Για ένα όνομα ζούμε; Εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς. Και τι κάνει στη ζωή του. Οι καλλιτέχνες, για παράδειγμα, είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων για να τους βάλεις σε καλούπια. Δρουν, σκέφτονται διαφορετικά. Αισθάνονται, ενδεχομένως, πιο έντονα ή για να το θέσουμε πιο σωστά, το εκφράζουν πιο δυνατά. Κάπως έτσι, έχουμε πλέον μπροστά μας τον The Artist Formerly Known as The Weeknd. Ή πιο σωστά, τον Abel Tesfaye (Έιμπελ Τεσφάγιε). Το προσεγγίσαμε βάσει ενός εκ των προτύπων του, του Prince, και του τι είχε κάνει αυτός όταν άλλαξε όνομα.

«Ό,τι είχα να πω με το ψευδώνυμο μου, το είπα. Είναι καιρός να επιστρέψω στο πατρικό μου όνομα», εξήγησε ο πιο πετυχημένος ποπ σταρ των καιρών μας. Μας είχε προϊδεάσει σχετικώς, σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Εξακολουθώ να θέλω να “σκοτώσω” τον The Weeknd. Και θα το κάνω. Τελικά. Σίγουρα προσπαθώ να αποβάλω αυτό το δέρμα και να ξαναγεννηθώ. Βρίσκομαι σε ένα μονοπάτι κάθαρσης, πάω σε ένα μέρος που πρέπει να κλείσω αυτό το κεφάλαιο».

Έκανε και γκάλοπ στο Twitter τον Απρίλιο, ρωτώντας τους ακόλουθους του αν θα έπρεπε να προχωρήσει σε αλλαγή. Τα αποτελέσματα ενίσχυσαν την πεποίθησή του πως είχε φτάσει η ώρα. Το πε, το κάνε.

The Weeknd: Βασισμένο(ς) σε πραγματική ιστορία

Θα πρέπει λοιπόν πια να τον συνηθίσουμε στο Έιμπελ Τεσφάγιε. Αμέσως συνδεόμενο με τις αιθιοπικές ρίζες του μεγαλωμένου στον Καναδά, 33χρονου τραγουδιστή. Ενός ανθρώπου που πάντα έκανε όπως πρόσταζε η καρδιά του. Δημιουργώντας μια καλλιτεχνική περσόνα. Based on a true story. Τη δικιά του ιστορία.

Γιατί στα τραγούδια του, στη διαδρομή του, έχει βάλει τον εαυτό του. Ακόμα και στοιχεία που δεν είναι περήφανος. Του μηδενιστή, του σεξομανή, του ναρκομανή. Είναι όμως ένα σκοτεινό μονοπάτι που καλύπτεται και μέσα από το ψευδώνυμο. Γι’ αυτό και είμαστε ένα «τικ» περισσότερο περίεργοι να δούμε τι διαφορετικό θα έρθει μαζί με την αλλαγή ή μάλλον την επιστροφή στο κανονικό του όνομα.  

Μεγάλωσε στο Σκάρμπορο, ένα προάστιο του Τορόντο. Μοναχοπαίδι ενός ζευγαριού μεταναστών από την Αιθιοπία, το οποίο χώρισε λίγο μετά τη γέννησή του, το 1990. Ο πατέρας του δεν ήταν κακός τύπος. Ούτε αλκοολικός, ούτε βίαιος. Απλώς δεν ήταν εκεί, μαζί του(ς). Επιλέγοντας να ζήσει με τη δεύτερη οικογένεια του.

Ως εκ τούτου, ο μικρός Έιμπελ μεγάλωσε μόνο με τη μητέρα του. Η οποία έκανε 3-4 δουλειές για να τα βγάλει πέρα. Αφήνοντας το γιο της ατελείωτες ώρες μόνο. Μπροστά σε μια οθόνη. Να βλέπει ασταμάτητα τηλεόραση. Πόσο ήθελε πάντα να έχει έναν αδελφό…

Αυτό το κενό κάλυψε ο καλύτερος του φίλος. Ένα παιδί που λεγόταν Λα Μαρ Τέιλορ. Αργότερα θα γινόταν συνεργάτης του, αυτοκόλλητοι και στην επιτυχία. Αλλά εκείνη την εποχή κανείς δεν θα πόνταρε μισό σεντ στα δύο περιθωριακά αυτά αγόρια, που περνούσαν την ώρα τους καπνίζοντας μαύρο και συζητώντας για ταινίες και μουσική.

Τα σκοτεινά μονοπάτια μιας ταραγμένης εφηβείας

Στα 17 τους, αποφάσισαν να παρατήσουν το σχολείο και να μείνουν μόνοι τους. Ο Έιμπελ ακόμα θυμάται το πρόσωπο απογοήτευσης της μητέρας του όταν τον είδε να φεύγει. Ένα μεγάλο «τι έκανα τόσο λάθος μαζί του;» είχε σχηματιστεί σε κάθε μυ του προσώπου της.

