Ζει ταξιδεύοντας και γράφοντας για τα ταξίδια του αυτά στο site του, το Followgeorge. Ο Γιώργος Βιτωράτος, βέβαια, δεν θέλει τόσο να τον ακολουθούν στις περιπέτειές του, όσο να περπατούν δίπλα του. Γι΄αυτό το στιλ της γραφής του είναι πολύ προσωπικό και ιδιαίτερο. Όπως η ζωή του: μεταξύ Ιρλανδίας και Ελλάδας, με ενδιάμεσες στάσεις προορισμούς σε όλον τον κόσμο τους οποίους επισκέπτεται είτε από την ιδιότητά του ως αεροσυνοδού, είτε από την Αιώνια Στάση του ως περιηγητή.

Μετά την συνέντευξη που έκανα στην κοινή μας φίλη Άντα Κουγιά, σκέφτηκα να κάνω μία και στον Γιώργο. Κάποτε, ίσως βγάλω ένα βιβλίο με τίτλο: «Συνεντεύξεις με τους φίλους μου».

Ακομπλεξάριστα και αγαπησιάρικα, γιατί είναι προίκα να έχεις στην ζωή αγαπημένα πρόσωπα με ενδιαφέρουσες ζωές.

Διαβάστε πώς μιλά και πώς σκέφτεται ένας τριαντάρης με καθημερινότητα που δεν περιλαμβάνει κίνηση στην Πατησίων ή την Κηφισίας, ούτε αναγκαστικές καλημέρες με τους συναδέλφους στο γραφείο. Δεν ξέρω αν ο Βιτωράτος ζει αντισυμβατικά. Ζει πάντως όπως γουστάρει. Και, σίγουρα, δεν παύει να προσπαθεί γι’ αυτό.

Γιώργος Βιτωράτος

Τι είναι το FollowGeorge.gr για σένα; Τι σημαίνει και πόση καθημερινότητα σού καταλαμβάνει;

Σπίτι για τις εμπειρίες, τις σκέψεις, τις εικόνες και τις αναμνήσεις μου. Κυριολεκτώ. Πριν δημιουργηθεί το FollowGeorge.gr είχα τον φόβο πως τα ταξίδια και οι εμπειρίες μου από αυτά θα χαθούν στον χρόνο. Είχα ταξιδέψει ήδη σε πολλές χώρες και προορισμούς – εντός και εκτός Ευρώπης – και είχα την ανάγκη να τα μοιραστώ με άλλους ταξιδιώτες της γης. Αντλεί όσο χρόνο θα αντλούσε μια αγαπημένη δραστηριότητα μέσα στη μέρα μου. Νιώθω την ανάγκη να ταξιδεύω μέσα από αυτό και αυτό μέσα από εμένα.

Πώς είναι να ζεις στο Δουβλίνο μόνιμα; Πλέον, είσαι ήδη κάποια χρόνια οπότε έχεις πλήρη εικόνα όλων των εποχών εκεί, των ωραίων και των άσχημων.

Ήταν συνειδητή επιλογή – αν και απρόσμενη – και είναι πλέον κομμάτι του εαυτού μου. Στα χρόνια που ζω στην Ιρλανδία έχω εκτιμήσει πολλά που δεν εκτιμούσα πριν και έχω δημιουργήσει μια ζωή στην οποία νιώθω πως ταιριάζω. Είναι ένα πανέμορφο μέρος με άπλετη φυσική ομορφιά που αγαπάει τους κατοίκους του. Για αυτό και δεν το εγκατέλειψα. Ακολούθησα το πάθος μου, την εξερεύνηση του κόσμου, δημιούργησα μια βάση εδώ ως αεροσυνοδός και παράλληλα έχω την ευκαιρία να γυρίζω τον κόσμο και να εμπνέομαι.

Τι σου λείπει, παρ’όλα αυτά από την Αθήνα; Ποιο είναι συνήθως το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν έρχεσαι εδώ πέρα;

Η δική μου Ιθάκη, ο τόπος μου… Τι να πω που ίσως να μην έχει ξαναειπωθεί; Ποιος δεν εμπνέεται από την τόση ομορφιά της; Την ποίηση που είναι γραμμένη στα σοκάκια της, τη ζωή που εκπέμπει η οχλαγωγία της, τον έρωτα που αναβλύζει από την τέχνη της… Μάνα των σκληρά δουλεμένων και γη φιλόξενη για όσους αναζητούν μια – ίσως – καλύτερη ζωή. Πατρίδα των γενναίων που πάντα θα σέβομαι και αντίπαλος των μεγάλων πόλεων που θέλουν να της μοιάσουν. Η πρώτη μου μέρα είναι πάντα αφιερωμένη στην πόλη, στον παλμό, τον αέρα και τα αρώματά της. Έχω την ανάγκη να ξαναδεθώ μαζί της πριν με παρασύρει στη δίνη της.

Γιώργος Βιτωράτος

Πώς αντιδρά ο κόσμος όταν ακούει πως είσαι αεροσυνοδός; Τι έχεις παρατηρήσει πως πιστεύεται για το επάγγελμά σου διαδεδομένα, ενώ μάλλον δεν είναι ακριβώς έτσι; Ξέρεις, σαν αστικός θρύλος!

