Ήταν σχεδόν μεσάνυχτα την Κυριακή των βραβείων Emmy. Το πλήθος στο after-party του Netflix στο Χόλιγουντ είχε αρχίσει να αραιώνει. Όσοι είχαν απομείνει εκείνο το βράδυ του Σεπτεμβρίου, κλήθηκαν να ανέβουν στην πίστα από τον DJ για έναν «τελευταίου χορό».
Καθώς από τα ηχεία ακουγόταν το «push it» των Salt-N-Pepa αυτή που ξεχώριζε ήταν η Μπέλα Μπαζάρια, 53 ετών η οποία φορούσε μια πολύχρωμη φαρδιά φούστα και μια μαύρη διαφανή μπλούζα με ακάλυπτους ώμους.
Η Μπαζάρια, επικεφαλής περιεχομένου για την πλατφόρμα streaming που έχει καθορίσει τα πρότυπα της τηλεόρασης στον 21ο αιώνα, χόρευε σε μια ομάδα που περιλάμβανε τους εκτελεστικούς προγραμματιστές του Netflix Πίτερ Φρίντλαντερ και Τζίνι Χάου και την υπεύθυνη επικοινωνίας Έμιλι Φάινγκολντ. Οι περισσότεροι κορυφαίοι διευθυντές αποφεύγουν την πίστα σε εταιρικά πάρτι, αλλά η Μπατζάρια ήταν άνετη και της άρεσε που ήταν στην πίστα.
«Sweet dreams are made of this», τραγουδούσε η Άνι Λένοξ ενώ η ομάδα της Μπέλα πανηγύριζε για τελευταία φορά τις νίκες τους στα Emmy για τα «Baby Reindeer», «The Crown», «Ripley» και άλλες σειρές.
H Μπαζάρια ξέρει ότι η τύχη τής έχει χαμογελάσει.
Πριν καταλήξει στο Netflix, η Μπαζάρια είχε δουλέψει για το CBS ως βοηθός στο τμήμα ταινιών και σειρών – όπου και διάβαζε για ώρες σενάρια παλιών ταινιών κλεισμένη σε ένα υπόγειο με την βιβλιοθήκη βιντεοκασέτων του καναλιού. Έπειτα βρέθηκε σε θέσεις μανατζμέντ, δούλεψε ως σκηνοθέτρια και στη συνέχεια βρέθηκε στην παραγωγή shows. Το 2016 πήγε στο Netflix ως επικεφαλής μη σεναριακού και διεθνούς περιεχομένου και πήρε τον τίτλο που έχει σήμερα, κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Η Μπέλα Μπαζάρια είναι η ενσάρκωση των πιο τρελών ονείρων των γυναικών Ινδών προγόνων της
Σήμερα, η Μπαζάρια κατατάσσεται ψηλά ανάμεσα στους πιο επιδραστικούς διευθυντές μέσων στον κόσμο. Ελέγχει έναν προϋπολογισμό περιεχομένου μεγαλύτερο από το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Γροιλανδίας, των Μπαρμπάντος και των Αμερικανικών Παρθένων Νήσων μαζί (17 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2024). Βρίσκεται στην κορυφή μιας πυραμίδας εκατοντάδων στελεχών προγραμματισμού σε 27 χώρες, που έχουν την ευθύνη να εγκρίνουν σειρές και ταινίες σε 50 γλώσσες.
Το εύρος της εμπειρίας της στον προγραμματισμό και την παραγωγή την οδήγησε σε έναν ηγετικό ρόλο στη διοίκηση του Netflix, με πρωτοφανή παγκόσμια εμβέλεια και οικονομικούς πόρους για την ανάθεση ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. Καμία πλατφόρμα περιεχομένου δεν έχει εξυπηρετήσει ποτέ τον όγκο των προγραμμάτων σε πολλές γλώσσες που έχει το Netflix τα τελευταία χρόνια. Έτσι, η Μπαζάρια βρίσκεται σε αχαρτογράφητα νερά και το απολαμβάνει.
«Το άνοιγμα των τοπικών γραφείων σε μη αγγλόφωνες χώρες σε όλο τον κόσμο ήταν μια καταπληκτική ευκαιρία», λέει. Την έχει αναγκάσει να χρησιμοποιήσει όλη τη δημιουργικότητα που έχει αναπτύξει σε ρόλους ως αγοραστής, πωλητής και παραγωγός προγραμμάτων.