Οι δύο έφηβοι κατέληξαν να μείνουν σε ένα αχούρι, ξοδεύοντας ό,τι λεφτά είχαν σε ποτά και ναρκωτικά. Κάνοντας μικροκλοπές για να συντηρηθούν. Ξέρει πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που έκανε τότε. Πως θα μπορούσε να είχε μπλέξει ανεπανόρθωτα. Αλλά δεν το μετανιώνει. Το θεωρεί ένα στάδιο από το οποίο έπρεπε να περάσει στη διαδικασία της εξέλιξής του. Γενικώς δεν είναι τύπος που μετανιώνει για πράγματα που έκανε ή δεν έκανε.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Abel Tesfaye (@theweeknd)

«Ήμουν σε μια μαύρη τρύπα», θα πει αργότερα. Μόνο με τα ναρκωτικά ένιωθε καλά, γιατί ξεχνιόταν. Στα 18 του πέρασε μερικές νύχτες στο κρατητήριο. Αυτό του έκανε καλό. Τον ξύπνησε. Αποφάσισε να αλλάξει. Να κάνει μια άλλη κίνηση. ‘Η θα έκανε τη σωστή ή αντίο ζωή – μπορεί και κυριολεκτικά.

Έπιασε δουλειά σε μια αποθήκη ρούχων, άλλαζε τις κοπέλες σαν τα πουκάμισα βρίσκοντας έτσι και κάπου να μένει. Και άρχισε να γράφει μουσική. Δεν πίστευε πως έχει πολύ καλή φωνή. Αλλά με την ενθάρρυνση των φίλων του, πείστηκε πως αξίζει να δοκιμάσει.

Τα ναρκωτικά δεν ήταν πια εργαλείο μόνο για πάρτι. Αλλά και ένας τρόπος να μένει ξάγρυπνος πέντε μέρες στη σειρά μέχρι να φτιάξει το τραγούδι όπως το ήθελε. Δούλευε όλη του τη ζωή για αυτά τα τραγούδια. Χωρίς να το καταλαβαίνει, γραφόντουσαν μέσα του, χρόνο με το χρόνο, εμπειρία με την εμπειρία.

Και ξαφνικά όλα άλλαξαν, η μουσική ήταν η λύση, το μυστήριο το hype

Τότε ήταν που υιοθέτησε το ψευδώνυμο. Έκοψε το “e” από το Weekend επειδή υπήρχε μια καναδική μπάντα με αυτό το όνομα και φοβήθηκε μην έχει κάνα μπλέξιμο. Τον Οκτώβριο του 2010, ενώ δούλευε ακόμα στην αποθήκη, ανέβασε τρία τραγούδια στο YouTube. Μέσα σε δύο μήνες, ήταν τόσο δημοφιλή ώστε να ακούγονται από τα ηχεία ενώ αυτός στόκαρε ρούχα. Χαμογελώντας κάτω από τα μουστάκια του…

Κανείς δεν ήξερε ποιος είναι. Πώς είναι το πρόσωπο του. Δεν το έκανε από άποψη ή ιδιορρυθμία. Η εξήγηση ήταν απείρως πιο πεζή. Ήταν ανασφαλής με την εμφάνισή του δεν του άρεσε πώς έδειχνε στην κάμερα. Για πολύ καιρό επίσης, έδινε συνεντεύξεις με το σταγονόμετρο επειδή φοβόταν μην του ξεφύγει κάνα χοντρό λάθος – ντρεπόταν που δεν είχε τελειώσει το λύκειο.

Αυτό το μυστήριο όμως ξετρέλανε τα media. Και συνέτεινε τα μέγιστα στο να ενισχυθεί το hype. Όταν μάλιστα τον έκανε tag ένας καλλιτέχνης του διαμετρήματος του Drake, η άνοδος ήταν αλματώδης. Η συναυλία που αποκάλυψε το πρόσωπό του έγινε sold out σε χρόνο dt.

Το πρώτο του άλμπουμ, Kiss Land (2013) ωστόσο, δεν πήγε τόσο καλά όσο αναμενόταν. Αυτό που ήρθε αμέσως μετά, το 2015 (Beauty Behind The Madness), ήταν που έσπασε τα κοντέρ. Το ίδιο και το Starboy (2016).

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Abel Tesfaye (@theweeknd)

Το soundtrack για το «50 Αποχρώσεις του Γκρι», οι συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως οι Λάνα Ντελ Ρέι, Έντ Σίραν, Αριάνα Γκράντε, Κέντρικ Λαμάρ και οι θρυλικοί Daft Punk κάνουν ακόμα πιο έντονο το φαινόμενο Weeknd. Όλοι μιλούν γι’ αυτόν, όλοι αυτόν ακούνε. Είχε αλλάξει επίπεδο, είχε μπει στη σφαίρα του τοπ ποπ σταρ.