Αποτελεί όνειρο για πολλούς και πιστεύεται λανθασμένα πως υπάρχουν συγκεκριμένα ιδανικά για να κάνεις αυτή τη δουλειά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις πάθος για τα ταξίδια και να προτίθεσαι να ζήσεις οπουδήποτε στον κόσμο. Τα περισσότερα λανθασμένα πρότυπα έχουν καταργηθεί σε διεθνή αεροπορικές εταιρείες και όλο και περισσότερες ακολουθούν. Δεν χρειάζεται να είσαι νέα γυναίκα, με χαμηλό μέσο δείκτη μάζας σώματος και πιθανόν πρώην μοντέλο για να γίνεις αεροσυνοδός. Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές και ελπίζω να εξαλειφθούν άμεσα και από τις υπόλοιπες αεροπορικές εταιρείες.

Τρία ταξίδια που θα ξανάκανες χθες και τρία ταξίδια που προτιμάς να αφήσεις στην ησυχία των αναμνήσεων.

Να γίνω γραφικός και να πω πως θα ξαναπήγαινα παντού; Αν μπορούσα τώρα θα ήμουν μεταξύ Αθήνας, Καλαμάτας και Ρόδου, γιατί έχω ανάγκη να βλέπω αγαπημένα μου πρόσωπα. Προορισμοί που τους έζησα σαν όνειρο είναι η Νέα Υόρκη, το Μαρόκο, οι Βαλεαρίδες Νήσοι της Ισπανίας και η Κυανή Ακτή της Γαλλίας. Ταξίδια χαραγμένα στην ψυχή μου. Νομίζω πως δεν μπορώ να πω πως δεν θα ξαναπήγαινα κάπου, θα ήταν άδικο και αναληθές.

Ποια θεωρείς την μεγαλύτερή σου επιτυχία μέχρι σήμερα, στα 30 σου χρόνια;

Ότι ακολούθησα το ένστικτό μου. Πήρα αποφάσεις που μου άλλαξαν τη ζωή χωρίς να δειλιάσω, παρά τον φόβο για την πτώση και την απώλεια. Κατάφερα να δημιουργήσω πράγματα που με κάνουν περήφανο και προσπαθώ να είμαι αληθινός στον εαυτό μου και στους γύρω μου.

Γιώργος Βιτωράτος

Πώς νιώθεις που η κολλητή σου σου κάνει συνέντευξη; Μας θεωρείς σούργελα ή μας λατρεύεις;

Τρελούς ναι, σούργελα όχι. Ειλικρινά όμως μας λατρεύω γιατί καμία απόσταση δεν μας χωρίζει και γιατί είμαστε αχώριστοι πάνω από δέκα χρόνια. Οι σχέσεις οφείλουν να δοκιμάζονται, ειδικά στους χώρους που δραστηριοποιούμαστε.

Τι καινούργιο ετοιμάζεις αυτή την περίοδο; Γιατί πάντα κάτι ετοιμάζεις εσύ. Πες το μου, εδώ, δημόσια, αφού έχουμε να τηλεφωνηθούμε κάτι εβδομάδες.

Παραδόξως, η νέα σεζόν με βρίσκει ήρεμο, απαλλαγμένο από το πολύ στρες, σε μια ανάγκη να δημιουργήσω μια υγιή καθημερινότητα. Αρθρογραφώ για τα ταξίδια μου, επικοινωνώ νέα πρότζεκτς μέσα από την εταιρία επικοινωνίας που χτίσαμε μαζί και καταγράφω τα συναισθήματα μου από τους τόπους που επισκέφτηκα για κάτι νέο που ετοιμάζεται αργά αργά και σταθερά.

Αν όχι αεροσυνοδός και travel editor, τότε τι; Και αν όχι στην Ιρλανδία, τότε πού;

Αν δεν ήμουν ευτυχισμένος, θα ξαναέχτιζα τη ζωή μου από την αρχή. Δεν το φοβάμαι. Η αεροπορία μου ταιριάζει, ίσως αργότερα όμως να θέλω να πατάω έδαφος. Travel editor για μια ζωή, έστω σε ένα σημειωματάριο για τα μάτια μου και μόνο. Αν όχι Ιρλανδία τότε Ελλάδα; Ή μήπως κάπου αλλού; Θα ακολουθούσα το ένστικτό μου σε αυτή την περίπτωση.

Εσύ σε δέκα χρόνια από σήμερα, τέλη Οκτώβρη. Κάνε μια περιγραφή της πρώτης εικόνας που σου έρχεται στο μυαλό.

Τουλάχιστον ακόμα 20 χώρες στον χάρτη μου, μια ήρεμη αλλά ποτέ βαρετή ζωή, να γιορτάζουμε μαζί με τις οικογένειες μας το Halloween τρώγοντας κολοκυθόπιτα και μοιράζοντας γλυκά.

Διαβάστε τις ανά τον κόσμο περιπέτειες του Γιώργου Βιτωράτου εδώ.