Την Ισμήνη Παπαβλασοπούλου, το ευρύ κοινό την γνώρισε καλύτερα μέσα από τον τελευταίο κύκλο του GNTM όμως, παράλληλα, είναι και από τις λίγες Ελληνίδες μοντέλα που κατάφεραν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Από όταν ανακοινώθηκε το όνομα της ως διαδόχου της Βίκυς Καγιά ξεκίνησαν οι συγκρίσεις, τα σχόλια και οι αμφισβητήσεις αναφορικά με την καριέρα της. Όπως ήταν φυσικό, η Ισμήνη άκουσε πολλά στα οποία όμως απέφευγε να απαντήσει.
Προσωπικά, την συνάντησα πρώτη φορά με αφορμή την φιλοζωική της δράση αλλά την γνώρισα καλύτερα ένα Σάββατο, στο κέντρο της Αθήνας, όπου βρεθήκαμε για την συνέντευξη. Αυτό που έχω να πω είναι πως απέχει από τα «ξινή» και «ψυχρή» που της αποδίδουν! Θα την χαρακτήριζα ήρεμη δύναμη, εργασιομανή και συνειδητοποιημένη, πράγμα σπάνιο για αυτό τον χώρο. Όσο για τα υπόλοιπα, απαντάει η ίδια..
-Σε τι ηλικία ξεκίνησες το μόντελινγκ;
Την πρώτη μου φωτογράφιση την έκανα στα 14 μου, με φωτογράφο τον Γιάννη Μπουρνιά , μερικά πορτρέτα που στην συνέχεια μπήκαν σε περιοδικό. Θυμάμαι, τότε είχαν ενθουσιαστεί πολλοί, αλλά λόγω ηλικίας δεν ένιωθα ακόμη έτοιμη να ξεκινήσω, το φοβήθηκα. Λίγο αργότερα, στο λύκειο, μπήκα σε πρακτορείο και μόλις τελείωσα το σχολείο πήγα εξωτερικό.
-Παράλληλα με την δουλειά σπούδασες;
Ξεκίνησα το μόντελινγκ ήδη από το λύκειο οπότε είχα αρχίσει μία πορεία. Δυστυχώς, το ελληνικό σχολείο δεν μου έδωσε την δυνατότητα να πάω σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού και έτσι έδωσα πανελλήνιες για τυπικούς λόγους και στην συνέχεια έφυγα για να εξελίξω την καριέρα μου.
-Μετανιώνεις τελικά για το ότι δεν σπούδασες;
Υπάρχουν κορίτσια που μπόρεσαν να συνδυάσουν τις σπουδές με την δουλειά αν και λόγω των αιπαιτήσεων οι περισσότερες, ακόμα και πολύ διάσημα μοντέλα, το έκαναν σε μεγαλύτερη ηλικία. Προσωπικά, μου άρεσε η ιδέα της φοιτητικής ζωής και έκανα κάποια μαθήματα τα οποία όμως δεν συνέχισα. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, ίσως πήγαινα σε ένα σχολείο που δεν θα χρειαζόταν να δώσω πανελλήνιες και θα μου έδινε την δυνατότητα να δηλώσω πανεπιστήμιο του εξωτερικού.
-Στα παιδιά που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους ως μοντέλα θα τα συμβούλευες να συνδυάσουν την δουλειά με τις σπουδές;
Σίγουρα, ναι. Αλλά πρέπει να είναι κάτι που να το αγαπάς, όχι να πας κάπου απλά επειδή πέρασες. Για εμένα είναι χάσιμο χρόνου να σπαταλήσεις χρόνια σε μια σχολή αντί να κάνεις κάτι που είναι το πάθος σου. Μπορεί να είναι η μουσική ή κάτι άλλο · πιστεύω ότι πρέπει να εστιάζουμε σε πράγματα που μας αρέσουν και μας γεμίζουν.
-Ένιωσες ποτέ ότι σε αντιμετωπίζουν υποτιμητικά λόγω της δουλειάς σου;
Α ναι, αρκετές φορές, ειδικά στο ξεκίνημα και αυτός ήταν και ένας λόγος που δεν μου άρεσε να μιλάω πολύ για την δουλειά μου. Εκτός από ανθρώπους που είναι πιο ανοιχτόμυαλοι, που μπορούν να δουν τα πράγματα πιο σφαιρικά και να καταλάβουν τι θα πει να είσαι ένα κορίτσι που ταξιδεύει από μικρή ηλικία και είναι σε αυτό τον χώρο, οι περισσότεροι είχαν μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για το τί είναι μοντέλο και συνήθως συνοδευόταν με κάτι αρνητικό.
