Ο Platon είναι ένας από τους πιο γνωστούς φωτογράφους στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Έχει φωτογραφήσει κορυφαίες προσωπικότητες της παγκόσμιας σκηνής, για λογαριασμό του περιοδικού Time, το Esquire, το New Yorker, το Vanity Fair. Εκείνος θεωρεί πως η επιρροή της Ελλάδας βρίσκεται σε κάθε φωτογραφία του: Η Πάρος με τα λευκά της σπίτια, τα φωτοστέφανα των Αγίων στις εκκλησιαστικές εικόνες… «Οι Λεύκες της Πάρου βρήκαν μέσα από τη δουλειά μου τον δρόμο μέχρι τους πιο ισχυρούς διαδρόμους του κόσμου» εξομολογείται στη Μαρία Κουζινοπούλου.
Απέναντί του έχουν καθίσει μερικοί από τους ισχυρότερους ανθρώπους της γης. Ο Μπιλ Κλίντον, ο Βλάντιμιρ Πούτιν, ο Κόλιν Πάουελ, ο Μουαμάρ Καντάφι… Δεν θαμπώθηκε από εκείνους, αντιθέτως, φροντίζει να επικοινωνεί όλα όσα τον πρεσβεύουν ως αξίες. Όπως τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «μέσα στα χρόνια είχα πολλές προνομιακές αλληλεπιδράσεις με τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στην κόσμο και αισθάνομαι πολύ τυχερός που είχα αυτές τις συζητήσεις μαζί τους. Ωστόσο, μπορώ να σας πω ειλικρινά ότι έμαθα περισσότερα για την ηγετική ικανότητα και τη συμπόνια μιλώντας με τους φίλους μου που είναι πρόσφυγες από ό,τι μιλώντας με οποιονδήποτε παγκόσμιο ηγέτη».
Η μετανάστευση τον απασχολούσε πάντα, αφού υπήρξε και ο ίδιος μετανάστης. Πλέον, ο Πλάτωνας Αντωνίου έχει έναν ακόμη λόγο να είναι υπερήφανος, αφού η μικρού μήκους ταινία του αφιερωμένη στους πρόσφυγες είναι έτοιμη. Στόχος του, να θέσει στο επίκεντρο μια πανάρχαια ελληνική αξία, αυτή της φιλοξενίας.
Από το Λονδίνο, στην Πάρο, στη Νέα Υόρκη
Ο πατέρας του Platon, Τζιμ Αντωνίου, ήταν αρχιτέκτονας, συνεργάτης του Κωνσταντίνου Δοξιάδη. Αν και γεννήθηκε στο Λονδίνο, πέρασε τα πρώτα οκτώ χρόνια του στις Λεύκες της Πάρου. Αυτό θα είναι και το ησυχαστήριο του για το υπόλοιπο της ζωής του.
«Στην Ελλάδα έμαθα να είμαι φιλόξενος και θερμός» υποστηρίζει ο ίδιος και αναλύει τον τρόπο που η ελληνική κουλτούρα έχει επηρεάσει τη δουλειά και τον τρόπο σκέψης του. «Υπάρχει μια ζεστασιά που πηγάζει από την ελληνική κουλτούρα και πάνω από όλα, είναι η ευκαιρία να συμπεριφερθείς σε κάποιον που δεν ξέρεις ως φιλοξενούμενο παρά ως ξένο. Αυτό έχει αποτελέσει κεντρικό θέμα στο έργο μου ως φωτογράφου».
Στα οκτώ του βρέθηκε και πάλι οικογενειακώς στο Λονδίνο, όπου σπούδασε στο φημισμένο κολέγιο St. Martin’s. Έχοντας προσέξει τη δουλειά του, ο Τζον Κένεντι Τζούνιορ τον καλεί στις ΗΠΑ για να δουλέψει για λογαριασμό του περιοδικού του George. Η ανέλιξή του είναι ορμητική, αφού ακολουθούν συνεργασίες με μερικά από τα πιο εμβληματικά περιοδικά των ΗΠΑ, όπως τα New Yorker, Rolling Stone, Vanity Fair, Esquire, Time, ενώ βραβεύεται με το World Press Photo. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε ένα από τα επεισόδια της σειρά ντοκιμαντέρ «Αbstract: The Art of Design» στο Netflix.
Μια Ταινία για την Ελλάδα
Η μικρού μήκους ταινία του Platon, «Πορτρέτο ενός αγνώστου» γυρίστηκε σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα «Movies that Matter» στη Χάγη και αποτελεί μια ολιστική πολυμεσική εμπειρία που συνδυάζει τον κινηματογράφο και τη φωτογραφία.
