Είναι, λένε, ο τόπος που γεννήθηκε ο διάσημος πειρατής Μπαρμπαρόσα. Ακόμα κι έτσι, ο Παλαιόκηπος απέχει παρασάγγες από το να χαρακτηριστεί το πιο γνωστό χωριό της Λέσβου. Γεωγραφικά βρίσκεται σε απόσταση 25 χλμ από τη Μυτιλήνη, στο νότιο κομμάτι του νησιού, στο δήμο Γέρας.

Πριν από κοντά μια 4ετία, η ήρεμη καθημερινότητα του μέρους κάπως ταράχτηκε. Οι κάτοικοι είδαν εκείνον τον ελαφρά εκκεντρικό τύπο να κόβει βόλτες στα δρομάκια του χωριού, να κοιτάζει επί μακρόν σιωπηλός τη θέα, ακούγοντας μουσική με τα ακουστικά του με μια κάμερα σχεδόν μονίμως πάνω του.

Αν ρώτησαν – που θα ρώτησαν, στις μικρές κοινωνίες τέτοια πράγματα δεν μένουν κρυφά-  θα έμαθαν. Μισός «δικός» τους είναι. Κι ας μιλάει τα ελληνικά σπαστά, τα βασικά και μόνο. Στον τόπο τους σουλάτσαρε, όχι για πρώτη φορά, ένας από τους πιο διάσημους ράπερ στη Γαλλία. Γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Nekfeu, ορίζει εκ νέου το μουσικό είδος που υπηρετεί, φέρνοντας ένα άνεμο φρεσκάδας και μία ένταση όπως μόνο οι πραγματικά ξεχωριστοί μπορούνε.

Η Ελλάδα τον βοήθησε να ξεπεράσει το δημιουργικό του μπλακ άουτ

Ναι, είναι Έλληνας. Από τη μεριά του μπαμπά του. Η μητέρα του είναι Σκωτσέζα. Το Κεν Σαμαράς, το κανονικό του όνομα, ξεκάθαρα «προδοτικό» των ριζών του. Δεν τις αποποιήθηκε ποτέ, άλλωστε. Είναι περήφανος για την καταγωγή του, την οικογένειά του. «Ο πατέρας μου είναι το πρότυπό μου από άποψη σοφίας και καλοσύνης. Είμαστε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο κι ας μην βλεπόμαστε συχνά. Πάμε και βλέπουμε μπάλα μαζί, την Παρί Σεν Ζερμέν ή τη Νις. Μια μέρα θα ήθελα να ανοίξω μαζί του ένα εστιατόριο στην Ελλάδα…», έχει πει.

Στη Λέσβο του αρέσει πολύ να πηγαίνει. Κυρίως σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής του. Σε περιόδους που η αβεβαιότητα και η πίεση του φορτώνουν το μυαλό και τη ψυχή – τότε δεν είναι που έχουμε περισσότερο την ανάγκη να αναζητήσουμε καταφύγιο στις ρίζες μας;

Τον καιρό που λέγαμε στην αρχή του κειμένου, βρισκόταν στο νησί του ανατολικού Αιγαίου στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ που κατέγραψε την προσπάθεια του να ξεπεράσει το δημιουργικό μπλακ άουτ που τον ταλαιπωρούσε μετά το δεύτερο άλμπουμ του (Cyborg), το οποίο είχε αποτελέσει άξια συνέχεια της απίστευτης επιτυχίας που συνόδεψε το ντεμπούτο του (Feu).

Η ταινία μάλιστα, προβλήθηκε στο Netflix. Δυστυχώς όχι και στο ελληνικό κομμάτι της πλατφόρμας. «Σήμερα έπαιξα μπροστά σε 80 χιλ. ανθρώπους, αλλά ποτέ ξανά δεν έχω νιώσει τόσο μόνος…», λέει στην πρώτη σεκάνς, βάζοντάς μας στο κλίμα.

