Περιεχόμενα
- Ο Ιάσονας Μανδηλάς έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά για την ώρα ξετυλίγει στο Nitro τις πιο σημαντικές πτυχές, από το, μέχρι τώρα, κουβάρι της ζωής του.
- Ο αθλητισμός και ο χορός
- Η επιστροφή στην Ελλάδα και οι πρώτες δουλειές
- Η επιστροφή στο θέατρο μετά το lockdown
- Το τραγούδι, το τεράστιο όνειρο του
- Η σχέση του με τα social media
- «Ευτυχώς που μίλησα και είδα αυτή την αντίδραση, για να καταλάβω πόσο ακόμη δουλειά έχουμε»
- «Σε 10 χρόνια θα ήθελα να μην έχω χάσει το πάθος μου για τη δουλειά μου»
- «Είμαι άνθρωπος που ονειρεύεται»
Ο Ιάσονας Μανδηλάς είναι χορευτής, τραγουδιστής και ηθοποιός. Είναι όμως κάτι παραπάνω από αυτά. Είναι ένας άνθρωπος με χιούμορ, ταλέντο, δομημένο λόγο και έχει μια ζεστή φωνή, σαν να τον ξέρεις χρόνια.
Λένε πως κάποιος, ακόμα κι αν δεν τον ξέρεις, αρκεί για να σου φτιάξει ευχάριστα την ημέρα. Στην περίπτωση μου, αυτό συνέβη την περασμένη Πέμπτη. Το ρολόι έγραφε 12 ακριβώς. Πήρα το κινητό και πληκτρολόγησα τον αριθμό που είχα αποθηκεύσει. Στην άλλη άκρη της γραμμής, το σήκωσε μια φωνή που μου έκανε εντύπωση. Γιατί; Γιατί μου έβγαλε μια ζεστασιά από τις πρώτες κιόλας λέξεις.
Στην άλλη άκρη της γραμμής βρισκόταν ο Ιάσονας Μανδηλάς. Ο άνθρωπος που έχει κάνει τόσα πράγματα στη ζωή του και παρόλα αυτά δεν έχει καβαλήσει το καλάμι. Ο άνθρωπος που έχει πάθος για τη δουλειά του και παλεύει σκληρά για να γίνεται καλύτερος. Μπορεί το τελευταίο διάστημα να βρέθηκε στο «επίκεντρο» μετά την αποκάλυψη της σεξουαλικής του ταυτότητας, ωστόσο όμως είναι πολλά περισσότερα που πρέπει να τον τοποθετούν εκεί. Για καλό φυσικά.
Ο Ιάσονας Μανδηλάς έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά για την ώρα ξετυλίγει στο Nitro τις πιο σημαντικές πτυχές, από το, μέχρι τώρα, κουβάρι της ζωής του.
«Είναι δύσκολες οι χρονιές που πέρασαν, οπότε ας το λέμε λίγο παραπάνω. Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, γκρινιάζω πολύ, αλλά είμαι αυτός που στις δύσκολες στιγμές θα πει πάντα ‘το έχουμε ρε παιδιά, θα τη βρούμε τη λύση’», μου λέει στην αρχή της επικοινωνίας μας.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο αθλητισμός και ο χορός
Ο Ιάσονας από πολύ μικρή ηλικία έπαιζε πιάνο, ωστόσο στη ζωή του υπήρχε εξίσου έντονα ο αθλητισμός. Οι γονείς του ήταν προπονητές, επομένως ήταν η βάση του. «Εγώ και η αδερφή μου είχαμε ένα κινησιολογικό ταλέντο, οπότε με ό,τι καταπιανόμασταν ήμασταν πολύ καλοί αθλητές», είπε χαρακτηριστικά. Δεν είναι τυχαίο που κέρδισε το πανελλήνιο πρωτάθλημα στα 100 μέτρα με εμπόδια, ένα καλοκαίρι, που τελικά θα έμελλε να ήταν και το τελευταίο του στον αθλητισμό, μιας και το επόμενο, ο χορός έγινε ο στόχος του.