Το φιλμ περιλαμβάνει πορτρέτα και συνεντεύξεις με περισσότερους από 20 πρόσφυγες, οι οποίοι βρίσκονται διάσπαρτοι σε διαφορετικά σημεία της υφηλίου. Οι πρόσφυγες διαφόρων ηλικιών και εθνικοτήτων μιλούν για τις εμπειρίες τους, χωρίς να υπάρχουν περαιτέρω στοιχεία για εκείνους, αφού η βαρύτητα δίνεται στις πανανθρώπινες αξίες που όλοι μοιραζόμαστε.
«Η ταινία αποτελεί έναν φόρο τιμής στην Ελλάδα» υποστηρίζει ο Platon, «στους ανθρώπους στα χωριά που αντιμετωπίζουν τους ξένους όχι ως ξένους αλλά ως φιλοξενούμενους. Παραδοσιακά, η ελληνική φιλοξενία είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο και είμαι Έλληνας, οπότε προσκάλεσα πολλούς πρόσφυγες να έρθουν στα στούντιο που έστησα σε διαφορετικά μέρη και να μου πουν τις ιστορίες τους».
«Συζητούσαμε για αξίες, ελπίδες και όνειρα, για το τι είναι κουράγιο, πώς μπορείς να είσαι ένας καλός ηγέτης, πόσο σημαντική είναι η συμπόνια». Όπως προσθέτει, «ήθελα να απομακρυνθώ από το σύστημα που όλοι χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε, ποιος είμαι, τι ψηφίζω, σε ποια θρησκεία πιστεύω, τι φύλο είμαι. Υπάρχουν τόσοι τρόποι να διαχωρίσεις την παγκόσμια κοινωνία μας. Εάν όμως όλοι συντονιστούμε σε μια υψηλότερη συχνότητα, αυτοί οι διαχωρισμοί παύουν να υπάρχουν. Είναι η παγκόσμια συχνότητα της ανθρωπότητας».
Η ταινία αυτή δεν ήταν η πρώτη αφορμή για να γνωρίσει ο Platon το προσφυγικό ζήτημα. Ήταν μόλις 2009 όταν συνεργάστηκε για πρώτη φορά με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) για να παρουσιάσει όσους αγωνίζονται για ισότητα και δικαιοσύνη σε όλο τον κόσμο. Το 2013 ίδρυσε το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα «The People’s Portfolio» για την καταπολέμηση της κοινωνικής αδικίας και την ευαισθητοποίηση του κοινού στην υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα πορτρέτα του «αφηγούνται» ιστορίες ανθρώπων: από γυναίκες που έχουν υποστεί βιαιοπραγίες στο Κονγκό, μέχρι οικογένειες μεταναστών που χωρίστηκαν στα σύνορα των ΗΠΑ και τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως.
Οι Ελληνικές Ρίζες
Το λευκό φόντο στα ασπρόμαυρα πορτρέτα του είναι το σήμα – κατατεθέν του Platon, η «υπογραφή» του, η οποία έχει τις ρίζες της στο Αιγαίο Πέλαγος. «Αποτελεί φόρο τιμής στα λευκά σπίτια στις Λεύκες της Πάρου, θεμελιώδη φόρο τιμής στην κουλτούρα μου» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Η μπλε λάμψη με την οποία πλαισιώνει συχνά τα έγχρωμα πορτρέτα του αποτελούν αντίστοιχα «φόρο τιμής στις εικόνες που έβλεπα στις εκκλησίες ως παιδί και το φωτοστέφανο γύρω από κάθε μορφή».
«Με αυτό τον τρόπο, οι Λεύκες βρήκαν μέσα από τη δουλειά μου τον δρόμο ως τους πιο ισχυρούς διαδρόμους του κόσμου. Είμαι πολύ τυχερός που είμαι Έλληνας, έτσι νιώθω», λέει ενώ ετοιμάζεται να επιστρέψει για άλλη μια φορά στην Πάρο.
Ετοιμάζει άλλη μια ταινία μικρού μήκους, που θα εστιάζει στους ανθρώπους που ζουν στα χωριά της Πάρου. «Τραβώ φωτογραφίες στην Ελλάδα από τότε που ήμουν έφηβος. Κάθε φορά που γυρνούσα στο σπίτι φωτογράφιζα τις γιαγιάδες, τους παππούδες, τον φούρναρη, τους ψαράδες. Οπότε έχω ένα απίστευτο αρχείο από πορτρέτα ενός πολιτισμού που κάπως έχει εξαφανιστεί και γυρίζω πίσω με την ομάδα μου για να κάνουμε μια ταινία που θα περιλαμβάνει και αυτές τις φωτογραφίες. Σαν ένα ποίημα αγάπης για τον ελληνικό πολιτισμό».
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφίες Instagram: @Platon