«Αυτό που είναι διασκεδαστικό είναι ότι η κουλτούρα του Netflix κινείται πραγματικά γρήγορα», λέει. «Είναι πολύ ευέλικτη και απαιτεί πολλή προσαρμοστικότητα, κάτι που λατρεύω. Καμία άλλη εταιρεία δεν έχει προσπαθήσει να προγραμματίσει με αυτή την φιλοδοξία, καλύπτοντας τόσα πολλά γούστα, γλώσσες, κουλτούρες και είδη. Και το να μπορώ να υποστηρίζω αφηγητές από όλες αυτές τις άλλες χώρες στη δική τους φωνή και να δίνω πρόσβαση σε αυτές τις ιστορίες μέσω μιας υπηρεσίας παγκοσμίως είναι απίστευτο».
Η επιθυμία της Μπαζάρια να μαθαίνει και ο ζήλος της για το να δημιουργεί τηλεοπτικές σειρές, με όλη την απρόβλεπτη φύση της, ήταν εμφανής από τις πρώτες της ημέρες στο CBS.
«Είναι απίστευτα αποτελεσματική ως δημιουργική διευθύντρια και ως διευθύντρια», λέει η Νάνσι Τέλεμ, πρώην πρόεδρος του CBS Entertainment Group. Η Τέλεμ σημειώνει ότι οι συνάδελφοι της Μπαζάρια εντυπωσιάστηκαν από την πνευματική της περιέργεια και την επιμονή της να καινοτομεί σε ό,τι αναλάμβανε.
«Όταν διευθύνεις ταινίες και μίνι σειρές – αυτό θα μπορούσε να είχε μετατραπεί σε μια αρκετά τυποποιημένη διαδικασία ανάπτυξης. Εκείνη δεν το έκανε ποτέ», λέει η Τέλεμ. «Ήταν πάντα περίεργη, πάντα ήθελε να αναπτύξει το τμήμα, πάντα ήθελε να ωθεί τις εκπομπές της πέρα από το αναμενόμενο».
Αναλογιζόμενη την πορεία της καριέρας της, η Μπατζάρια δεν μπορεί να μην επισημάνει πόσες αλλαγές έχουν συμβεί μόνο στην οικογένειά της από την εποχή που οι προγιαγιάδες της αναγκάστηκαν να παντρευτούν σε ηλικία 13 και 14 ετών. Η Μπαζάρια είναι μητέρα τριών παιδιών – του Ράμι, 23 ετών, της Σοφίας, 21 ετών, και του Ένζο, 17 ετών – με τον σύζυγό της, τον σεναριογράφο Νταγκ Προκίλο.
«Το λέω στις κόρες μου συνεχώς: Είναι η πρώτη γενιά στην οικογένειά μας που μεγαλώνει με πραγματική επιλογή για το τι θέλουν να κάνουν στην καριέρα τους και ποιον θέλουν να παντρευτούν — έχουν αυτή την επιλογή», λέει η Μπαζάρια.
Η Μπέλα Μπατζάρια γεννήθηκε στο Λονδίνο από γονείς ινδικής καταγωγής και έζησε στη γεννέτειρά της, αλλά και τη Ζάμπια. Στη δεκαετία του ’70, όταν η Μπαζάρια ήταν 4 ετών, οι γονείς της μετακόμισαν από το Λονδίνο στην Αμερική με τον αδερφό της για να εξερευνήσουν επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Ωστόσο, η βίζα τους έληξε και έγιναν παράνομοι μετανάστες, με αποτέλεσμα να την μεγαλώσουν ο παππούς και η γιαγιά της μέχρι να αποκτήσουν νόμιμα άδεια διαμονής. Όταν το 1978, έμεινε ξανά με τους γονεις της, γράφτηκε στα τοπικά δημόσια σχολεία του Λος Άντζελες σε μια εποχή που «δεν ήταν ωραίο να είσαι Ινδή». Ως έφηβη, γράφτηκε στο γυμνάσιο, ενώ εργαζόταν ως ταμίας.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο Πανεπιστήμιο Πέπερνταϊν, στο Μαλιμπού, η Μπαζάρια δήλωσε συμμετοχή στα καλλιστεία για τον τίτλο της Μις LA Ινδία, μετά από παρότρυνση φίλου και κέρδισε. Στη συνέχεια αναδείχτηκε Μις Ινδία ΗΠΑ και Μις Ινδία Κόσμος το 1991.