«Οι γονείς μου είχαν τρέλα με το να μας πηγαίνουν στο θέατρο, να ακούμε κλασική μουσική, να παίρνουμε γενικότερα πληροφορίες από τα πάντα, να δούμε και λίγο μπαλέτο, να δούμε και μια συναυλία του Σάκη Ρούβα. Κάποια στιγμή γνωρίσαμε κάποιους παλιούς φίλους τους, οι οποίοι ήταν καθηγητές μπαλέτου. Εμένα οι δικοί γνώριζαν ότι μου άρεσε να χορεύω, οπότε το ανέφεραν. Εκείνοι τότε μου ζήτησαν να τους χορέψω κάτι κι εγώ σαν κλασικό παιδάκι χόρεψα χορογραφίες που έκανα μόνος μου στο δωμάτιο μου.
Μου είπαν για μια καθηγήτρια και μου είπαν ‘δεν πας να ξεκινήσεις χορό;’ Μετά το πανελλήνιο πρωτάθλημα αποφάσισα να το δοκιμάσω. Μία που μπήκα στην αίθουσα χορού και μέσα σε ένα χρόνο ήρθε η κατρακύλα της αθλητικής μου καριέρας (γέλια) και είπα αυτός είναι ο στόχος μου, αυτό είναι το όνειρο μου, αυτό είναι που πραγματικά θέλω. Κάπως έτσι, ξεκίνησα χορό και τραγούδι και κατέληξα να ασχοληθώ με το μιούζικαλ».
– Και κάπως έτσι κατέληξες να φύγεις για Λονδίνο.
Ναι. Έφυγα τρία χρόνια με υποτροφία. Ήταν πραγματικά κάτι που δεν το περίμενα με τίποτα, διότι αν φανταστείς μέχρι πρώτη λυκείου δεν είχα μπει σε αίθουσα χορού, το να φύγω για Λονδίνο μετά από δύο χρόνια για να σπουδάσω μιούζικαλ ήταν κάτι που δεν το περίμενε κανείς και απλώς έγινε. Οι δυσκολίες ήταν πάρα πολλές. Ευτυχώς είχα λίγο προετοιμαστεί γιατί είχα φύγει για δύο χρόνια με τους γονείς μου στο εξωτερικό, οπότε είχα μια πάρει μια γεύση. Αλλά και πάλι ήταν δύσκολο. Ήμουν μόνος μου, δεν ήξερα καλά τη γλώσσα. Έχω κλάψει πολύ η αλήθεια είναι στο Λονδίνο.
– Είχες όμως μια δουλειά με τον Robbie Williams.
Ναι, ήταν η πρώτη μου δουλειά. Αυτό έγινε στους πρώτους τρεις μήνες που ήμουν στο Λονδίνο. Σίγουρα ήταν ο λόγος που τελείωσα τις σπουδές μου. Γιατί αυτό ήρθε σαν πρόταση στη σχολή μου, αναζητούσαν κάποια παιδιά χορευτές, για το Royal Variety προς τιμήν της βασιλικής οικογένειας. Ήθελαν τους καλύτερους χορευτές της σχολής για να κάνουν οντισιόν. Πήγα στην οντισιόν, αλλά δεν ήξερα τι ήταν τo Royal Variety, δεν ήξερα κανέναν παρά μόνο τον Robbie Williams. Δεν είχα καταλάβει καν το μέγεθος του τι θα συμβεί και που πάω. Και τελικά πέρασα. Η εμπειρία ήρθε σε ένα κομβικό σημείο, στο πρώτο τρίμηνο, που πέρναγε στο μυαλό μου ‘μήπως να πάρω τη βαλίτσα μου και να γυρίσω στην Ελλάδα γιατί είναι τόσο δύσκολο που δεν το αντέχω;’. Και γίνεται αυτό και κάπως έτσι έμεινα Λονδίνο. Τόσο απλόχερα μου το πρόσφερε το εξωτερικό, χωρίς να έχουν ματώσει τα πόδια μου στην αίθουσα χορού. Είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος, μπορεί και ταλαντούχος, αλλά σίγουρα τυχερός.