Είχε αρκετά πλάνα το φιλμ από τη Λέσβο – και όχι μόνο πάντως. Στην πράξη, ήταν ένα άνοιγμα στον κόσμο, ένα ταξίδι (εσωτερικής) αναζήτησης και (εξωτερικής) ανακάλυψης. Τόκιο, Λος Άντζελες, Νέα Ορλεάνη, μόνος του ή με τους συνεργάτες του, σε συναντήσεις και συζητήσεις που του ανανεώνουν τη σκέψη και του ευφραίνουν ξανά τη ψυχή. Οι εικόνες ήταν αισθητικά υπέροχες αν και ο θεατής δικαιούται να αμφιβάλει για το κατά πόσο είναι αυθόρμητα τα όσα βλέπει.

Μικρή σημασία έχει, βέβαια. Μετράει το πώς ψάχνει και εν τέλει βρίσκει την έμπνευση που γέννησε το τρίτο και τελευταίο μέχρι σήμερα άλμπουμ του, το «Les Etoiles Vagabondes» (Περιπλανώμενα Αστέρια). Το πώς ενσωμάτωσε στοιχεία από τα ταξίδια του στη μουσική του, πώς της έδωσε μια κοσμοπολίτικη αύρα και ταυτότητα.

Ένα από τα κομμάτια του δίσκου άλλωστε, έχει ελληνικό τίτλο: «Όλα καλά» (Ola Kala), με ελαφρά vibes ρεμπέτικου και δεδομένα πηγή έμπνευσης την περίοδο που ήταν στον Παλαιοκήπο (το παρακάτω δεν είναι επίσημο video clip, αλλά μοντάζ με το υλικό από το ντοκιμαντέρ του Netflix από την παραμονή του στο χωριό).

Οι ρίζες και η φρενήρης πορεία του Nekfeu προς την επιτυχία

Ο Nekfeu δεν είναι ο ράπερ που έχεις συνηθίσει. Τον αποκαλούν άλλωστε «διανοούμενο» ή «σπασίκλα» ακριβώς επειδή ξεφεύγει από το μέσο όρο. Χρησιμοποιεί λογοτεχνικά αποσπάσματα στους στίχους του, αν και παραδέχεται πως το κάνει και για «πιασάρικους» λόγους, κάθε του κίνηση είναι πολύ καλά μελετημένη και έχει σκεπτικό από πίσω της.

Έτσι έμαθε από μικρός. Γεννημένος το 1990, o πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, η μητέρα του παραιτήθηκε από τη δουλειά της για να τον μεγαλώσει όσο μπορούσε καλυτέρα και του μετέδωσε την αγάπη της για το διάβασμα.

Η ιστορία του ξεκινάει στους δρόμους της Νίκαιας. Της Νίκαιας της Γαλλίας, μην σας μπερδεύουμε. Στη συνοικία Τρινιτέ. Τριάδα, επί το ελληνικότερο. Ήταν 11 ετών όταν μετακόμισαν στο Παρίσι, στο 15ο διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας, μια 4μελής δεμένη οικογένεια (έχει και μια μικρή αδελφή) σε ένα νέο ξεκίνημα. Στο Λύκειο θα βρει φίλους που θα του χαράξουν τη ζωή, μουσικά και προσωπικό. Φίλους που θα ακολουθήσουν τον ίδιο μουσικό δρόμο. Lomepal, Alpha Wann και Sneazzy τα ονόματά τους, θα γίνουν επίσης ράπερ.

Σταδιακά θα αρχίσει να ακούγεται για την ταχύτητα και την ποιότητα των ριμών του, έκανε σκόνη όποιον τολμούσε να τα βάλει μαζί του σε clash στις παριζιάνικες underground σκηνές. Τον αποκαλούσαν Νεκ, ανάποδα δηλαδή το Κεν. Μετά κάποιοι Αλγερινοί φίλοι του από ένα παλιό του γκρουπ άρχισαν να τον λένε και Φενέκ – η αλεπού που είναι η μασκότ της Εθνικής ομάδας της βορειοαφρικανικής χώρας. Εκ της σύντμησης προέκυψε Φε (Feu), που σημαίνει φωτιά στα γαλλικά. Εκ της ένωσης προέκυψε Νεκφέ (Nekfeu). Πετυχημένο, περιγραφικό του ανδρός.

