Ο Γιάννης Ιωαννίδης με το παλμαρέ του γεμάτο από τρόπαια και συγκινήσεις, άφησε την τελευταία του πνοή το μεσημέρι της Τετάρτης 4 Οκτωβρίου 2023.
Υπήρξε ένας από τους παράγοντες που έκαναν το μπάσκετ το αγαπημένο άθλημα των Ελλήνων. Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν εκείνος που με το τσαγανό του και την πίστη του επέβαλλε στους παίκτες του το Refuse to lose, ενώ ως τεχνικός παρακολουθούσε τις εξελίξεις παγκοσμίως και ήταν εκείνος που εφάρμοσε προοδευτικές θεωρίες σε άμυνα και επίθεση («δίδυμοι πύργοι», zone press – man to man).
Ήταν όμως και εκείνος που με τις ιδιορρυθμίες του και τον τρόπο που κοουτσάριζε ιντρίγκαρε τα πλήθη. Έγινε διάσημος για τις προκαταλήψεις του, για το βρισίδι στα time out, για τις διαμαρτυρίες στους διαιτητές…
Ακολουθούν κάποια από τα «στιγμιότυπα» που έφτιαξαν τον μύθο του:
Οι Προλήψεις του Γιάννη Ιωαννίδη
Αν οι νίκες και οι τίτλοι ήταν το σήμα κατατεθέν του, οι προλήψεις έγιναν η σφραγίδα του. Ένα θα ήταν το νικηφόρο σακάκι που θα φορούσε κατά τη διάρκεια της σεζόν και θα άλλαζε μόνο με σημαντική ήττα (είχε 4-5 ίδια καρό σακάκια). Οι θέσεις που θα κάθονταν οι παίκτες και το επιτελείο στο λεωφορείο συγκεκριμένες. Η απουσία του Νο. 13, ακόμη και στη φανέλα της ομάδας.
Με τον καιρό, οι ιστορίες γύρω από τις προλήψεις του Ιωαννίδη πέρασαν στη σφαίρα του αστικού μύθου, εκεί όπου η γραμμή ανάμεσα στην πραγματικότητα και το παραμύθι είναι πολύ λεπτή. Όντως πλήρωνε κάποιον να τρακάρει ελαφρά το λεωφορείο της ομάδας πριν από κάθε ματς με τον ΠΑΟΚ;
Είναι σίγουρο όμως πως απέδωσε την ήττα στο φάιναλ φορ της Γάνδης στο οικόσημο που είχε το ξενοδοχείο όπου διέμενε η αποστολή. Ποιο ήταν αυτό; Μια μαύρη γάτα. Λέγεται πως ο Ιωαννίδης έγινε έξαλλος όταν το συνειδητοποίησε.
Όταν πρόσφερε το σακάκι του
Ένα από τα στιγμιότυπα που θα μείνουν χαραγμένα ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη είναι ο τρόπος που ο Γιάννης Ιωαννίδης θέλησε να διαμαρτυρηθεί στους διαιτητές του αγώνα Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ. Έβγαλε το σακάκι του και το έδωσε στον Τσανίδη.
Το ιστορικό Όχι
Όταν ο Ιωαννίδης άφησε τον Άρη, ήταν ο αιώνιος εχθρός του, ο ΠΑΟΚ, που τον προσέγγισε πρώτος. Ο τότε πρόεδρος του «δικεφάλου» του έδινε λευκή επιταγή. Θα είχε ό, τι ήθελε! Η απάντηση του Ιωαννίδη δεν επιδεχόταν παρερμηνειών: «Στη Θεσσαλονίκη θα περπατάω με το κεφάλι ψηλά».
Η καραντίνα
Ο Δημήτρης Παπανικολάου θυμάται τις σκληρές εποχές της προετοιμασίας στον Ολυμπιακό, όταν ο Ιωαννίδης επέβαλλε -κυριολεκτικά- καραντίνα!
«Δεκαετία 90. Πρώτος μου προπονητής στον Ολυμπιακό ήταν ο Ιωαννίδης. Οι συνθήκες της καλοκαιρινής προετοιμασίας ήταν οι ακόλουθες. Ταξίδι σε 2 βουνά της Ιταλίας. Υπήρχαν μόνο τα ξενοδοχεία και τίποτα άλλο. Στο Τσιόκο άνοιγε μια καγκελόπορτα και έκλεινε πίσω. Μετά έβλεπες μόνο τη γιαγιά σερβιτόρα.
Παραμονή στο εξωτερικό συνολικά 35 ημέρες. Ίντερνετ όχι. Κινητό όχι. εφημερίδες όχι. Τηλεόραση ιταλική χωρίς μεταγλώττιση ή υπότιτλους. Μεσημέρι μακαρόνια σκέτα. Βράδυ φιλέτο στεγνό και για τις 35 ημέρες αυτό ήταν το φαγητό. Τα μίνι μπαρ άδειαζαν κατ’ εντολή και έμενε μόνο νερό.
Πρωινό ξύπνημα …μαραθώνιο …πριν ξημερώσει και τρέξιμο νηστικοί. Επιστροφή – πρωινό και βάρη. Μεσημεριανή ξεκούραση κοιτώντας το ταβάνι. Απόγευμα 3 ώρες με μπούλιγκ λεκτικό και σωματικό. Τηλέφωνο σταθερό με κάρτα μια φορά τη μέρα στην οικογένεια και στους φίλους το απέφευγα γιατί ήταν διακοπές και ζήλευα.
Υπό βροχή δεν άλλαζε το πρόγραμμα απλά βάζαμε αδιάβροχα τζάκετ. Η εντολή για να πλησιάσουμε τον γιατρό ήταν ότι θα πρέπει να είναι κάτι πολύ σοβαρό. Στην πρώτη συγκέντρωση έλεγε ακόμα και στον γιατρό της εθνικής Στέλιο Μαχαίρα που μπορεί να με επιβεβαιώσει να μην μας δίνει άδεια τραυματισμού ….
Μετά απο χρόνια γιατί τότε δεν πλησιαζόταν να του μιλήσεις μας είπε σας τα έκανα όλα αυτά γιατί μετά κάτω απο οποιαδήποτε δύσκολη συνθήκη που θα ερχόταν θα αντέχατε. Όμως σαν τώρα θυμάμαι και στην επιστροφή από το φινιστρίνι του αεροπλάνου να βλέπω το γαλάζιο της Ελλάδας και ακολουθούσε 1 ημέρα ρεπό».
Φωτογραφίες: Eurokinissi