Η επιστροφή στην Ελλάδα και οι πρώτες δουλειές
Ήρθα στην Ελλάδα και ως δια μαγείας όλοι του χώρου έμαθαν για έναν Ιάσονα Μανδηλά. Είχα προτάσεις για 15 δουλειές. Εγώ είχα έρθει λίγο πριν τελειώσουν οι σπουδές μου, έκανα μια οντισιόν για το Εβίτα, που θα γινόταν τότε αλλά ακυρώθηκε η δουλειά. Γυρνάω στο Λονδίνο, τελειώνω το πτυχίο μου και με καλούν για έναν ρόλο. Ακυρώνεται ενδιάμεσα τελικά η παραγωγή και από το πουθενά με παίρνει η βοηθός του Φωκά Ευαγγελινού ‘μου είπε ότι έχει ακούσει τα καλύτερα’, αλλά εγώ ουσιαστικά δεν είχα συνεργαστεί με κανέναν. Βασικά είχα κάνει μόνο την ακρόαση για το Εβίτα και ένα βίντεο κλιπ με την Demy. Και από τον Φωκά ξεκίνησαν όλα. Ήρθε το Παλλάς η πρώτη μου δουλειά στην Ελλάδα και Δαίμονες ταυτόχρονα. Αργότερα ήρθε το Πρισίλα. Τον δεύτερο χρόνο μπήκα στη σειρά Συμμαθητές και ξεκίνησε μια χρονιά στην επαγγελματική μου ζωή που ήταν η top of the top. Ζούσα το όνειρο της δουλειάς και της ωραίας επαγγελματικής επιτυχίας.
– Σου άρεσε η εμπειρία της τηλεόρασης;
Εγώ λατρεύω να δουλεύω στη τηλεόραση. Μ’αρέσει η δουλειά με την κάμερα. Πραγματικά στεναχωριέμαι που δεν έχει έρθει ακόμη μια δεύτερη ευκαιρία. Βέβαια κάνω πολλά άλλα πράγματα, λίγο κι εγώ χάθηκα στο δρόμο γιατί δοκίμαζα πολλά. Οι συμμαθητές πήγαν πάρα πολύ καλά παρ΄όλο που ήταν καθημερινό. Είχε μεγάλο όγκο δουλειάς, 12 ώρες γυρίσματα, αλλά εμένα μου άρεσε πολύ. Ευελπιστώ ότι θα ξαναέρθει στη ζωή μου.
– Σε ριάλιτι θα πήγαινες;
Ναι, θα πήγαινα. Μου αρέσουν πολύ. Γι’αυτό και το 2007 είχα μπει στο So you think you can dance. Είμαι ανταγωνιστικός με τον εαυτό μου και με τους άλλους, με την καλή έννοια πάντα, που θέλω να γίνομαι καλύτερος και να πεισμώνω.
– Θα πήγαινες δηλαδή Survivor;
Ναι θα πήγαινα. Μη το παίζω και ήρωας. Θα γκρινιάζω. Έχω συζητήσει γενικά κάποια πράγματα, αλλά όλα αυτά θέλουν συγκεκριμένο πρόγραμμα. Είμαι ένας άνθρωπος πάντως που για οτιδήποτε κάνω θέλω να είμαι πολύ σίγουρος. Είτε για παιχνίδι είτε για συνεργασία. Θέλω να είμαι 200% εκεί.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η επιστροφή στο θέατρο μετά το lockdown
Ήμασταν από τον Οκτώβρη στο θέατρο Ριάλτο, στο μιούζικαλ Hair σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλισσόβα. Ήταν ένα δώρο που μας δόθηκε μετά από δύο χρόνια. Και παρά που τα κρούσματα είναι ψηλά, το ότι ήρθαν μερικοί άνθρωποι στο θέατρο, μου έβγαζε να θέλω να πω σε έναν έναν ‘σας ευχαριστούμε’. Υπάρχει πολύς φόβος και είναι αδύνατο καμία φορά να κάνεις παραστάσεις με πολύ κόσμο. Αλλά εμάς το ότι μας δόθηκε μια ελπίδα, ότι θα ξαναμπούμε σε μια κανονικότητα, ότι ευτυχώς ακόμα δεν έχουν κλείσει τα θέατρα, μας δίνει ένας φως ότι αυτή η χρονιά είναι ίσως καλύτερη.
