Κρις Μπενουά: Από θρύλος του WWE, δολοφόνος της γυναίκας και του παιδιού του και αυτόχειρας

Σε ένα σπορ γεμάτο εκκεντρικότητα και ποζεριά, αυτός ξεχώριζε μέσω της αντίθεσης. Ο τύπος της διπλανής πόρτας που απλά έτυχε να κάνει και μια cool δουλειά. Χωρίς κόλπα, χωρίς φαντεζί «έμπα», χωρίς τις συνήθεις ψευτοπαλικαριές, κουταμάρες, των σταρ του χώρου. Σε πολύ υψηλό επίπεδο, με νίκες, με τίτλους.

Ο κόσμος τον λάτρευε. Μπορούσε να ταυτιστεί μαζί του, να νιώσει οικεία. Κι ύστερα ήρθαν αυτές οι ζοφερές μέρες του Ιουνίου του 2007. Και ο Κρις Μπενουά έγινε κάτι άλλο. Κάτι εντελώς μοχθηρό. Κάτι που κανείς δεν είχε δει να έρχεται – αν και θα ‘πρεπε.

Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, μαζί με τη γυναίκα του, Νάνσι και το γιο του, Ντάνιελ. Ένα τρομακτικό ατύχημα; Μια ληστεία μετά φόνου; Όχι. Η αλήθεια, όταν έγινε γνωστή, πάγωνε το αίμα. Ο Κρις Μπενουά είχε σκοτώσει τη γυναίκα του και το παιδί του, πριν αφαιρέσει και τη δικιά του ζωή.  

Οι φαν του δεν το πίστευαν. Δεν ήθελαν να το πιστέψουν. Τα media πάλι, έπεσαν με τα μούτρα: Καναδός διάσημος παλαιστής του WWE (World Wrestling Entertainment) γίνεται φονιάς της οικογένειάς του και μετά αυτόχειρας. Το story παραήταν δυνατό για να μην το «τεντώσουν» στις λεπτομέρειες. Που έβγαιναν ασταμάτητα στο φως, συνταρακτικές και σπαραξικάρδιες.

Οι φρικιαστικές λεπτομερειες του διπλού φονικού – Πότε αυτοκτόνησε, πώς τους βρήκαν οι Αρχές

Τη σύζυγό του, τη σκότωσε σε ένα υπνοδωμάτιο στον επάνω όροφο του σπιτιού τους. Τα χέρια και τα πόδια της ήταν δεμένα και τα τραύματά της έδειχναν ότι ο άντρας της, της είχε πιέσει το γόνατό του στην πλάτη της ενώ τραβούσε ένα κορδόνι γύρω από το λαιμό της, στραγγαλίζοντάς την μέχρι θανάτου.

Εν συνεχεία, νάρκωσε τον 7χρονο γιο του Ντάνιελ με Xanax, αφήνοντάς τον αναίσθητο. Στη συνέχεια τον έπνιξε. Το παιδί, να σημειώσουμε, είχε μια αναπτυξιακή διαταραχή και ήταν μικροκαμωμένο. Ήταν άλλωστε συχνή αιτία οικογενειακού καβγά οι ενέσεις με αυξητική ορμόνη που έκανε ο Μπενουά στο γιο του – η Νάνσι δεν το ήθελε.

Δίπλα από κάθε πτώμα, άφησε ένα αντίγραφο της Βίβλου, κάτι μάλλον περίεργο καθώς δεν ήταν θρησκευόμενος. Ήταν 23 Ιουνίου όταν μίλησε στο τηλέφωνο με τον καλό του φίλο Τσάβο Γκερέρο (ανιψιό του προ 2ετίας πρόωρα χαμένου αγαπημένου του φίλου, Έντι Γκερέρο). Τον ξεγέλασε ότι η Νάνσι και ο Ντάνιελ είχαν πάθει τροφική δηλητηρίαση και γι’ αυτό δεν πήγε σε έναν προγραμματισμένο αγώνα – κάτι που δεν έκανε ποτέ, να χάνει δηλαδή ματς. «Σε αγαπώ», του είπε, πριν κλείσουν.