Με το After Ηours (2020) καταθέτει ίσως την καλύτερη δουλειά του μέχρι σήμερα. Το Blinding Lights ακούγεται σαν τρελό, παντού. Εμφανίζεται τότε με επιδέσμους γύρω απ’ το κεφάλι, «στραπατσάρει» το πρόσωπό του. Ήταν ο τρόπος του να καταγγείλει την «παράλογη κουλτούρα των διάσημων του Χόλιγουντ να χειραγωγούν τους εαυτούς τους για να είναι αρεστοί».

Τα αστέρια των κριτικών ήταν γενναιόδωρα και στο Dawn FM, του 2022. Αυτό που όπως τώρα μάθαμε, θα είναι το τελευταίο του ως Weeknd. Είναι πλέον, από πολλές απόψεις, ένας άλλος άνθρωπος. Για παράδειγμα, έχει κόψει τα ναρκωτικά – με εξαίρεση τη μαριχουάνα. Ως το 2016 παραδεχόταν ανοιχτά πως έκανε χρήση. Επιμένοντας πάντως ότι το είχε υπό έλεγχο. Κοίτα να δεις, τελικά ήξερε τι έλεγε.

The Weeknd: Η τεράστια επιτυχία δεν αποκάλυψε τα πάντα

Αναδείχθηκε ο πιο δημοφιλής καλλιτέχνης στον κόσμο φέτος μετά από ανάλυση των δεδομένων του Spotify. Κατέκτησε επίσης δύο παγκόσμια ρεκόρ Γκίνες, για τους περισσότερους ακροατές σε μηνιαία βάση στο Spotify, συνολικά 111,4 εκατομμύρια, στις 20 Μαρτίου και ως πρώτος καλλιτέχνης με 100 εκατομμύρια ακροατές τον μήνα στο Spotify.

Όσο μεγαλώνεις αλλάζεις. Γνωρίζεις κόσμο, αποκτάς εμπειρίες. Το να γράφει μουσική, το να εκφράζεται καλλιτεχνικά, είναι η σταθερή του διέξοδος. Βγαίνει για λίγο απ’ αυτόν τον κόσμο και ανοίγει μια πόρτα που οδηγεί σε πράγματα που έχει στη ψυχή του και θέλει να μοιραστεί.

Μπορείς να ακούς χρόνια τη μουσική του αλλά και πάλι να νιώθεις πως δεν ξέρεις αρκετά για το ποιος είναι στην πραγματικότητα. Αυτός που κάνει σχέσεις με ορισμένες από τις ομορφότερες γυναίκες του κόσμου, από την Μπέλα Χαντίντ ως την Σελένα Γκόμεζ; Αυτός που τα βάζει τα Grammy και χρηματοδότησε γενναία το κίνημα Black Lives Matter;

Ω, μα είναι όλα αυτά. Κι ακόμα περισσότερα. Όπως όλοι μας. Απλώς αυτός έχει τη δύναμη να το εκφράσει. Παραμένοντας εν πολλοίς το παιδί που έβλεπε ασταμάτητα τηλεόραση (ακόμα έχει τρελή αδυναμία σε σειρές, ταινίες και εκπομπές από τα 90s) και έκανε όνειρα για να γίνει ο ήρωας του δικού του έργου.

Το επόμενο στοίχημα, οι νέες προκλήσεις και το μένει πάντα παιδί

H ηθοποιία, άλλωστε, ίσως είναι το επόμενο «κάτι» του. Μετά το πέρασμά του από το Uncut Gems, ετοιμάζει το πραγματικό ντεμπούτο του. Είναι (συν)δημιουργός και πρωταγωνιστής στην πολυαναμενόμενη σειρά του HBO, Idol, στο πλάι του θα έχει την Λίλι-Ρόουζ Ντεπ, κόρη του Τζόνι Ντεπ και της Βανέσα Παραντί.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Abel Tesfaye (@theweeknd)

Ακούστηκαν άσχημα πράγματα για κόντρες, έριδες και άγριες διαμάχες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, γράφτηκαν και σκληρές κριτικές. Όλα αυτά προκάλεσαν την αντίδραση του – τότε ακόμη – Weeknd, τα αποκάλεσε γελοία. Σύντομα η σειρά θα ‘ναι on air και θα έχουμε άποψη. Προς το παρόν είναι στις Κάννες.

Ως τότε, θα έχουμε αρχίσει να τον συνηθίζουμε ως Έιμπελ Τεσφάγιε. Για τη μητέρα του βέβαια, πάντα αυτός ήταν. «Δεν μπορούσα να γυρίσω σπίτι, στη μητέρα μου, αν δεν είχα πετύχει σε κάτι.  Αν δεν τα κατάφερνα, πιθανότατα δεν θα είχα γυρίσει ποτέ», είχε πει παλιότερα. Πλέον κάθονται συχνά αγκαλιά μαζί, δεν ξεχνούν τα παλιά, αλλά κοιτούν μπροστά. Το «Σαββατοκύριακο» των οικογενειακών στιγμών ευτυχίας κυριαρχεί. Με όποιο όνομα κι αν το πεις.