– Ο κόσμος το αγκάλιασε ξανά το θέατρο;
Ναι, ναι και το βλέπεις αυτό. Βλέπεις ότι ο κόσμος φοβάται και δεν θα πάει σε κλειστούς χώρους, αλλά το θέατρο δεν το εγκαταλείπει. Το έχουμε στερηθεί πάρα πολύ και μας επηρεάζει όλους. Και δουλειά σου να μην είναι. Είναι ψυχοθεραπεία το θέατρο.
– Μετά το Hair θα σε δούμε και σε άλλο μιούζικαλ;
Δυστυχώς ολονών έχουν παγώσει τα επόμενα βήματα. Οπότε δεν ξέρω τι θα γίνει. Ενώ δεν έχουν κλείσει τα θέατρα, η κατάσταση που επικρατεί έχει δημιουργήσει μια αναστάτωση στους παραγωγούς. Προς το παρόν, δεν θα βρίσκομαι σε κάποιο μιούζικαλ.
Το τραγούδι, το τεράστιο όνειρο του
Κλείνω τρία χρόνια με τέσσερα single. Το τραγούδι δεν το είχα αγγίξει γιατί ήταν το τεράστιο όνειρό μου. Θυμάμαι να είμαι 10 χρονών, στο κρεβάτι μου, και να βάζω Μad. Έγραφα στην κασέτα τα αγαπημένα μου βίντεο κλιπ ώστε να μπορώ να τα βλέπω και να μαθαίνω μετά τις χορογραφίες. Και θυμάμαι ότι στο μυαλό μου, αυτό που έβλεπα, θεωρούσα ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν σαν Θεοί στην τηλεόραση. Έβλεπα την Έλενα Παπαρίζου, τον Σάκη Ρούβα και έλεγα ‘αυτοί είναι Θεοί, δεν είναι άνθρωποι’. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι για κάποιον αυτή είναι η καθημερινότητα του. Οπότε μέχρι πρόσφατα, δεν το άγγιζα. Ακόμη και τώρα, μου φαίνεται τρελό όνειρο. Μια μέρα είπα ότι δεν γίνεται να περιμένω άλλο. Τώρα είναι η στιγμή, κάντο. Ξεκίνησα μόνος μου. Βρήκα τα «Χίλια Κομμάτια» που ήταν ένα ξένο τραγούδι από Αμερικανό συνθέτη. Επικοινώνησα μαζί του και του είπα ότι θα με ενδιέφερε πολύ. Και τότε συνεργαζόμουν με την Έλενα Παπαρίζου, γιατί χόρευα μαζί της σε ένα νυχτερινό μαγαζί. Και ως μαγική Έλενα που είναι για όλους, με πήγε στη Minos Emi.
– Συνεργάστηκες κιόλας με την Έλενα Παπαρίζου και στα Mad Awards.
Ναι, και μετά συνέβη η συνεργασία μαζί της στα Mad. Σαν τρόπαιο το έχω κι αυτό. Η Έλενα είναι ένας από τους λόγους που εγώ είμαι τραγουδιστής. Τη στιγμή που την είδα στην Eurovision με τους Antique, δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Την εβδομάδα που γινόντουσαν οι πρόβες για τα Mad, θα κυκλοφορούσα κι εγώ το πρώτο μου τραγούδι. Και όλο αυτό ήταν ένα τεράστιος άγχος, αλλά ήταν συγκλονιστικό να είμαι με την Έλενα. Σου μιλάει όμορφα και πραγματικά θέλει να σε βοηθήσει. Θα την ευχαριστώ συνέχεια.
– Τι ετοιμάζεις τώρα;
Τις τελευταίες ημέρες συζητάω ξανά με τον Λεωνίδα Σώζο, που έχουμε κυκλοφορήσει τα τελευταία δύο τραγούδια μαζί. Τον εμπιστεύομαι και πιστεύω ότι σύντομα θα έρθει ένα νέο τραγούδι.
– Ένα τραγούδι που θα ήθελες να είχες πει και το λέει άλλος;
Το ‘Όσο Ζω’ του Σάκη Ρούβα. Η παραγωγή αυτού του τραγουδιού είναι μαγική. Είναι από τα αγαπημένα μου.