Η Μπαζάρια χρησιμοποίησε την τηλεόραση όπως θα το έκανε ένας ανθρωπολόγος για να αποκρυπτογραφήσει τον νέο της κόσμο. Λάτρευε τις επαναλήψεις των «Bewitched», «I Dream of Jeannie» και «Gomer Pyle» κατά τη διάρκεια της ημέρας, και τη λάμψη των «Dallas», «Dynasty» και «Magnum, P.I.» το βράδυ.
Αγαπούσε τόσο πολύ την τηλεόραση που, από το σαλόνι του σπιτιού της, έβαλε στόχο μια καριέρα στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας. Πριν καταλάβει τι σήμαινε αυτό, ένιωσε τη δύναμη που ασκούσε η ψυχαγωγία. Αντιλήφθηκε ότι οι τηλεοπτικές εκπομπές και οι ταινίες ήταν το ένα πράγμα για το οποίο όλοι μιλούσαν στο σχολείο την επόμενη μέρα. «Παρακολουθούσα πολλές ταινίες και τηλεόραση, και παρόλο που δεν έβλεπα τον εαυτό μου να εκπροσωπείται στην οθόνη, με εντυπωσίαζε πάντα το γεγονός ότι όλοι μας, από διαφορετικά υπόβαθρα, βλέπαμε την ίδια εκπομπή.
Πηγαίναμε όλοι στο σχολείο, μιλούσαμε γι’ αυτήν και αυτό συνέδεε τους ανθρώπους», λέει η Μπαζάρια. «Επειδή το να μεγαλώνεις ως νέα Ινδή κοπέλα στο Λος Άντζελες ήταν απομονωτικό, σωστά; Οπότε υπήρχε κάτι σε αυτό, που με έκανε να καταλαβαίνω πάντα ότι η ψυχαγωγία ήταν πραγματικά ισχυρή».
Ο καταλύτης για όλα όσα έχει επιτύχει ξεκινά με την αποφασιστικότητα των γονιών της να δώσουν στα παιδιά τους περισσότερες ευκαιρίες από αυτές που θα είχαν στην πατρίδα τους, την Ινδία. Η ευρύτερη οικογένεια της Μπαζάρια δούλευε ασταμάτητα για να κάνει τις επιχειρήσεις πλυσίματος αυτοκινήτων επιτυχημένες. Ήταν μια διαδικασία που απαιτούσε τη συμμετοχή όλων και βοήθησε την Μπαζάρια να αποκτήσει κίνητρο και κατανόηση των βασικών αρχών της επιχειρηματικότητας. «Αυτή η οικογενειακή επιχείρηση ήταν πολύ σημαντική στον τρόπο που επιλέγω να διοικώ», λέει.
Η υποστήριξη της οικογένειάς της έδωσε στην Μπαζάρια την αυτοπεποίθηση να ακολουθήσει το όνειρό της στον χώρο της ψυχαγωγίας. Η σκληρή δουλειά επέτρεψε στον πατέρα της να μετακομίσει την οικογένειά του από το Τόρανς στην πιο αριστοκρατική περιοχή του Πάλος Βέρντες μέχρι η Μπαζάρια να φτάσει στο γυμνάσιο.
«Το σλόγκαν του ήταν «Είσαι πιο έξυπνη απ’ ό,τι νομίζεις ότι είσαι. Είσαι καλύτερη απ’ ό,τι νομίζεις ότι είσαι. Το όριο είναι πολύ ψηλότερο απ’ ό,τι νομίζεις ότι είναι»», λέει. «Και για να είμαι ειλικρινής, ακούγεται πολύ ζεστό και στοργικό – και ήταν – αλλά ειπώθηκε και με προσδοκία – σαν να λέει, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο ή πιο λυπηρό από το να χάνεις το δυναμικό σου, σωστά; Οπότε ήταν ένας αυστηρός, δυνατός, εμψυχωτικός λόγος.»
Αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λονγκ Μπιτς, η Μπαζάρια εργάστηκε για λίγο σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που συγκέντρωνε χρήματα για να βοηθήσει παιδιά στην Ινδία.
Στον ελεύθερο χρόνο της, έγραφε γράμματα σε κάθε τηλεοπτικό δίκτυο, στούντιο και εταιρεία παραγωγής που μπορούσε να βρει στον οδηγό δημιουργικών εταιρειών του Χόλιγουντ. Λίγοι της απάντησαν. Ένας από αυτούς ήταν το CBS. Μπήκε στον χώρο ως βοηθός στο τμήμα τηλεοπτικών ταινιών το 1996. Έξι χρόνια αργότερα, ήταν ανώτερη αντιπρόεδρος που διηύθυνε το τμήμα.
«Ήμουν πολύ τυχερή που οι γονείς μου ήταν ριψοκίνδυνοι και ήρθαν στην Αμερική», λέει. Αστειεύεται ότι για τη γενιά της Ινδών Αμερικανών, «μπορούσες να γίνεις γιατρός, ή γιατρός, ή γιατρός – οποιοσδήποτε είδος γιατρού. Και η δική μου πορεία ήταν πολύ διαφορετική.»
Μόλις πήρε την πρώτη της δουλειά στο CBS, η Μπαζάρια ερωτεύτηκε γρήγορα τη δουλειά της προγραμματίστριας: την παρουσίαση ιδεών, την ανάγνωση σεναρίων, την παρακολούθηση εκδοχών. «Έρχεται ένας σεναριογράφος», λέει, «και σου παρουσιάζει μια ιδέα. Και υπάρχει κάτι ιδιαίτερο σε αυτή τη φωνή – η αυθεντικότητα, κάτι που φαίνεται τολμηρό ή συναρπαστικό – και σκέφτεσαι, ‘Θεέ μου, είμαι τόσο ενθουσιασμένη που ο κόσμος θα το δει!’ Αυτό ήταν πάντα το καλύτερο μέρος για μένα.»
Ως Ινδή γυναίκα, η Μπατζάρια ήταν μοναδική ανάμεσα στους τηλεοπτικούς διευθυντές της δεκαετίας του 1990 και των αρχών του 2000. Αγκάλιασε με υπερηφάνεια τις ρίζες της, φορώντας πολύχρωμα σάρι σε τελετές απονομής βραβείων και βιομηχανικές εκδηλώσεις, ενώ ήταν μητέρα τριών παιδιών. Ποτέ δεν σκέφτηκε τον εαυτό της ως πρωτοπόρο για την ένταξη στην ψυχαγωγία μέχρι που οι γύρω της της επισήμαναν πόσο σπάνιο ήταν να βρει κανείς άτομα νοτιοασιατικής καταγωγής σε ανώτερες θέσεις λήψης αποφάσεων.
Η πάροδος του χρόνου και η ανοδική πορεία της καριέρας της σημαίνει ότι όλο και περισσότεροι Ινδοί της απευθύνονται για συμβουλές και υποστήριξη. «Είναι πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου. Δίνω πολλή προσοχή και φροντίδα στο να συναντώ ανθρώπους όταν μπορώ ή να δίνω συμβουλές όταν μπορώ», λέει.
Η Μπαζάρια εδώ και καιρό είναι σεβαστή στη βιομηχανία ως κάποια που δεν απολογείται για τις φιλοδοξίες της. Από νωρίς, έβαλε στόχο να διευθύνει ένα μεγάλο τηλεοπτικό στούντιο. Αυτό έγινε πραγματικότητα τον Ιούνιο του 2011 όταν στρατολογήθηκε από την NBCUniversal από το CBS για να αναδιαρθρώσει το στούντιο παραγωγής Universal Television ως πρόεδρος του.
«Στο CBS, ήμουν πολύ προσεκτική με τον εαυτό μου ότι θα διαβάζω τα πάντα, θα παρακολουθώ τα πάντα, θα ακούω, θα μαθαίνω», λέει. Ήξερε από την εμπειρία της στην οικογενειακή επιχείρηση ότι η κατανόηση του πώς λειτουργούν και συνδέονται όλα τα μέρη μιας επιχείρησης είναι κρίσιμη για την επιτυχία. Ακόμα και τώρα, θεωρεί τη δουλειά της ως το να διευθύνει «το στούντιο-πλυντήριο αυτοκινήτων μου».