Όπότε, προτιμούσα να αλλάζω θέμα ή να λέω ότι σπουδάζω ή ότι έχω έρθει για να συναντήσω μια φίλη. Κάπως πήγαινα αλλού την κουβέντα και το έκοβα από την αρχή για να μην χρειαστεί να απαντήσω σε ερωτήσεις του τύπου «Α! Και τι κάνετε στο μόντελινγκ; Απλά κάθεστε, είστε ωραίες και όλα είναι εύκολα». Συνήθως επιλέγουν να αγνοήσουν το γεγονός ότι ένα μοντέλο μπορεί να είναι ένα κορίτσι που έχει πάρει σωστές βάσεις από το σπίτι του, που θέλει να ταξιδέψει, να δουλέψει, να γνωρίσει τον κόσμο… Νομίζουν ότι είναι sex, love and rock&roll.
-Είναι εύκολο να βγάλεις χρήματα στο μόντελινκ;
Δεν θα πω ότι είναι εύκολο αλλά μπορεί να σταθείς τυχερός και να βγάλεις μέσα σε έναν μήνα χρήματα που κάποιος δεν θα τα έβγαζε σε 6 μήνες. Βέβαια, μετά υπάρχει πιθανότητα για αρκετό καιρό να μην κλείσεις καμία δουλειά. Και αυτό είναι ένα περίεργο παιχνίδι που πρέπει να διαχειριστείς με το μυαλό σου και πολλοί πέφτουν σε αυτή την παγίδα · θεωρούν ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν πάντα καλά.
-Όταν ξεκίνησες δεν υπήρχε η σημερινή ευαισθητοποίηση και τα #metoo κινήματα. Έχεις βιώσει περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης;
Υπήρχαν φορές στην καριέρα μου που πέρασα καταστάσεις που δεν υπήρχε κανένας λόγος να τις περάσω. Σε μια φωτογράφιση για παράδειγμα, μπορεί να ήθελαν κάτι που δεν το είχαν εκφράσει εξ΄αρχής ή να είχε γίνει κάποια συμφωνία με το γραφείο που δεν την γνώριζα, οπότε πήγαινα εκεί απροετοίμαστη. Χωρίς να θέλεις να κάνεις αυτό που σου πρότειναν, με κάποιο τρόπο σου περνούσαν το μήνυμα ότι αν δεν το κάνεις τελειώνει η καριέρα σου. Κάπως έπρεπε να το καταπιείς αλλά μέσα σου πάλευες γιατί δεν ήθελες να είσαι εκεί και να κάνεις αυτό το πράγμα. Ειδικά σε μια πιο τρυφερή ηλικία 16, 17 ετών.
Θυμάμαι σε ένα κάστιγκ στην Νέα Υόρκη, όπου ένας γνωστός φωτογράφος μου ζήτησε να φορέσω κάτι το οποίο ουσιαστικά με άφηνε γυμνή και προσπαθούσε να μου το περάσει ως κάτι φυσιολογικό δείχνοντας μου φωτογραφίες διάσημων μοντέλων που έκαναν κάτι αντίστοιχο. Τον εμπιστεύτηκα γιατί θεωρητικά όλα ήταν ασφαλή και σωστά, όμως την στιγμή που το έκανα, ένιωθα used. Αυτό για παράδειγμα, δεν χρειαζόταν να γίνει, ειδικά σε κάστινγκ, αλλά δυστυχώς τα γραφεία δεν ήταν υποστηρικτικά σε αυτό, δεν μπορούσες να βρεις το δίκιο σου.
-Τα πράγματα στο μοντελινγκ είναι το ίδιο σκληρά με παλιότερα;
Είναι διαφορετικά, έχει ανοίξει πολύ το ποιος μπορεί να είναι μοντέλο και για εμάς που είμαστε πιο παλιές φαίνεται κάπως περίεργο. Σκέψου σε ένα τόσο διευρυμένο περιβάλλον πόσο μεγαλύτερος είναι πλεόν ο ανταγωνισμός και δεν ξέρω πόσος χώρος υπάρχει στην πραγματικότητα.
-Με το GNTM κάποιοι αμφισβήτησαν την καριέρα σου στο εξωτερικό. Πώς αντέδρασες σε αυτό;
Έχω φτάσει σε μια φάση στην ζωή μου που επειδή νιώθω πολύ καλά με αυτό που έιμαι και αυτά που έχω κάνει δεν με ενόχλησε και μερικές φορές γελούσα κιόλας. Σκεφτόμουν «τι να εξηγήσεις σε κάποιον που είναι τελείως εκτός του χώρου..;». Επιπλέον, αν κάποιος ήθελε πραγματικά να μάθει, μπορούσε απλά να μπει στο ίντερνετ και να δει τι δουλειές έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είμαι μια κοπέλα που κατέβηκε από τον ουρανό, οι άνθρωποι που με επέλεξαν ήξεραν ποια είμαι και τι έχω κάνει. Δεν έχω πρόβλημα να με κρίνεις απλά ψάξε πρώτα για εμένα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα βγαίνει ο πρώτος, λέει κάτι και από εκεί και πέρα απλά αναπαράγεται.