Την επομένη, άρχισε να του στέλνει κάτι ακαταλαβίστικα μηνύματα για σκύλους και γκαράζ, αυτό θορύβησε πολύ τον Τσάβο. Όταν μετά από 24 ώρες είδε πως ο Μπενουά δεν είχε δώσει σημεία ζωής, ειδοποίησε τις Αρχές.

Η αστυνομία μπήκε στο σπίτι στις 25 Ιουνίου. Εκεί βρήκε τα τρία πτώματα. Στο μεσοδιάστημα, ο Κρις Μπενουά είχε αυτοκτονήσει, κρεμάστηκε από ένα μηχάνημα γυμναστικής. Στο ιστορικό αναζήτησης του υπολογιστή του βρέθηκε πως είχε ψάξει για τον πιο γρήγορο και εύκολο τρόπο για να σπάσει έναν λαιμό. Ομοίως μια βιβλική ιστορία για τον προφήτη Ηλία και, ανατριχιάζεις καθώς το σκέφτεσαι, για την ανάσταση ενός νεκρού αγοριού. Είχε αφήσει ακόμη ένα χειρόγραφο σημείωμα λέγοντας: «Ετοιμάζομαι να φύγω από αυτή τη Γη».

Ο εγκέφαλος του Κρις Μπενουά ήταν σαν 80χρονου με Αλτσχάιμερ, η τεστοστερόνη σε απαγορευτικά επίπεδα

Στην πραγματικότητα, είχε ήδη εγκαταλείψει πολύ νωρίτερα αυτόν τον κόσμο, πνευματικά. Για πολλούς το κακό που συνέβη ήταν αποκλειστική συνέπεια της κατάχρησης αναβολικών από πλευράς του παλαιστή. Υπήρχε αρκετή αλήθεια σε αυτό.

Ο οργανισμός του περιείχε 10 φορές περισσότερη τεστοστερόνη από όσο θα έπρεπε – ποσότητα απίστευτα υψηλή και ξεκάθαρη ένδειξη πως έπαιρνε τα στεροϊδή με το κουτάλι. Ήταν τέτοιος ο αντίκτυπος, ώστε το WWE, ο κόσμος του wrestling επί συνόλω, λίγο έλειψε να καταστραφεί. Και για αντέξει το κύμα αρνητισμού εναντίον του από την κοινή γνώμη. να αυστηροποιήσει τους κανόνες για τις επιτρεπόμενες ουσίες – οι αθλητές περνούν πλέον από κόσκινο για να ελέγχεται η γενικότερη κατάστασή τους.

Δεν ήταν ωστόσο, όπως αποδείχτηκε, αυτό το καθοριστικό σημείο που μετέτρεψε τον Κρις Μπενουά σε πρωταγωνιστή αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ένα άλλο στοιχείο του αθλήματός του φαίνεται πως ήταν η ρίζα των τραγικών αυτών ημερών του Ιουνίου του 2007: Οι τραυματισμοί στο κεφάλι.

Οι διασείσεις ήταν κανόνας στην καριέρα του, «έχω πάθει περισσότερες από όσες μπορώ να μετρήσω», έλεγε χαριτολογώντας στους φίλους του. Και περηφανευόταν επίσης πως δεν χρειάζεται καν χρόνο αποθεραπείας, πώς έμπαινε ξανά σχεδόν αμέσως στα ρινγκ και πάλευε ξανά. Ήταν κι άλλες εποχές, δίχως αυστηρά πρωτόκολλα ασφαλείας.

Ο πατέρας του Μπενουά ποτέ δεν καλύφτηκε από το σενάριο των αναβολικών ως αποκλειστική αιτία. Κανόνισε λοιπόν ιατροδικαστική εξέταση, Η οποία έδειξε ότι πως ο εγκέφαλος του γιου του θύμιζε «80χρονο με προχωρημένο Αλτσχάιμερ»… Αυτό είναι κάτι που δεν θα περίμενες ποτέ να δεις σε έναν 40χρονο, όσο ήταν ο Κρις τότε.

Το βαθύ σκοτάδι της κατάθλιψης για την απώλεια του αδελφικού του φίλου

Παράλληλα, εκείνη την εποχή, είχε πέσει βαθιά μέσα στο σκοτάδι της κατάθλιψης. Ο ξαφνικός θάνατος του Έντι Γκερέρο, του καλύτερου του φίλου, το 2005, ήταν το σημείο καμπής. Ανήμπορος να το διαχειριστεί, έχασε τον εαυτό του.  To πώς λυγίζει συναισθηματικά ενώ μιλάει για την απώλεια του «αδελφού του», όπως τον έλεγε, σε μια αφιερωματική τηλεοπτική εκπομπή μεταφέρει ακριβώς το πόσο τον διέλυσε το γεγονός.

