμός της καθημερινής μας ζωής όλο και ισοπεδώνεται».
Μήπως όμως οι ίδιοι είμαστε τόσο απορροφημένοι σε τόσα πολλά που δεν μας αφήνουν χρόνο να ασχοληθούμε με το «μέσα» μας;
«Σίγουρα στην σύγχρονη εποχή μας απασχολούν πάρα πολλά πράγματα, οι ρυθμοί της καθημερινότητας δεν αφήνουν και πολύ χρόνο ελεύθερο και αν μας αφήσουν, με τι να πρώτο-ασχοληθούμε από τα “δικά μας”.
Ωστόσο, είμαστε στην εποχή που ο κεντρικός στόχος είναι η προσωπική ανέλιξη, ασχολούμαστε κατά κύριο λόγο με τον εαυτό μας, με την εμφάνισή μας, την εκπαίδευσή μας, την καριέρα μας, την ψυχική μας υγεία κτλ. Και πολύ καλά κάνουμε και στρεφόμαστε στην φροντίδα του εαυτού.
Έτσι, πιστεύω ότι είναι προτεραιότητα του σύγχρονου ανθρώπου να ασχοληθεί με το μέσα του, αλλά ίσως αυτό τελικά να μας οδηγεί να μην ασχολούμαστε με το “έξω μας” -εννοώντας τις ανθρώπινες σχέσεις και την πραγματική συντέλεση και διατήρησή τους, που θέλει χρόνο και προσπάθεια. Μοιάζουν πια οι σχέσεις μας να είναι συγκυριακές και πρόσκαιρες».
Ποια είναι η γνώμη σου για τα dating apps; Μπορείς ένας αλγόριθμος να μας βρει τον έρωτα;
«Έχω ακούσει πολλές ιστορίες με ραντεβού που έχουν πετύχει και έχουν οδηγήσει ακόμα και στον έρωτα μέσω dating app. Σίγουρα η χρήση τους εξυπηρετεί τη σύγχρονη εποχή και βοηθά στη μείωση της μοναξιάς, έστω και μέσω πρόσκαιρων συναντήσεων.
Ωστόσο, έχω ακούσει περισσότερες ιστορίες με αποτυχημένα ραντεβού. Πιστεύω ότι η χρήση τους στερεί λίγο από τον αυθορμητισμό και την μαγεία των ερωτικών συναντήσεων, κάνοντάς τες πιο άβολες και διεκπεραιωτικές».
Γιατί πιστεύεις ότι είναι τόσο διαδεδομένες αυτές οι εφαρμογές μεταξύ των νεότερων ανθρώπων;
«Οι νεότεροι άνθρωποι τα πάνε καλύτερα με την τεχνολογία και τα μέσα της έτσι και αλλιώς, άρα φαντάζομαι ότι είναι ένας λόγος που χρησιμοποιούν περισσότερο dating app.
Έπειτα μοιάζει να είναι και πιο απελευθερωμένη γενιά γύρω από το σεξ και τις ερωτικές συναντήσεις, δεν αντιμετωπίζουν αυτές τις εφαρμογές με ταμπού ή ως μέτρο απελπισίας, επομένως μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν ακομπλεξάριστα. Τέλος, αποτελούν την πλειονότητα στην αναζήτηση ερωτικών σχέσεων αλλά και του ίδιου του έρωτα».
Η Ελ χρησιμοποιεί, εσύ θα χρησιμοποιούσες dating apps;
«Εγώ, το ανέφερα και πριν, δεν έχει τύχει να χρησιμοποιήσω dating app, δεν νομίζω ότι θα μου ταίριαζε αυτός ο τρόπος συσχέτισης. Θα ταυτιστώ σε αυτό το κομμάτι με την Ελ, μου αρέσει να διατηρείται η μαγεία της συνάντησης».
Ποιος είναι τελικά ο κανόνας του φλερτ και πότε θεωρείται πετυχημένο;
«Δεν ξέρω αν υπάρχει κανόνας στο φλερτ. Σίγουρα το να είναι κανείς ο εαυτός του και να είμαστε ανοιχτοί και διαθέσιμοι να μπούμε στη διαδικασία να γνωρίσουμε έναν άλλο άνθρωπο, βοηθάει.
Θα έλεγα η χαλαρότητα και ο αυθορμητισμός. Είναι και το φλερτ ένα παιχνίδι, που αν το αντιμετωπίσουμε ως τέτοιο, ακόμα και αν χάσουμε, θα έχουμε περάσει καλά, θα έχουμε γνωρίσει λίγο καλύτερα τι μας ταιριάζει.
Δεν εννοώ, προφανώς, ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις σχέσεις σαν παιχνίδι αλλά κυρίως αναφέρομαι στην παιγνιώδη διάθεση και την ελαφρότητα που είχαμε ως παιδιά όταν αφηνόμασταν στο παιχνίδι, που μοιάζει πια να την έχουμε ξεχάσει. Ήταν πράγματι διασκεδαστικό και απελευθερωτικό, όπως το φλερτ. Κάτι τέτοιο θα όριζα και ως πετυχημένο».