-Σε έχουν πειράξει αρνητικά σχόλια που έχεις δεχτεί τα οποία, μεταξύ άλλων, σε χαρακτήριζαν «ξινή» και «ψυχρή»;
Όταν πρωτοεμφανίστηκα, υπήρξαν μερικοί που έγραψαν κάποια πιο έντονα πράγματα, άνθρωποι που γενικά παθιάζονται με την τηλεόραση και ό,τι δεν ικανοποιεί εκείνους προσπαθούν να το υποβιβάσουν. Γενικά, με στεναχωρεί όχι το να ακούω αρνητικά σχόλια αλλά το να βλέπω αρνητικότητα στον κόσμο. Θεωρώ ότι δεν βοηθάει κανέναν. Προσωπικά, έχω φύγει τελείως από αυτό τον τρόπο σκέψης.
-Από όσα έχουν ειπωθεί για εσένα ποιο θεωρείς το πιο άστοχο;
Μόνο και μόνο η σύγκριση με την Βίκυ (Καγιά) είναι πολύ άστοχη. Πώς θα συγκρίνεις ένα μήλο, με ένα πορτοκάλι είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Αλλά γενικά, αν εξαιρέσεις το αρχικό διάστημα, δέχτηκα πολύ καλά μηνύματα. Πιστεύω, ότι στον κόσμο άρεσε ότι είδε έναν άνθρωπο που δεν ήθελε να βγάλει κακία ή να προσπαθήσει να προσποιηθεί μια περσόνα.
-Πιστεύεις ότι έφερες ένα νέο πρότυπο όμορφης γυναίκας στην ελληνική τηλεόραση;
Θέλω να πιστεύω ότι έφερα κάτι διαφορετικό, κάτι που δεν συνηθίζεται τόσο στην τηλεόραση. Το GNTM το αγκάλιασε αυτό, όσο μπόρεσε να το αγκαλιάσει, γιατί είναι ένα ριάλιτι και θέλει έντονα πράγματα, όπως έντονοι είναι και οι χαρακτήρες των υπόλοιπων κριτών. Πολλές φορές, αυτό που «γράφει» στην τηλεόραση είναι η ένταση και το υπερβολικό. Εγώ αντιμετώπιζα τις καταστάσεις από μια διαφορετική οπτική γωνία, με μια ηρεμία, χωρίς να σημαίνει ότι η ηρεμία δεν έχει άποψη.
-Η δημοσιότητα που απέκτησες άλλαξε πράγματα στην καθημερινότητα σου όπως το πως θα ντυθείς και που θα πας;
Το πως θα ντυθώ δεν έχει αλλάξει. Πάντα μ΄άρεσε να προσέχω τον εαυτό μου, αγαπώ την μόδα και εκφράζομαι μέσα από αυτή. Έχει αλλάξει ίσως το που θα βγω γιατί κάποιες φορές θέλω να έχω πιο ήρεμες στιγμές με φίλους μου, πιο χαλαρές χωρίς να νιώθω ότι με παρατηρούν. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με ενοχλεί όταν έρχεται κόσμος να μου μιλήσει. Το αντίθετο, είναι κάτι που με χαροποιεί.
-Σε φλερτάρουν;
Νομίζω ότι στην Ελλάδα έχουμε ξεχάσει το φλερτ. Όχι βέβαια ότι και στο Λος Άντζελες τα πράγματα είναι καλύτερα και εκεί οι άντρες έχουν ένα τεράστιο «εγώ». Όσο μεγαλώνεις είσαι πιο συγκεκριμένος με το τι σου αρέσει και τι όχι.
-Θεωρείς ότι αυτό συμβαίνει μόνο σε εσένα λόγω αναγνωρισιμότητας; Φοβούνται να σε προσεγγίσουν;
Δεν ξέρω! Δεν πιστεύω ότι γίνεται μόνο σε εμένα, συμβαίνει γενικότερα, έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι, σκεφτόμαστε πολύ με το εγώ μας, τα social media μάς κάνουν να βαριόμαστε εύκολα…Ίσως όλα αυτά μαζί. Πολλές φορές βγαίνω έξω με φίλες μου και θέλουμε απλά να νιώσουμε ότι κάποιος μας φλερτάρει, όχι απαραίτητα για να υπάρχει συνέχεια αλλά για να αισθανθούμε όμορφες . Πλέον, οι άντρες φλερτάρουν μέσω instagram, που για εμένα είναι το χειρότερο, και έξω, στην ανθρώπινη επικοινωνία, είναι ανασφαλείς. Επίσης, δεν θα έκανα ποτέ την πρώτη κίνηση, είμαι λίγο παραδοσιακή σε αυτό.