Για πολύ καιρό μετά κρυβόταν από τα φώτα της δημοσιότητας. Ήθελε να παρατήσει την πάλη, αλλά τον τρομοκρατούσε η ιδέα καθώς ένιωθε πως δεν ήξερε να κάνει τίποτα άλλο. Αυτός του ο δισταγμός να πάρει αποφάσεις ήταν από τα βασικά στοιχεία που άρχισαν να μετατρέπουν σε τοξική τη σχέση του με τη Νάνσι (Τοφολόνι το πατρικό). Η οποία είχε υπάρξει και η ίδια επαγγελματίας του χώρου. Με το ψευδώνυμο Woman.

Είναι και spicy το πώς έγιναν ζευγάρι. Ήταν παντρεμένη με τον επίσης παλαιστή Κέβιν Σάλιβαν, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο και στο δημιουργικό κομμάτι του WCW (World Championship Wrestling). Αυτός είχε τότε την ιδέα να φτιάξουν ένα ψεύτικο story πως η γυναίκα του τον απατάει με τον Μπενουά. Πρόσεχε τι εύχεσαι. Το αρχικά μυθοπλαστικό σενάριο, έγινε πραγματικότητα. Το «και κερατάς και δαρμένος» ποτέ δεν ακούστηκε πιο to the point.

«The Crippler”: Πώς του βγήκε το παρατσούκλι και γιατί υπήρξαν υπόνοιες bullying εναντίον του

Γενικώς ο Κρις Μπενουά ισορροπούσε πάντα ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Φαίνεται από το παρακάτω περιστατικό, στην αρχή της καριέρας του, το 1994. Βάζοντας παραπάνω ένταση από όσο θα έπρεπε, είχε πέσει άτσαλα πάνω στον Σαμπού, σπάζοντάς του τον λαιμό και προξενώντας του σοβαρές ζημιές στη σπονδυλική στήλη και στο νευρικό σύστημα.

Μόλις κατάλαβε τι έκανε, πανικοβλήθηκε. Πήγε και κρύφτηκε σε μια ντουλάπα, κλαίγοντας και τρέμοντας γι’ αυτό που μόλις είχε συμβεί. Φοβόταν πως είχε αφήσει ανάπηρο τον αντίπαλό του. Τελικά ο προπονητής του κατάφερε να τον πάρει και να πάνε στο νοσοκομείο να επισκεφτούνε τον Σαμπού, που ευτυχώς είχε γλιτώσει τα χειροτέρα.

Ήταν ένα ξεκάθαρα τραυματικό γεγονός για τον νεαρό τότε Καναδό. Που τον έκανε πάντως να πιέσει περισσότερο τον εαυτό του, για να δώσει έμφαση στο εφετζίδικο και τηλεοπτικό παρατσούκλι «The Crippler” («Αυτός που αφήνει άλλους ανάπηρους») που του βγήκε εκείνη την ημέρα. The show must go on…

Υπάρχουν και κατηγορίες για τοξική εκ μέρους του συμπεριφορά, για στρατιωτικού τύπου νοοτροπία και καψόνια σε συναθλητές του. Ότι έκανε επίσης επιθέσεις, λεκτικές και σωματικές. Πώς είχε ρίξει κάτω με τρικλοποδιά τον παρουσιαστή Τζάστιν Ρόμπερτς όταν συνέπεσαν σε ένα αεροδρόμιο για να τον εκδικηθεί για κάτι που είχε γράψει.

Κι όμως, μετά ήταν από τους πρώτους που τηλεφωνούσαν να μάθουν νέα για την υγεία του Ρόμπερτς όταν αυτός έδωσε, επιτυχώς, τη μάχη με τον καρκίνο. Και σε όλα αυτά πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως η εποχή ήταν αλλιώς. Πολύ λιγότερο politically correct, με το κομμάτι της πρόκλησης στον σκληρό κόσμο της πάλης να μην έχει πέπλα «μην πούμε αυτό ή αυτό» που ισχύουν σήμερα. Με άλλα λόγια, αυτό ήταν τότε το (πιο) σύνηθες σε ένα «μάτσο» χώρο.

