Περιεχόμενα
Ο Πάτρικ Σουέιζι δεν ήταν ποτέ ένας «σπουδαίος ηθοποιός». Δεν έγινε ποτέ Ντε Νίρο ή Πατσίνο, δεν κατάφερε ουσιαστικά να ξεφύγει ποτέ από τους «γλυκερούς» ή ρομαντικούς ρόλους ή αυτούς του γόη, που τον καθιέρωσαν, όπως για παράδειγμα κατάφεραν να κάνουν ο Τομ Χανκς ή ο Μπράντλεϊ Κούπερ.
Είχε όμως κάτι που άρεσε πολύ στις γυναίκες – μια αρρενωπότητα, μια ιδιαίτερη ομορφιά που τρέλαινε τα κορίτσια, με εκείνη τη χαρακτηριστική χαίτη – σήμα κατατεθέν της εποχής και βλέμμα διαπεραστικό. Αλλά και για τα αγόρια, ήταν πάντα ένας ωραίος τύπος, απ’ αυτούς που θέλεις να πας για μπύρες και να μιλήσεις για τα πράγματα που λένε οι άντρες μεταξύ τους: αθλητικά, αυτοκίνητα, ωραία κορίτσια.
Ο Σουέιζι ήταν ο δάσκαλος χορού στο «Dirty Dancing» και αυτός που ως φάντασμα επέστρεψε στη ζωή στον «Αόρατο Εραστή» για να προστατέψει τη Ντέμι Μουρ – η σκηνή με τον πηλό, θα είναι για πάντα κλασσική.
Προσπάθησε να τινάξει από πάνω του τη γλυκανάλατη σκόνη παίζοντας σε ταινίες όπως «Ο Μπράβος», ρίχνοντας άγριο ξύλο και φτιάχνοντας το ανάλογο κορμί, δοκίμασε τις υποκριτικές του ικανότητες δοκιμάζοντας διαφορετικά πράγματα, αγάπησε, αγαπήθηκε, έγινε κομμάτι της εφηβείας μας και των νιάτων μας, αλλά δυστυχώς έχασε τη μάχη με τη ζωή πολύ νέος, μόλις στα 57 του χρόνια. Με αφορμή την επέτειο από τον θάνατό του, θυμόμαστε μερικές ωραίες ιστορίες από τη ζωή και την καριέρα του.
Ο Σουέιζι και το Disney on Ice
Το καλογυμνασμένο του σώμα, η ευλυγισία του, η πλαστικότητά του, όλα έχουν την εξήγησή τους: η μητέρα του, Πάτσι, ήταν Διευθύντρια του «Houston Jazz Ballet Company» και ο Πάτρικ, σε ηλικία μόλις 8 μηνών, κουνιόταν στο ρυθμό της μουσικής μέσα στο μωρουδιακό παρκάκι του, όταν εκείνη δίδασκε χορό.
Μεγαλώνοντας έκανε μπαλέτο, όπου παρά την καζούρα από τους συνομίληκούς του, τον βοήθησε πολύ αργότερα όταν έκανε γυμναστική και έπαιξε ποδόσφαιρο. Και μόλις τελείωσε το Κολλέγιο, για έναν χρόνο έκανε τουρ με το «Disney on Parade Ice Show», στο ρόλο του «Prince Charming». Τον έχασε ο χορός αλλά τον κέρδισε η ηθοποιία, όταν διέλυσε το γόνατό του και αναγκάστηκε να περάσει την πόρτα του χειρουργείου.
Σουέιζι vs Τραβόλτα
Στην κινηματογραφική εκδοχή του «Grease», πρωταγωνιστής ήταν ο Τζον Τραβόλτα. Όταν όμως το «Grease» ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ, το ρόλο του Ντάνι Ζούκο ενσάρκωσε ο Πάτρικ Σουέιζι.
Είχε μάλιστα ποσοστό επί των κερδών της παράστασης και μια που η παράσταση πήγε πολύ καλά, ο Πάτρικ επένδυσε μέρος των κερδών του ώστε εκείνος και η σύζυγός του, Λίζα, να παρακολουθήσουν μαθήματα υποκριτικής στο «Warren Robertson’s Theater Workshop» στη Νέα Υόρκη, όπου είχαν σπουδάσει ονόματα όπως ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και ο Τζέιμς Ερλ Τζόουνς.
Θα’ θελα να, θα’ θελα νάμουν μαραγκός…
Όταν τον έπιασε μια ανησυχία ότι θα του προτείνονταν μόνο γλυκανάλατοι ρόλοι, μετά το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στο «Skatetown USA», ο Σουέιζι αποφάσισε μαζί με τη Λίζα να ανοίξουν μια επιχείρηση που θα αναλάμβανε ξυλουργικές εργασίες, ανακαινίσεις, κουζίνες κλπ.
