Περιεχόμενα
Όταν η Λίλι Γκλάντστοουν ήταν μικρό κορίτσι ο πατέρας της συνήθιζε να της λέει πως μπορούσε να καταλάβει πότε έλεγε ψέματα επειδή ανοιγόκλεινε τα βλέφαρά της. Είναι λοιπόν σημάδι της αλήθειας που κουβαλάει πως πλέον μας κοιτάζει με μάτια σταθερά, ορθάνοιχτα και λαμπερά. Ζώντας το όνειρο, αντιπροσωπεύοντας το όνειρο.
Η ερμηνεία της στο Killers of the Flower Moon («Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού») είναι από αυτές που αιχμαλωτίζουν, παρασύρουν σε μια μεθυστική σαγήνη το θεατή. Στην ταινία του Mr Cinema Μάρτιν Σκορσέζε και πλάι στους Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Ρόμπερτ Ντε Νίρο κατάφερε κι έγινε αυτή το επίκεντρο – ποιος να το έλεγε. Να έχεις δίπλα σου τέτοιους σταρ και όμως να είσαι εσύ το Νο1, αυτό είναι πολύ σπουδαίο πράγμα. Τα αλλεπάλληλα ατομικά βραβεία αυτό ακριβώς αναγνωρίζουν στην Λίλι Γκλάντστοουν.
Το Όσκαρ Ά Γυναικείου ή δικό της θα είναι ή της Έμμα Στόουν, δεν φαίνεται άλλο ρεαλιστικό ενδεχόμενο. Ιστορία, μία ή άλλη, έχει ήδη γραφτεί. Πρόκειται για την πρώτη ιθαγενή Αμερικανίδα που πήρε Χρυσή Σφαίρα, την πρώτη που προτείνεται για το περιλάλητο χρυσό αγαλματίδιο.
Μια ατυχής πρόβλεψη, αλλά και μια πολύ καλή συμβουλή
Τι πορεία σαν παραμύθι για ένα κανονικό κορίτσι μιας κανονικής οικογένειας. Μεγαλωμένη στα βουνά και στους κάμπους της βορειοδυτικής Μοντάνα, σε καταυλισμό δίπλα στα άλλα μέλη της φυλής της, μετακόμισε στο Σιάτλ λίγο πριν από την εφηβεία της, σε ηλικία 11 ετών συγκεκριμένα. Στη «μεγάλη πόλη» βρήκε τον τρόπο να εκφραστεί καλλιτεχνικά, να κυνηγήσει αυτό που φώλιαζε στη ψυχή της.
Σήμερα θυμάται και γελάει μια ατάκα που είχε πει ένας καθηγητής της στη δραματική σχολή, από την οποία παρεμπιπτόντως αποφοίτησε με άριστα, μιλώντας μια φορά στην τάξη: «Κανείς σας δεν πρόκειται να γίνει διάσημος. Είστε εδώ για να σπουδάσετε θέατρο. Αν κάποιος όντως γίνει διάσημος μια μέρα μπορεί να με παίρνει τηλέφωνο κάθε μέρα στις 4 το πρωί και να με κοροϊδεύει!».
Φανταζόμαστε θα χει… κατεβάσει πια το τηλέφωνο μετά από τέτοιο επικό «κουβά». Πάντως, η Λίλι Γκλάντστοουν δεν του το κρατάει. Αντίθετα, προτίμησε να κρατήσει μια άλλη συμβουλή του: «Να διατηρείτε πάντα το ενδιαφέρον σας για τον κόσμο, να μη φοβάστε να δώσετε τον εαυτό σας σε αυτόν. Και θα είστε πάντα ένας ηθοποιός που θα γεννά το ενδιαφέρον στους άλλους. Αν αποσυνδεθείτε από την ανθρώπινη εμπειρία, τότε θα γίνετε αδιάφοροι ερμηνευτικά».