Πώς το «Σε πήρε τηλ;» της επόμενης μέρας μίας γνωριμίας, έγινε «Σου έστειλε;»
«Πραγματικά δεν ξέρω, εγώ ανήκω στην γενιά του «μου έστειλε». Απο την εφηβεία είχαμε socials και η επικοινωνία μας ήταν κυρίως από εκεί. Φαντάζομαι ότι το μήνυμα είναι πιο εύκολο, πιο απρόσωπο, πιο μικρό βήμα θα το λέγαμε.
Αν κάποιος πάρει τηλέφωνο, είναι σαν να δηλώνει κάτι παραπάνω πια, καθώς το τηλέφωνο θεωρείται πιο ιδιωτικός και άμεσος τρόπος επικοινωνίας. Και πραγματικά, αναλογίζομαι με ποιους ανθρώπους επιδιώκουμε να έχουμε τακτική τηλεφωνική επικοινωνία -γονείς, σύντροφοι, κολλητές.
Η υπόλοιπη επικοινωνία μας πραγματοποιείται μέσω μηνυμάτων και κοινών συνομιλιών. Επομένως, το τηλέφωνο κρύβει μια οικειότητα, που μπορεί να μην θέλουμε να θέσουμε από την αρχή και δεν ξέρουμε αν θέλει να την δεχτεί και ο άλλος».
Μήπως το διαδίκτυο μας έκανε λίγο «τεμπέληδες» για το κυνήγι του έρωτα; Γιατί ερωτευόμαστε δύσκολα;
«Δεν πιστεύω ότι το διαδίκτυο μας έκανε τεμπέληδες όσον αφορά το κυνήγι του έρωτα, αφού πια οποιοσδήποτε μπορεί να στείλει ένα μήνυμα με μηδενικό κόστος έκθεσης. Νομίζω ερωτευόμαστε δύσκολα, γιατί δεν είμαστε διατεθειμένοι πλέον να ερωτευτούμε. Ο έρωτας θέλει διαθεσιμότητα, προσπάθεια, ελαστικούς μηχανισμούς.
Εμείς είμαστε οχυρωμένοι και όταν πια θέλουμε να ερωτευτούμε, δεν μας τραβάει τίποτα το ενδιαφέρον ή καταριόμαστε την κακή μας τύχη. Σίγουρα παίζει και η τύχη έναν ρόλο: να βρεις τον σωστό άνθρωπο την σωστή στιγμή, αλλά πιστεύω ότι ακόμα και αν γίνει αυτό, δειλιάζουμε μπροστά στον έρωτα, δεν ξέρουμε πια πώς να τον αντιμετωπίσουμε.
Μεγαλώνοντας η διαδικασία αυτή όλο και δυσκολεύει, πέραν του ότι τα στάνταρ μας αυξάνονται, η διαθεσιμότητά μας λιγοστεύει. Θεωρώ ότι πρέπει να αντισταθούμε και να υπερασπιστούμε τον έρωτα σε κόντρα των καιρών».
Ίσως απλώς έχουμε χαθεί στη μετάφραση και παρότι ερωτευόμαστε δεν ξέρουμε πώς να το εκφράσουμε στο πρόσωπο που μας το εμπνέει;
«Ο καθένας και η καθεμία από εμάς έχει τις δικές της δυσκολίες γύρω από τον έρωτα. Σίγουρα έχουμε απομακρυνθεί από το συναίσθημά μας και πολλές φορές είναι δύσκολο να το εκφράσουμε, αλλά εγώ πιστεύω ότι αυτό που μας δυσκολεύει περισσότερο ή τουλάχιστον δυσκολεύει εμένα, είναι να αναλάβουμε την ευθύνη αυτού του συναισθήματος».
Θα σταθώ κλείνοντας σε μία φράση από το θεατρικό έργο: «Αντιστάσου μαζί μας στην απομάγευση της ζωής! Αντιστάσου μαζί μας στο τέλος του έρωτα!». Πώς θα κάνουμε «αντίσταση» σε όσα μας εμποδίζουν να ερωτευτούμε;
«Είναι δύσκολη μια τέτοια αντίσταση. Νομίζω ότι χρειάζεται να κάνουμε ένα βήμα πίσω σε όλη αυτή την ταχύτητα και τις ατελείωτες επιλογές και να πάρουμε την ευθύνη του έρωτα, να τον υπερασπιστούμε όπως του αξίζει.
Σε μια κοινωνία που πάει κόντρα στον έρωτα, που ο ατομισμός είναι η μόνη λύση για ανέλιξη και δημιουργία και που οι επιλογές μας δεν μας κοστίζουν, αφού μπορούμε αν πάσα στιγμή να απεμπλακούμε από αυτές, οφείλουμε να βρούμε ένα τρόπο αντίστασης στο χάος αυτής της συγχώνευσης, χωρίς να χάσουμε τα κεκτημένα μας, αλλά κρατώντας την αυθεντικότητα του έρωτα ως μια πραγματική και ανεπανάληπτη σύνδεση».
*Η παράσταση Match παίζεται μέχρι τέλος Φεβρουαρίου στο θέατρο ΠΛΥΦΑ, Κορυτσάς 39.