Μπορεί να μην ήξερε πολλά πάνω στο αντικείμενο, αλλά διάβασε, ενημερώθηκε, μελέτησε και κατάφερε να στήσει μια επιχείρηση κερδοφόρα, με μερικούς διάσημους πελάτες, όπως ο Ζακλίν Σμιθ. Τα καλά χρήματα που έβγαζε, του έδωσαν την ευχέρεια να επιλέγει τους ρόλους που του άρεσαν και να μην παίρνει – από ανάγκη – όποιον ρόλο του πρότειναν και κάπως έτσι ο δεύτερος ρόλος της καριέρας του ήταν στο «Outsiders».
Το τραγούδι που πέρασε στην ιστορία
Το «She’s like the wind», το τραγούδι που ερμήνευσε ο ίδιος στο «Dirty Dancing» και έγινε τόσο διάσημο όσο και η ταινία, το συνέγραψε ο ίδιος. Αλλά όχι για αυτήν την ταινία. Το είχε γράψει αρχικά για μια ταινία του 1984, το «Grandview USA».
Λόγω του γεγονότος ότι το «Dirty Dancing» είχε χαμηλό μπάτζετ, ο Σουέιζι ζήτησε και τελικά κατάφερε να χρησιμοποιήσει το τραγούδι του και εκεί, διατηρώντας μάλιστα το 100% των δικαιωμάτων, κάτι που του απέφερε πολλά χρήματα όταν το «She’s like the wind» έγινε τεράστια επιτυχία.
Τα απόνερα του «Dirty Dancing»
Η διάσημη πλέον ταινία όχι απλά τον καθιέρωσε, αλλά τον έκανε ίνδαλμα για τα νεαρά κορίτσια της εποχής. Οι προτάσεις, έπεφταν βροχή: να φτιαχτεί κολόνια με το μικρό του όνομα, βίντεο γυμναστικής που θα παρουσίαζε ο ίδιος, πόστερς, τα πάντα. Του πρόσφεραν πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια – εκείνος έκλεισε την πόρτα σε όλα αυτά και για να «τσαλακώσει» την εικόνα του και να σπάσει το στερεότυπο αυτό, πήγε και γύρισε την ταινία «Road House» ή «Ο Μπράβος» στα ελληνικά.
Κι όμως, δεν ήταν η πρώτη επιλογή για τον «Αόρατο Εραστή»
Όταν η παραγωγή του «Ghost» έψαχνε για τον πρωταγωνιστή της ταινίας, δεν είχαν στο ραντάρ τους τον Σουέιζι. Ο λόγος; Οι ταινίες δράσης που είχε παίξει νωρίτερα, όπως «Ο Μπράβος» που λέγαμε και παραπάνω και το «Next of Kin». Όταν όμως ο Σουέιζι πέρασε από οντισιόν και διάβασε ένα κομμάτι από το σενάριο στο γραφείο του παραγωγού Τζέρι Ζούκερ, τους διέλυσε κυριολεκτικά, αφού όλοι οι παριστάμενοι έβαλαν το κλάματα.
«Είδα μια πλευρά του Πάτρικ που δεν ήξερα ότι υπήρχε», είπε αργότερα ο Ζούκερ, που προφανώς έκανε την σωστή επιλογή, καθώς η ταινία έφερε στα ταμεία περίπου 220 εκατομμύρια δολάρια, ποσό τεράστιο για την εποχή εκείνη.
Ο «επικίνδυνος» Πάτρικ
Για τις ανάγκες του ρόλου του στην ταινία «Point Black», ο Σουέιζι αποφάσισε να κάνει 50 πτώσεις με αλεξίπτωτο. Η ασφαλιστική εταιρεία – για να το πούμε κομψά – είχε σφοδρότατες αντιρρήσεις. Ο Σουέιζι προσπάθησε να τους εξηγήσει, ότι βάσει στατιστικής, οι πτώσεις με αλεξίπτωτο είναι πολύ ασφαλέστερες από το οδηγείς αυτοκίνητο. Και η αλήθεια είναι ότι κινδύνεψε πραγματικά η ζωή του όχι με το αλεξίπτωτο, αλλά όταν χρειάστηκε να κάνει σέρφινγκ και παγιδεύτηκε για μερικά εφιαλτικά δευτερόλεπτα κάτω από το νερό, σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο.
Το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του έκανε ρεκόρ
10 χρόνια μετά το θάνατό του, βγήκε το ντοκιμαντέρ «I am Patrick Swayze» από το «Paramount Network». Εκεί μίλησαν για τη ζωή και την καριέρα του η γυναίκα του Λίζα, η Ντέμι Μουρ, ο Σαμ Έλιοτ και πολλοί ακόμα φίλοι και συνάδελφοί του. Την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ είδαν 2 εκατομμύρια άνθρωποι, αριθμός – ρεκόρ για την καλωδιακή τηλεόραση στην κατηγορία «ντοκιμαντέρ» την εποχή εκείνη.