-Θα γύριζες μόνιμα στην Ελλάδα;
Αυτή την στιγμή μ΄αρέσει η επιλογή να είμαι ανάμεσα σε Αμερική και Ελλάδα, άρα δεν σκέφτομαι να μείνω μόνιμα.
-Μετά το GNTM πως φαντάζεσαι την ζωή σου;
Σίγουρα θέλω να κάνω κάτι που να με κρατάει δημιουργική και παραγωγική. Δεν μπορώ να κάθομαι, δεν ξέρω αν θα είναι τηλεόραση ή κάτι εντελώς καινούργιο. Και στην Αμερική έχω ασχοληθεί και με άλλα πράγματα όπως παραγωγές και διοργάνωση event.
-Το GNTM πόσο κοντά είναι στην πραγματικότητα;
Θα έλεγα αρκετά κοντά απλά είναι διαγωνισμός. Μόνο και μόνο που ξέρεις ότι μέσα σε λίγα λεπτά πρέπει να φέρεις την τέλεια φωτογραφία, είναι πολύ αγχωτικό. ‘Εχεις να παλέψεις με τον χρόνο, την τηλεόραση, τον κόσμο που σε βλέπει, όλα αυτά είναι δυσκολίες που δεν τις έχει ένα μοντέλο σε πραγματικές συνθήκες εργασίας. Επίσης, πρέπει να διαχειριστείς το γεγονός ότι μένεις στο ίδιο σπίτι με τον ανταγωνιστή σου.
-Πλέον σκέφτεσαι τι θα πεις πριν μιλήσεις;
Γενικά φιλτράρω πράγματα γιατί έτσι είμαι σαν άνθρωπος αλλά, αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτομαι δεν το κάνω γιατί φοβάμαι την κριτική. Μου αρέσει η ειλικρίνεια και δεν μου αρέσει να φουσκώνω τα πράγματα. Στο παιχνίδι, με τα παιδιά, προσπαθούσα να είμαι αντικειμενική και η κριτική μου να είναι ρεαλιστική γιατί αν τους φτιάξω μια ψεύτικη εικόνα, όταν βγουν έξω θα είναι σαν να τους γκρεμίζουν το κάστρο τους και δεν θέλω να το κάνω αυτό.
-Τι θα άλλαζες στην Ισμήνη των 18 και τι θες για εσένα μεγαλώνοντας;
Η Ισημήνη στα 18 θα ήθελα να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίηθηση γιατί, επειδή είμαι ευαίσθητη, οι ευαισθησίες μου τότε μεταφράζονταν σε ανασφάλειες. Επίσης, θα ήθελα να ρισκάρω περισσότερο. Για παράδειγμα, στα 17 μού έγινε μια πρόταση από ένα από τα μεγαλύτερα πρακτορεία στην Νέα Υόρκη και είπα όχι, χωρίς να ξέρω ακόμα γιατί είπα όχι, μάλλον, επειδή φοβόμουν. Μεγαλώνοντας, δεν θα ήθελα να συμβιβαστώ. Έχω περάσει καταστάσεις που ήταν πολύ δύσκολες αλλά είπα ότι δεν θα το βάλω κάτω και στο τέλος ανταμείφθηκα για αυτό.
-Μεταξύ προσωπικής ζωής και καριέρας τι θα επέλεγες;
Όπως έχει δείξει η ιστορία μέχρι στιγμής, έχω επιλέξει καριέρα. Είμαι σε μία φάση της ζωής μου που θέλω να κάνω οικογένεια, κάτι που χρειάζεται μια σταθερότητα. Σίγουρα, δεν θέλω να νιώθω ότι ακολουθώ κάποιον χωρίς να εκπληρώνω τα δικά μου θέλω. Το ιδανικό είναι να βρεθεί κάποιος με τον οποίο να μπορούμε και οι δύο να κάνουμε αυτά που μας γεμίζουν και παράλληλα συνυπάρχουμε.
Διαβάστε ακόμα: «Κώστας Γάκης: Ο σκηνοθέτης της παράστασης «Ιστορία ενός Σκύλου που τον Έλεγαν Πιστό» μιλάει για την πολύπαθη σχέση Ανθρώπου και Φύσης»