Η δουλειά σε πλυντήρια αυτοκινήτων είναι αδυσώπητη και ανταγωνιστική, και το ίδιο ισχύει για την επιχείρηση της ψυχαγωγίας. Το τμήμα της Μπαζάρια είναι ο μεγαλύτερος κινητήρας που μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των συνδρομητών του Netflix και τα κέρδη – ή και όχι.
«Θέλω οι εκπομπές μας να έχουν απήχηση στους ανθρώπους. Αυτό είναι που πάντα ψάχνω. Τις αγάπησαν οι άνθρωποι; Έμειναν και τις παρακολούθησαν;» ρωτά. «Μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι που θα αγαπήσεις τόσο πολύ, που θα μιλήσεις γι’ αυτό και θα το πεις στους φίλους σου; Αυτό είναι πραγματικά το ζητούμενο».
Όταν τα κορίτσια έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, όλα είναι δυνατά. Η Μπέλα Μπαζάρια πιστεύει βαθιά στη δύναμη της αλφαβητισμού να επιφέρει αλλαγή σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό η ηγέτης του Netflix είναι ισχυρή υποστηρίκτρια του παγκόσμιου μη κερδοσκοπικού οργανισμού Room to Read, που ηγείται η διευθύνουσα σύμβουλος Γκίτα Μουράλι.
Ο οργανισμός που εδρεύει στο Σαν Φρανσίσκο λειτουργεί προγράμματα σε 24 χώρες για να βοηθήσει τα κορίτσια να μάθουν να διαβάζουν και να ολοκληρώσουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε περιοχές του κόσμου όπου συχνά οι γυναίκες στερούνται τέτοιες ευκαιρίες. Η Μπατζάρια έλκεται από την έμφαση του Room to Read στην καταπολέμηση της ανισότητας των φύλων μέσω της διεύρυνσης των εκπαιδευτικών ευκαιριών για τις γυναίκες.
«Είναι σημαντικό για μένα να δώσουμε σε αυτά τα νεαρά κορίτσια μια ευκαιρία να πετύχουν και να έχουν πραγματικά επιλογή στο τι θα κάνουν καθώς μεγαλώνουν», λέει η Μπατζάρια.
Η εκπαίδευση, κατά την άποψη της Μπαζάρια, είναι το αντίδοτο στον παιδικό γάμο. Η Μπατζάρια και η κόρη της, Ράμι, έχουν δει τα αποτελέσματα από κοντά μέσω των επισκέψεών τους στις εγκαταστάσεις του Room to Read στην Καμπότζη και την Τανζανία. «Ήταν πραγματικά εξαιρετικό να περνάμε την ημέρα στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα κορίτσια κάνοντας μαθήματα δεξιοτήτων ζωής. Διδάσκουν αυτοπεποίθηση και κατανόηση του πώς να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου», λέει η Μπατζάρια.
Η ανάγκη είναι τεράστια. Περίπου 250 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο δεν έχουν εμπειρία από το σχολείο, και τα δύο τρίτα των ενηλίκων στον κόσμο που δεν μπορούν να διαβάσουν είναι γυναίκες, σύμφωνα με το Room to Read.
Η Μπαζάρια έχει εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από το πρόγραμμα του οργανισμού που αντιστοιχίζει τα κορίτσια με ενήλικους μέντορες για έως και επτά χρόνια για να διασφαλίσει ότι θα αναπτύξουν ζωτικές δεξιότητες και θα ολοκληρώσουν το λύκειο ή αντίστοιχα εκπαιδευτικά προγράμματα.
«Είναι μέρος κοινωνικός λειτουργός, μέρος μεγάλη αδελφή, μέρος θεραπευτής», λέει η Μπαζάρια. «Έχω δει από κοντά και προσωπικά τη δουλειά που έχουν κάνει και τον αντίκτυπο που είχε στις νέες γυναίκες. Και γι’ αυτό το Room to Read είναι σημαντικό για μένα.»
*Πηγή: Variety