Είναι ολοφάνερο πως αυτά τα λόγια τα έκανε κτήμα της. Την πρώτη φορά που τα βλέμματα των πολλών έπεσαν πάνω της ήταν για το Certain Women. Ο ρόλος της σε αυτήν την ταινία του 2016 ήταν σπαραχτικός. Τον απέδωσε με τόση τιμιότητα και ένταση που όσο δεν ήθελες να κοιτάζεις, αλλά τόσο δεν μπορούσες και να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Έπαιζε με τις εκφράσεις, με το σώμα. Λέγοντας τα πάντα χωρίς πρακτικά να μιλάει.
Η Λίλι Γκλάντστοουν μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας
Εθνολογικά, η Λίλι Γκλάντστοουν συνιστά μια ενδιαφέρουσα μίξη. Ινδιάνος ο πατέρας της, λευκή η μητέρα της. Αγκαλιάζει τα διαφορετικά στοιχεία της καταγωγής της, τα «θέλω» της. Αισθάνεται πάντως να ταυτίζεται πολύ περισσότερο με τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Νιώθει πως τους εκπροσωπεί, θέλει να τους ανταποδώσει τη στήριξη που της έχουν προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια.
Γι’ αυτό και τώρα χαίρεται ολόψυχα που έχει την ευκαιρία που πάντα ζητούσε να πει σε ευρύ κοινό τα προβλήματα, τις έγνοιες των δικών της. Αποφεύγοντας την παγίδα του να μπει σε στερεοτυπικά καλούπια. Μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας.
Δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει πλήρως τι της συμβαίνει, κατανοεί όμως πως της δημιουργεί μια τεράστια ευθύνη για τα όποια επόμενα. Υπάρχει πλέον ένα μέτρο σύγκρισης, ένας μόνιμος πολύ ψηλός πήχης.
Δεν την τρομάζει όλο αυτό την Λίλι Γκλάντστοουν, απολαμβάνει την εμπειρία και ρουφάει τη γνώση. Από τη μαμά της, δασκάλα στο επάγγελμα, πήρε αυτήν την φιλομάθεια, την περιέργεια να καταλάβει τον κόσμο γύρω της. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό λένε όσοι την ξέρουν καλά το για πόσα πολλά θέματα, από φυσική μέχρι Ιστορία, είναι καταρτισμένη, μπορεί άνετα να μιλήσει σε μια συζήτηση.
Εκπροσωπώντας έναν ολόκληρο κόσμο, σύμβολο και πρωτοπόρος
Το κορίτσι που αποφάσισε να γίνει ηθοποιός βλέποντας Star Wars και κάνοντας την ευχή πως μια μέρα θα ήταν αυτήν στην (μεγάλη) οθόνη έγινε μια πολύ ώριμη κοπέλα. Ποτέ δεν βιάστηκε. Έκανε μελετημένες κινήσεις, δεν κυνήγησε τη δημοσιότητα no matter what. Με ταπεινότητα, μετριοφροσύνη περπάτησε το δικό της μονοπάτι προς την επιτυχία.
Αμέσως μετά τη σχολή, έκανε ένα βήμα πίσω, να πάρει ενέργεια από τον τόπο της, τις ρίζες της. Γύρισε στην Μοντάνα, δούλεψε σε ανεξάρτητες παραγωγές. Δεν ήταν σίγουρη αν έπρεπε να πάει στο Χόλιγουντ. Αλλά τελικά το Χόλιγουντ ήρθε σε αυτήν. Καθώς το ταλέντο της είχε κυριαρχήσει, πάνω από οτιδήποτε άλλο.
Το κοινό, ανεξαρτήτως προέλευσης, ταυτίζεται μαζί της. Το «όνειρο που γίνεται πραγματικότητα» είναι μια αφήγηση που διαχρονικά αρέσει. Στις Κάννες συγκινήθηκε από την αποθέωση που της επιφύλαξαν οι παρευρισκόμενοι και το σχετικό βίντεο έγινε viral.
«Είμαστε ακόμα εδώ και τα πάμε καλά. Επιβιώσαμε και τα καταφέρνουμε», το μήνυμα που έστειλε μιλώντας εξ ονόματος των ιθαγενών Αμερικανών. Χωρίς να «βλεφαρίσει» ούτε μια στιγμή…