Ο Κρις Μπενουά βυθιζόταν κάθε μέρα και περισσότερο στην παράνοια

Τα ανησυχητικά ήταν άλλα. Το πώς βυθιζόταν όλο και περισσότερο στην παράνοια. Τα σημάδια υπήρχαν και με το παραπάνω. Άλλο οι γύρω του, ακούσια ή μη, έκαναν πως δεν τα έβλεπαν, μην μπορώντας ή μη θέλοντας να παραδεχτούν πως κάτι πήγαινε πολύ λάθος στο μυαλό αυτού του ανθρώπου. Η Νάνσι πάντως, του ζητούσε να πάει σε γιατρό, να λάβει τη βοήθεια ειδικού. Δεν την άκουγε και τσακωνόντουσαν – και γι’ αυτό.

Είχε αποκτήσει εμμονή με το ενδεχόμενο απαγωγής παιδιών, με το ότι οι φαν μπορεί να γίνουν βίαιοι και να στραφούν εναντίον του. Έπαιρνε κάθε μέρα διαφορετικό δρόμο για να πάει στο γυμναστήριο, φοβόταν πως τον ακολουθούσαν. Άλλαζε αμάξια μες τη μέρα για τον ίδιο λόγο. Ταραζόταν άσχημα όταν κάτι δεν πήγαινε όπως το θέλει.

Θαρρούσε πως δεν υπάρχει λύτρωση δίχως πόνο. Τιμωρούσε τον εαυτό του κάνοντας 500 βαθιά καθίσματα επειδή απλά κάτι δεν είχε πάει πολύ καλά (διάβαζε: τέλεια) στην προπόνηση. Σαν μέλος αίρεσης που αυτομαστιγωνόταν για να βρει τη μετάνοια, τη συγχώρεση. Από ποιον; Από τον ίδιο του τον εαυτό. Από αυτόν έτρεχε πάντα να ξεφύγει. Πώς όμως να το(ν) αποφύγεις;

Ακούστηκε ως και πως είχε εξωσυζυγική σχέση λίγους μήνες πριν γίνει δολοφόνος και μετά αυτόχειρας. Η κρατούσα φήμη ήταν πως ήταν με την ντίβα του WWE Victoria – εκείνη το διέψευσε κατηγορηματικά, με οργή σχεδόν. Μικρή σημασία έχει. Ουσία είναι πως ο Καναδός wrestler ήταν ένας κατεστραμμένος άνθρωπος ψυχικά. Με ακραία κατάθλιψη, εριστική, βίαιη και συχνά παρανοϊκή συμπεριφορά.  

Κάνοντας τη δουλειά που αγαπούσε, σκότωσε και όλα όσα αγαπούσε; Αυτό σίγουρα εξηγεί αρκετά το πώς ένας συνηθισμένος άνδρας έγινε τελικά ψυχοπαθής δολοφόνος; Η πράξη του είναι σίγουρα ασυγχώρητη, αποτρόπαια. Πολλοί όμως προϊόντος του χρόνου βρέθηκαν να του αναγνωρίσουν ελαφρυντικά. ‘Ένα τρόπον τινά ακαταλόγιστο. Επειδή ήταν βαθιά άρρωστος στη ψυχή. Αυτός που νομίζαμε τον πιο δυνατό του κόσμου των δυνατών, ήταν στην πραγματικότητα αδύναμος, απελπιστικά.

Δεν αλλάζει όμως το τι έκανε. Δεν μπορεί να δει κανείς αποστασιοποιημένα κάτι τόσο φρικαλέο. Ο Κρις Μπενουά, ο άνθρωπος, αποδείχτηκε πως ήταν ένα τέρας. Ο Κρις Μπενουά, ο παλαιστής, ένας ήρωας για πολύ κόσμο. Με δεδομένο πως στον κόσμο της αμερικανικής επαγγελματικής πάλης η φαντασία με την πραγματικότητα συχνά κινούνται στο ίδιο θολό μέρος, αυτό δεν μοιάζει και τόσο περίεργο.