Με αυτό το όνομα έκανε το 2015 την είσοδό του στη γαλλική ραπ σκηνή. Η επιτυχία ήταν άμεση, μεγαλειώδης. Το άλμπουμ «Feu» πούλησε σαν τρελό, ακόμα το κάνει, «κατεβάζεται» επίσης ασταμάτητα, θεωρείται πια classic. Οι επόμενες δύο δουλειές του, Cyborg (2016) και Les Etoiles Vagabondes (2019), θα επιβεβαιώσουν και θα ενισχύσουν την εικόνα του ως νέο μεγάλο αστέρι. Χαρακτηριστικά, το τελευταίο άλμπουμ έγινε επιτυχία ακόμα και σε ανθρώπους που δεν ακούν συνήθως αυτό το είδος.

Λέει πολλά για την επιδραστικότητά του και το «γκελ» που κάνει στο κοινό πως ενώ έχει τόσο καιρό να παρουσιάσει νέο υλικό, το 2022 ήταν ο 8ος σε λίστα με τους γαλλόφωνους ράπερ των οποίων τα τραγούδια ακούστηκαν περισσότερο.

Nekfeu: Ένας μελαγχολικός ράπερ με μεγάλη καρδιά – Ένα ταλέντο με πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις  

Η καλλιτεχνική του έκφραση δεν εξαντλείται στη μουσική. Είναι και ηθοποιός, είχε κεντρικό ρόλο στην ταινία “Tout nous sépare” στο πλάι της Κατρίν Ντενέβ. Ταλαντούχος και σε αυτό, το φανερώνει πως ήταν υποψήφιος για βραβείο Σεζάρ. Έχει φτιάξει δικιά του δισκογραφική εταιρεία – με την προηγούμενη είναι στα δικαστήρια, έχει και δικιά του μάρκα ρούχων, τη «Seine Zoo Records ».

Όποιος λέει ότι έχει το τηλέφωνό του Nekfeu λέει μισή αλήθεια. Πολίτης του κόσμου και πνεύμα ανήσυχο, καταπώς θαρρείς οι ρίζες του επιτάσσουν, βρίσκεται μονίμως στη γύρα. Δεν έχει σχέση με αυτό που αποκαλούμε show biz. Ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα φίλος των ΜΜΕ, ενώ έχει κλείσει τους λογαριασμούς του στα social media – τα βαριέται αυτά. Το κλασικό lifestyle των μουσικών της ραπ τον αφήνει παγερά αδιάφορο, αν δεν τον απωθεί κιόλας.

Θα τον δεις να παίρνει πρωτοβουλίες υπέρ των προσφύγων, να μοχθεί για την προστασία των αδυνάτων. Θα τον ακούσεις να τραγουδάει κατά της ξενοφοβίας, της ομοφοβίας, κατά των διακρίσεων παντός είδους, για τις παλιές αγάπες. Κάνει συνεργασίες με μεγάλα ονόματα (Ed Sheeran, Maitre Gims), λέει ένα μεγάλο «όχι» στα ναρκωτικά, «έκανα μαύρο, αλλά το έκοψα γιατί μου επηρέαζε τη σκέψη», όπως έχει παραδεχτεί με αφοπλιστική ειλικρίνεια.

«Οι μόνες πραγματικές απαντήσεις είναι οι ερωτήσεις», απαντάει όταν τον ρωτούν ποια είναι αγαπημένη του ρίμα. Ένας μελαγχολικός ράπερ με μεγάλη καρδιά; Ναι, το λέμε δυνατά. Και… ελληνικά!

Photo Credits: Gettyimages