Η σχέση του με τα social media
Ένα δυνατό προφίλ στο Instagram και ένα ακόμα πιο ευχάριστο προφίλ στο TikTok. Όπως εξηγεί ο Ιάσονας, έχει μια love hate σχέση με τα social media. «Υπάρχουν εβδομάδες που ποστάρω κανονικά, υπάρχουν και κάποιες άλλες που δεν θέλω να ασχολούμαι καθόλου. Ειδικά με το TikTok μου συμβαίνει αυτό.
– Δέχεσαι hate;
Έχω δεχθεί γενικά, αλλά νομίζω το μεγαλύτερο κύμα hate υπάρχει στο Facebook. Είναι φοβερό. Όταν για παράδειγμα μίλησα στο Instagram για την σεξουαλική μου ταυτότητα, έβλεπα τα σχόλια και έλεγα ότι πραγματικά ζούμε σε έναν ωραίο κόσμο. Ωστόσο στο Facebook, είχε χυθεί αίμα. Αλλά ο κόσμος έχει ανάγκη να κάνει hate comments, έχει ανάγκη να τα βγάλει κάπου. Γι’αυτό δεν θέλω να επηρεάζομαι. Θα ήταν καλό να σταματήσει αυτό και το ελπίζω, αλλά ο καθένας έχει την ελευθερία του λόγου του.
– Είχες δεχθεί bullying στο σχολείο, σωστά;
Ναι, ήταν πάντα λεκτικό. Ήταν σαν μια πληγή που μόνιμα δεν έκλεινε. Να σε πειράζει, να σε τσούζει, να σου δυσκολεύει λίγο τη ζωή. Αισθανόμουν μόνιμα ότι ήμουν στο περιθώριο. Ήταν δύσκολα τα χρόνια στο σχολείο. Είχα και διαφορετική βάση οικογένειας, που αυτό χτύπαγε στα παιδιά τότε.
«Ευτυχώς που μίλησα και είδα αυτή την αντίδραση, για να καταλάβω πόσο ακόμη δουλειά έχουμε»
Ο Ιάσονας πρόσφατα έκανε μια ανάρτηση στο Instagram, για τη σεξουαλική του ταυτότητα. «Όταν το έκανα υπήρχε γενικότερα ένα κενό και μια ανακούφιση. Είπα έγινε και άστο να κάνει τον κύκλο του. Ήταν πολλά που με έτρωγαν μέχρι να κάνω την ανάρτηση, αλλά καθόμουν μόνος μου στο σπίτι, έπινα τον καφέ μου και έλεγα ‘τι ωραία’. Ήταν μια ανακούφιση να μπορώ να μιλάω πλέον για πράγματα που με αφορούν.
Δεν το φοβήθηκα. Προσπάθησα να μη το περάσω από το θέμα του φόβου έτσι κι αλλιώς. Γι’αυτό και το έκανα συνειδητοποιημένα. Στο Instagram το είδαν 85.000, θέλω να ελπίζω ότι κάποιον θα βοήθησε. Όταν πήρα την απόφαση να μιλήσω, δεν το ήξερε κανείς, κι αυτό για να μην επηρεαστώ. Ήταν κάτι πολύ προσωπικό. Βρήκα τη στιγμή που πίστευα για μένα πιο σωστή».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
– Αν το περιβάλλον σου δεν σε στήριζε, θα το έλεγες και πάλι;
Κοίτα, είναι πολύ δύσκολο αυτό το κομμάτι. Η αλήθεια είναι ότι έφτασα σε ένα σημείο που είπα δεν με νοιάζει, πρέπει να βοηθήσω κάποιους ανθρώπους εκεί έξω που όντως πονάνε, που όντως έχουν περάσει δύσκολα. Κάποια παιδιά, περνάνε όλα τους τα απογεύματα κλειδωμένα σε ένα δωμάτιο. Και γι’αυτά τα άτομα εγώ ήθελα να μιλήσω και ήθελα να δώσω ελπίδα και φως. Οπότε ναι, θα μιλούσα και πάλι γιατί ξέρω πόσο δύσκολο είναι και πόσο στενάχωρο είναι να είσαι στο περιθώριο. Να προσπαθείς να αλλάξεις τον εαυτό του για να ικανοποιήσεις κάποιον άλλον.
– Είχες αμφιβολίες για την επαγγελματική σου καριέρα;
Όχι. Καθόλου. Δεν μου πέρασε από το μυαλό και δεν ήθελα να το σκεφτώ. Μου το είπανε ότι μπορεί να μου κάνει κακό. Αλλά και; Ας μη με θες. Δεν θέλω κι εγώ να μπω σε μια δουλειά που να μην είμαι καλά με τον εαυτό μου. Θέλω ένας άνθρωπος να με διαλέξει για το ταλέντο μου ή για το πόσο σκληρά δουλεύω, όχι για το τι κάνω στην προσωπική μου ζωή. Οπότε αν κάποιος δεν με θέλει για τη δουλειά γι’αυτό, τότε μιλάμε κάποια άλλη γλώσσα επαγγελματικά.
– Αρνητικά σχόλια είχες;
Πάρα πολλά στο Facebook. Τα οποία εμένα με προβλημάτισαν, όχι για μένα γιατί όπως είπα το ξέρει η οικογένεια μου και ο περίγυρος μου, έχω βάσεις δηλαδή, αλλά για το ότι αυτοί οι άνθρωποι άμα δουν ένα παιδί ομοφυλόφιλο στο δρόμο τι θα του κάνουν. Κι αυτό το παιδί αν δεν έχει βάσεις, πως θα διαχειριστεί την κατάσταση και την καθημερινότητά του. Δεν το πήρα σε προσωπικό επίπεδο, αλλά αυτό με προβλημάτισε. Ευτυχώς που μίλησα και είδα αυτή την αντίδραση, για να καταλάβω πόσο ακόμη δουλειά έχουμε.
«Σε 10 χρόνια θα ήθελα να μην έχω χάσει το πάθος μου για τη δουλειά μου»
Είναι χαρούμενος όταν βρίσκεται στη σκηνή, που δεν θα ήθελε με τίποτα να χάσει το πάθος του, λέει με αυτή τη ζεστή φωνή ο Ιάσονας. Σε 10 χρόνια θα ήθελε, επίσης, και μια γεμάτη δισκογραφία.
– Αν έπρεπε να επιλέξεις ένα από αυτά που κάνεις, ποιο θα ήταν;
Θα κράταγα το μιούζικαλ στο θέατρο. Νομίζω ότι μου βγαίνει αβίαστα, οπότε δεν πρέπει να πάω κόντρα σε αυτό.
«Είμαι άνθρωπος που ονειρεύεται»
Γενικά επειδή το έχουμε πολύ στην Ελλάδα να μην κάνουμε μεγάλα όνειρα, τύπου είμαστε για τα λίγα και τα καλά, που συμφωνώ να υπάρχει από τη μία αυτό γιατί είναι και το πιο δύσκολο να είσαι χαρούμενος με τα λίγα και τα καλά, εγώ παρ΄όλα αυτά κάνω μεγάλα όνειρα. Και ξέρεις τι; Κατάφερα να κάνω πραγματικότητα τα πιο τρελά μου όνειρα και σε μικρή ηλικία. Και τώρα έχουν μείνει αυτά τα πολύ δύσκολα. Με σόκαρε τα τελευταία δύο χρόνια που είχα σταματήσει να παλεύω για τα ακόμα πιο μεγάλα όνειρα μου. Οπότε θέλω να τα ξαναπιάσω από την αρχή. Είναι πολύ όμορφα αυτά που κάνω στη ζωή μου, αλλά δεν θέλω να τα αφήσω και τα άλλα.
– Το 2022 πώς θα ήθελες να κλείσει για ‘σενα;
Θα ήθελα να έχω ταξιδέψει στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους. Θα ήθελα να περάσω από οντισιόν, να έχω συναντήσει κάποιους συνθέτες στο εξωτερικό. Με ενδιαφέρει πολύ φέτος. Θέλω να ξεκινήσω από το μηδέν. Το έχω ανάγκη να ξαναγυρίσω στο εξωτερικό και μου λείπει αυτή η εξέλιξη. Συμβαίνουν τόσα πολλά πράγματα καλλιτεχνικά εκεί και πιέζει ο ένας τον άλλον, οπότε θα ήθελα να ξαναγίνω μαθητής.
